Vísir - 24.01.1958, Blaðsíða 3

Föstudaginn 24. janúar 1958
VÍSIR
3
Jafnrétti kvenna i
öndum kommúnista
Uiidsr yfirskíni „jafnréltis" eru austur-
þýzkar konigr iátnar viuua erfiðisvra
sm ofbýður kröftum þefrra.
firein úr
ÍPÍíBchiss es ..SlBalS&tasa'* á
IB&bbbb.
Samkvæmt skýrslum, sem
gefmar liafa veriS út á yfir-
ráðasvæði Rússa í Þýzkalandi
hefur verið flett ofan af einni
nf ömurlegustu hliðum hins
daglega lífs á yfirráðasvæði
kommúnista í Þýzkalandi.
Eitt af þeim „þrekvirkjum",
sem leppstjórnin í Austur-
Berlin hefur sí og æ til skýj-
anna, er að henni hafi tekizt
að koma á „jafnrétti kvenna“ í
landi sínu. Sannanir, sem nú
eru fyrir hendi, leiða í ljós, að á
yfirráðasvæði Sovétríkjanna
felur þetta slagorð alls ekki í
sér ..sama kaup fyrir sömu
vinnu“ né nokkrar slíkar um-
bætur. Þvert á móti, það er
aiotað til þess að hylma yfir
herfilegustu misbeitingu gegn
konum, sem þetta land hefur
nokkru sinni kynnst frá því að
iðnvæðingin hófst.
Konum bönnuð
námavinna.
Undir vfirskyni „jafnréttis“
er verið að neyða konur á kerf-
isbundinn hátt til þess að taka
að sér vinnu, sem hingað til
hefur eingöngu verið stunduð
af karlmönnum vegna þeirra
líkamskrafta og áreynslu, sem
hún útheimtir. í Vestur-
Þýzkalandi. eins og í flestuin
frjálsum löndum heimsins, er
bannað með lögúm að ráða
konur til vinnu í námagreftri,
en leþpstjórn Austur-Þýzka-
lands fagnar slíku og lítur á
það sem „framfarir sósialism-
ans“ að 10—12,000 konur eru
nú við vinnu í kola- og uran-
iumnámum þeim, sem eru í
eigu ríkisins. Hér fer á eftir
útdráttur úr grein um þetta
efni, er birtist í blaðinu „Die
Volksstimme", sem er opinbert
málgagn SED eða kommúnista-
flokksins í Chemnitz, í Sax-
lanai.
„Hver skyidi hafa látið
sér það til hugar koma fyrir
fáeinum árum, að konur ættu
eftir að vinna sem verkamenn í
kolanámum, vélaviðgerðum
eða við færibelti nám-
anna? Mörg hundruð konur,
sem vinna í námum og verk-
smiðjum Wismutfélagsins fagna
því að hafa hlotið fullt jafn-
rétti í ríki okkar, — ríki verka-
manna og bænda.“
Konur vinna í
12 st. lotum.
Rétt er að bæta því hér við
að í öllum námum og verk-
smiðjum Wismutfélagsins er
unnið uranium, og eru kon-
urnar þvi í stöðugri hættu fyrir
því að verða fyrir geislavirkni
er þær meðhöndla að staðaldii
geislavirka málma.
Annað blað, opinbert mál-
gagn verkalýðsráðs Austúr-
Þýzkalands (sem sízt af cli'i
ætti að styðja þá valdbeitingu
að láta konur vinna verk er
ofbýður líkamskröftum þeirra)
birti grein um þetta efm en
íslenzkar ,.frioardúfur“ eiga stundum varla nógu liástemmd orð
til að lýsn þeirri blessun, sem kommúnisminn hefur veitt
kynsystrum þeirra austantjalds og íslenzkar konur ættu í
vændum, ef Rússar kærnu leppum sínum til alræðisvalda á
íslandi. Myndin er af austur-þýzkri konu, einni af þúsundum,
i hlutverki því, sem austur-þýzka leppstjórnin hefur valið
henni undir leikskrárheitinu „jafnrétti fyrir konur.“
þar segir: „Tala þeirra k-'-enna,
sem vinna í Friedenswacht-
kolanámum eykst með hverju
árinu, sem líður. Þær standa
karlmönnunum sannarlega
ekkert að baki hvað vinmiaf-
köst snertir. Þrátt fyrir hinn
bitra vetrarkulda unnu þær á
12 stunda vinnuvöktum þrot-
laust, til þess að hjálpa til við
að auka dagleg framleiðslu-
afköst við kolaframleiðsluna.“
í öðru eintaki skýrir blaðið
frá því og hreykist af, að 2000
konur vinni nú í Ernst-Thál-
mannvei'ksmiðjunum í Magde-
burg við framleiðslu þunga-
véla; 1300 konur vinni í stál-
iðjuveri einu, sem ríkið rekur;
rúmlega 2000 konur vinni í
Oberspreeverksmiðjunum þar
sem framleiddir eru jarðstreng
ir, akkeri o. fl. og 900 konur
vinni í Stickstoffverksmiðjún-
um í Priesteritz, við framleiðslu
ýmissa landbúnaðarvéla.
Konur í stáliðjuveri.
Manni er nægt að halda, að
það sé frekar bitur hæðni en
blind og glæpsamleg heimska
sem kemur í ljós í grein einni í
blaðinu „Márkiscne Volks-
stemrne“, málgagni SED-
flokksins í Potsd.nn en þar seg-
ir: „I stáliðjuverinu í Hennings-
dorf vinna konur og karlar hJið
við hlið í fullkomnu jafnrétti
og er þar enginn munur á gerð -
ur. Fyrr á tímum tíðkaðist pað
alls ekki að konur ynnu í stál-
iðjuverum þar sem óunniö stál
er brætt. Það er aðeins í ríki
okkar, ríki verkamanna cg
bænda, — sem þetta hefur orð-
ið mögulegt".
Jafnframt er ætlazt til „ð
konur vinni erfiðisvinnu i
mörgum öðrum greinum. Alls-
staðar vinna þær karlmarns-
verk. Á viðgerðarverkstæði'.rn
járnbrautanna í Austur-Þýzka-
landi verða konur að vjnna
þunga erfiðisvinnu, ef þær
hlaða eða afhlaða tæki og hluti,
sem oft eru fleiri hundruð pund
að þyngd, einnig verða þær j'ö
barja ryð af kötlum eimreið-
anna og starfa v.ið logsuðu. Á
járnbrautarstöðvunum eru þær
látnar bera þungar bygð'ar og
farangur langar leiðir.
Konur urðu veikar
af síritinu.
Þegar tekið er tiilit til þess:
er það þá svo undarlegt að í
vetrum nemur veikindatalr
kvtenna um 45 af hundraði, eoa
hve óvenjulega margar konu
missa fóstur? Við skulum taka
eitt dæmi: Á járnbrautarstöð-
inni Chemnitz-Hilbersdorf :
Safdandi, nam tala kvenna 22
af hundraði af öllu starfsfólk-
jnú. Samkvæmt árlegri skýrslu
læknis stöðvarinnar segir, a:’
111 af þem 154 konum, sem þa-
s'tarfa hafi prðið að hætta störf-.
um sökum alvarlegra veik-
inda.
Nýútkomin hagfræðiskýrsla
er fjall'ar um tekjur kvenna, er
vinna í hlnum ýmsu þjónýttu
sviðum iðnaðarins (skýrslan er
gefin út áf hagstofu Austur-
Þýzkalands) varpar Ijósi á
hræðilegar staðreyndir í sam-
bandi við hið svokallaða „jafn-
rétti“.
„Jafnrétti“ í Iaunum.
í hæsta launaflokknum, hin-
um svonefnda áttunda flokki,
nemur tala þeirra 6,1 og 6,9 aí
hundraði, en í lægstu launa-
flokkunum. fyrstá og öðrum
’flokki nemur tala þeirra, ótrú-
legt en satt, 84.7 og 82,9 af
hundraði. Með öfrum orðum
vinnur yfirgnæfandi meiri
hluti þeirra kvenna, er vinna í
þjóðnýttum fyrirtækjum á yf-
irráðasvæði Rússa í Þýzkalandi,
sem ófaglærðir verkamenn
fyrir lægstu laun, og vinna
verk, sem í mörgum tilfellum
ofbýður líkamskröftum beirra
á allan hátt, og ekki er teivió
hið minnsta tillit til hinna við-
urkenndu réttinda kvenna. Það
er þetta sem leppstjórn leið-
toganna í Kreml leyfir sér að
segja að sé „jafnrétti kvenna“
og „eitt af afreksverkum sósial-
isrnans".
Þó getur verið að illræmd-
asta dæmið um arðrán á vinnu
kvenna eigi sér stað í spuna-
verksmiðju einni, sem rekin ei
af ríkinu, Mitteldeutsche Kam-
garnspinnerei, sem hefu.r að-
setur í Leipzig. Stjórnendur
verksmiðjunnar, sem auðvitað
eru allir ríkisstarfsmenn, báðu !
birgðamálaráðuneytið um leyfi
til að „afnema eða a. m. k. ,
fækka veikindaleyfum, til þess
að hindra að fólk gæti orðið ^
veikt“. Konur þær, sem höfðu |
orðið veikar kölluðu þeir „leti- .
blóð“.
Þcrðu ekki a'ð leiía læknis.
.Af ótta við að þessi beiðni1
hlyti samþykki ráðuneytisins1
þorðu konurnar ekki að fara frá
vinnu og leita til læknis. Þetta 1
hafði það í för með sér, að !
margar þeirra urðu alvarlega
veikar og sumar jafnvel bækl-
aðar ævilangt. Það færist og
stöðugt í það horf, að veikindi
kvenna, er vinna í iðnaði auk-
ist stórlega, og hægt er að rekja
orsakirnar í mörgum tilfellum
til þess að þessar konur vinna
erfiðisvinnu, er ofbýður kröft-
um þeirra úr hófi frarru
Leppstjórnin á yfirráðasvæði
Kaupum flokks-
merkin!
Trúnaðarmenn á vinnustöð-
nm, sem fenglð hafa flokks-
merki til sölu. — Herðið nú
sóknina og seljið hvert merki
liæsta verði og styrkið þannig
fjáröflun flokks ykkar sem bezt
svo sigur lians verði sem glæsi-
legastur við komandi kosning-
ar. Skiiagrein fjuir flokksmerk-
in þarf að hafa borizt slu'ifstofu
flokksins í síðasta lagi fimmtu-
daginn 23. janúar n. k.
Sovétríkjanna hefur lýst yfir
því, að markmið hennar sé að
auka vinnuafköst verkamanna
urn a. m. k. 150% frá því sem
nú er fyrir árið 1960. Þetta eru
slæmar fréttir þegar tekið er
tillit til að 43% af verkalýðn-
um eru konur. Á síðastliðnu ári
voru stúlkur ráðnar í 43 störf
af hverjum 100 í ríkisfyrirtækj -
um. Einhvers staðar ■ hlýtur
maður að leita svars við því,
hvers vegna vinna kvenna er
hagnýtt á svo svívirðilegan hátt.
Margvíslcgar ástæður.
Ástæðan felst fyrst og fremst
í því, að karlmennirnir eru
kallaðir í hinn svonefnda „al-
þýðuher“, sem leiðtogarnir í
Kreml vilja koma á fót senu
fyrst — þar af leiðandi þurfa
konur að taka að sér vinnu
þeirra. í öðru lagi hafa Sovét-
leiðtogarnir ákveðið að yfir-
ráðasvæði þeirra í Þýzkalandi
skuli verða eitt af fremstu iðn-
aðarlöndum í heimi, Þessu
marki er því aðeins hægt að
ná — ef tekið er tillit til skorts
á verkamönnum — að miskunn
arlausri misnotkun á vinnu
kvenna sé beitt. í þriðja lagi líta
kommúnistar svo á, að því beri
sannarlega að fagna að konur
vinni erfiðisvinnu á sviði fram
lteiðslunnar, því með því móti
sé mun auðveldara að hafa á-
Framh. á 9. síðu.
x-Ð
Jafnrútti kvenna og karla í löndum kommúnismans. Myndiiu
er af konum við vinnu í Austur-Þýzkalandi. Þessar konur hafa
hlotið hið kommúniska jafnrétti. Þær eru að rogast með stál-
streng í stáliðjuveri ríkisins í Henningsdorf, skammt frá Berlín,
Þúsundum saman hefur austur-þýzkum konum verið smalað
saman til að inna af hendi hin erfiðustu störf, sem karlmönnum
einum eru ætluð á vesturlÖndum,