Alþýðublaðið - 13.03.1958, Side 3

Fimmtudagur 13, marz 1958
AlþýtobliStl
Alþýöublaöiö
Otgefandi:
Ritstjóri:
Fréttastjóri:
Auglýsingastj óri:
Ritstjórnarsímar:
Auglýsmgasimi:
Afgreiðslusími:
Aðsetur:
Alþýðuílokkurinn.
Helgi Sæmundsson,
Sigvaldi Hjálmarsson,
Emilía Samúelsdóttir.
14901 og 1490 2.
14906.
149 00.
AlþýðuhúsiB.
Prentsmiðja Aiþýðublað3ins, Hverfisgötu 8—10.
Umferðarmál
FYRIR al'þingi iiggur nú frumvarp til nýrra umferðar-
laga, og eru þingngrnn að vonum ekki allir á sama máli
um hin ýrnsu ákvæði iþess. Liggur í augum uppi, að í þeim
efnum muni sýnast sitt hver.ium um einstök atriði, þótt
allir vilii vaifalau'st finna þær lausnir vandarr.ála í sam-
bandi við umferð og akstui’, sem bezt tryggja öryggi ög'rétt
þegnanna.
Það gefur auga leið, að með aukinui bíla- og véla-
notkun þarf að setja fastar og ákveðnar regl ur um akst-
ur og aksturshæfni manna. Vegir eru víðast hvar á landi
hér stórum verri en í öðnum löndum, og getur það aukið
.slysahættu að mun, ef full áðgæzla er ekki viðhöfð. Litl-
ar líkur eru til þesis, að í ináinni framtíð verði Vegir svo
bættir, að verulega sjái staft. Vegalengdir eru aniklar og
þjóðin fámenn, svo að kostnaður við byggingu traustra
og varanlegra akbrauta verður þjóðinni efalaust ofviða
enn um skeið. Bæir eru einnig vanbúnir jað taka við þeim
gíiurlcga fjölda farartækja, sem flutzt hefur til landsins
á undanförnum árurn. Miðbær höfuðborgarinnar er svo
þröngur, að þar er hættum boðið heim við annað hvert
götivhorn.
Þsgan þessar aðstæður eru hafðar í huga, virðist það
auðsætt, að mikið ríður á haefni ökumanna og háttvíísi og
skilningi gangandi fólks, í umfsrð ,m!á enginn reið-a sig al-
gerlega á annan, þar verður hver og einn að gæta vanúðar
og -sýn-a á-rvekni. Strangar regluir þarf að setja akand-i m-önn-
um og gangandi, og þess verður jafnan að gæta, að regl-
unu-m sé skilyrðislaust hlýtt.
Mikið hieifur verið um það rætt í sambandi við hin nýju
uimiferðarlög, hvaða ákvæði skuii gilda um áfengismagn I
blóði ökumanns, sem situr við stýri. Hvenær á ökuonaður, er
meytt hsfur élfsngÍG, að teliast sekur um vítavert athæfi?
Hér. er líka sannarl'ega alvariagt rrJál á ferðum. Með cilum
þjóðum er hlutfariStala umferðarslysa af völdum áfengis-
neyzlu mjö-g hiá. Hm þetta virðist því ekki þurfa neinum bl-öð
u-m að fl-etta: £’á m-aður, sem -ekur bifreið eftir að hafa bragð-
að áfangi, hvort sem um mikið eða líítið miagin er að ræða, á
að t-eljast sa'kur við landslög. Hér þurfa engar vísindalegar
athugan-ir að koma til. Maður, sem sopið hetfur á áfengum
drykk, á ekki að ;snert,a farartæki.
Suimnn mun va-falaust finnast hér heldur fast að orfti
kveðið. Ea sannleiikurinn ,er sá, að þ'á fyrst er hægt að
koma í veg fyrir umíerftarslys vegna ölvunar, áð ákvæði
um þ-etta efni séu ótvíræð og -hiklaus. Drukkinn ökumað-
ur er stórhættule-gur sjálfum sér og öðrum. Hann er hinn
mesti skaðvaldur. Fá-ir raenn bra-gða svo áfengi, þótt lítið
sé, að þeir bieytist ekki að einhverju leyti. Örlítil hreyt-
ing á ökumanni, þótt hann teljist -alls ekki kenndur, get-
ur orði-ð orsök að slysi. Og hvar isetur ökumaður sjálfur
takmörkin, ef hann á ,annað borð neytir áfengis? Hætt fer
við, að þar vilji verða imisbrestur á. Akvæðið í þessum
efnum -á því eð vera iskýlaust: Sá maður, seni -bragftar á-
fengi rneðan hann situr við istýri eða áður en hann sezt
við stýri, h-efur hrotið umferðarlögin.
Hér er einnig ástæða til aS benda á undirbúning bíl-
stjóraetfna. Allar líkur virðast benda til þess að harða beri
á ákvæðum urn réttindi til að aka bifreið og kref jast aukinn-
ar þj'á'jfunar. Eif hoxift er á umiferðina í höfuðstaðnum stund--
arkorn, komast miemi fljótt að raun um, að fjölmargir ö'ku-
mienn.brjóta umferðarreglur og aka illa a-f einskæru þekking
arlieysi og viðlbragðsseinllæti. Þ-etta mætti koma í veg fyrir
mieð því að heimta meiri þjálf un af nýjurn ökumiönnum og
gera þeimi að skyldu að hafa ökúkennara hjá sér í bílnum
vissan kflcimietrafjölda fyrst í stað, jafnvel þótt þeir hafi
bílpróf. S-ums staðar eru bílar byrjenda líka auðkeiin-dir
vissan tíma, svo aðrir ökumjenn taki tillit til þein’a.
A3.lt, sem eykur öryggi þegnanna í umiferð, er einnig
aukinn ré-ttur, og því ber að halfa umlferðarilögin glögg og’
greinagóð. strangar reglur eru Ihverg-i sjálfsagðari.
Auglýsið í Alþýðublaðinu.
( Utan úr heimi )
ÞEGAR revnt er að gera sér
gnein fyrir örlögum og vanda-
málum Ísraelsríkis, verður að
gæta þess, að láta ekki tilfinn-
ingarnar né hinar daglegu frétt
ir hafa áhrif á niðurstöður rann
sókna sinna. Endurmat á hin-
um sögulegu, sálfræðilegu og
trúarlegu ástæðum, sem leiddu
til stofnunar Israels verður
ekki gert, nema um leið sé bent
á þau flóknu vandamál, sem
ríkið á við að glíma.
Því hefur oft vérið haldið
fram, að óhamingja ísrael væri
sú, að hafa ekki fengið að
vinna að úppbyggingu atvinnu
vega sinna í friði, en hefði þess
í stað flækzt inn í deilur stór-
veldanna, olíuhagsmunaþrætur
og" lénzveldisdrauma arabískra
þjóðhöfðingja og hefur oft ver
ið gengið á hlut hins unga rík-
is í sambandi við slík mál.
Og er ekki Israel ógnun í
sjálfu sér? Hinar lýðræðislegu
hugmyndir, nýsköpunin, hrað-
inn og tæknileg hæfni og síð-
ast en ekki sízt, dollaraaðstoð
Bandaríkjanna, allt hlaut þetta
að hrista óþyrmilega við hinu
aldagamla lénzskipulagi Arab-
anna.
Gat slík lýðræðisleg bylting
átt sér stað, án þess að til bar-
daga drægi? Og hversu var þjóð
erniskennd ísraelsmanna varið?
Lá ekki sú hætta í leyni, að
Gyðinga færi að dreyma heims
valdadrauma í Mið-Austurlönd
um?
Var þessi ríkismyndun ekki
fjárhættuspil?
Að sjálfsögðu varð að gera
eitthvað fyrir Gyðingana. Gyð-
ingahatur hefur lengi legið í
landi í Evrópu, en óx gífurlega
á millistríðsárunum og fjölda-
morðin í heimsstyrjöldinni síð-
(ari voru öllum hugsandi mönn-
um alvarlegt umhugsunarefni.
En var ekki of mikið aðgert að
stofna ríki fyrir Gyðingana? Og
| hvers vegna endilega í Palest-
' ínu, þar sem svo mikið blóð
hafði runnið í styrjöldum á
liðnum öldum? Var trú og ofsi
beirra nokkuð beíri en Arab-
anna? Rökvísi og gáfur Gyðing
anna virtust loksins hafa brugð
izt í sambandi við ríkisstofnun
bessa. Þeir höfðu látið stjórn-
ast af ævafornum erfðavenium
og þi’á eftir hinni „heilögu
jörð“.
En för sína til lands feðranna
túlkuðu Gyðingar og margir
aðrir, sem guðlega ráðstöfun.
Þessar hugleiðingar eru að
miklu leyti óraunhæfar. Það,
sem mestu máli skiptir er það,
að tilraunin með Israel virðist
ætla að heppnast — þrátt fyrir
allt. Heimurinn á væntanlega
eftir að sjá dæmi um andlegt
þrek og hugmvndaauðgi Israels-
manna í meðferð pólitískra og
bióðfélagslegra vandamála.
Gyðingar hafa löngúm verið
bekktir að bví, að vera skapandi
og sannleikselskandi kynþátt-
ur, og þessir eðlisþættir njóta
sín mjög vel í ísrael.
Sá möguleiki er að vísu fyrir
hendi, að hið nýja ríki hrynji
vegna vtri og innri orsaka, og
Gyðingar drevfist aftur um
heim allan. Þjóðríki Gyðinga
er eina lausnin á vandamálum
þeirra.
Ósvarað er ennþá spurning-
unni hvers vegna Gyðingar
samlöguðust aldrei þeim þjóð-
um, sem þeir dvöldu hjá, sett-
ust um kyrrt fyrir fullt og allt
Margir benda reyndar á ofsókn
ir þær, sem þeir hafa orðið að
þola, sérlög, sem fyrir þá giltu
og álíta að með hessu sé spurn-
David Ben Gurion
ingunni svarað. í mannlegum
samskiptum erum við ekki eins
nýtízkuleg og láiið er í veðri
vaka, — hin upplýstasta öld
breytist oft á augabragði í svört
ustu miðaldir. Þess vegna er
Israelsríki okkur góð sönnun
i bess að Gyðingar eru ekki það,
’ sem þeir voru álitnir vera,
heldur bændur, fiskimenn, iðn-
aðarmenn og hermenn eins og
annað fólk og í mörgum tilfell-
um hæfari.
Hlutverk ísraels er að skapa
einstaklingnum öryggi og far-
sæla framtíð, — einstakling-
um, sem áður bjuggu við ótta
og þvinganir. Reynsla Gyðinga
í ísrael er fyrst og fremst and-
leg, óháð stað og stund. Þannig
er ríkið ísrael þýðingarmikið,
ekki sem þjóðríki heldur sem
bending í þá átt, hvaða tökum
hinn menntaði heimur getur
tekið vandamál ólíkra trúar-
skoðana og mismunandi kyn-
þátta.
Það er í hæsta máta áríðandi
að gera tilraun til að útrýma
Gyðingahatri og þá hjátrú í
sambandi við þá, að þeir séu
heimsins illskuvaldar. Fyrir
skömmu hélt þýzkur stjórn-
málamaður því fram, að bóta-
greiðslur Þjóðverja til ísraels
væru hættulegar gengi þýzka
marksins. Slíkar yfirlýsingar
eru ekki byggðar á firna miklu
viti né skapstillingu.
Israelsríki hefur sýnt heim-
inum hvernig mönnum ber að
umgangast hvor aðra. Hversu
sem fer um pólitíska þróun
ísrael, þá eiga Gyðingarnir
eftir að verða fyrirmynd um
lýðræðislega stjórnarhætti og
menningarríkt þjóðfélag í lönd-
unum við botn Miðjarðarhafs.
Og Vesturveldin verða að
hugsa sig um tvisvar áður en
þau fórna hinu unga ríki á alt-
ari olíuhagsmuna sinna í ná-
lægari Austurlöndum.
til símavörzlu í bæjarskriístofurnar
Austurstræti 16. Laun samkvr. launasamþykkt bæjar-
ins.
Umsóknum ásamt upplýsingum skal skilað í skrif
stofu borgai-stjóra eigi síðar en 20. þ. m.
Skrifstofa borgarstjórans í Reykjaviíik,
12. marz 1958.
Vélsefjari
óskast
Alþýðublaðið