Alþýðublaðið - 15.03.1958, Blaðsíða 8

Alfrý*«bla«18
Laugardagur 15. marz 1953
8 'y
LeiBir allra, sem œtla a8
kaupa eða selja
B í L
lággja til okkar
Bíiasalan
Klapparstíg 37. Sími 19032
önnumsí allskonar vatns-
og hitalagnir.
Áki Jakobsðn
Og
hæstaréttar- og hérað*
dómslögmenn.
Málflutningur, innheimta,
samningagerðir, fasteigna
og skipasala.
Laugaveg 27. Sími 1-14-53.
Hitalagnir s.f.
Símar: 33712 og 12899.
Hiissæiis*
mitoii,
Vitastíg 8 A.
Sími 16205.
Samúöarkori
Slysavarnafélag íslands
kaupa flestir. Fást hjá slysa
varnadeildum um land allt.
í Reykjavík í Hanny 'ðaverzl
uninni í Bankastr. 6, Verzl.
Gunnþórunnar Halldórsdótt
ur og í skrifstofu félagsins,
Grófin 1. Afgreidd í síma
14897. Heitið á Slysavarr.afé
lagið. — Það bregst ekki. —
Sparið auglýsingar ©g
hlaup. Leitið til okkar, ef
þér hafið húsnæði til
leigu eða ef yður vantar
búsnæði.
KAUPUM
prjórsatuskur og va8-
málstuskur
hæsta verði.
Þán^holtstræti 2.
SKINFAXi h.(.
Klapparsííg 30
Sími 1-6484.
Tökum raflagnir og
breytingar á lögnum.
Mótorviðgerðir og við
geðir á ö'llum heimilis—
tækjum.
EVHnnlngarspJöId
Ac S«

Ötvarps-
vI%erÖir
viStækfasaEa
fást hjá Happdrætti DAS,
Vesturveri, sími 17757 —
Veiðarfæraverzl. Verðanda,
rfmi 13786 — Sjómannafé
lagi Reykjavíkur, sími 11915
— Jónasi Bergmann, Háteigs
vegi 52, sími 14784 — Bóka
verzl. Fróða, Leifsgötu 4,
sfmi 12037 — Ólafi Jóhanns
syni, Rauðagerði 15, sími
33096 — Nesbúð, Nesvegi 29
----Guðm, Andréssyni gull
smið, Laugavegl 50, sími
13769 —■ f Hafnarfirði í Póst
húainu, sími 50267.
R A D f 6
Veltusundi 1,
Sími 19 800.
Þorvaldur ári Arason, Mí.
LÖGMANNSSKRIFSTOFA
Skólavörðustíg 38
i/o Háli Jóh. Horleifsson h.f - Pósth. 621
símur IH16 og 15417 - Simnefni: ÁU
RæSa
Framhald af 7. síðu.
launastéttunum, á millistéttun-
um, eins og tekjuskatturinn
gerir nú, þar sem þessir menn
eru eltir uppi, eltir á röndum
út af hverjum eyri, sem þeir
vinna sér inn, en aðrir og
miklu tekjuhærri menn látnir
sleppa.
Eg vil vona, að háttvirtir al-
þingismenn séu mér sammála
um það, að það sé ekki að ó-
fyrirsynju að þetta mál verði
athugað, og ef það sýnir sig við
athugun, að ástandið er einmitt
svipað eins og ég hér hef greint
frá, og möguleikar eru til að
bæta úr ástandinu á heiðarleg-
an hátt, að þá hiki menn ekki
við að gera þær róttæku aðgerð
ir, sem nauðsynlegar eru og
feili niður skattinn í því formi,
sem hann er nú innheimtur.
Við höfum með vilja, flutn-
ingsmenn, ekki farið neitt út í,
hvernig þessi athugun skuli
gerð og hve víðtæk hún skuli
vera. Það verður að vera á
valdi þeirra. sem framkvsema
hana, en við höfum aðeins sett
fram þessi höfuðsjónarmið í
málinu, sem eiga að mér finnst
að vera sá leiðarþráður, sem
hægt er að rekja sig eftir til
þess að ná þeim árangri, sem
að er stefnt.
BETRI HÁLFUR SKARI
EN ALLUR.
Nú kunna menn að segja
að hér með sé ekki néma hálf-
sögð sagan; — það séu enn eft-
ir beinir skattar, sem komi illa
og óþægilega við, þar sem eru
útsvörin. En út af því vil ég
segja, að það er þó, ef tekju-
skatturinn yrði afnuminn, betri
hálfur skaði en allur. Eins má
á það benda, að við útsvars-
álagningu eru þeir, sem skatt
inn leggja á, ekki eins bundnir
af ákveðnum skattstiga og
skattanefndir og skattstjórar
eru við álagningu tekjuskatts-
íns.
Álagning útsvara má og á að
fara fram efíir efnurn, og bar
er möguieiki til að taka tillit
til hluta, sem ómögulegt er að
taka tillit til við álagningu
VasadagbókJn
Fæst í öllum Bóka-
verzlunum.
Verð kr. 30.00
Emils
tekjuskattsins. Niðurjöfnunar-
nefndir í sveitarfélögum eru
svo kunnugar í sínu héraði, að
bær geta gert þetta, ef þær
vilja, og náð á þann hátt rétt-
látari skattálagningu heldur en
skattanefndir og skaítstjórar
eru færir um að gera, ef þeir
eiga að byggja á beim frarntöl-
um, jsem þeim eru fengin í
hendúr.
Ég vil líka nefna í þessu sam
bandi, að innheimta beinu skatt
anna er orðin býsna erfiður
lilutur í seinni tíð, bæði fvrir
þá, sem eiga að greiða þá, og
eins fyrir hina, sem eiga að
nota þá, t.d. útsvarsinnheimtan
bjá bæjarféiögunum. Ég er ekki
í vafa um, að ef þessi leið yrði
farin að fella niður tekjuskatt
inn, myndi það auðvelda inn-
heimtu útsvaranna aö miklum
mun, bæði fyrir þá, sem eiga
að greiða, og eins fyrir hinaj
sem eiga að nota þau.
Niðurlag tillögunnar um að
innheimta önnur opinber gjöld
af launum jafnóðum og þau eru
greidd, er ekki nýtt mál hér á
Alþingi. Það hefur verið rætt
hér fyrr og gefin um það fyr-
irheit — að ég ætla —, að þetta
rnál skyldi gaúmgæfilega at-
hugað, þó að árangur hafi ekki
orðið af því enn. Þetta er hér
sett til þess að minna á það,
að þægilegast mundi vera, með
an að þessir beinu skattar eru
teknir, að þeir séu teknir beint
af tekjunum jafnóðum og
þeirra er aflað, en ekki eftir á
eins og nú er gert. Þó að þeir
séu innheim.tir af tekjunum, þá
eru þeir ekki skatíur af þeim
tekjum, sem menn eru að fá,
heldur af tekjum ársins á und-
an, þó að innheimtunni sé svona
hagað. Hitt væri miklu æski-
legra, ef það væri hægt að
greiða skattinn að fullu af tekj
u.num jafnóðum og þeirra er
aflað; þá eru rnenn að^ minnsta
kosti frjálsir á eftir. Ég vænti,
að það verði einnig tekið til
athugunar.
Þetta mál, sem ég hef hér
flutt, er ekki óþekkt á Alþingi.
Það hefur verið flutt um það
frumvarp áður, — ég ætla að
það hafi verið 1951, aí háttvirt
um þingmanni Barðstrendinga,
sem þá var -— en að vísu í öðru
formi. Hér er ekki farið fram
á annað en að málið verði gaum
gæfilega rannsakað, og það ætti
ekki að mæta neinni andúð.
Eins og málið var flutt 1951
var náttúrlega hugsunin, sem
lá á bak við, sú sama, en form-
ið var að því leyti annað, að
þar var gert ráð fyrir, að skatt
urinn yrði fortakslaust afnum-
inn, án þess að máliö væri frek
ar kannað. Hugsunin er sú
sama, en aðferðin er svolítið
önnur. Hvort sem menn eru
þeirrar skoðunar, að þetta megi
takast eða ekki, og jafnvel
hvort sem þeir eru því sam-
bykkir, að þetta sé fullkomlega ’
rétt eða ekki, þá finnst mér
ekki ástæða til að vera á móti
bví, að þetta mál verði athug-
að ofan í kjölinn og leitað að
lirræðum, sem a.m.k. vonir
standa til, að gætu orðið rétt-
látari heldur en sú skattheimta
sem nú fer fram.
Ég tel mig ekki þurfa að hafa
um þetta fleú'i orð. Ég geri ráð
fyrir, að það þyki eðlilegt að
vísa málinu til nefndar og vildi
bá leyfa mér að leggja til; að
hæstvirtur forseti vildi, þegar
bað þætti við eiga, fresta um-
ræðunni og vísa málin til hæst
virtrár fjárveitinganefndar.
FUJ í Haínarfirði
Frainhald af 5. síðu.
að koma fram opinherlega,
brjóta viðfangsefni til mergj-
ar, hugsa rökrétt og álykta,
flytja mál sitt með lagni og
finna veilur í málflutningi sín-
um og annarra. En alit er þetta
vænlegt til andlegs þroska.
Eins konar kvöJ.dsk.óla héit.
félagið veturinn 1930-—31. Var
það einn þátturinn í viðlaitni.
þess við að hj'álpa félagsmönn-
um til aukins þroska og menn
ingar. Árin 1931—1937 gaf fé-
lagið út handritað blað. Hét það
„öreiginn“ og var lesið upp á
fundum-. Var tilgangurinn einn-
ig með þessu að fá félagsmenn
til að hugsa ýmis máiefni vel
og skipulega. Sl. v-etur hélt fé-
lagið stjórnmá’.anámskei.ð. Á
námskeioinu voru t. d. flutt er-
indi um grundvallaratriði jafn-
aðarstéfnunnar, verka [ýðsmál,
sveitarstjórnarmái og um fé-
lagsmáiabaráttu Alþýðufiokks-’
ins. Á eftir hverju erindi voru
frjálsar umræður og fyrir-
spurnum svarað. Árangurinn
af námskeiðinu var ágætur og
þátttaka góð. Fleira mætti telja
af einstökum atriðum f starfi
félagsins, en þetta nægir til
þess að sýna, að félagið hefurl
reynt að vinna í anda þeirrar
stefnuskrár, er 'hinir áhuga-
söir.u stofnendur þess sett u því
í öndverðu.
STJÓRNENDUS FÉLAGSÍNS
Eins og að líkum lætur hafa
margir rnenn tekið þátt í stjórn
félagsins um lengn eða
skemmri tíma á liðnum þrjá-
tíú árúm. Samkvæmt Ifigunum
mátti enginn vera í félaginu,
er náð hafði þrjátíu ára alári.
Nú hefur aldurstakmarkið ver-
ið hækkað upp í 35 ár, og mun
vera það í fJestum póliíískum.
félögum ungra manna hár á
landi. Það er því sízt að furða.
þótt mannaskipti f félaginu hafi;
verið tíð. Hér verður ekki gerð
grein fyrir stjónendum félags-
ins og stöfum þeirrá, sem oft
voru unnin af kostgæfni og ó-
sérhlifni. Þó skulu formenn fé-
lagsins taldir upp í þeirri röð,
sem. þeir stönfuðu. Þeir voru
þessir:
Guðmundur Gissurarson, Frí
mann Eiríksson, Þorsteinn
Björnsson, Ólafur Þ. Kristjáns
son, Helgi Sigurðsson, Jón
Magnússon, Vigífús Sigurðsson,
Sveinn V. Stefánsson, er mun
lengst allra hatfa verið formað-
ur, eða frá 1937 til 1945, Krist-
j’án Símonarson, St.efán Gunn-
laugsson, Albert Magnússon,
Yngvi R. Baldvinsson, Sigurð-
ur Nikulásson og Árni Gunn-
laugsson, sem er núverandi for
maður íélagsins.
Stjórn félagsins skipa ná me’ð
formanninum, Árna Gunnlaugs
svni: Snorri Jónsson ritari, Guð
rún Guðmundsdóttir gjaldkeri.
Guðmann S;veinsson fiármála-
ritari og Jón Páll Guðmundsson
varaformaður.
Á FJÓRÐA HUNDRAB
FÉLAGAR '
Þótt FUJ hafi iðulega starfað
vel og vasklega, hetfur allmikill
áramunur verið á starfsein-.
inni. Er það vissuleg- ekkert
einsdæmi, svo mun vera í flest-
um eða öllurn félögum, sem
auðið verður áratuga lífs.
Stundum hefur dregið úr fjöri
félagsins um sinn og deyíð kom
iö í stað dáðar. Oftar hefur þó
félagið starfað af miklu kappi
og þá hefur yfirleitt ekki staðið
á unga f.ólkinu að vsita því
brautargengi. Meðlimataia fé-
lagsins nú er talsvert á fjórða'
hundrað, og mun það vera fjöl-
mennasta pólöáska æskulýðsfé-