Alþýðublaðið - 15.03.1958, Blaðsíða 3

Alþýðublaðið - 15.03.1958, Blaðsíða 3
Laugardagur 15. marz 1958 Alþýðablaðll a Alþgöublaötö Otgelandi: Ritstjóri: Fréttastjóri: Auglýsingast j óri: Ritstj órnarsímar: Augiýsingaslmi: Aigreiðslusími: Aðsetur: AlþýðuiloJtkurinn. Helgi Sœmundsson. Sigvaldi Hjálmarsson. Emilía Samúelsdóttir. 1 4 9 0 1 og 14902. 14 9 0 6. 14900. AlþýðuhúsiB. Premsmiöja Aiþýðublaðsins, Hverlisgötu 8—10. Þeir, sem aldrei þekktu ráð ÞA£> kemur fyrir, að Morgunblaðið ræði svo efnahags- msálin, að það viðurkenni óbeint, að öngþveitið, sem í þeim efnum hefur ríkt síðustu árin, sé Sjá lfstæðisflokknum að kenna. í Staksteinum nú í vikunni var í rauninni hálft í hvoru sagt, að Sjá’.&tæðismenn hefðu ekki revnzt vandan- um vaxnir. Að vísu: var verkalýðssamitökunum kennt um allar ófarirnar, þvi að þá voru þau svo vond, eintómir kom- múnistar og þsirra líkar. Þá var flokkurinn nefnilega ekki eldlheitur verkalýðisflokkur eins og þessi missirin, heldur afskaplega ábyrgur stjórnariforustulflokkur, sem aUs ekki léði máls á hækkuðu kaupi. „Sjálfstæðismenn hafa haft forustu i stjórnmálum þjóðarinnar í einn og hálfan áratug,“ segir í umræddri Staksíeinagrein. I*á hefur smaður það svart á hvítu. Þar með er það viSurkennt, að Sjálfstæðismenn hafa ráðið stefnu og þróun í efnahagsmálum lá þessmn árum. Þeirra var því valdið. En hvernig fór? Þeir reyndust gersam- lega óhæfir til 'að hafa istjórn iá imálunum. En þegar þeir nú sjá, að ekki þýðir að ,mótmæla getuleysi þeirra leng- ur, kcnna þeir verkalýðssamtökunum um allt. Eins og ekkert halfi farið úr reipunum fyrr en lárið 1955. Ætli dýrtiðin hafi ekki vaxið neitt fyi'ir þann tíma, verðbólg- an ekkert þanizt út, framleiðslan ekíki átt við neina örðugleika að etja? Morgunblaðinu er svo sem ekki o;f gott að halda slíkum og þvílikum kenningum fram, en það getur reitt sig á, að þeirn trúir enginn, Óheillastefna SjálfstæSisflokksins varð til þess, að launastéttirnar töldu hag sinn fyrir borð bor- inn, ekki aðieinis „kommúnistar“, held-ur einnig fjölmenn. launþegas-amtök, sem oddvitar SjáMstæðismanna hofðu for- ustu fyrir. Þetta er staðreynd, sem Morgu'nblaðið getur aldnei snieitt hjlá. Það er von, að það viðurkenni, að Sjálf- stæð-ismenn rá-ði ekki yifir neinum töfrábrögðum í lauSn efnahagSmálanna. SjáMstæðisflokkurinn beitir að vísu loddarabrögðum í ríkum mæli, en „varanlegum úri'æðum“ hafur hann aldrei á-tt yfir að ráða. Þess vegna fór sem fór, eftir að hann hafði haft „forustu í stjórnmáilum þjóðarinn- ar í einn og há’.fan áratug“. Hvað kemur svo ó dag-inn e-ftir þennan einn og' hálfan áratug? SjáMstæðisflokkurinn hr-ökklast ifná völdum. Og þá er eins og. við manninn mælt: allt er í kalda k-oli. Morg- uniblað-ið á ekki nógu sterk orð til að lýsa vandræðunum, öngþveitinu og hörmungunum-. Slík varð breytingin við það eitt, að enginn ráðherra úr SjáMstæðisfl-okknum sat liengur í stólnum. Allt var komið í rúst á fáeinum mánuð- um, jafniv'el fáum vikum við þá breytingu eina, að Sjálf- stæði'sflokkurinn var ekki lengur „forustuflokkur í stjórn- irlálum þjóðarinnar“. Er hægt að auglýsa vanmlátt sinn foerar? Er í rauninni hægt að komast ö'llu lengx'a í fánán- legum- mlálfiutningi og' órökvísum fullyrðingum? Það verð- ur að minnsta kosti naumast sagt, að Moi’gunblaðið beri mikla virðingu fyrir dómgreind lesenda sinna. í sö-mu grein segir svo -um ihina lalveg makalausu for- sjálni x efnahagsmá 1 u>:um: „Eina úrræðið j þeiim nxálum er, eins og Sjálfstæðismenn hafa iinargbent á, ,að þjóðin ha-gi sér ,af viti, miiði eyðslu siína og krfifur til lífsins vð getu sína -og ia-rð framleiðslu isinnar . .Það er sann- arlega gott að hafa tung-ur tvær. Var þessi mi raunin, meðan Sjálfstæðismenn höfðu „forustu í stjórnmálum þjóðarinnar í einn og hálfan áratug“? Ekki fór svo ý-kja mikið fyrir því. Satt er það, að hinir láglauiiuðu í þjóö- félagin-u áttu að gæta bófs að dómi Sjálfstæðismanna, meða-n a'ls kon-ar spekúlantar og ,fjáiplógsmeini döns- uðu gróðadans með þjóðartekjurnar. Þjóðin, sem átti að' haga sér af viti, var alþýðan, en peningainennírnir áttu is-vo að hagnast af því 'viti, -og þeir gerðu það líka svikalaust. Afleiðingin varð svo sífellt vaxandi verð- bólga, meiri dýrtið, aninni króna og lægra kaup launa- stétta. Þessum a-rfi tók núverandi stjórn við. Morgunblaðið hefur nú viðurkennt til fullnustu, að Sjálfstæðisíflokkur- inn beri í rauninni ábyrgð á efnahag-söng'þveitinu, mgð bví að „hafa haft forustu í stjórnmáluim þjóðarinnar í einn og hálifan áratug“. Nú þykjast þeir geta kennt' öðrum. Um það má segja: „Þieir, sem aldrei þekktu ráð, þeir eiga að bjarga hinum.“ ( UtaLn úr heimi ) ÁTÖKIN í Indónesíu hófust fyrir fimmtán rnánuðum, þegar nokkrir herforingjar á Súm- ötru lýstu yfir því að þeir við- urkenndu ekki lengur stjórnina í Djakarta á Jövu. Sökuðu þeir ríkisstjórnina um samvinnu við kommúnista og um að arðræna fólk í öðrum eyjum, Jövubúum til framdráttar. Þessir herfor- ingjar risu sem sagt gegn stjórn inni, en fyrst í stað var það líka allt og sumt og ekki kom til neinna blóðsúthellinga unz uppreisnarseggirnir settu nýja ríkisstjórn á laggirnar, gegn þeirri, er fyrir var, sem þá greip til hernaðarlegra ráðstaf- ana. Átök þessi eru að surou leyti vegna togstreitu milli íbúa hinna ýmsu eyja, en að nokkru levti standa bau um þátt kom- múnista í indónesískum stjórn- málum. Indónesía telur 85 mill jónir íbúa og er briðja auðug- asta lánd í heimi af náttúru- gæðum, eða næst Bandaríkjun um og Sovétveldunum, en bjóð in er mjög skipt, kynbættir margir og ólíkir að menningu og tungu. Og þessu imga ríki hefur enn ekki tekizt að sam- einast um sterka miðstjóm eða fullnægjandi stjórnarfar. Hvað togstreituna á milli í- búa hinna ýmsu eyja snertir má skýra hana með nokkrum einföldum staðreyndum. Fimm tíu og tvær milljónir lands- manna búa á eynni Jövu og ár- ið 1956 hesthúsuðu þeir 71% af öllum innflutningi landsins, en lögðu aðeins fram 17% af út- flutninginum. Súmatra telur aðeins níu milljónir íbúa en lagði þó fram 70% af útflutn- ingsvörunum. hins vegar kom aðeins 21% af innflutningsvarn ingi í hlut eyjarskeggja. Á þessu er svo hyggð sú ásökun Sokarno að Jövubúar arðræni þá á Súm- ötru. Við þetta bætist svo að það er á Jövu, sem kommúnistarn- ir eru sterkastir. Við síðustu ' kosningar á Jövu hafa þeir hlot ið um 6,5 milljónir eða rösklega 30%. Annars staðar er fylgi þeirra sára lítið, og þó aðeins Imeðal útfluttra Javabúa, til dæmis þeirra, er setzt hafa að á Súmötru. Við þetta bætist svo að það er á Jövu, sem kommúnistar eru sterkastir. Við síðustu kosn. ingar á Jövu hafa þeir hlotið um 6,5 milljónir atkvæða eða rösklega 30%. Annars staðai* er fylgi þeirra sára lítið, og þó aðeins meðal úlfluttra Java- búa, til dæmis þeirra, er setzt hafa að á Súmötru. Eftir að Indónesía gerðist sjálfstæð hefur stjórn þar yfir- leitt verið völt og lítt til frám- kvæmda, enda mikið verið rætt um alls konar spillingu í því sambandi. Sokarno forseti fór því að svipast um eftir virkari stjórnarháttum og á för sinni um Sovétsamveldin og Kína varð hann fyrir sterkum áhrif- um af fyrirkomulaginu þar. Þeg ar heim kom lýsti haxm yfir því að Indónesíu yrði ekki stjórnað án þess kommúnistar væru gerðir bar ábyrgir aðilar. Þetta varð til ósamkomulags með honum og varaforsetanum, Hatta, sem sagði af sér 1956 og dró sig út úr stjórnmálum. Þeir höfðu staðið hlið við hlið í sjálf stæðisbaráttu landsins, en eru næsta ólíkir. Sókarno er vill vill láta mikið á sér bera og þyggja of og lotningu, sem iandsfaðir og leiðtogi, en Hatta er hládrægur og gætinn og ber merki vestrænnar menntunar sinnar. vantar ooglinga til að bera blaðið í þessi hverfi s GIÍIMSSTAÐAHOLT MIÐBÆINN 'aliS v’ð aferefi$stuna« S lii siu í KópifOi Falleg hæð í xiýju húsi við Borgarholtsbraut. — 120 ferm., 4 herbei'gi. Sér inngangur og sér kynd- ing. Bílskúrsréttur fylgir. Útborgun 180 þús. kr. I. veðréttur laus. Við Álfhólsveg 5 herbex-gia íbúð í raðhúsi 120 ferm. Tækifærisverð. MÁLFLUTNINGSSTOFA Sigurður Reynir Pétursson hrl. Agnar Gústafsson h31. Gísli G. ísleifsson hdl. Austui'str. 14, símar 1-94-78 og 2-2870 Uppreisnarforingj arnir setj a alla von sína á Hatta, en hann hefur til þessa ekki viljað koma opinberlega fram sem keppí- nautur Sokarnos. Þeir hafa ræðzt við að undanförnu, en lenginn veit hvern árangur það , hefur borið. Hatta lætur lítt á sér bei'a samkvæmt venju. Síðan kommúnistum mis- tókst uppreisnin 1948 hafa þeir miðað bai'áttu sína meira við framtíðina. Þeir hafa alls stað- ar gengið til samfylkingar, meira að segja þar, sem þeir eru í meirihluta. Þeir fylkja sér á bak við Sokarno, en reyna um leið að þvinga hann lengra til vinsíri. Uppreisnarforingj arnir munu bví aðeins styðja Sokarno í framtíðinni að hann slíti allri samvinnu við kommúnista. Þeir hafa ekki útnefnt annaxx forseta. Þeir sætta sig við stjórn Hatta og Sokai'no. Enn hefur Sokarno engu viljað svara nema hernaðaraðgerðum, en bar eru uppreisnarmenn illa á vegi staddir. Félagslsf ÆskulfHsvika l Laugarneskirkju: í kvöid tal- ar Ástráðum Sigursteindórs- son skólastjóri. Eininig verða vitnisburðir. SöngUr og hljóð- færasláttur. Allir velkomnir.

x

Alþýðublaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.