Alþýðublaðið - 20.03.1958, Síða 8

8
AIþýSKblaSiS
Fimmtudagur 20. marz 1958
Leiðir allra, sem ætla að
kaupa eCa selja
Bf L
Uggja til okkar
Bílasatan
Klapparstíg 37. Sími 19032
Húseigendur
önnumst allskonar vatns-
og hitalagnir.
Hitalagnir s.f.
Símar: 33712 og 12899.
Vitastíg 8Á.
Síml 16205.
Sparið auglýsingar og
hlaup. Leitið til okkar, ef
þér hafið húsnæSi til
Ieigu eða ef yður vantar
húsnæði.
KAUFU8VI
prjónatuskur og vaS-
málstuskur
hæsta verði.
Alafoss,
Mngholtstræti 2.
SKINFAXI b.f.
Klapparstíg 30
Sími 1-6484.
Tökum raflagnir og
breytingar á lögnum.
Mótorviðgerðir og við
geðir á öllúm heimilis—
tækjum.
Mlnnlngarspjöfd
D. A. S.
fást hjá Happdrætti DAS,
Yesturveri, sími 17757 —
Yeiðarfæraverzl. Verðanda,
sími 13786 — Sjómannafé
lagi Reykjavíkur, sími 11915
— Jónasi Bergmann, Háteigs
vegi 52, sími 14784 — Bóka
verzL Fróða, Leifsgötu 4,
sími 12037 — Ólafi Jóhanns
eyni, Rauðagerði 15, sími
33098— Nesbúð, Nesvegi 29
---Guðm. Andréssyni gull
«mið, Laugavegi 50, síml
13769 — I Hafnarfirði í Póst j
húsinu, sími 50267. '
Ákl Jakobsson
og
hæstaréttar- og héraðs
démslögmenn.
Málflutningur, innheimta,
samningagetrðir, fasteigna
og skipasala.
Laugaveg 27. Sími 1-14-53.
Samúiarkort
Slysavarnafélag Islands
kaupa flestir. Fást hjá slysa
varnadeildum um land allt.
í Reykjavík í Hannycðaverzl
uninni í Bankastr. 6, Verzl.
Gunnþórunnar Halldórsdótt
ur og í skrifstofu félagsins,
Grófin 1. Afgreidd f síma
14897. Heitið á Slysavarnafé
lagið. — Það bregst ekki. —
0*8
Útvarps-
viðgerðir
viðtækjasaia
RADfÖ
Veltusundi 1,
Sími 19 800.
Þorvaldur Árí Árason, lidl.
lögmannsskrifstofa
SkólavörSustís 38
c/o Pált Jóh. Þorlcifsson h.f. - Pósth. 631
Jimtor IU!6 og 19417 - Simne/ni: ÁU
Tilkynning nr. 1, 1958.
Innflutni'ngsskrifstofan Jhefuc ákyeðið hámarksverð
á harðfiski, sem hér segir :
Þorskur Ýsa Steinbítur
Heilds. Smás. Heilds. Smás. Heilds. Smás.
Kr.kg. Kr.’kg. Kr.kg. Kr.kg. Kr.kg. Kr.kg.
ÓPAKKAÐUR FISKUR : a) óbarinn 26.25 34,00 28.90 37.50 34.80 45.00
b) barinn 32.00 41.50. 35.40 46.00 42.50 55.00
PAKKAÐUR FISKUR : a) óbarinn 29.00 38.00 32.00 41.50 38.40 50.00
b) barinn 34.80 45.00 38.50 50.00 46.00 60.00
SMÁPAKKA, 100 gr. e'ða minna : a) óbarinn 36.55 47.50 40.00 52.00 47.00 61.00
b) barinn 42.30 55.00 46.45 60.00 54.65 71.00
Séu aðrar fisktegundir en hér greinir seldar í verzl-
u.num, ber að leita staðfestingar verðlagsstióra á út-
söluverði þeirra.
Reykjavík, 19. marz 1958.
VERÐLAGSSTJÓRINN.
Fæst í öllum Bóka-
verzlunum.
Verð kr. 30.00
1t
%
Fr^phald af 5. síðu.
ir Ítalíugæðí');, Þetta sýnir, að
það er ekki fyrfet og fremst jarð
slagi sem felliö skreiðina úr I.
og II. flokki, héldur það, sem
bent var á hér aú framan.
Hvað kosta svoj þessar yfir-
breiðslur og uppsetþing þeirra?
og útreikningum 'lyinnulauna
við að breiða yfir pa tafca ofan
af, en fann ekkert um það í
greininni. Til þess að jjMa hengt
í 3 hæðir, þarf fyi-st á$. endur-
byggja alla skreiðar||allana.
Þá þarf hver einstakur hjallur
að standa einn sér, samkvísrnt-
„modeli“ Páls, svo að h3egt|k|,
að koma yfirþreiðslunum víSá;|
Þá er sá flötur, sem befcia
þarf, ekkert smáræði, og eiútjjí
hvað hljóta yfirbreiðslur yfir
slíkan flöt að kosta. Þá þarf
áreiðanlega góðan umbúnað fyr
ir veðrum, a.m.k. kaðla og fest
ingar á jörðu niðri. Eitthvað
kostar svo v.iðhaldið á þessu.
Loks yrði það töluverð vinna
að breiða yfir og taka ofan af.
Skyldi þeim skreiðarframleið-
endum, sem telja það ekki
svara kostnaði að hreinsa
ef rétt er að staðið að framleiða heildarinnflutningur þangað
1. fl. skreið fyrir þennan mark verið þessi:
Frá Noregi: Frá Islandi: Samtals:
Árið 1950 8.224 tonn 92.4 tonn 8.336.4 tonn
— 1951 8.999 — 108.6 — 9.107.6 —
— 1952 9.158 — 0.0 — 9.158.0 —
| — 1953 5.359 — 56.8 — 5.415.8 —
íí— 1954 4.867 — 2.320.5 — 7.187.5 —
■ — 1955 6.139 — 518.1 — 6.657.1 —
tilvaldar fermingargjafir
fyrir drengi. —
GEYSIR HF.
Teppa- og dregladeildin
Vegna sérstákra
ástælsia
óskast 40 þús. kr. til láns.
Veð í íbúð. Ef einhver
vildi gjöra svo vel og
senda tilboð til blaðsins
fyrir 23. þ. m. merkt:
Barngóður.
hnakkablóðið úr fiskinum þó
að þeir með því stórbæti útlit
hans og verkun, — ekki finn-
ast hæpið að leggja út í slíkan
kostnað fyrir jafn vafasaman
árangur?
Að lokum vil ég minnast
nokkuð á Ítalíumarkaðinn.
Páll segir m.a.: „ítalir kaupa
árlega 16—18 þúsund smálest-
ir. íslendingar eiga hægt með
að t.d. 10—12 þúsundir lesta“.
Samkvæmt upplýsingum,
sem ég hef frá Enrico Gis-
mondi & Co. á Ítalíu, þá hefur
skreiðarinnflutningur þangað
aðeins einu sinni náð rúmlega
16.000 tonnum, en það var árið
1924. Næsta ár, þ.e. 1925 var
hann aftur á móti aðeins rúml.
8 þúsund tonn. Onnur ár fram
til 1935 var hann frá rúml. 3
þúsund og upp í 13 þúsund
mest.
En árin 1950—1955 hefur
Samtals 42.766 tonn 3.096.4 tonn
Samkvæmt þessu telst mér
svo til, að meðal-innflutningur
til Ítalíu frá báðum löndunum
hafi á þessu 6 ára tímabili ver-
ið aðeins 7.643.7 tonn á ári.
Þetta yfirlit sýnir, að
þessi markaður fer minnk-
andi, en þó ættum við
að geta aukið sölu skreiðar
á þennan markað með aukinni
vöruvöndun og betri fram-
leiðslu, en ekki líkt því eins
mikið og Páll telur vera mögu-
legt, jafnvel ekki þó við vær-
um einir um markaðinn. Að-
staða Norðmanna á Ítalíumark
aðnum er á margan hátt miklu
betri .en okkar, enda haia þcS.r
verið þar einráðir um aldir.
Til þess að fullnýta alla
möguleika til . skreiðarsölu á
þessum markaði og öðrum er
greiða bezta verðið, ef þeir fá
góða vöru, þarf að framleiða
hæfilegan hluta af heildarfram
leiðslunni með þetta fyrir aug-
um. Ef við viljum t.d. hagnýta
okkur markaði í ’Svíþjóð og
Finnlandi, þá verðum við að
ráskera góðan, þykkan fisk á
réttum árstíma o.s.frv. En að
yfirbreiðslur teinar komi hér
að gagni, ■— það tel ég vera
hreinustu fjarstæðu eins og s.l.
ár sannar bezt. En verðið, s.em
fengizt hefur fyrir sumt af
þeirri skreið, sem seld hefur
verið til Ítalíu hefur ekki alltaf
verið svo hagstætt, að það hafi
örfað skreiðarframleiðendur til
framleiðslu fyrir þann markað.
Þess eru jafnvel dæmi, að fram
leiðendum hefur ekki fundizt
borga sig að meta Ítalíuskreið
út úr Afríkunni, heldur selt allt
45.862.4 tonn
upp til hópa (,,samfængt“) til
Afríku.
Dæmi um þetta er t.d. árið
1952, — og dæmi um óhagstætt
verð er m.a. að finna í árs-
skýrslu S.S.F. 1956 á bls. 4. Þar
er verð á „Finmarken“ skreið
til ítalíu kr. 8,87. Á sam:a stað
er verðið á þorski til Afríku
sagt kr. 8,53 og á keilu til Af-
ríku kr. 8,66.
Ennþá óhagstæðara dæmi er
að finna í ársskýrslu S.S.F.
1955, bls. 4. Þar er „Finmark-
en“ skreið til Ítalíu á kr. 8.75
og góð Áfríka til Ítalíu á kr.
8.77. Afríkuþorskur er á kr.
3.84 og Afríkukeila á kr. 8.80.
Það virðist auðsætt, að v’ið
íslendingar verðum fyrst óg
.fremst að byggja skreiðarfram-
leiðslu oldcar á Afríkumarkaðn
um, enda er hann langstærstur
og fer váxandi. Gæðakröfur
eru hóflegar, og er það mjög
mikilvægt fyrir okkur, a.m.k.
á meðan jafnmikið er um lélegt
eða illa farið hráefni, sem nú
er. Það verður varla unnið cðru
vísi, a.m.k. ekki á verðmætari
hátt.
Afríkumarkaðurinn tekur
auk þess á móti öllum skreið-
artegundum og öllum stærðar
flokkum. •—■ Jafnvel úrgangs-
fiskurinn er selaur þangað fyr
ir hagstætt verð. Greiðslur eru
allar í dýrmæíum gjaldeyri, og
er það líka mikilsvirði fyrir
landið.
Að öllu þessu athuguðu, virð
ist staðhæfingin um, að skreið-
arframleiðslan sé útgerðinni til
stórtjóns vera harla ósennileg,
heldur miklu fremur í algerðri
mótsögn við veruleikann.