Alþýðublaðið - 01.04.1958, Page 11

Þriðjudag 1. apríl 1958.
A1 þ ý 3 n b 1 a » 1 9
11
í DA-G er þriðjudaguririH, 1.
apríl 1958.
Slysavarðsíofa KeyKjavIltBr er
opin allan sólarhringinn. Nætur-
læknir L.R. kl. 18—8. Sími
15030.
Eftirtalin apóíek eru opin kl.
9—20 alla daga, nema laugar-
daga-kl. 9—16 og sunnudaga kl.
13_16: Apótek Austurbæjar
(sími 19270), Garðsapótek (sími
34006), Holtsapótek (sími
33233) og Vesturbæjar apótek
ísími 22290).
Bæjarbókasafn fbuykjavíkur,
Þingholtsstræti 29 A, sími
1 23 08. Útlán opið virka daga
il. 2—10, laugardaga 1—4. Les-
stofa opin kl. 10—12 og 1—10,
laugardaga kl. 1-0—12 og 1—4.
Lokað á sunnudögum yfir sum-
armánuðina. Útibú: Hólmgarði
34 opið mánudaga, miðvikudaga
og föstudaga ki. 5—7; Hofsvalls
Sötu 16 opið hvern virkan dag
nema laugardaga kl. 6—7; Efsts
sundi 36 opið mánudaga, mið-
vikudaga og föstudaga kl. 5.30—
7.30.
FLUGFERÐIR
Flugfélag fslands h.f.:
Miliilandaflug; Hrímfaxi er
Væntanlegur til Reykjavíkur kl.
16.05 í dag frá London og Glao-
gow. Fiugvéiin fer til Glasgow,
Kaupmannahafnar og Hamborg-
ar kl. 08.30 í fyrramálið.
— Innanlandsflug: f dag er áætl
að að fljúga til Akurevrar (2
ferðir), Blönduóss, Egilstaða, -—
Flateyrar, Sauðárkróks, Vestm,-
eyja og iÞngeyrar. — Á morgun
er áætlað' að fijúga til Akuréyr-
ar, ísafjarðar og Véstmannaeyja.
Loftleiðir h.f.:
Edda kom til Reykjavíkur kl.
07.00 í morgun frá New York.
Fór til Glasgow og London kl.
08.30. Hekla er væntanleg kl.
07.00 í fyrrarnálið frá New York.
Fer til Stafangurs, Kaupmanna-
hafnar og Hamborgar kl. 08.30.
S KIPAFR£ T TIR
Skipaútgerð ríkisins:
Hekla er á Austfjörðum á norð
urleið. Esja fer frá Reykjavík á
tnorgun vestur um land til Akur-
eyrar. Herðubreið er á leið frá
Austfjörðum til Reykjavíkur. —
Skjaldbreið er væntanleg til Rvk
í dag ao vestan. Þyrill er á leið
frá Akureyri til Reykjavíkur,. —
Skaftfellingur fer frá Reykja-
vík á morgun til Vest-manna-
eyja.
Eimskipaféiag íslands h.f.:
Dettifoss kom til Kaupmáuna
hafnar 30.3. fer þaðan væntan-
iega í kvöld 31.3 til Reykjavík-
ur. Fjallfoss fer frá Hafnarfirði
kl. 21.00 í kvöld 31.3. til Brem-
en’, Hamborgar, Rotterdam og
Hull. Goðafoss kom til New
York 30.3. frá Reykjavík. Gull-
LEIGUBÍLAR
BifrtíiSastöð Steindérs
Sími 1-15-80
—o—
Bifreiðastöð Reykjavíkur
Sími 1-17-20
SENDIBÍLAR
SsndibílastöSm Þröstur
Sími 2-21-75
EH3DCI

foss er í Kaupmannahöfn. Lagar
foss fór frá Vestmannaeyjum 26.
3. til London, Rotterdam og
Ventsuils. Reykjafoss kom til
Reykjavíkur 30.3. frá Hamborg.
Tröllafoss fer frá Reykjavík ann
að kvöld 1.4; til New York. —
Tungufoss kom til Lysekil í
morgun fer þaðan á morgun 1.4.
til Gautaborgar, Hamborgar og
Reykjavíkur.
Skipadeild S.Í.S.:
Hvassafell er væntanlegi til
Rotterdam í dag, Arnarfell er
væntanlegt til Rotterdam í dag.
Jökulfell er væntanlegt til New
York 3. apríl. Dísarfell er í
Reykjavík. Litlafell er í Rends-
burg. Helgafell er væntanlegt til
Akureyrar í dag. Hamrafell er
væntanlegt til Reykjavíkur 4.
apríl. Troja lestar sement í Álu-
’oorg til Keflavíkur.
FDNDIU
Lögfræðingafélag íslands, —
Fundur til að ræða og ganga frá
stofnun allsehrjarfélags ísl. lög-
fræðinga verður haldinu í
kennslustofu (1.) Háskóíans í
dag, þriðjudag, 1. apríl kl. 17.
Kveníélag Háteigssóknar, —
Fundur í kvöid kl. 8,30 í Sjó-
mannaskólanum.
Kvenfélag Halgrímskirkjii —
minnir félagslconur á aðalfund
sinn í kvöld kl. 8,30 e. h: í fá-
lagsheimili prentara, Hveríis-
götu 21.
Kvenfélag Laugarnessóknar.
munið afmælisfundinn í kvöld í
kirkjukjallaranum kl. 8,30. —
Kvikmyndasýning o. fl.
Leikfangahappdrætti Hrings-
ins viðkomandi kaffisölunni í
fyrradag. Upp komu þsesi núm-
er: 1) Dúkkurúm, 806, 2) Stór
dúkka, 254, 3) Dúkkuhús, 407,
4) Dúkka, 627, 5) Vörubíll, 815,
6) Vörubíll, 887. — Vinniiig-
anna má vitja í Garðarstræti 44
milli kl. 3 og 6 í dag.
Happdrætti Háskóla íslands.
Dregið verður í 4. flokki fimmtu
daginn 10’. apríl. Vegna páska-
hátíðarinnar verða færri sölu-
dagar en venjulega, og er rétt að
benda á, að ekki eru nerna 2
virkir dagar frá páskum þangað
til dregið verður.
Fiúkirkjusöfnuðurinn í Haín-
arfirði. Er fluttur á Hávallag. 25.
Séra Kristinn Stefánsson.
J. IVEagnús Bfarnasons
Nr« @S
I
ÍRIKUR HAMSSON
Skáldsaga frá Nýja Skotlandi.
II
S
V
\
s
$
FARFUGLAR.
Þeir, sem ætla að dvelja í
Heiðarbcli um páskana. vin-
samlegast tilkynmi þátttöku
sína í kvöld kl. 7—8 á skrif-
stofu féiagsins, Lindarg. 50.
þangað til hún var fiögur. Eg
varð því að sætta mig við að
bíða rúma hálfa þriðiu klulcku
-stund, því að ég gat ekki fanð
fyrr en með síðari lesti'nni, sem
ætlaði til Trúró.
Ég setti mig niður á bak við
kistusta-flann, þar sem farang-
urinn minn var. Þar var
skuggi og lítil umferð, og gat
ég séð þaðan á klukkuna.
Alltaf hafði ég augun á
klukkunni. Vísarnir voru sein-
fara, þótti mér. en samt þokaði
þeim 'áfram. Klukkan varð
fjögur. Þá lagði lest af stað
til Trúró. Klukkan varð hál-f-
fimm, og önnur lest af stað til
Annapolis. Klukkan sex kom
lest frá Antigonish. Eg sat enn
á sama stað og hreyfði mig ekki
en hcrfði stöðugt á klukkuna,
eins og líf mitt lægi við því,
ef ég liti af henni eitt einasta
augnablik. Fólkið kom og fór,
ökrumennirnir komu með fulla
vagna af fólki og flutningi og
fóru með eins mikið aftur.
Menn hlupu til og frá og köll
uðu og æptu. Sumir óku hjól-
börum með kistum á, aðrir
hentu kistum og töskurn upp í
vagnana eða köstuðu farangri
úr þeim. Menn komu hlaupandi |
með töskur í höndunum, kóf-
sveittir og aðfram komnir af
mæði. Allt var á ferð og flugi.
Svo varð dauðaþögn litla stund,
og það sást aðeins einn og einn
maður á gangi. Svo allt í einu
var múgur og margmenni kom
ið á ný, og ekkert hein’ðist fyr
ir cipi og köllum og skrölti.
Ég sat alltaf- á sama stað.
Klukkan sex og tíu mínútur
fór lest af stað til Pictou, og
fimm mínútum síðar kom lest
in frá Point Lávis.
Tvisvar gekk lögregluþjónn
.skammt frá mér, en tók ekki
eftir mér. Ðn mér var ekki
rótt á meðan hann var á reiki
í kringum kistuhlaðann, sem
ég sat á bak við.
Klukkan varð loksins hálf-
sjö. G.ufuvélin var fyrir nokkru
komin fyrir lestina,. sem atti að
fara til Trúró, og sem átti að
-koma við í Shubenacadie, og
íjöldi fólks var þegar kominn
inn í vagnana. Allt í einu
hringdi stór bialla fyrir utan
dyrnar á stofunni, þar sem far
bréfin voru seld, og um leið
hreyfðist vélin og öll lestin
seig hægt af stað. Ég hlj.óp með
töskuna ntína og pokann, þaðan
sem ég hafði setið svo lengi,
og komst með herkjumunum
upp í vaaninn, sem var næstur
þeim aftasta í lesinni, rétt í
því að iestin var að skríða út
undan hvelfingunni á vagn-
stöðvaskálanum. Ég hefði farið
miklu fyrr inn í vagninn, hefði
ég ekki séð, að lögregluþjónn
var- á ferð fram og aftur með
lestinni, frá því að fyrsti far
þeginn fór þar inn og þangað
til að lestrn hreyfðist. Hann
hefur hlotið að hafa séð mig,
þegar ég hljóp eftir gagnstétt-
inni á eftir lestinni, og hefur
sjálfsagt ekki þekkt mig, en í
myndað sér, að ég væri einn
af þeirn unglingum, sem alltaf
eru „á eftir tímanum“ og hafi
verið heldur seinn að ná mér
í farseðil.
Ég settist í eina auða sætið,
sem til var í vagninum. Tösk
una og pokann lét ég undir
bekkinn. Það var strax komið
töluvert skrið á lestina ,og mér
þótti þetta nýja ferðalag mitt
ekki byrja svo illa eftir allt og
allt. Ég ahifði að sönnu orðið
að fara burtu úr borginni
huldu höfði, og þurfti mikla
stillingu og þolinmæði að bíða
í skúmaskoti á vagnstöðvun-
um, en ég var líka svo að
segja alveg óhultur nú, af því
ég var kominn á járnbrautar-
liestina, og járnbrautarlestin
komin á brunandi ferð í áttina
til Shubenacadie.
Þegar lestin var komin í
gegnum bæinn Richmond, sem
er örstutt fyrir norðan Halifax,
þá kom farstjórinn inn í vagn-
inn, sem ég var í, og tók við
farbréfunum af farþegunum.
Það var stór maður, rauð-
skeggjaður.
„Farbréfið!" sagði hann, þeg
ar hann kom að mínu sæti.
„Ég hefi ekki farbréf“, sagði
ég.
„Peninga þá“, sagði far-
stjórinn.
„Kcmst ég fyrir hálft far
gjald“? sagði ég.
„Hvað ertu gamall?“
„Fjórtán ára“, sagði ég. „En
ég er svo lítill, að margur tólf
ára gamall drengur er ekki
minni“.
„Hvert ætlarðu?11
„Til Shubenacadie“, sagði ég.
„Hálft fargjald þangað er
fjörutíu cents“.
„Þú kemst ekki nema helm
inginn af leiðinni fyrir þessa
upphæð", sagði hinn rauð-
skeggjaðí farstjóri.
„Ég geri mig ánægðan með
að standa á tröppunum fyrir ut
an, ef þú vilt gera. svo vel að
leyfa mér að vera á lestinni
hinn helminginn af leiðinni fyr
ir ekkert“, sagði ég.
„Ekkert?“ sagði farstjórinn
og hló kuldahiátur. „Ég skil
ekki það orð“.
„Það orð ér þó til í orðahók
Websters“, sagði eineygur mað
ur, sem s-at gagnvart mér, og
lagði sterka brennivínslykt út
úr honum og ýfir um til mín.
„En það orð er ékki til í orða
bók félags Intercolonial-járn-
brautarinnar", ,sagði farstjór-
inn þóttalega.
„Það er illa farið“, sagði ein
eygi maðurinn, „því að það fé
lag getur aldrei látið svohljóð
andi reglugjörð birtast í skjöl
um sínum: Engan skal flytja
fyrir ekkert“.
„Það mundi stíla reglugjörð
ina þannig: Engan skal flytja
á vögnum félagsins, nema fyr-
ir fulla borgun út í hönd“,
sagði farstjórinn og lýsti sér
dramb í rödd hans.
„Þú spilaðir þar út bezta
spaðanum jiþínum, 'kun-ningji“,
sagði eineygi maðurinn. „En
hvernig ferðu að með yfirlýs-
inguna þá arna: „Ekkert getur
komizt í samjöfnuð við félag
vort“?“
„Við mundum segja: „Félag
vort er makalaust“, sagði rauð
skeggjaði farstjórinn.
„Þar snuðaðir þú mig aftur,
kunningi“, sagði eineygði mað;-
urinn. „En ekker-t er eins illt
og að hafa ekkert til að borga
fyrir sig, þegar maður ferðast
með járnbrautum þess félags,
sem ekki skiltir hvað orðið ekk
er-t þýðir“.
Rau,3|s!ke(ggjaði faústjóriirn ■
svaraði nú engu, en hélt áfram. -
að taka á móti farseðlunum, og
að því búnu fór hann yfir í
næsta vagninn. ~
Af því að fararstjórinn hafðf
tekið við tuttugu centunum af
mér, og hafði ekki þverneitað,
þegar ég bað hann að leyfa
mér að vera á lestinni alla leið
til Shubenacadiei þó að ég
gæti ekki borgað meira, þá hélt
ég, að hann mundi sjá aumur
á mér og verða við bón minni.
Lestin brunaði áfram. Hún
stöðvaðist sem snöggvast í Bed
ford, sem er lítið þoxlp við botn
inn á Haliifax-ífirðinum. Hún
stóð þar sem Annapolis-járn-
brautin liggur út frá Intercolon.
ial-brautinni. Liggur hi’n síð-
arnefnda braut í gegnum
Sbubenacadie-þorpið.
Eftir að hafa farið þrjár eða
fjórar mílur norður fyrir
Windsor-Junction, stöðvaðist.
„Við, vinur minn og ég,“
hróp-aði Zorin, „höfum komið
til þess að bjarga Grunol .frá ó-
vinunum.“ „En hvað getum við
gert?“ spurði Antar, „gegn
slíku hervaldi sem Shastar hef
ur?“ Zorin varð ísmeygilegur
á svip. „Þið verðið að ganga í
lið með mér . . . ég mun leiða
þjóð þína til sigurs,“ sagði hann
slælega. Antar kinkaði kolli.
„Komdu, þú verður að segja-
þjóð minni frá þessu.“