Morgunblaðið - 18.07.1915, Side 2

2
'MORGUNBLAÐIÐ
oss gat orðið þetta stórhættulegt,
var þegar undirbúin önnqr árás. Sjó-
liðaherdeild og franskt stórskotalið
með 7í mm. fallbyssur, var sent
fram og tók aftur skotgrafirnar.
Meðan þessu fór fram höfðu
Frakkar teygt úr hægra herarmi sin-
um niður að ósi árinnar Kerevas
Dere. Þessum stöðvum héldu þeir
nóttina milli 13. og 14. júlí eins
og ekkert væri. Tyrkir gerðu þó
gagnáhlaup eins og nóttina áður, en
nnnu ekkert á.
Þannig unnum vér á á ðllu þessu
svæði og náðum öllum þeim stöðv-
um, sem vér höfðum ætlað oss að
ná, nema á litlu svæði, svo sem
300 metra löngu, sem Tyrkir hafa
enn á sínu valdi. 422 menn tókum
vér höndum og af þeim handtóku
Frakkar 200 I fyrsta áhlaupinu.
Frá alþingi.
Dagskrá á rnorgnn.
Efri deild.
1. Frv. til Iaga um bann á út-
flutningi frá íslandi á vörum, inn-
fluttum frá Bretlandseyjum o. fl.
(Sí); Þ umr-
2. Frv. til laga um mat á lóðum
og löndum í Reykjavík (stj.frv. n.
47); 2. umr.
3. Frv. til laga um rafveitur (stj,-
frv. n. 46, 48); 2. umr.
4. Frv. til laga um ullarmat (stj.-
frv. n. 49, 50); 2. umr.
Neðri deild.
1. Frv. til laga um harðindatrygg-
ing búfjár (34); 1. umr.
2. Frv. til laga um forkaupsrétt
landssjóðs á jörðum (45); 1. umr.
3. Tillaga til þingsályktunar um
landhelgisvarnirnar (42); hvernig
ræða skuli.
4. Tillaga til þingsályktunar út
af staðfestingu stjórnarskrárinnar (3 5);
ein umr.
Þingnefndir:
í Efri deild.
Sjávarútvegsnejnd: Hákon Kristó-
fersson, Kristinn Daníelsson (skrif-
ari), Sigurður Stefánsson (formaður).
í Neðri deild:
Forðagazlunefnd: Eggert Pálsson
(formaður), Jóhann Eyjólfsson, Guðm.
Eggerz, Þorleifur Jónsson (skrifari),
Sigurður Gunnarsson.
Fraðslunejnd: Björn Kristjánsson
(skrifari), Matth. Ólafsson (formaður),
Einar Jónsson, Jón Jónsson, Guðm.
Hannesson.
Þegnskyldunejnd: Bjarni fónsson,
Matth. Ólafsson (skrifari), Jóhann
Eyjólfsson, Þorieifur Jónsson, Sveinn
Björnsson (formaður).
Ný plága
á vígstöðvunum.
Maður nokkur, sem hefir verið
á vígstöðvunum í Frakklandi ritar
»Daily Mail« í öndverðum þessum
mánuði um nýju pláguna á herstöðv-
unum — flugurnar.
Akaflegir hitar hafa gengið þar
syðra I alt vor Og sumar — logn
og sólskin nær altaf. Af þessu leið-
ir aftur það, að óhemju ósköp af
flugum hefir kviknað. Og þær valda
hermönnunum svo mikilla rauna að
ósköp*eru að heyra.
Flugnavargurinn er auðvitað mest-
ur i skotgröfunum. Þangað sækir
hann heizt og lifir þar eins og blóm
i eggi á blóði og kjöttætlum her-
mannanna. Særðir hermenn hafa
engan frið fyrir flugunum og eykur
það á kvalir þeirra um allan helm-
ing. Eigi fá menn heldur notið
svefns fyrir þessu illþýði. Segja
hermennirnir að þetta sé einhver
hin mesta raun sem þeir hafa kom-
ist i síðan ófriðurinn hófst.
Fréttaritarinn segist sjálfur hafa
farið út i skotgrafirnar og séð þetta
með eigin augum. Segir -hann til
dæmis um það hve mikið var þarna
af flugunum, að suðan i þeim var
svo mikil, að oft og einatt heyrðu
mennirnir ekki hvellina í byssum
Þjóðverja, sem þó voru skamt það-
an. Hann segir ennfremur að her-
mennirnir geti tæpast matast nema
með þvi móti að eta um leið marga
tugi flugna. Þær setjast tugum
saman á hvern matarbita og verða
menn að þurka vandlega af bitunum
á ermi sér — og flýta sér svo eins
og þeir geta að stinga þeim upp í
sig, svo þeir eti þó eigi nema sem
minst af þessum eiturkvikindum.
Fréttaritarinn byrjar grein sína og
endar hana með áskorun til visinda-
manna í Bretlandi um það að finna
einhver ráð til þess að verja her-
mennina fyrir þessari nýju og óvæntu
plágu.
Nýjasta uppgötun
Þjóðverja.
Þjóðverjar eru ekki af baki
dottnir enn með það að gera ný-
ar umbætur á vopnum sínum.
Nýjasta uppgötvun þeirra — segir
JameB Dunn, fréttaritari »Daily
Mail« í Hollandi — er sjálfhleðslu-
tæki, sem hleður fallbyssurnar
jafnóðum og úr þeim er skotið.
Með þessu móti geta þeir skotið
mörgum sinnum fleiri skotum á
hverri klukkustund en áður.
Þessa nýju uppgötvun ætla þeir
að reyna i fyrsta skifti þegar
þeir gera næstu tilraun til þess
að brjótast í gegn um fylkingar
bandamanna á vestri vígatöðvun-
um.
Móðir.
Helgað minningu frú Mariu Finsen.
Draumahjúpur húms og friðar
Heiminum skýlir enn í nótt.
Sunnanblær og báran niðar,
Blessaður fuglinn sefur rótt.
Svífur ský, með svefnsins bróður
Með sál í fangi’ í himininn. —
Stari eg eftir mistrar móður
Minningunni’ í annað sinn.
é
Móðir — hún er upphaf, endi
Alls, sem græðir heimsins sár;
Veröld styður veikri hendi,
Von og trú, í þúsund ár.
Manstu ekki móður blíða
Mjúklega strjúka barnsins hár?
Hugarstrið og harm og kviða
Heilög þýða móðurtár.
Brosi við þér gæfa’ og gengi,
Gangi þér lífið alt í hag,
öfundin mun ekki lengi
Á sér sitja’ einn glaðan dag.
En hvenær skyldi lánið leika
Svo lausum taum’ við nokkurn mann,
Að móðir hans, in milda og veika,
Mundi ei faðma’ og kyssa hann?
Sumir bera ástir ungar
Eins og fríðan, stolinn sjóð.
Stundum eru þær of þungar —
Þögnin svíður eins og glóð.
Ekki’ er vandi’ að velja sinni
Von og óró griðastað:
Manstu’ ei eftir móður þinni?
Mundi’ hún ekki skilja það?
Mörg eru brek og bernskusyndir —
Bogna’ eða hrökkva skjóllaus strá.
Við móðurhjartans ljúfu lindir
Lækna alt og græða má.
Grimdin telur hefndarhlutann,
Heimurinn selur náðarspor.
Fyrirgefur enginn utan
Alviskan og móðir vor.
önnur móðir — mannsins kona,
Meistaraverkið hér á jörð,
Móðir allra mannsins sona,
Margföld sé þér þakkargjörð.
Sækir alt til ástabrunna
Upptök bæði’ og framhald sitt.
Svo við ættum öll að kunna
Að elska’ og meta gildi þitt.
Blessuð sértu, milda móðir,
Mér fer nú að kólna hér;
En eg trúi’ að allir góðir
Andar muni hlúa’ að þér.
Blessuð vertu, enn og aftur,
Umburðarlynd og hjartaþýð. —
Þú ert blíða, þú ert kraftur,
Þú ert prýði alla tíð.
S. S.
>■■■ %—=-s-