Morgunblaðið - 19.04.1925, Blaðsíða 7

MORGUNBLAÐIÐ
Biðið
Ekki
ekki með að kaupa
• SKlNN-HVITTs
því betra þvotfaefni fæst
ekki! — Sími 834.
Andr. J. Bertelsen.
eru nein skaðleg efn
í SKINN-HVITT,
það er sannað eftir
margra ára reynslu.
Reyna
að þvo með SKINN-
HVITT. — Þjer munuð
verða hissa, hvað þvott-
urinn verður hreinn og
hvítur og meö góðum ilm.
Þvo
upp úr SKiNN-HVITT
sparar vinnu, tfma og
peninga. Reynið og þjer
munuð sannfærast.
IWeð
SKINN-HWTT
því að sjóða tauið í
SKINN-HVITT
er fullnægjanði sótt-
hreinsun fengin.
er sápukorn með öllum nauð-
synlegum hreinsunarefnum til
allskonar þvotta. Margra ára
reynsla er meðmælin. Sími 834.
Andr. J. Bertelsen.
Kaffisopinn indæll er
eykur fjör og skapið kætir,
langbest jafnan llkar mjer
Ludvig David’s kaffibætir.
Cheviot i
f ermingar-
öt
nýkomin í
SM 9.
Singalwatte te er einhver elsta te-tegundin, sem til
landsins hefir flust. Og þrátt fyrir hina miklu samkepni
síðari ára, hefir ekkert te komið hjer á markaðinn, sem
tekur því fram.
Fæst alstaðar!
Einkasalar:
Eggert Kristjánsson & Co.
Hafnarstræti 15.
Simi 1317
L.eifur Sigurðsson
«ndursk. Póeth.etr.2. Kl. 10—1.
jaínan reiðubúinn til að
*errrja um endurakoðun og bók-
hald. — 1. fL íslensk vlnna.

I
BHHWI
HvaS viðskiftavinirnir segja.
Viðtal við Guðmund Pjetursson átgerðarmann.
Fyrir skömmu kom sú fregn'150 lítrar í máli; það hefi jeg
Karlmar.nafata-
cheviot
verulega gott nýkomið i
sln, niaHi 9.
Ibuð
fherbergi og eldliús, óskast
fámenna fjölskyldu, nú þeg-
e^a 14. maí, sem næst miðbæn-
htn.
Guðbjörn Guðmundsson,
Pi'entsmiðjustj. í Acta.
kínii 948 og 1391 (heima).
Fernisolía
í tUQöur7 til tölu með tæki-
®6**isverði.
Frakkastig 16
Simi 870.
frá Akureyri, að verslun Snorra
Jónssonar hefði höfðað skaðahóta-
mál gegn Krossanesverksmiðjunni
út af því, að verslunin telcli sig
hafa látið meiri síld til verksmiðj-
unnar en um var samið.
Fyrir alla þá, sem um hið svo
nefnda Krossanesmál hafa fjallað
voru það gleðitíðindi, að einhver
viðskiftamanna verksmiðjunnar
yrði til þess, að rannsókn færi
fram þar nyrðra, á því, hvernig
hin margumrædda síldarmæling
hefði farið fram.
Nú vill svo til, að Morgunblað-
ið liefir náð tali af þeim manni,
sem einna mesta síld liefir selt
Krossanesverksmiðju á undanförn
um árum, Guðnmndi Pjeturssyni
frá Akureyri. Hann var hjer með-
al farþega á „íslandi" á heim-
i leið.
Guðmundur var fús til þess að
skýra frá síldarkaupum og síldar-
mælingum í Krossanesi, því harm
er þar manna kunnugastur.
Og honum ofbýður hreint, hve
hið svo nefnda Krossanesmál hef-
ir getað þvælst í meðferðinni og
oiðið að umtali og þó allra helst,
hve mjög hefir borið á missögr,-
um og rangfærslum í þessu máli.
— Jeg var satt að segja alveg
hissa, segir Guðmundur, ev jeg
frjetti, að verslun Snorra Jónsson-
ar væri komin í mál við h.f. Ægir.
— petta her þó eigi að skoða sen<
prófmál, er fleiri standi á bak
við ?
— pað tel jeg mjög ólíklegt,
eða minsta kosti munu aðrir út-
gerðarmenn á Akureyri varla lát .
sjer detta í hug að fara í mál.
— Voru samningar verk.smiðj-
unnar við verslun Snorra Jóns-
sonar með iiðrum hætti en við
aðra seljendur, t. d. miðað við að
nákvæmlega 150 lítrar væru í
máli ?
— Við höfum allir selt með
gert altaf. í samningum mínum
við verksmiðjuna stendur, að
hvert síldarmál reiknist „1501ítr-
ar síldar komnir í byng“.
— En hvað er þá með 170 lítra
mælikerin, 'er notuð voru þarna
til uppskipunar? Voru þau notuð
við mælingu síldarinnar ?
— pað hefir sífelt vérið talað
um uppskipunarmál. petta er í
raun og veru rangt. Uppskipunar-
stamparnir Ihafa ekki verið með
ákveðnu rúmtaki, heldur frá 157
til 179 1. að stærð, eftir því sem
þeir mældust í sumar. — En þau
eiginlegu mæliker eru í Krossa-
nesi látin standa við síldarbyng-
ina. pað hafa allatið verið ná-
'kvæm mál, upp á 150 lítra til taks
fyrir kaupendur og seljendur. —
— En hvernig fer þá mælingin
fram við uppskipun síldarinnar?
— Helt er úr tveimur uppskip-
unarstömpum í hvern flutnings-
vagn við skipshlið. Reynsian hef-
ir sýnt mjer nú til margra ára,
að stampar þeir, sem notaðir eru,
hafa ekki verið of stórir, til þess
að 150 lítrar af síld komi að með-
altali úr hverjum stampi.
Iðulega liefi jeg athugað þetta
— eins og geta má nærri, þareð
jeg hefi oft selt mestallan afla
minn til Krossaness, og engin fyr-
irstaða hefir verið á því, að jeg
rannsakaði hve mikið komi af
síld nr hverjum vagni. Þvert á
móti. Framkvæmdarstjóri verk-
smiðjunnar hefir oft hvatt mig
til að ganga xir skugga um, að
rjett væri með farið.
En því hefir verið mótmælt hjer
í Reykjavík, að tvennskonar s51d-
armál væru við verksmiðjuna,
uppskipunarstampar og aðrir (ná-
kvæmlega 150 lítra mál) á hryggj
unni.
Slík mótmæli hljót.a að koma
fram af algjörðum ókunnugleik.
um málið hafa talað, haft lítinn
kunnugleik á síldarverslun.
Að minka uppskipunarstampana
í 150 lítra, var að mínu áliti ó-
hentngt. pá hefðum við ekki af-
hent umsamið rúmtak, 150 lítra,
eins og samningar tilskyldu, þar
sem reynslan undanfarin ár hafði
sýnt, að uppskipunarstamparnir,
með þeirri stærð er þeir reyndnst
við mælingu í sumar, voru mátu-
lega stórir, til þess að gefa 150
lítra í byng.
En löggildingarstofan vildi hafa
alla uppskipunarstampana jafn
stóra. pað höfðu þeir ekki verið
áður. Og þeir voru gerðir allir
með 170 lítra rúmtaki.
— Var þá ekki gengið úr'
skugga um það, meðan umsjónar-
maðnr mælitækjanna var þar
nyrðra, að úr uppskipunarstömp-
unum fengjust 150 lítrar síldar?
— Jú, svo var, segir G. P., þrí-
vegis var athugað hve mikið kæmi
af síld úr uppskipunarstömpun-
um. Útkoman af þeirri athugun
var á þá leið, að þegar uppskip-
unarmenn voru beðnir að gæta
þess, að hafa stampana sljett-
fulla, þá fengust úr stamp kúffull
150 lítra mál og 5 lítrar að auk.
Síðar var þetta reynt og mælinga-
maður var ekki við, þá kom mjög
nálægt 150 lítrum úr hverjum
st.amp, að meðaltali.
— En hvað er að frjetta um
"iðskifti Holdö' og Stangelands
þess, er skrifaði í „Stavangeren‘1 ?
— Svo einkennilega vill til —
og gætu menn þó ef til vill eins
kallað það eðlilegt- — að Stange-
land, sá, sem reynt hefir verið að
gera sem mest með í sambandi
við þetta mál, er sá maður, sem
einna síst hefði átt að tala um
viðskifti sín við Krossanesverk-
smiðjuna.
pegar síldveiðin brást í sumar,
og síldin hækkaði svo mjög i
verði — málið úr 14 ‘kr. upp í 50
kr.„ — þótti mörgum súrt í broti,
sem selt höfðu af)a sinn fvrir-
fram. Stangeland var einn meðal
þeirra, er selt hafði Krossanes-
verksmiðjunni fyrirfram afla af
einu skipi. Við, sem samið höfðum
fvrirfram, seldum, mjer vitanlega,
allir verksmiðjunni eftir sem áður,
nema Stangeland. Hann hætti. og
fór að selja öðrum fyrir 1
verð. Reyndi hann síðar að af-
saka framferði sitt með því, að
ganga í lið með þeim mönnum,
er báru rangan söguhurð á verk-
smiðjuna.
— En hvernig hefir síldarmæl-
ingin farið frarn hjá öðrnm verk-
smiðjum?

KOJfCNGLJBOCB HlKMALI
Konfeki.
Vln-
Kafsla-
Creme-
Biandað
Úrvals
í lausri vigt og 3skjum>
Heildsala — Smásala
Afar fjölbreytt úrval
af
Sumarkápuef num
og Sumarhöttum
Eglll laiolisen.
þeim ummælum, að taldir sjeu Enda hafa flestir þeir menn, sem
— Eigi er mjer vel kunnugt um
það. en eftir því sem jeg hefi haft
spurnir af, þá tel jeg það ekki
ólíklegt, að Holdö hafi reynst fult
eins umhyggjusamur um hag selj
anda og aðrir síldarverksmiðju-
eigendur. Enda. hefir honum ver-
ið sjerlega umhugað um, að menn
athuguðu mælinguna, með mæli-
tækjummi á bryggjunni.
Mjer er kunnugt um, að afurða
magn verksmiðjunnar liefir reynst
fremur lágt, samanborið við síld-
hefir fengið. Og nú síðast í sum-
ar fengust ekki nema tæpir 22.
sekkir mjÖls úr 100 málum síld-
ar að meðaltali.
En á Hesteyri, þar sem er al-
veg samskonar verksmiðja, sett
upp af sama manni og í Krossa-
nesi, þar fengust 25 se'kkir úr 100
málum. Bendir það út af fyrir
sig ótvírætt á, að Holdö sje ekki
maður harðdrægur í viðskiftnm,
ehda bera honum allir bestu sögu,
sem lionum kynnast og vilja lofa
honum að njóta sannmælis.
Morgunhlaðið hefir borið þessi
ummæli Guðm. Pjeturssonar und-
ir porkel porltelsson og Óskar
Bjartmarz, er var umsjónarmað-
ur mælitækja þar nyrðra í sum-
ar. Hafa þeir ekkert við þetta að
athuga, nema hvað porkell vildi
láta þess getið, að hann hefði
vissu fyrir því, að etíki hefðu
allir viðskiftamenn verksmiðjunn-
ar vitað nm 150 lítra kerin, er
til þess vorn ætluð, að ganga úr
skugga um, hve mikið flyttist af
síld að meSaltali í uppskipunar-
kerunum, og því hefði hann t.al-
ið óverjandi að löggilda ekki þau
leer, sem notuð voru við upp-
armálaf jöldann, sem verksmiðjan skipunina og öll síldin var mæld í.
4
¥