Morgunblaðið - 11.12.1927, Síða 13

Stuumdaginn 11. deeember 1927.
H0B6umua
Blsðsíða 18.

Kaupmenn!
Hafiö óvalt
Golð ÍDeöal hveifí.
H. Benediktssou & Co.
Simi 8 (fjórar linur).
Slátrunin í Vík
og
Kaupfjelag Skaftfellinga.
Svar til Svafars Guðmundssonar

fess'ðbet<a
•SV

|
29
Iðrn&rautin nr knmin.
Viljið þjer gjöra svo vel og líta í gluggann á Laugaveg
— og sjá hvaða vaming hún hefir að flytja.
Virðingarfyllst,
ílljólkurfielag Raykjauíkur.
VigfAs Gnðbrandsson
klæðskeri. Aðalstræti 8
^valt birgur af fata- og frakkaefnum. Altaf ný efni með[hverri ferð
Saumastofunni er lokað kl. 4 e. m. alla laugardaga.
AV.
I
Húsmæður!
Notid y9SnowbaCI<c hveitid i
jólaköku8*nap9 það bregst
aldrei og kðkurnai* verða
snjóhvítar og góðap.
fffisl hii kaunmanni vðar.

Hðfum fjölbpeytt úrval
^Ömmum og rammalistum. Einnig gardínustengur,
Ódýr innrömmun.
Vinnustofan í Bröttugötu 5.
Ottö Úlafsssn [sími 139] parkell lónsson.
í-esiö Morgunblaðið.
Verelunarfulltrúi Sís, hr. Svaf-
ar Guðmundsson, hefir skrifað
grein í Tímann 2. þ. m., undir
fyrirsögninni: „Kaupfjelag Skaft
fellinga og slátrunin í Vík“. Læt-
ur hann svo heita, að grein þessi
sje svar við athugasemdum, er
ísafold og Mbl. ljetu fylgja grein
hans um sama efni, (sbr. Isa-
fold 11. okt. og Mbl. 18. okt s. 1.).
Vegna þess að hr. Sv. G. er all
stórorður í þessari síðustu grein
sinni, talar eins og sá er vald
hefir, en fer þó með fullyrðing-
ar, sem hann hlaut að vita að
voru rangar, þykir mjer rjett að
skýra mál þetta enn nokkru
nánar, einkum þar sem jeg hefi
fengið ný gögn í hendur.
Hr. Sv. G. byrjar grein sína
raeð því að segja að ísaf. og M'ol.
hafi með skrifum um þetta mál,
hafið ofsókn gegn Kaupfjelagi
Skaftfellinga, en ekkert hirt að
afla sjer ábyggilegra upplýsinga
um sanna málavöxtu.
Alt það, sem um þetta mál
hefir verið skrifað í ísaf. og
Mbl., hefir bygst á ‘upplýsingum
frá sláturfjelagsmönnum eystra.
Þar sem þeir hafa ekki sjálfir
íaft aðgang að þeim „ábyggilegu
upplýsingum“, sem hr. Sv. G.
virðist nú fús til að láta í tje, er
ekki von að ísaf. eða Mbl. hafi
komist langt í þeirri leit eftir
gannleikanum. Hið sanna er, að
raál þetta, sem varðar alla slát-
urfjelagsmenn eystra, virðist til
þessa hafa verið vandlega graf-
ið í fylgsnum kaupfjelagsins,
þangað til nú, að til málaferla
hefir dregið.
Þá minnist hr. Sv. G. á það, að
þar sem jeg sje borinn og barn-
íæddur í Skaftafellsýslu hafi jeg
átt að þekkja þá erfiðleika sem
Skaftfellingar hafi átt við að
stríða, áður en slátrun hófst í
Vík, og þeir ráku fjeð alla leið
til Reykjavíkur,
Sv. G. þarf ekki að minna mig
á þá erfiðleika, sem Skaftfell-
ingar hafa átt við að etja fyr
og síðar. Jeg þekki þá miklu bet-
ur en hann. Og einmitt vegna
þessara miklu erfiðleika, hefir
mig oft og einatt tekið það sárt
nú í seinni tíð, er jeg hefi sjeð
hvernig átti að leika almenning
eystra, sem lagt hefir fram fje
til byggingar sláturhúss í Vík.
Almenningur hefir lagt af mörk-
um tugi þúsunda (yfir 60 þús.
kr. að sögn Sv. G.). í því augna-
miði að koma sjer upp góðu slát-
urhúsi í Vík. En þegar sú stund
kom að hægt var að byggja, á
almenningur, sem fjeð lagði
fram, ekkert húsið, heldur versl-
unarfjelag þar á staðnum, Kaup-
fjelag Skaftfellinga. Það fje sem
almenningur lagði af mörkum á
nú að skoðast sem „leiga“ til
verslunarfjelagsins, fyrir húslán
til slátrunar.
Jeg hefi oft og tíðum átt tal
um þetta mál við sláturfjelags-
menn eystra. Þeim þykir, sem
von er, kostirnir harðir, fái þeir
ekki leiðrjetting sinna mála. En
þar sem nú hafa spunnist mála-
farli út af deilu þessari, fæst
væntanlega úr því skorið, hvoru
megin rjetturinn er.
Pfanó.
Grotrian-Steinweg pianoin er s
tvímælalaust best, enda löngu vif
urkend í sjálfu Þýskalandi.
Vegna áreitni pianoverksmiðj®
Ameríku hefir ríkisrjetturinm i
Leipzig fengið tækifæri til aS vott '
Sv. G. segir í Tímagrein sinni. verksmiðjunni aðdáun sína — nk*
sögu slátrunarinnar í Vík I stór- ar síðar, ef með þarf. —
um dráttum. Hann lýsir með' Sá, sem ann evrópeiskri mem
mörgum átakanlegum orðum ingu fremur en amerísku penings
„íórnfýsi“ K. S. í þágu þessa valdi, kaupir Grotrian-Stemwe;
máls. En það vildi svo til, að piano, sem eru fyrirliggjandi hj >
um sama leyti og grein Sv. G.1 einkaumboðsmanni verksimðjun*
kom út, bárust mjer í hendur
ýms gögn viðvíkjandi þessu máli.
Á þessum gögnum sje jeg að
frásögn Sv. G. er sumpart röng:
og sumpart ófullkomin og vill-j
andi. Þykir mjer því rjett að
riota tækifærið og skýra slátur-
fjelagsmönnum eystra frá því,!
hvernig stjórn K. S. hefir ráð-
stafað því fje, er þeir lögðu af
mörkum til þess að koma sjer i
upp sláturhúsi í Vík.
Kaupf jelag Skaftfellinga ræddi j
fvrst þetta húsbyggingarmál á j
aðalfundi í janúar 1912. Var þar l
deildarstjórum K. S. falið, í sam-j
,1'áði við deildarstjóra sláturfje-j
lagsins (en þetta eru 2 sjálfstæð j
fjelög), að gangast fyrir fjár-
ar a
íslandi,
Hclga Hallgrímssyni,
Lækjargötu 4.
jólatrje,
Jólatrjesskraut
Jólapokar
Englahár"
Klemmur
Jólaserviettur
Jóiaborðrenningar
Jólaklukkur
Crepepappír, allir litir.
iöfnun til þess að koma upp slát-!
urhúsi í Vík. Var gert ráð fyrir ÐlOmaverSL SOLEY.
frá
Bankastræti 14.
Sími 587. Sími 587.
ooooooooooo oooooo<
Brunatryggingar <•
Sími 254 <
Sjóvátryggingar <
Sími 542 l
OOOOOOOOO<OOOOO<OOO<
flojr \*B 5ími 27
heitna 2122
U a <
10 kr. framlagi (hlutum)
hverjum fjelagsmanni.
Þessi fjársöfnun gekk mis-
afnlega, í sumum hreppum vel,
öðrum illa. Þó voru þegar á
næsta ári fengin loforð fyrir 86
hlutum (á 10 kr.) og innborgað
af því 46 hlutir. Þetta var upp-
lýst á aðalfundi K. S. í janúar
1913. Gerði sá fundur „sam-
þykt“ um það hvernig fje þetta
skyldi geymt. Þar er þannig kom-
ist að orði:
„Fyrir fje því, sem í þessu
skyni (þ. e. til húsbyggingar)
er Ínnheimt og kann að inn-
heimtast og selt verður kaup- j
fjelaginu til afnota, lofar kaupj
fjelagið að veðsetja vöru-.
geymsluhus sitt, sem er laustj
við sölubúðina, og skal húsið
notast á hausti til þess að;
slátra í sauðfje frá Sláturfje-
lagi Suðurlands, endurgjalds-
laust. Hinsvegar svarar kaup-
fjelagið engum vöxtum af fje
þessu.“
Hjer er sennilega gerð fyrsta
tilraun til þess að rugla reitum
sláturfjelagsins saman við reit-
nr kaupfjelagsins. Ekki er mjer j
kunnugt um það, hvort síátur-j
fjelagsmenn hafi samþykt þessa lagsins, heldur almennings, sei -
ráðstöfun á fje þeirra. En í sam- lagði fjeð fram. K. S. fær fjc
þykt þessari felst þetta: ' „til afnota“ vaxtalaust, meða
Það fje, sem safnast hjá al-' fjársöfnun stendur yfir; þ;
menningi til þess að koma upp skuldbindur sig til að setja tryj>
sláturhúsi, fær K. S. „til afnota“, ingu fyrir því, að fjeð ekki gla
meðan söfnunin fer fram. K. S. ist; fyrir afnot fjárins skul
þarf eklci að greiða vexti a-f bindur það sig til að lána hús í
Málnlng
Til Vifilsstaða
fer blfrelS alla vlrka daga kL I að
AUa sunnudaga kl. 12 A h&d.
og kl. 2 alBd.
frá BlfrelhastOh Stetndðra.
StaOlð vlO heimsðknartímann. t.
Slmi 681.
fjenu, en skuldbindur sig til að
lána hús tUslátrunar endurgjaids
laust, þangað til sláturhús al-
mennings verður bygt. Sem
tryggingu fyrir því, að húsbygg-
ingarsjóðsfjeð ekki glatist, lofar
K. S. að veðsetja húseign er það
á i Vík.
Þannig er frá máli þessu geng-
ið í upphafi. Sjálfur aðalfundur
slátrunar endurgjaldslaust. Ei
er mjer kunnugt um það, hvc
veðsetning s'ú, sem K. S. lofao
hefir nokkurntíma farið fram.
Þrátt fyrir samþykt þessa ge
ist Sv. G. svo djarfur að hak'
því fram, að K. S. hafi lánc
sláturfjelagsmönnum húseignir
arunum 1913—1917 fyrir 10 1
gjald af hverjum fjelagsmanni
K. S. dirfist ekki að halda því, eitt skifti fyrir öll. K. S. skul ’
lram, að fjeð sje eign kaupfje-i batt sig til að lána hús til slátr