Morgunblaðið - 13.10.1929, Síða 5

Sunnudaginn 13. október 1923.
5
Fallín vígi*
i.
Rógur og lygar.
Tvö voru höfuðvígi núverandi
stjórn'arflokka (sósíalista) við sið-
ustu kosningar. Annarsvegar róg-
urinn og lygarnar um Sjálfstæðis-
menn. Hinsvegar fögur kosninga-
loforð. Bæði eru vígi þessi fallin
til grunna, en liðið stendur alstríp-
að frammi fyrir alþjóð.
Leggja á 90 kr. skatt á hvert
mannsbarn, sögðu rógberarnir fyr-
ir kosningarnar. Yoru þeir þá að
se'gja kjósendum frá ríkisábyrgð
á rekstursláni lianda Landsbank-
anum, sem bankastjórnin bað um
og fjekk til öryggis fyrir atvinnu-
vegina. Aðeins örlítið brot af hinu
umbeðna láni var notað. Ríkið tap
aði ekki eyri á ábyrgðinni, og um
aukna skattabyrði var ekki að
ræða. Nú eru rógberarnir fyrir
löngu hættir að nefna þenrra „90
kr. skatt á hvert mannsbarn“. —
Þeir hafa flúið úr víginu.
Breyta átti tekjuskattslögunum
til þe'ss að hægt yrði að gefa tog-
araútgerðarmönnum 600 þús. kr.
úr ríkissjóði, sögðu rógberarnir'
fyrir kosningarnar. Staðreyndirnar
sönnuðu, að „gjöfin“ varð engin,
en tekjur ríkissjóðs hefðu orðið
jafnari og ábyggilegri, ef þriggja
ára meðaltalsreglan hefði verið
lögleidd. Rógberarnir eru einnig
flúnir úr þessu vígi.
Rándýrir „legátar“ eru í Kaup-
mannahöfn og á Spáni, sögðu róg-
beramir fyrir kosningarnar. Báð-
ir eru „legátarnir11 á sínum stað
ennþá og annar uppdubbaður af
sjálfri Tímastjórninni. Þeir eru
dýrari nú en nokkru sinni áður.
Þetta vígi er einnig fallið til
grunna.
II.
Fögur kjósendæloforð.
Fögur loforð til kjósenda var
annað höfuðvígi sópíalistaflokk-
anna fyrir kosningarnar. Mest bar
á loforðunum hjá afleggjaranum,
sem að bændum snýr. Höfðu þeir
Tímamenn meðferðis á kjósenda-
fundum fyrirferðarmikið skjal,
vjelribað, sem útbúið hafði verið
í lygaverksmiðju stóriðjuhöldsins
frá Hriflu. Á skjalinu voru skráð
loforðin til kjósenda. Frambjóð-
endur lásu boðskapinn á fundum,
og kjósendur hlustuðu með andakt
mikilli. En hvað er orðið eftir af
þessu vígi þeirra Tíma-sósíalistat
Þeir lofuðu að spara!
En hverjar urðu efndirnar? Al-
drei hefir annað eins eýðsluflóð
þekst í okkar stjórnmálasögu. Ár-
lega er varið hundruðum þúsunda
jafnvel miljónum — í allskonar
brask; sfldarverksniiðjur, húsa-
brask, prentsmiðjukaup, jarða-
brask, að ótöldum þeim óteljandi
sæg bitlinga, sem stjómin hefir
rerið að hlaða á gæðinga sínta.
-^eir lofuðu að lækka skatta!
Á fyrsta þingi eftir að sósíalista-
stjornin var setst við stýrið, hækk-
hún skattana um rúmlega eina
miljón króna!
Þeir lofnðn að fækka embættum!
Hver kemur tðlu á hin mörgu
nýju embætti, sem stjórnin hefir
stofnaðf í stjórnarráðið eru komn-
ir tveir nýir embættismenn, sem
sjálfsagt. kostar ríkissjóð 10 þús.
kr.; 8—10 nýir löggæslu- og toll-
rnenn, um 30 þús. lcr.; leikfimis-
kennari, sem stjórnin sjálf er í
vandræðum með (B. Jak.) 4000
kr.; berklavarnastjóri 8—10 þús.
kr.; bæjarfógeti á Norðfirði 3500
kr.; þrjú embætti í Reykjavík
(lögmaður, lögre'glustjóri og toll-
stjóri) í stað tveggja áður, eyðsla
um 40 þús. kr.; skólastjóri við
Ungmennaskólann í Rvík 5500 kr.,
kennari við sama skóla nm 3000
kr.f; lyfjafræðingur um 7500
kr.; forstjóri Letigarðs og starfs-
inaður við sömu stofnun 4—6 þús.;
tveir eftirlitsmenn með vjelum og
verksmiðjum ca. 10 þús.; eftirlits-
menn með bæjarfógetum og sýslu-
mönnum 50 kr. á dag; eftirlits-
maður með áfengislyfseðlum 3—
4000 kr.; eftirlitsmaður á Þingvöll
um 1500—2000 kr.; 80—90 manns
við ýmiskonar ne'fndarstörf; einka-
fógetar, þefarar og ótal margt fl.,
sem enginn kann að ne'fna.
Þeir lofuðu bændum ódýru
viimuafli!
„Braskaralýðurinn1 ‘ í kaupstöð-
um dregur alt fólkið úr sveitum,
sögðu Tímarógberarnir fyrir kosn-
ingarnar. „Braskararnir“ skrúfa
upp toaupið, en bændur eru að
gefast upp og flýja sveitirnar. —
Forsætisráðherrann leysti síðustu
kaupdeilur. Hvernig fór hann að ?
Hann ljet ríkissjóð greiða það
sem á vantaði, til þess að foaup-
kröfum forkólfa sósíalista yrði full
nægt. Ráðstöfunin kostaði ríkis-
sjóð nokkur hundruð þúsunda. —
Afleiðingin varð stórfeld kaup-
hækkun hjá bændum og eUn stór-
feldari fólksekla.
Þeir lofuðu vaxtalækkun!
Okurvextirinir eru „bröskurum“
kaupstaðanna að kenna, sögðu
Tíma-sósíalistar fyrir kosningar.
Vextirnir fást ekki lækkaðir með-
«n „íhaldið" fer með völd. Við
reyndum á þingi 1927 að fá vext-
ina lækkaða, en það bar engan
árangur. — Tvö ár sátu sísíalist-
ar við stýrið, og engin vaxtalækk-
un kbm. Loksins — seint. í fyrra
mánuði — kom tilkynning frá
bönkunum, um breyting á vöxt-
unum. En hvernig var sú breyt-
ing? Vextirnir voru hækkaðir um
l%i er^i þeir nú hærri en
nokkru sinni áður!
Þeir lofuðu alhliða viðreisn
sveitanna!
Sjálfstæðismenn eru fjandsamir
sveitunum, sögðu Tímasósíalistar.
41hliða viðreisn sveitannid fæst
ekki fyr en við tökum stjórnar-
taumana. Og þeir tóku stjornar-
taumana. Eitt af fyrstu verkum
þeirra var að draga mjög úr styrkn
um, sem Jarðræktarlöigin hafa
lofað bændum. Aðferð stjórnarinn-
ar var lævísleg. Hún spurði hvorki
Alþing nje Búnaðarþing ráða, en
skelti fyrirvaralaust á nýrrí reglu-
gekð, sem hlýtur að hafa. þær
verkanir, að jarðabætur minka
stórum. — Þessir sömu menn htafa
á undanfömum þingum barist
NESTLÉS
rarMrNiix
Er næringarmest, feragðbest
og drýgst eftir gæðnnt.
Kanpftð Every Day.
fiöð birta
eykur vmnugleðina.
Glerið skygt að innan.
Síðasia iramiörin.
ópyrjið Osram salana
Húsgagnatau
margar tegunöir nýkomnar.
Jón Björnsson & Co.
Beitnsf ld.
Aðeins 300 tunnur eftir óseldar af prima norðlenskri beitu-
síld. Síðasta tækifæri á beitukaupum þetta ár.
HJÖRTUR FJELDSTED, sími 674.
loun
l
m

nmÐiiniii
□DIOI0
Félkftð segftr
að hvergí sjeu jafn fallegar góð-
ar og ódýrar vörur eins og í
versluninni
1
m
IIOIDIO
llím'MlliHÍfflilll
Það getur varla talist bókamað-
ur, sem ekki á rit Jónasar Hall-
grímssonar.
með hnúum og hnefum gegn fram-
gangi tveggja veigamestu mál-
anna, e'r miða að alhliða viðreisn
sveitanna: atvinnurekstrarláni og
raforkuveitum í sveitum!
Þeir lofuðu hjeruðum frjálsræði
um sín mál!
En hverjar urðu efndirnar? •—
Sýslumar anstanfjalls, Árnes- og
Rangárvallasýsla höfðu komið sjer
saman um einn sameiginlegan
hjeraðsskóla, og höfðu ákveðið
skólastaðinn. Stjórnin hafði að
engu vilja hjeraðanna, og beitti
hjeraðsbúa getræði, sem ekki á
sinn lífoa í sögu skólamála vorra!
Póstafgreiðslan á Síðu hefir í
mörg undanfarin ár verið á Prest-
bakka i Hörgslandshreppi. Póst-
málanefnd stjórnarinnar lagði til
að liún yrði flutt í Kirkjubæjar-
hrepp (sem er vestar) — að
Klaustri. Þessu mótmælti sýslu-
nefnd V.-Slcaftafellssýslu emróma
og einnig kjósendur í Hörgslands-
hreppi. En stjórnin hirðir ekkerf
um almennan vilja í hjeraði. Hún
flytur póstafgreiðsluna að
Klaustri, og bakar þar með íbúurn
ið sjer samvm um að reisa eitt
fyrstihús. Fyrir verkinn stóðu
kaupfjelagið og sláturfjelagið í
sameiningu. Alt var klappað og
klárt, og var leitað til stjémar-
innar um lán sámkværat heimild
í fjárlögum. En stjómin ne'itar
að lána fjeð ef Sláturfjelagið verði
meðeigandi í frystihúsinu. — Af-
leiðingin var sú, að nú verða
Þeir lofuðu að lögin skyldu ganga
jafnt yfir alla!
Rjettlæti er ekki lengur til í
þessu landi. — Sjálfstæðismenn
era ofsóttir og svívirtir á alla
lund, en rjettvísin lokar taugunum
ef einhver verður brotlegur í
liði stjórnarinnar. Jóhannes Jó-
hannesson er settur undir saka-
málskæru fyrir að hafa ekki svar-
að vöxtum af búafje. Miagnús
Torfason er sfkur um sama verkn-
að, en er verðlaunaður með 3000
kr. úr ríkissjóði og sendur til
frainandi landa til þess að undir-
búa sig undir Alþingishátíðina að
ári. — Sjóðþurð var fundin hjá
Einari Jónassyni sýslumanni. —
Hann fær safoamál á hálsinn. SjÓð-
þurð var einnig fundin hjá Karli
Einarssyui fyrr. bæjarfógeta. Vi#
hann er samið um sjóðþurðina'
hann er gerður að einkafógeta
Hörgslandshrepps stór óþægindi. frystihúsin tvö í Skagafirði og
Svipað er ofbeldi og ranglæti byrði hjeraðsins margföld á við
stjórnarinnar í frystihúsmáli Skag- það sem þurft hefði.
íirðinga. Hjeraðsbúar höfðu kom-