Morgunblaðið - 21.09.1930, Qupperneq 12

12
MORGUNBLAÐIÐ
Hugl9itii!gBdagbðk
BlaSplöntur, fjölbreytt og stórt
úrval nýkomið á Amtmannsstíg 5.
Þeir sem óska eftir að koma hest
um sínum fyrir í gott fóður í vet-
ur, ættu að tala við Þorgils Guð-
mundsson, Reykholti í Reykholts-
dal ('þar er sími), eða Óskar Gísla-
son hjá Eimskip.
Niðursuðudósir af mismunandi
stærðum og gerðum frá 35 aura pr.
stk. fást í Blikksmiðju Guðmundar
J. Breiðfjörð, Laufásveg 4. Sími
492. —
Buffet, matborð og fjórir stólar
tii sölu. Upplýsingar á Laufásveg
57, niðri, kl. 3—5.
Skrifstofuherbergi til ieigu í
miðbænum fyrsta október. Upplýs
ingar í Aðalstræti 9B (uppi).
í_____________ .
Húsnæði. Heil hæð (þrjú her-
bergi og eldhús) með öllum ný-
tísku þægindum, til leigu frá 20
okt., í nýju húsi í Hafnarfirði.
Einnig gæti komið til mála eitt
herbergi á lofti. Upplýsingar í
síma 10.
Tapað^^^midið.
Blágrár regnfrakki hefir verið
tekinn í misgripum, en annar svip-
aður skilinn eftir. Sá, sem kynni
að hafa þann frakka í sinni vörslu
er beðinn að koma honum í Tjarn-
argötu 4 og fær hann þá sinn
frakka í staðinn.
Viima.
>
Stúlka vön jakkasaum óskast,
ast Andersen og Lauth. Austur-
stræti 6.
fiskinum þar væri að „grotna
niður á reitunum“ vegna óþurk-
anna. Þetta er orðum aukið, að
því er blaðinu var skýrt frá í
gær. — Mun láta nærri, að 2/5
af fiski Eyjarskeggja sje enn ó-
þurkað, en mikið af þeim fiski
er hálíþurkað, og er nú sem óð-
ast verið að taka hann inn af
reitunum og verður hann senni-
lega seldur hálfþurkaður.
Stórfrjett. Sjerkennilegan fugl
sá maður í þrjár vikur áður en
hann náði honum og hafði fugl-
inn jafnan verið mjög spakur.
(Alþýðublaðið í gær).
Kristileg samkoma á Njálsg.
1 kl. 8 í kvöld. Allir velkomnir.
Dómnefnd í veitingu prófes-
sorsembættisins í sögu við há-
skóla íslands skipa prófessor-
arnir: Einar Arnórsson, Ólafur
Lárusson, Sig. Nordal, Magnús
Jónsson (guðfræðispróf.) og
Páll E. Ólason bankastjóri.
Bíóin. Enn er tækifæri til að
sjá hina glæsilegu Vínarmynd
„Töframáttur tónanna". Gamla
Bíó sýnir þögla mynd, eina af
þessum vinsælu ,Litla og Stóra*
myndum. I dag gefst bæjar-
búum einnig kostur á að sjá
Alþingishátíðarmynd Lofts í
Nýja Bíó. Verða þrjár sýning-
ar um miðjan daginn.
3 nýja snjóbíla hefir lands-
stjórnin pantað fyrir veturinn.
Einn á að vera á Hellisheiði
til viðbótar við þann, sem fyrir
er, annay verður á Holtavörðu-
heiði og sá þriðji í Fagradal
eystra.
Sýning Eggert Guðmundsson-
ar listmálara á graphik og mál-
verkum verður opin í dag frá
kl. 11—8 í húsi K. F. U. M., og
er það síðasta tækifæri til þess
að sjá þessa sýningu. — Hefir
Eggert hlotið lof allra, er kom-
ið hafa til hans í K.F.U.M., og
hefir hann selt fjölda mynda.
Vjelbátsstuldurinn. — Engar
fregnir eru enn komnar um
manninn, sem stal vjelbátnum
Sleipni fyrir viku. Símað hefir
verið út um alt land, til yfir-
valda á hverri hþ-fn, þar sem
ætla má, að hann komi fram,
og beðið um að maðurinn sje
kyrsettur.
Jarðarför Áslaugar Stephen-
sen frá Viðey fer fram á morg-
un kl. 2 frá dómkirkjunni.
Alþingishátíðarmyndin hans
Lofts verður sýnd í Nýja' Bíó í
dag. Eins og áður er getið,
verða þrjár sýningar í dag, um
miðjan daginn (sbr. auglýs-
ingu) því að fólk sækist svo eft-
ir talmyndunum í Nýja Bíó, að
engu tali tekur, og verður Loft-
ur því að láta sjer nægja tím-
ann frá kl. 1 %—6 til að sýna
myndir sínar frá Alþingishátíð-
inni. Þetta eru þöglar myndir,
en undir leika þeir bræðurnir
Þórarinn og Eggert Guðmunds-
synir.
25 ára hjúskaparafmæli eiga
á morgun frú Sigurlaug Sig-
valdadóttir og Eggert Theodórs
son kaupm., Njálsgötu 12.
Iþróttaf jelag Reykjavíkur
heldur hlutaveltu í íþróttahúsi
K. R. við Vonarstræti í .dag —
eins og auglýsing í blaðinu ber
með sjer. Þetta er bæði stór og
góð hlutavelta, því að þar er
urmull góðra drátta og nyt-
samra, og sjaldan hefir meira
úrval sjest á einni hlutaveltu.
Hinir mörgu vinir í. R. hafa
enn einu sinni sýnt með rausn
sinni, hversu ant þeim er um
fjelagið og starfsemi þess. —
Margir munu koma í dag í K.
R. húsið og freista hamingj-
unnar, því auk hlutaveltunnar
eru 12 happdrættisnúmer, sem
dregin verða út hjá lögmanni á
morgun, og eru vinningarnir 12
grammófónar, sem fjelagið hef-
ir sjerstaklega pantað frá Eng-
landi í þessum tilgangi.
í. R. stúlkur eru beðnar að
koma í K. R. húsið kl. 3V2> til
aðstoðar á hlutaveltunni.
Fisksalan hefir verið fremur
dauf undanfarið og verðið að
mestu leyti óbreytt. Stórfiskur
nr. I, venjuleg stærð, hefir ver-
ið seldur fyrir Í23 kr. skpd.,
en smærri fiskur 5—6 krónum
lægra; hefir hann farið til
Portúgal. Talsvert er enn óselt
■af stórfiski. Eftirspurn á stór-
fiski hefir verið fremur dræm.
Labra-fiskur er að mestu seld-
ur; verðið alment 75 kr. skpd.
Vegna óþurkanna undanfarið er
enn mikið óþurkað af fiski. En
nú eru fiskhúsin tekin til starfa
af fullum krafti. — Útlit er
fyrir að mikið verði flutt út af
fiski í þessum mánuði. — Birgð-
ir í markaðslöndunum eru ekki
taldar miklar, eftir því sem
venja er um þetta leyti árs.
Hjálpræðisberinn. Samkomur
í dag: Helgunarsamkoma kl.
101/2 árd., sunnudagaskóli kl. 2,
útisamkoma á Lækjartorgi kl.
4, og við Steinbryggjuna kl. 7,
hjálpræðissamkoma kl. 8 síðd.
Árni M. Jóhannesson stabskapt.
stjórnar. Hornaflokkurinn og
strengjasveitin aðstoða. Allir
velkomnir.
Ríkiserfinginn
japanski, Takamalsu og eigin-
kona hans hafa undanfarið verið
á ferðalagi um Evrópu.
70 böm
eru nú dáin, vegna hinnar ó-
happasælu bólusetningar í Lúbeck.
Tókmn npp margar sendingar
af nýjnm lömpnm í gaer.
Postnlin-skálarnar þykja
afbragðs-fallegar og ódýrar.
Júlíns BjSrnsson,
raitækjaverslun, Anstnrstræti 12.
Byrd pólfari
vinnur nú að samning skýrslu
ium Suðurpólsferð sína og á skýrsl-
an að innihalda allar landfræði-
legar upplýsingar o. fl. sem Byrd
og fjelagar hans náðu í leiðangrin-
um. Skýrslan verður notuð til
sluðnings kröfum Bandaríkja-
stjórnar um einkarjett á Marie
Byrd’s Land og öðrum löndum,
sem leiðangursmennirnir fundu. —
Bandaríkjastjórnin ætlar að fara
venjulegar stjórnmálaleiðir til þess
að fá þessar kröfur sínar viður-
kendar. Búist er við, að Byrd
verði alt að því eitt ár að vinna
að skýrslugerð sinni, en bráða-
birgðaskýrsla hefir verið afhent
stjórninni. Byrd vinnur að landa-
brjefagerð frá þessum slóðum og
yerða landabrjefin afhent stjórn-
inni og flotamálaráðuneytinu. —
Kröfur þær, sem Bandaríkin gera
til umræddra landa, byggjast að
nokkru leyti á landfundum ame-
rískra flotaforingja árin 1820 og
1840. Nathaniel Palmer kapteinn
fann 1820 svokallað Palmer Land,
en síðar gerði Bretland kröfu til
þess lands. Tuttugu árum síðar
fann Charles Wilkes flota-yfirfor-
'ingi Wilkes Land, sem BretlandL
I gerði kröfu til fyrir hönd Astralíu.
1— Er búist við að eignarrjetturinn
yfir ýmsum löndum á Suðurpóls-
svæðinu verði Bretum og Banda-
jríkjamönnum ágreiningsefni. (Úr-
UP-frjettaftrjefi).
Aftaka án dóms og laga.
200 grímuklæddir menn rjeðust
fyrir mánuði inn í fangelsið í Ta-
boro -í Norður-Carolinafylkinu í
Bandaríkjum og tóku þaðan með
valdi ungan Svertingja, sem grun-
ur ljek á að liefði svívirt tvær
ungar hvítar stúlkur. Drógu grímu
menn liann með sjer út á þjóð-
braut, bundu hann þar við trje og
skutu svo á hann ótal riffilskotum
og skammbyssuskotum, svo að
livert kúlufarið var við annað uim
allan líkamann.
Skeljar eftir Sigurbjörn
Sveinsson er besta barna-
bókin. Kostar aðeins 1.5(L

Mff
a
Saðunah.
Þá tók Laroche rifna borðann
upp úr vasa sínum. — Jeg fann
þetta hjerna á vegi mínum upp að
húsinu, Júlía. Jeg er hissa á að
garðyrkjumennirnir skuli ekki
hafa fundið hann; það lítur svo út,
sem þeir sjeu hirðulausir um það
sem þeir eiga að gera. — Þeir hafa
engan húsbónda geri jeg ráð fyrir.
Það má ætla að þetta sje dýr
borði. Haldið þjer að frúin eigi
hann? —
Stúlkan hrópaði upp yfir sig. —
Jeg þekki hann strax. Þetta er
borði af kjólnum, sem hún var í
nóttina, sem garnli maðurinn var
myrtur. Hún var.óákveðin í því, í
hvaða kjól hún ætti að vera við
kvöldverðinn og jeg mældi með
þesáum kjól, »sem hún hafði ekki
farið í vikum saman. Á jeg að
taka við honum, herra Laroche, og
vita hvort jeg get fest hann við?
Frúin bað mig að fara með kjólinn
’í burtu; hún sagði að hún færi
aldrei í hann framar. En það er
fallegur kjóll, og síðar kynni hann
að koma að notum. —
Laroche brosti gletnislega. —
Jeg vildi helst sjálfur afhenda
frúnni hann, Jxilía, til þess að
sýna henni, að athygli mín er
skarpari en garðyrkjumanna henn-
ai. Nú skuluð þjer ekki tefja leng-
ur ,en hafda áfram skemtigöngu
yðar. Til ánægju með hana. —
Stúlkan brosti innilega og trítl-
aði burtu. Henni fanst Laroche
yndislegur maður.
Já, örlögin höfðu snúist honum
í vil. Á fáeinum mínútum hafði
liann fengið að vita þýðingarmikið
atriði. Nóttina, sem Clifton Judd
hafði verið myrtur, hafði Sadunah
farið í kjól, sem legið hafði ó-
hreyfður í klæðaskáp hennar vik-
um saman. Hann hafði fundið
borða af þessum sama kjól í svefn-
herbergi Judd. Það var þess vegna
augljóst, að hún hafði verið í her-
bergi Judds.
Hann mintist þess, að hún hafði
spilað á hljóðfæri um kvöldið, og
farið síðan aftur inn í einkastofu
sína með ges'tina, nema þá tvo, sem
maður hennar hafði farið með inn
í reykstofuna. Hversu skilnings-
sljór, sem kviðdómurinn kynni að
vera, þá mundi hann samt dæma
Sadunah seka fyrir þær upplýsing-
ar, sem Júlía gaf, og öll önnur
kunn atriði í bessu máli.
Sadunah tók á móti honum á
tröppunum. Hann hafði komið á
venjulegum te-tíma. Sandown og
Editha, ungu elskhugarnir, voru
stödd inni, og buðu hann velkom-
inn, en eins og aðrir elskhugar
voru þau svo liugfangin hvcrt af
öðru, að þau veittu því sem frain
fór í kring um þau aðeins litla at-
hygli.
Laroche hugsaði með sjer, og
hlakkaði yfir því, að þessi sæla
þeirra mundi ekki standa lengi, ef
honum tækist að ljósta öllu upp
á þann hátt, sem hann vonaði.
Máltíðinni var lokið. Sadunah
benti ungu elskhugunum að hverfa
frá í bili', — því að hún þyrfti að
tala við Laroche undir fjögur
augu.
Þau fóru, en brosið dó á vörum
Sadunah. Hún sneri sjer að skrif-
aranum. — Brjef yðar var mjög á
huldu, herra Laroche, og það hefir
valdið mjer allmikils kvíða. Eru
nokkur ný vandræði fyrir hönd-
um? —
— Því ber ekki að neita, frú
May, en ef við eigum að tala um
Slílta hluti, þá er það ósk mín að
við flytjum okkur hjeðan og inn á
bókasafnið.
— Það er dimt og drungalegt
þar, við skulum þá heldur ganga
inn í setstofuna.
f minningu hennar var bóka-
safnið altaf tengt við hinn ógur-
lega dag þegar hún hafði komið
að May þar sem hann lá í hnipri í
stól sínum, náfölur og skjálfandi,
en opið brjef frá Jaffray lá á borð-
inu fyrir framan hann. Hún var
búin að ná sjer eftir þá sjón, en
þó ofsóttu gömlu minningarnar
hana við og við.
Þau tóku sjer sæti. Sadunah stilt
og róleg að sjá, en í raun og veru
var hún mjög kvíðafull, og Lar-
oche harður og ákveðinn. Samtal
hans við Júlíu, þjónustustúlkuna,
hafði hert hann upp.. Innan fárra
augnablika skyldi hann gjörsam-
lega beygja þessa stoltu, auðugu
konu.
— Jæja þá, herra Laroche, segið
þjer mjer nú í skyndi hvað yður
er á höndum. Það er sjálfsagt eitt-
hvað í sambandi við hina óheilla-
vænlegu fortíð mannsins míns, geri
jeg ráð fyrir ?
Laroche horfði rannsóknaraug-
um á hana. — Það er elckert í
sambandi við fjárhaginn, sem jeg
ætla. að ræða við yður að þessu
sinni.