Morgunblaðið - 04.09.1932, Blaðsíða 8

8
II O R G T? NBLAÐI!)
Nappreiða? í Dalasýslu.
Mestmannafjelagið Glaðnr stofnar
hrossaræktarfjelag.
Pormaðnr hestamannafjelagsins
#laðs í Dalasýsln, Jón hreppstjóri
Jtamarliðason á Breiðabólsstað,
rftrifar mjer, hirin 20. f. ih., um
kappreiðar, er háðar voru í Mið-
éölum^ í sumar. Birtist hjer kafli
ír brjefinu:
„Sunnudaginn 3. jólí fóru hjer
íram kappreiðar á skeiðvelli fje-
lágsins. Dagmn þann var veður ó-
Íagstætt, hvasst af suðaustri og
íaikil úrkoma. Fyrri hlrita dagsins
vsar helst útlit á því, að ógerlegt
yrði að halda kappreiðarnar, en
með því að nokkuð dró úr óveðr-
imu, 'er á daginn leið, og svo líka
▼egna þess, að fjöldi fólks (um
400 manns) var komið til þess að
▼era viðstatt, er kappreiðarnar
▼eru háðar, þá var þess freistað að
hefja hlaupin, jafnvel þótt ber-
aýnilegt væri, að hlauptími hest-
»rina yrði slæmur, því að það var
krort tveggja, að völlurinn var
Wautur og sleipur, og annað hitt,
að hestarnir þurftu að sækja móti
vindi og regni.
Alls voru reyndir 13 hestar, 10
á 300 metra stökki og 3 á 250
metra skeiði. Voru þeir allir úr
•alasýslu, nema einn úr Borgar-
Íirði.
Úrslit Stökksins urðu þau, að
Syrstur varð „Hrani“, eigandi
•enedikt Jónsson, Fellsenda, 25
sek., annar „Ljettir“, eigandi Frið-
imnur Sigurðsson, Bæ, 25 sek.,
jwiðji „Neisti“, eigandi Oddur Ey-
steinsson, Snóksdal, 25,6 sek. Voru
rerðlaun veitt hestum þessum.
Bnginn skeiðhestanna rann
sprettfærið á tilsettum lágmarks-
hraða til verðlauna, 27 sek.
Dómarar á kappreiðum þessum
Toru: Ari Guðmundsson, 'brepp-
stjóri, Skálpastöðum, og bændurn-
ir Hjörtur Ögmundsson, Alfastöð-
»jn og Magnús Guðmundsson,
^örðum.
lappreiðarnar fóru vel fram og
Bátu knaparnir hestana vel og
prúðmannlega, 'eins og jafnan
•adranær* ‘.
fEflntýraprinsinn.
jbu Og sýndi henni stórt ör, er
»áði upp í hársrætur.
— Það er góður og göfugur hús-
bóndi þessi herra de Rhynsault,
sagði hann háðslega.
— Er það satt, var yður mis-
þyrmt mín vegna ?
— Ekki beinlínis. En jeg sagði
konum þegar þjer voruð farnar,
að hann væri óþokki, jeg segi
hcnum það svo oft og þá svalar
hann reiði sinn með því að berja
mig.
— Hváða ósköp eru að heyra
þetta.
— Jeg hefi ánægju af að gera
hann reiðann. — Þjer horfið svo
•ndarlega á mig. Hvaða úrkosti á
jeg í þéssu lífi. Llkami minn er
•llur vanskapaður, jeg nýt ekki
þeirrar sælu sem de Rhynsault
getur veitt sjer, þegar honum
þóknast, jeg er enginn landstjóri,
sem get krafist alls af þegnunum,
körlum og konum eftir vild. En
jeg á sál, anda og gáfur. — Oft og
n-örgum sinnum er jeg vottur að
raddaskap de Rhynsaults, ósann-
girni hans og takmarkalausri hje-
Qja&áSMIhfliiiBiiS'te'
Nú er þess að vænta, að hinn
mikli áhugi Dalamanna fyrir fje-
lagsskap hestamanna og hestaí-
þróttinni verði mikið gleðiefni og
hvatning öllum hestamönnum á
landinu. Er það næsta fátítt í sveit
hjer á landi, og henni ekki fjöl-
mennri, að um 400 manns sæki
útiskemtun í harla slæmu veðri,.
jafnvel þótt á helgum sumardegi
sje. —
Til samanburðar á hlauptíma.
stökkh'esta, má á það benda, að á
kappreiðum þeim, er hestamanna-
fjelagið Glaður efndi til síðast-
Jiðið ár hljóp „Drífa“ frá Villinga-
dal 300 metra á 23.2 sek. En best-
ur hlauptími í ár á kappreiðum á
Skeiðvellinum við Elliðaár er 24,6
sek. Ber þetta vott um, að í Dala-
sýslu sje til miklir hlaupahestar.
Eru þeir og yfirleitt prýðilega
með farnir,
í grein, er jeg skrifaði í fyrra,
um næstsíðustu kappreiðar hesta-
mannafjelagsins Glaðs, .gat jeg
meðal annars þess, að svo væri á-
hugi Dalamanna mikill fyrir því
að bæta reiðhestakynið, að vart
yrði þess langt að bíða, að um þau
mál sköruðu þeir fram úr flestum
sýslum á landinu. Nú virðist sú
spá vera á góðum vegi að rætast.
Ilestamannafjelagið Glaður hefir
þegar hafið undirbúning til stofn-
unar hrossaræktarfjelags í Dala-
sýslu, og er ætlunin að bráðlega
verði keyptur kynbótahestur.
Er þess að vænta, að fyrir-
hyggja og skilningur á því að
bæta reiðhestakynið nái yfirtökun-
um um land alt, og mikil alúð
verði í framtíðinni lögð við það að
temja ungviðin, því að hrossasalan
byggist framvegis á góðum reið-
hestum, en ekki úrættuðum flóka-
tryppum, og það ekki einungis í
landinu sjálfu heldur og líka er-
lendis, sje rjett að farið.
En til þess að þessum málum
megi verða rjett borgið, og fram-
kvæmdir geti orðið eins fljótt og
frekast má verða, þarf liið bráð-
asta að stofna hestamannafjelög í
öllrim sýslum landsins. Síðan verð-
ur að koma öllum hestamannafje-
lögunum undir eina yfirstjórn, er
hafi aðalforgöngu um framkvæmd
ir, og sje sú stjórn skipuð helstu
gómagirni. Þá stríði jeg honum
og get komið honum í bobba þeg-
ar minst varir, því hann stígur
ekki í vitið maður sá, það er mín
mesta skemtun.
Jóhanna fór að verða óróleg,
hana fór að gruna kvað Kuoni
hugsaði sjer.
Nú lítur út fyrir áð hann verði
bráðum sleginn til riddara og
hengt á hann merki „hins gullna
skinns“. Hertoginn dýrkar hann
og vill alt gera honum til heiðurs
— nú gefst tækifærið að koma
honum á knje.
— Því segið þjer alt þetta?
— Því? Skiljið þjer ekki hvað
jeg á við. Ef mjer tekst að hjálpa
ýður, kemst j'eg einnig nær mark-
inu. Þjer hafið verið beittur rang-
indum, sem þarf að bæta fyrir.
Mjer veitir ekki af smýrslum á
bakið á mjer og á öll þau sár, sem
jeg hefi orðið fyrir .
— Þetta er 'ekki rjett af yður.
Þjer viljið nota mál mitt til að
hefna yðar á húsbóndanum. Jeg
get ekki þegið hjálp yðar.
— Náðuga frú, misskiljið mig
ekki. Ef kardínálinn skiftir sjer
ekkert af málinu, þá látið mig
vita.
Heiðraða húsmóðir!
Fyrst að ekki finst betra og ómengaðra
þvottaefní en FLIK-FLAK, og FLIK-FLAK
er eins gott og það er drjúgt — og þegar þjer
vitið, að FLIK-FLAK getur sparað yður tíma,
peninga, erfiði og áhættu — er þá ekki sjálf-
sagt að þjer þvoið að eins með FLIK-FLAK.
FLIK-FLAK er algerlega óskaðlegt, bæði
fyrir hendurnar og þvottínn; það uppleysir öll
óhreinindi á ótrúlega stuttum tíma — og þaS
er sótthreinsandi.
Hvort sem þjer þvoið strigapoka eða silki-
sokka, er FLIK-FLAK besta þvottaefnið.
áhuga- og framfaramönnum innan
vjebanda fjelaganna.
Um undirbúning að stofnun
hestamannafjeíaga, ættu áhugasam
ir menn nm þ^ssi mál að snúa sjer
til hins alkurina formanns hesta-
mannaf jelagsins „Fáks“, Daníels
Daníelssonar, sem af fúsum vilja
er reiðubúinn; að leiðbeina mönn-
um, og veita liauðsynlegar upplýs-
ingar, jafnt ; um fyrirkomulag
kappreiða og annað, er lýtur að
.þessum málum.
Ludvig C. Magnússon.
— Því haldíð þjer að kardínál-
inn vilji ekki hjálpa mjer?
— Jeg held ekkert 'um þ'að.
Jeg veit það. Kardínálinn mun
senda kæru ýðar aftur, án þess
að lesa hana. Þetta er hugboð mitt
en jeg á von á, að jeg geti rjett
til um það.
Fari svo, eins og jeg segi, að
þjer fáið skjölin endursend, þá
íátið mig vita hið fyrsta. Þjer
þurfið ekkert að skrifa, sendið
mjer bara innsiglað brjef óritað,
þá veit jeg hvérs kyns er, en send-
íð hvorki Jan, eða annan af þjón-
um yðar. Segið sendimanninum
að skila brjefinu til dyravarðar-
ins í höllinni og biðja hann að
koma því til hirðfífls de Rhyns-
aults landstjóra.
Snemma næsta morgun, sem
var sunnudagur, kom þjónn með
innsiglað brjef til Kuoni. Yörður-
inn hafði beðið hann að koma því.
Fíflið opnaði brjefið og það var
óskrifað.
Meðan hirðin var í kirkju, larim-
aðist Kuoni út úr höllinni, vafinn
í tuskum og treflum, og flýtti sjer
svo lítið bæri á að „Stóra birn-
inum.‘ ‘
• Honum var óðara boðið inn til
Happdrætti Norðmanna.
Oslo 3. sept.
NRP.—FB.
Ríkisstjórnin hefir úthlutað
hagnaðinum af happdrættinu,
400.000 kr. en svo er fyrir mælt
áð honum skuli varið til þess
að auka almenna og vísinda-
lega menningu. Til rannsókna
á Svalbarða og norðurhöfum
voru veittar 45.000 kr., þjóð-
Ieikhúsinu (Nationale scene) í
Bergen 15.000. Norska leikhús-
inu í Oslo 15.000 o. s. frv.
Jóhönnu. Þar var hlýtt og nota-
legt og á borðinu var kanna með
heitu víni og blaðastrangi, sem
Kuoni hugsaði að væri skjölin
frá kardínálanum.
Amsatirai* *
Jóhanna stóð upp og heilsaði
Kuoni.
— Það var fallega gert af yður
að koma svona fljótt.
Jóhanna helti víni í bikar og
bauð honum og setjast við arininn
og orna gjer við eldinn. Hann varð
ftginn ylnum og drakk vænan
teig af víninu.
— En hvað hjer er notalegt.
Kuldinn er nístandi í dag. —
Hann horfði á hana.
— Skjölin eru þá komin frá
hans hágöfgi, er ekki svo — og
ólesini?
— Þau eru þarna á borðinu, eins
og þjer sjáið. Jóhanna benti á
strangann,
— Já, jeg vissi það í gær, að
svo mnndi fara. Jæja þá, nú er
jeg kominn til þess að hjálpa
yður.
Jóhanna hugsaði sig um: Jeg er
víst neydd til þess að þiggja hjálp
yðar, því jeg þekki engan annan
hjer. Hvern hafið þjer hugsað yð-
látið okkur framkalla, copiera og
stækka myndir yðar.
Oll vinna fljótt og vel af hendi
leyst.
Kodakfilmur með 8 myndum,
venjulegar og ljósnæmar fást £
Amatördeild
er lang útbreiddasta blaðið
til sveita og við sjó, utan
\ Reykjavikur og um hverfis
hennar, og er því besta
auglýsingablaðið á þessum
slóðum.