Morgunblaðið - 11.12.1932, Blaðsíða 4

MORGUNBLAÐIÐ
Jóíin. 1932
Það eru orðin óaðskiljanleg hugtök HÁTÍÐARNAR og
LIVERPOOL. VERSLUNIN LIVERPOOL hefir í fjölda
mörg ár verið nægtabúr Reykvíkinga. Þamgað hafa þeir
vandlátustu og hagsýnustu jafnan leitað, og altaf fundið
vörur við sitt hæfi bæði hvað verð og gæði snertir.
Nú er talað um vöruskort í bænum, og margskonar hátíð-
arvörur eru nú hvergi fáanlegar nema í LIVERPOOL.
Hin vandláta og hagsýna húsmóðir kaupir allar vörur í
LIVERPOOL. Reynslan hefir kent henni það. — Dómi
reynslunnar verður ekki áfrýjað. Notfærið yður því
reynslu annara og verslið í LIVERPOOL.
Hafið þjer nokkumtíma athugað það nægilega vel hvers
virði það er fyrir yður sem kaupanda, að öll vöruaf-,
greiðsla sje framkvæmd nákvænúega eftir því sem þjer
óskið. í LIVERPOOL eru það óskir kaupamdans sem öllu
ráða um afgreiðsluna. í LIVERPOOL er það kaupandinn
sem segir fyrir verkum.
Hin lokaða LIVERPOOL-bifreið flytur tafarlaust heim
til yðar hinar umbeðnu vörur. Vörumar úr LIVERPOOL
koma því heim til yðar jafn-snyrtilegar og vél um bún-
ar og þær væru á búðarborðinu í LIVERPOOL. Getið
þjer kosið á nokkuð betra í því efni?
verslunin Uverpiol
Hafnarstræti 5.
Sími 4201.
Ásvallagötu 1. Baldursgötu 11. Laugaveg 76.
Sími 4203. Sími 4204. Sími 4202.
Rjóma-ís.
Hinar háttvirtu húsmæður bæjarins biðjum við nú að
minnast þess fyrir þessar hátíðar, að okkar alþekti
Rjóma-ís
er heppilegasti ábætirinn sem fáantegur er. — Hann
er betri og ódýrari en nokkur annar ábætir, og auk þes.<r
fyrirhafnarminst að framreiða hann.
Gestir yðar og heimafólk vonast eftir að fá nú um. há-
tíðamar
Rjóma-ís frá Mjólkurfjelaginu.
Munið því að pa/nta hann í síma 1160.
t>ei)firjómi.
Við þurfum sennilega ekki að mvríma á að þeytirjóma'
þarf til jólanna, en reynsla undanfarinna ára bendir tit
að nauðsynlegt sje að minna á að panta hann tímanlega.
Þeytirjóminn
frá okkur er fyrir löngu viðurkendur að vera sá langbesti
sem fáanlegur er. Hann bregst yðUr aldrei, ef þjer munið
að halda honum vel kældum. Vandinn er því ekki annar •
en sá, að muna að panta hann nógu snemma í síma 1160..
Mjólkurfjelag Reykjauíkur

Sími 1160. —
tnargir starfsmenn eru þar með
hærri laun en prófessorar.
Til þess að menn fái nokkra
hugmynd um þann viðbótarbagga,
sem ríkissjóður liefir fengið með
þessum nýju ríkisstofnunum, skal
þess getið, að árlegar launagreiðsl-
ur útvarpsins nema um 75—80
þús. kr., viðgerðastofu útvarpsins
um 15 þús. kr., viðtækjaverslunar-
innar um 30 þús., tóbakseinka-
sölunnar um 65—70 þús., lands-
smiðjunnar um 25 þús., ríkis-
prentsmiðjunnar (prentaralaun
ekki með talin) um 25 þús., áfeng-
isverslunarinnar um 75 þús. kr.
og skipaútgerðarinnar um 40—45
þús. kr.
Þetta verða samtals yfir 350
— þrjú hundruð og fimmtíu þús-
und — krónur í laun á ári.
Ríkisstofnanir þessar hafa hing-
að til verið reknar sem eins kon-
ar pólitískar uppeldisstofnanir.
Ekkert hefir verið hirt um að
Velja hæfa menn fyrir stofnanirn-
ar. Þar hafa aðeins pólitiskar
skoðanir komið til greina. Utkom-
an hefir orðið eftir því. Þar hafa
pólitískir sjergæðingar vaðið uppi
með meiri ósvífni og frekju, en j
þekst hefir áður. Nægir því til ^
sönnunar að minna á framferði
Jónasar Þorbergssonar.
Purðu gegnir, að stjórn og þing ,
eJíuli enn ekki hafa komið auga
á þau margreyndu sannindi, að
það er þjóðhagslegt tjón af því
að taka einstaka vcirur út úr
frjálsri samkeppni og setja í rík-,
iseinkasölu. Viðtækjaverslunin og
tóbakseinkasalan eiga að leggjast J
niður og fr jáls verslun að myndast
um þessar vörur. Ríkissjóður jafnt I
og einstaklingar myndi hafa hag
af þessu, beint og óbeint.
Skipaútgerð ríkisins er þungur
baggi á ríkissjóði og því sjálfsagt,
að þessi stofnun verði lögð niður
og Eimskipafjelagi íslands falið
að annast strandferðirnar.
IV.
Víðátta landsins og hið mikla
strjálbýli sem hjer er, verður þess
! valdandi, að rekstur ríkisbviskap-
j arins verður hlutfallslega dýrari
hjá oss en öðrum ríkjum. En ein-
mitt þess vegna er mjög áríðandi,
að gætt sje sparnaðar og hagsýni
á öllum sviðum. En er þessa gætt
sem skyldi?
Vjer höfum t. d. tvær fjölmenn-
ar stjettir opinberra starfsmanná,
presta- og kennarastjett. Báðar
eiga þær við sultarkjör að búa, en
kosta þó ríkissjóðinn stórfje,
vegna þess hve fjölmennar þær
eru. Laun barnakennara og far-
kennara, sem ríkið greiðir, munu
nema um 500 þús. kr. á ári, og
laun presta um 300 þús. króna.
Stefna síðustu ára virðist hafa
verið sú, að aðskilja þessar tvær
stjettir og fjarlægja sem mest
bvora frá annari. Engum dylst þó,
að störf presta og kennara eru
mjög skyld, enda hafa prestarnir
um langt skeið verið merkisberar
alþýðufræðslunnar hjer á landi.
Ef það er meiningin, að íslenska
ríkið hafi áfram þjóðkirkju, er
alveg sjálfsagt, að nota starfs-
krafta prestanna meira en nú er
gert. Og það verður einmitt, best
gert með því, að fela þeim barna-
fræðsluna, þar sem því verður við
komið. Með því mætti spara stór-
fje og um leið bæta kjör presta
og kennara.
Vjer höfum 9 bankastjóra við
þrjá banka hjer í Reykjavík. Er
þörf á þessu?
Störfin við Landsbankann eru
sennilega orðin það mikil, að þrír
bankastjórar eru ekki ofsælir af
þeim. Útvegsbankinn gæti vafa-
Iaust komist af með einn banka-
stjóra og gæslustjóra eða aðstoð-
arbankastjóra. En það er blátt
áfram lilægilegt, að hafa þrjá
bankastjóra við Búnaðarbankann.
Þar nægði vissulega einn maður
og jafnvel þyrfti ekki fastan
bankastjóra þar.
Sennilega mælist það misjafn-
lega fyrir, að farið er að hreyfa
við þessum málum opinberlega. En
þjóðin krefst þess, að eitthvað
verði gert til að lækka útgjöld
ríkissjóðs. Útgjöldin þurfa að
lækka um 3—4 milj. á ári minst.
Einhvers staðar verður að grípa
niður. Hvar sem gripið verður nið-
ur mætir það mótspyrnu ýmsra
manna. En ekki tjáir að súta það.
Wendelarfurinn. Frá því var
sagt hjer í blaðinu nýlega, að
kona að nafni Elle Wendel í New
Vork hafi látið eftir sig 40 miljón-
ir dollara. En enginn erfingi sje
fundinn að fjenu. Var maður gerð
ur út til Evrópu til að liafa upp á
erfingjum. Nú er sagt að 2500
raanns h'afi í alt gefið sig fram
scm væntanlega erfingja. Plestum
hefir þegar verið vísað á bug.
Morgunblaðið er 12 síður í dag
og Lesbók.
Vatnabreylingar.
Veiðiós, Skaftárós og
Eldvatnsós hafa breytt
sjer mikið.
í nýútkominni auglýsingu fyr
ir sjómenn frá vitamálastjóra,
segir svo:
I fjðrunni milli Eldvatnsóss
og Veiðióss hafa talsverðar
breytingar orðið í haust. Veiði-
ós og Skaftárós, sem um tíma
lágu saman og fjellu í sjó fram
i undan miðri Mávabót, liggja
nú aftur hver í sínum farvegi,
Veiðiós við austurenda Máva-
bótar, en Skaftárós við vestur-
endann. Gamli ósinn (miðósinn)
nokkuð upp í báða gömlu far-
vegina, er ófær vegna sand-
bleytu, og liggur því leiðin í
Mávabót nokkuð öðruvísi en áð-
ur. Á svæðinu milli Veiðióss og
miðóssins er tekin stefna frá
miðju svæði í norðvestur á sjó-
merkið. Á svæðinu milli Skaft-
áróss og miðóssins, er frá miðju
svæði haldið h. u. b. í norður yf-
ir farveginn og síðan í austur
að merkinu. Yfir farvegana skal
farið með gætni, í þeim geta ver
ið sandbleytur. Á báðum leiðum
segja stauraraðir til vegar.
Eldvatnsós hefir færst mikið
til austurs og er kominn h. u. b.
austur að vöruhúsinu, en úr að-
alósnum liggur smáós milli
staursins A og vöruhússins beint
í austur. Ós þessi liggur til sjáv-
ar skamt vestan við Skaftárós.
Því er ekki ráðlegt að fara frá
staur A að 'Steinsmýrarbænum
eins og áður, enda verður sú
stikuröð numin burt, heldur ligg
ur betri leið fyrst í austur með-
fram fjörunni og síðan yfir*
smáósinn — í honum geta verið-
sandbleytur — annaðhvort að'
vöruhúsinu og þaðan með síma—
línunni um 11 km. að bænunr
Seglbúðum eða austur í Máva-
bót, eins og stauraröðin segir til
um. Á leiðinni að Seglbúðum, er
aðeins ein kvísl, Grænlækur, en
hann er jafnan grunnur þar sem
síminn liggur.
Annars eru þessi svæði hættic
leg yfirferðar og því venjulega
ráðlegast að haldast við skipið.
í lengstu lög.
Sjór gengur á land. — Pyrir
skömmu voru stormar miklir í
Atlantshafi og gekk þá sjór á
land á Staten Island, hina frjóv-
sömn ey, sem er skamt frá New
York. Mynclin sýnir livernig flóð-
ið fór yfir eyna.