Morgunblaðið - 29.03.1935, Síða 8

MORGUNBLAÐIÐ
8
Pöstudagmn 29. mars 1935-
Smá-augiðsingar
Sundlaugin á Álafossi er lok-
uð í dag vegna viðgerðar, en
verður opin á morgun eftir kl.
1, tii afnota fyrir alla. Best er
að baða sig í sundlaug Álafoss.
Ungur, efnilegur maður, ósk-
ar eftir að kynnást efnaðri,
myndarlegri stúlku. Tilboð
leggist inn á A. S. I. fyrir 10.
næsta mánaðar, merkt Nr. 1.
— Þjer eruð á móti reyking-
um. En )>að ei- vitleysa. Faðir
minn reykir aldrei faerri vindla á
dag en tíu og nú er liann sjötugur.
— Þarna sjáið þjer! Hefði hann
aldrei reykt væri liann orðinn átt-
ræður!
Nýtísku vorkápur, blússur og
pils fyrirliggjandi. Saumum
einnig eftir pöntunum, vor-
dragtir og kjóla. Saumastofan
Tíska, Austurstræti 12. 1. hæð.
Maturínn á Café Svanur er
góður og ódýr.
Veggmyndir og rammar í
fjölbreyttu úrvali á Freyju-
götu 11.
...ri-r .... ■
Splkfeitt kjöt
aí fulJorðnu fje á 40 eura V2 kg
í frampörtam og 50 aura í lærum
Besta saltkjöíið, sem ,il bæjar
ins hefir flutst, fæst í undirrit
tðri ve.slun.
Alt stnt heim.
Versltm
Sveins Jóhannssonar,
Bergstaðastræti 15, Sími 2091.
Tikíi eftír!
í da£ og á morgun frá kl.
2—6 verða keyptar l/> flösk-
ur oa^ Soyu-glös í Zimsens-
porti.
Itiðtfars. Fiskfars.
Nýjar miðdagspylsur og vína r
pylsur fáið þjer bestíir. í
Hún tók báðum
Milnersbúð,
Laugaveg 48.
Sími 1505.
ágætt
bögglasmjör
(1 kg. stk.) í heildsölu og smásölu.
Lækkað verð.
Haupfielao Borgfirðlnga.
Sími 1511.
Nofið

Fyrir um 50 árum var Zi-
geunadrotning ein í norðurhluta
Frakklands í mikilli klípu. Hún
var bæði ung og fögur, og hún
átti að halda brúðkaup. En sá
var hængur á, að hún vissi ekki
hver brúðguminn skyldi vera.
Hún unni tveim jafn mikið,
t\eim tvíburabræðrum, ekki
gerði það valið Ijettara.
Bræðurnir vildu berjast um
hana með spjóti, eða spila um
hana. En það vildi hún ekki.
Hún leitaði ráða hjá gömlum,
vitrum öldungi. Hann ráðlagði
henni að giftast báðum, eins og
konungarnir í gamla daga
íengu sjer oft fleiri konur en
eina. Drotningin fór að ráðum
gamla mannsins. Brúðkaup var
haldið, og mikið var um dýrðir.
Tfirvöldin gátu ekkert að hafst.
Bræðurnir hjetu nákvæmlega
sama nafni, þannig að hún var
jafnt gift báðum ,á pappírnunT.
En nú dó annar þeirra bræðra
fyrir skömmu, og litlu síðar
hinn. Yfirvöldin vöru hissa. Þau
höfðu fengið tilkynningu um, að
maðurinn væri dáinn, og nú
var hann dáinn einu sinni enn!
Þess vegna tóku menn það ráð
að loka öðru auganu fyrir þess-
um sannleika. Og þannig var
það að Zigeunadrotningin átti
óhegnt tvo eiginmenn í nær
fimtán ár.
IftoiHm 1 Öy« (ff
L A , J
U
K
1, U
L R ■ SÍKtlI | 112341

vörur.
Allir muna
A. §. I.
Kom að litlum notum.
Fyrir skömmu bauð Ilitler
körlum og konum, ógiftum,
þátttoku í ferðalagi, sem ríkið
kostaði að einhverju leyti. Það
var gefið í skyn við þátttakend-
ur, að ef einhverjir þeirra: trú-
lofuðust í ferðalagiíföV myndi
ríkið á sínum tíma bjóða þeim
í, ókeypis brúðkaupsferð. 700
manns þáðu hina ódýru skemti-
för — en aðeins tvent trúlofað-
ist.
Árbók Háskólans
árg'angur 1911 til 1918. Verð kr... 3.00 árg.
síðari árgangur Verð kr. 8.00 árg.
ásamt sjerprentuðum fylgiritum öllum til sölu í
Bi&mríiu Sígf. Eynuuidssoaar
og Bókabúð Austurbæjar, BSE, Laugaveg 34-
Motörbátar.
, Eins og undanfarið, verður hagkvæmast
kaupa mótorbáta frá
Frederihssund Skibsværft
Frederikssuiid. \
Hagkvæmir greiðsluskilmálai'.
Eggert Kristjdnsson & Co.
Sími 1400.
BABYLON. 54.
forða, sem til er í London og líklega í allri Ev-
rópu. I virðingunni reiknaði jeg hann á 60 þúsund
pund. Og jeg verð að segja, að jeg gætti þess vel,
að kjallararnir væru altaf undir góðri umsjón.
Jafnvel Jules myndi reynast það örðugt að brjót-
ast þangað inn án þess að hafa umsjónarmanninn
í vitorði með sjer, og hann er — eða minsta kosti
var — heiðarlegur og tók ekki við rnútum^.
— Jeg skammast mín fyrir að segja, að jeg hefi
ennþá ekki athugað vínforða minn, sagði Rack-
sole — hefi sannast að segja alls ekki naunað, að
hann væri til. Einu sinni eða tvisvar hefi jeg farið
um húsið, en þá slept kjöllurunum.
— Það er ómögulegt, sagði Babylon, sem hafði
gaman af þessari játningu, sem var honum -—
sjerfræðingnum — alveg óskiljanleg. — Þjer verð-
ið fyrir hvern mun að athuga vínin á morgun. Ef
jeg má, skal jeg koma með yður.
— Hvers vegna ekki nú þegar? spurði Rack-
sóle rólega.
— Nú í kvöld? Það er svo framorðið, að Hubb-
ard hlýtur að vera farinn að hátta.
— Og má jeg spyrja: Hver er Hubbard? Mjer
finst jeg óljóst kannast við nafnið.
— Hubbard er vínumsjónarmaðurinn í Hótel
Babylon, sagði Felix með áherslu. — Vandaður
maður, hjer um bil fertugur. Hann hefir lyklana
að kjöllurunum. Hann þekkir hverja flösku og
tunnu, innihald þeirra og gæði þess. Og er þó
sjálfur bindindismaður. Hubbard er verulega at-
hyglisverður maður. Enginn dropi af víni getur
farið út úr kjallaranum án þess að hann viti um
það. Að minsta kosti var það svo í mína tíð, bætti
Babylon við.
— Við skulum þá vekja hann, sagði Racksole.
— Já, en klukkan er eitt eftir miðnætti, sagði
Babylon.
— Það gerir ekkert — það er að segja, ef þjer
nennið að koma með mjer. Kjallari er eins á nóttu
og degi. Hvers vegna ekki nú strax?
Babylon ypti öxlum. — Eins og þjer viljið,
sagði hann með sinni óskeikulu kurteisi.
— Og nú skulum við finna þennan Hubbard
með lyklana að vínskápnum," sagði Racksole, er
þeir gengu út úr skrifstofunni saman. Þótt svona
væri áliðið, var vitanlega ekki búið að loka hús-
inu. Fáeinir gestir voru enn í veitingasölunum, og
fáeinir þreyttir þjónar voru enn á ferli. Einn
þeirra var sendur til að leita uppi hinn einstaka
Hubbard, og það kom í Ijós, að hann var ennþá
ekki genginn til náða, enda þótt hann væri í þann
veginn. Hann kom sjálfur með Iyklana til Rack-
sole, og eftir að hafa talað ofurlítið við húsbónda
sinn fyrverandi, gengu núverandi og fyrverandi
eigandi Hótel Babylon áleiðis niður í kjallarann.
Þessir kjallarar náðu yfir — eða öllu heldur
undir — helminginn af grunnfleti gistihússins —
þann helming á lengdina, sem veit upp að Strand.
Sökum þess, að mikill halli er frá Strand og niður
að ánni ,er gistihúsið, ef svo mætti segja, dýpra
þeim megin, sem að strand veit, heldur en
þeim megin, sem veit að ánni. — Þeim
megin er kjallari og undirkjallari. En upp að
Strand er kjallari, undirkjallari og undir honum
aftur geisistórir vínkjallarar. Eftir að hafa gengið»
niður fjóra stiga, sem ætlaðir voru þjónustufólk-
inu, komu þeir að dyrum, og er þær voru opnaðar
tók við ennþá einn stigi. Fyrlr neðan þennan stiga,
var aðalinngangurinn í vínkjallarana. Fyrir utan,
þennan inngang var vínlyftan, sem flutti hinn dýru
vökva upp á efri hæðirnar, og andspænis henni
var skrifstofa Hubbards. Allsstaðar var raflýsing.
Babylon, sem var kunnugri, tók upp lyklakippu
og opnaði, og þeir voru komnir í fyrsta kjallarann
af fimm í röð. Racksole var hissa á kuldanum
sem þarna var, og svo hinni geysilegu stærð rúms-
ins. Babylon greip rafmagns-handlampa, sem var
á löngum vír, sveiflaði honum, svo hægt væri að
sjá stærð kjallarans. Við glampann af ljósinu var
þessi neðanjarðarhvelfing draugaleg og dularfulL
með allar raðirnar af tölusettum ámum, sem hurfu?:
í fjarska þangað til ekkert sást í myrkrinu nema
þegar glitti á flöskuöxl. Þá kveikti Babylon á.
föstu ljósunum og Racksole hóf undir leiðsögu
hans, ferð sína um það af eign sinni, sem merki-
legast var af henni allri.
Það var ánægjulegt að sjá hina sakleysislegu
hrifningu Babylons yfir þessum birgðum af glaðn-
ingarvökva. Hann sýndi undrandi augum Rack-
soles í röð allar afurðir þriggja meginlanda — og
þó fjögurra — því hið ágæta og Ijúffenga Const-
antia-vín frá Höfðanýlendunni skorti þarna held-
ur ekki í þetta fullkomna safn af vínuppskeru..
Hann byrjaði á hinni óviðjafnanlegu framleiðslu
Bourgogne, hjelt svo áfram með rauðvínin frá.
Médoc, Bordeaux og Sauterne til kampavínanna.
frá Ay, Hautevilliers og Pierry, síðan sneri hanm