Morgunblaðið - 22.02.1936, Blaðsíða 4

4
MORGUNBLAÐIÐ
- .^paiwpmiAiwuiaBipgi
WMaMBKMTOCHgBH^^
Sæmundur
Bjnmhjeðinsson
læknir.
mm
Laugardaj?inn 22. febr. 1936.
■Hmíi hwbbbmm
f ---
Hann lje«f fi Ranp*
mannahöfn í gær.
í gær andaðist í Kaup-
mannahöfn prófessor Sæ-
mundur Bjarnhjeðinsson, er
um lángt skeið var yfirlæknir
við holdsveikraspítalann í
Laugarnesi.
Prófessor Sæmundur
Bjarnhjeðinsson ljet af em-
bætti sínu sumarið 1934, eft-
ir að hafa M'eítnt því í 36 ár,
op- fluttist til Kaunmanna-
hafnar í á£Ústmánuði bað
ár, osf hefir átt þar heima
síðan.
Jón Mdsson
prokonsull,
ljest a5 heimili sínu í fyrrinótt.
Var hann daginn áður heill heilsu,
gekk á götum bæjarins, tók í
hendur vinum sínum, bauð þeim
góðan daginn, — og sýndist gall-
liraustur.
I Guðmundur Auðunsson
bóndi á Skálpastöðum.
Hann Ijcst aS heimili sínu,
Skálpastöðum, 26. október s. 1.
Banameín iians vav hmgnabólga
og var það í fjórða sinn sein hann
liafði tekið þá sótt.
(Juðmundur Auðunsson var
fæddur á Oddstöðum í Lundiar-
reykjaclal 3. júlí 1865. Fluttist
hann imgur mcð foreldrum sínum
að Varmalæk og ólst þar upp.
Innan við tvítugsaldur fór hann
úr foreldrahúsum og í vinnu-
mensku og v-ar hann á þeim árúm
lengst af vinnumaður í Bœ og
Deildartungu.
AriS 1893 geklc hann að eiga
'Ouðbjörgu Aradóttur ljósmóður
frá Syðstufossuni.
Fyrstu búskaparár sín bjó Guð-
mundur á Skáney í Reykholtsdal
og síðar á Vatnshömrum í Andakíl
en vorið 1901 keypti hánn Skáipa-
staði í Lundarreykjadal og flutti
þangað og bjó ]iar til 1930,
að hann ljet af búskap og við
jörðinni tók Þorsteinn sonur hans.
Konu sína misti Guðmundur 30.
apríl 1921. Bjó haim eftir það
með dætrum sínum.
Þau hjónin eignuðust fjögur
börn, sem öll eru á lífi: Guðrún,
ógift í Rvílc; Ari. vegavinnuverk-
stjóri í Borgarnesi; Kristín, hús-
freyja í Oskjuholti, og Þorsteinn,
hreppstjóri á Skálpastöðmn.
Guðmundur sál. var hinn mesti
atorku og dugnaðarmaðnr, hraust-
imenni að burSum eins og hann
játti kyn til. Lágði hánn jafnt á
gjörfa hönd sjómensku og land-
búnaðarstörf. Stundaði hann sjó-
drjúgum, græddi upp mela og
ræsti fram mýrar og ineð þeim
hsltti fimmfaldaði hann töðu-
fenginn. Oll hús á jörðinni bygði
hiuin frá grunni. Var alt þetta
ærið starf, en jafnframt umbótun-
um óx bústoíuinn. Allar þessar um
bictur á jörðinni og framfarir í
buskaiinum voru reistar á dúgn-
aði, fyrirhyggju og ráðdeild hús-
bændanna, enda var kona lians
hin mesta dugnaðarkona og manni
sínum samhent um alt or að bú-
skapnum iaut og í því að setja
myndarbrag á heimilið.
Guðmundur naut, eins og þá
var títt. lítiilar mentunar í upp-
vextiimm, en einbeittur vilji’ hans
til sjálfsmentunar og náttúru-
greind bætti þar mikið úr.
Guömundur Auðunsson.
Guðnmndiir , var jafnan mjög
áhugásamur um opinber mál, bæði
hjeraðsmál og stjórnmál. Voru
honum og falin mörg trúnaðar-
roðra á vertíðum, frá því hann !störf í sveit sinni og li.jcraði. Þann
liafði þroska til og lengi síðan, . jg var hann í hreppsnefnd. lirepp-
cins og þa vaj- títt um unga menn jsjóri, sýslunefndarmaður og safn-
aðarfulltrúi. Ollum þessum störf-
I
Jón Þorvaldsson.
Um nóttina andaðist liann.
Ef taka ætti saman ævisögu
Jóns Þorvaldssonar, yrði það langt
mál. En Vinum hans og kunn-
ingjurn vérður lengi fyrir minni
hinn hreini svipur hans, glaðværð
og bjartalagið, sem bar þess vitni
að „engi vildi jeg maður mein
minna vegna fengi“.
Hann var sannkallaður „gentle-
maðuf“,' og sem slíkur skal hann
kvaddur. Vík.
Dárprfrsgn. í fyrriaótt andað-
ist á St. Jósephs ipitala frú Þuríð-
ur F ippusdóííir, kona síra Jóns
N. Jóhannessonar frá Stað í
Steingrímsfiröi.
í Borgarfirði.
Um og nokkru fyrir síðustu jum gegndi hann með alúð oL
aldiamót hófust fyrir alvöru í skyldurækni. Guðnmndur var
Borgarfirði framfarir í ræktun og þjettnr á velli og þjettur í lund,
húsabótum og öðrum búnaðar- stefnufastur og ákveðinn og eng-
framförum. inn veifiskati í skoðunum.
Var Guðmundur öflugur og Orðheldinn yar hann og ábyggi-
þróttmikill þátttakandi í þessu legur svo engu skeikaði, tryggur
umbóta starfi. í iun(t 0g vinfastur.
Minningarorð, |
Aðfaranótt þess 13. þ. ni. and-
aðist á Landakotsspítala hjer í
bænum frú Agústa Sigurða rdót.t-
ir frá Kolhúsum í Garði, kona
Sveinbjarnar Arnasónar kennara
og útgerðarmanns í Kothúsum.
Kom fregnin nm andlát bcnnar
okkur kumiingjum og vinum
þcirra hjóna mjög á óvárt. Frii
Á Skálpastöðum liafði, áður en
Guðmundur flutti þaugað, lítið ver
ið gert til umbóta. Beið hans þar
því ærið verkefni. Sljettaði hann
brátt alf túnið og stækkaði það
Með Guðmundi er hníginn í val-
inn einn af liinum merkilegu og
tápmiklu brautryðjendum í bún-
aðarframkvæmdúm í Borgarfirði.
V. O.
wam caiwpwmiwn tr ít*
Bolludagurinn í nánd!
Ómissandi í bollurnar:
Ffórsykur
Kúrennur
Rúsínur
Súkkat
'Smjör,
Agústa Sigurðardóttir.
Ágústa liafði að vísu komið liing-
að til bæjarins fyrir eitthvað, hálf-
um mánuði, og í því skyni að leita
sjer lækninga, En engan okkar
grunaði, ekki lieldur ástvini lienn-
ar og vandamenn, að æviferli þess-
arar ungu og glæsilegu konu v'æri
þar með lokið.
Fru Ágústn Sigurðardóttir
fæddisf lijer í Reykjavík 21. á-
gúst 1901 og' ólst upp hjer í bæn-
um, 6. ágúst 1921 giftist hún eft-
irlifandi manni sínum, Sveinbirni
Árnasyni í Kothúsum. Bjuggu þau
hjónin fyrstu árin hjer í bænuni,
en fluttust suðiir og settust að í
Kothiisum árið 1925. Varð Hvein-
björn þá kennari þar í Gai’ðinum,
en tók síðan brátt að stunda fisk-
verlcun og útge'rð og búskap. Frú
Ágxista lætur eftir sig þrjá dreugi.
Hinn elsti, vígúst. er nú 13 ára og
stundar nám í MentaskÖlanum,
hiiiir eru böru að aldri á 5. og 2.
ári.
Frú Ágústa var óvenjulega
glæsileg kona, fríð sýnuin, glað-
lynd og greind, kjarkmikil og á-
ræðin. Hún var heiísulítil fram
eftir ævinni, en virtist aukast
þróttur, eftir því sem störfin hlóð-
ust á hana og heimilið gorðist
umfangsmeira. Hún var óvenju-
lega elskuleg húsmóðir, lii'ði fyrir
mann sinn og börn, og fórnaði
þeim öllum kröftum sínum. Hún
elskaði heimili sitt og hafði mikið
lag á því að prýða það og gera
aðlaðandi, bæði lieimamönnum og
gestum. Arar oft gestkvæmf á
heimili þeirra hjóna í Kothúsum
og eigum við vinir þeirra hjópa
niargra slíkra gleðistunda að
niinnast. Fjölment hefir og lengst
af verið í heimili liin síðari ár
eftir að Sveinbjörn tók að gera
út, og vissu það aðeins þeir, sem
kunnugir voru, hve mikilla starfa
heimilið krafði af húsfreyjunni.
En frú Ágiista gekk ótrauð til
verka, brosmild og glaðlynd, og
1 jet aldrei á sjer festa þó að eitt-
hvað bljesi á móti.
Það er mikill og óvæntnr harm-
ur, sem lagst hefir yfir Kothúsa-
heimilið með fráfalli hinnar glæsi-
legu húsfreyju, sem fórnað hafði
allri ástúð sinni og orku manni
Sardínur,
dósin 0,35.
* 7 v
Lúðuriklingur,
Harðfiskur,
Ostar, fleiri te.fifundir.
Gaffalbitar,
Ósætt kex og kökur.
Nýll
nautakjöt,
Lítið eitt eftir af
góða
hangikjðtinu.
Sallkjöt.
Versluniii
Rfðl & Fisktir
Símar: 3828 og 4764.
Nýtt nautakjöt
í buff og smásteik.
Einnig gott Saltkjöt.
Mllnertbúð.
Laugaveg 48. — Sími 1505.
Súr hvalur,
Sauðatólg,
Hangiflot.
qWðin Hsrðubreið,
Hafnarstræti 18. Sími 1675.
Ilöftlltl
flestallar algengar
Bókfærsiubækur
svo sem:
Röfuðbækur, Kladda, Dag«
bækur o. fl.
Ennfremur ailskonar
ritföng.
Róka verslun
í>ór. H Þorlákssonar
Bankastræti 11. Sími 3359.
<u?9b
sínum og börnum. Hvarvetna, nær
og fjær, munu kunningjur og Vin-
ir sakna liennar og syrgja hana,
og senda ástvinum hennar, aldr-
aðri móður, manni hennar og börn-
unum hugheilar samúða rkveðjur
á þessum ramiastundum.
S. E.