Morgunblaðið - 22.02.1936, Blaðsíða 8

Semoulingrjón — Bygggrjón * — Maizenamjöl — Haframjöl 1 pökkum — All-Bran — Corn- ' ■■ Flakes. — Rom-, Vanille-, T.eðnrhelti. Möndlu- og Súkkulaðibúðingur. Dagbókarblöð Reykvíkings r ðkC&tfiPstingew Friggbónið fína, er bæjarint
Spennur. Tölur. Hnappar. — Þorsteinsbúð. Sími 3247. Grund
Versl. Dyngja. arstíg 12.
Skápgrammófónn (Sónóra),
sem nýr, með mörgum plötum
til sölu ódýrt. Sími 3646.
Telpupeysur í ágætu úrvali.
Efni í telpukjóla frá 2.50 mtr.
Versl. Dyngja.
Silki- og ísgarnssokkar á 2.25
par. Silkisokkar frá 2.90 par.
Bamasokkar frá 1.55 par. —
Versl. Dyngja.
Tvistar og morgunkjólatau í
ágætu úrvali. Versl. Dyngja.
Upphlutsskyrtu- Og svuntu-
efni í miklu úrvali. Svart silki
í svuntur væntanlegt á mánu-
dag. Slifsi í góðu úrvali. Versl.
Dyngja.
‘ Heilbaunir og gulrófur fyrir
sprengidaginn. Þorsteinsbúð. —
Sfími 3247. Grundarstíg 12.
Kartöflur, góðar, í heilum
aekkjum og lausri vigt, enn þá
til í Þorsteinsbúð, Sími 3247.
Grundarstíg 12.
Blandaðir ávextir —■ Sveskj-
ur —• Í'íkj'ur — Apricosur —
Rúsínur — Kúrennur — Bláber
Þorsteinsbúð. Sími 3247. Grund
arstíg 12.
Sýróp í litlum og stórum dós-
um. Niðursoðnir ávextir: Perur.
Fíkjur — Ferskjur — Apricos-
ur. Þorsteinsbúð. Sími 3247. —
Grundarstíg 12.
Egg. Alt bökunarefni. Alls-
konar. Sælgæti. Cigarettur. —
Vindlar Reyktóbak — Allar
hreinlætisvörur. Þorsteinsbúð,
Sími 3247. Grundarstíg 12.
Trúlofunarhringar hjá Sigur-
þór, Hafnarstræti 4.
Kaupi frímerki hæsta verði.
Erlendur Blandon, Leifsgötu 23
Géður, notaður gítar, óskast
til kaups. Sími 2654, milli 12
og 2 og 6 og 7 daglega.
Silkisatínið er komið aftur.
Manchester, Laugaveg 40, og
Aðalstræti 6.
Satin, svart og mislitt, á kr.
7.50 mtr. Versl. Ingibj. John-
son, sími 3540.
í-------------------------------—
i Frosin lambalifur. Kaupfjel.
Borgfirðinga.
! Kaupi gull og silfur hæsta
, verði. Sigurþór Jónsson, Hafn-
arstræti 4.
Kaupi gull hæsta verði. Árni
Björnsson, Lækjartorgi.
i Kaupi ísl. frímerki, hæsta
| verði. Gísli Sigurbjörnsson,
Lækjartorgi 1 (opið 1—4 síðd.)
Kaupi gamlan kopar. Vald.
Poulsen, Klapparstíg 29.
Allskonar brota aluminium
kaupir Vjelsmiðja Kristjáns
Gíslasonar, Nýlendugötu 15.
Best að auglýsa
í fnorgunblaöinu.
T „Tidens Tegn“ er frá því sagt,
livaðan aineríski talshátturinn
O. K. (ou key) er runninn.
Gullleitarmaður einn, sem ekki
var vel að sje'r í rjettritun, skrif-
aði ,,Orl Korrect“ í staðinn fyrir
all correct, þaðan er þetta O. K.
komið.
*
C^álarrannsóknaf jelag í Eng-
^ ^ landi hefir auglýst eftir liús-
næði þar sem væri magnaður
draugagangur. Ætlar fjelagið að
lialda þar andafundi og útvarpa
fundunum.
*
A lexander Subkoff, sá er eitt
sinn var giftur Victoríu
prinsessu, systur Vilhjálms keis-
ara, en áður Ijettadrengur á gisti-
húsi, er nýlega dáinn, 35 ára gam-
all.
*
T^ona í Höbjerg í Norður-Sjá-
la-ndi, Ane Nielsen að nafni,
varð 101 árs nýlega. Hún vinnur
enn eldhússtörfin á heimilinu. Á
afmælisdaginn var hún kvik-
mynduð meðan hiin var að þvo
upp leirtauið. Myndin er sýnd í
almennri frjettamynd.
*
f Philadelphia eru bílstjórar
■*■ látnir ganga undir svofelt próf,
þegar skera á úr um það, hvort
þeir sjeu „undir áhrifum“.
Þeir eiga að segja reiprenn-
andi:
„Suise and Sally Sampson sat
in the Soup“.
*
' Lengsta kvikmynd í heimi hef-
ir verið tekin í Ameríku. Hún
er 22 enskar mílur á lengd, og
það tekur 60 klst. að sýna hana.
Myndin fjallar um líf ýmiskonar
æðri og lægri dýra.
*
Mussolini hefir gefið út fyrir-
skipun um að byggja skuli nýja
brvi yfir Tíberfljótið, rjett hjá
Mussolinitorgi, og eigi brúin að
heita Sigurbrúin, til minnngar um
sigra ítala í Abyssiníu.
besta bón.
Nýja þvottahúsið, Grettis-
götu 46, hefir síma 4898.
Café — Conditorí — Bakarí,.
Laugaveg 5, er staður hinna-
vandlátu. - Sími 3873. ó. Thor-
berg Jónsson.
Fatapressun Vetsturbæjar,.
hefir fengið nýja gufupressu-
Sækjum. Sendum. Sími 4923.
Vesturgötu 3.

Viðgerðarverkstæði mitt ger-
ir við allskonar heimilisvjelar
og skrár. H. Sandholt, sími
2635, Þórsgötu 17.
Hverjum, sem sendir mjer
notuð íslensk frímerki, sendf
jeg aftur jafnmörg þýsk frí-
merki. Dr. Adolf Merkel, Eise-
nach / Thiir., Nordstr. 11 —-
Deutschland.
Gluggahreinsun. Sími 1781. ScifíaQ-fu^UÍÍS
Oraviðgerðir afgreiddar fljótt
og vel af úrvals fagmönnum
hjá Árna B. Björnssyni, Lækj-
artorgi.
JC&tu&£€&
Kenni akstur og meðferð bif-
reiða, bæði undir minna og
meira próf, fljótast og ódýrast.
Sími 3805. Zophonías.
Gulbröndóttur kettlingur hef-
ir tapast. Skilist á Baldursgötu
9. —
Rauð dúfa, með hvíta vængí
og stálhring á vinstra fæti,
merktur 8778—11 D. R 34, hef-
ir tapast. Skilist á Sellandsstíg
9, sími 3429, gegn góðam
fundarlaunum.

Borðið í Ingólfsstræti 16
sími 1858.
Við Laugaveg er ágæt sölu-
búð, ásamt skrifstofuherbergil
til leigu fyrir lágt verð. Sími
3646.
Fimm menn um miljón. 38.
ingu. Nú getur þú skrifað undir hana, vinur minn.
Það sparar okkur tíma og fyrirhöfn“.
„Hvernig hljóðar sú yfirlýsing. Eigum við kann
ake að lýsa yfir því, að við getum ekki lengur
framleitt hína rjettu vöru?“
,,Það er óþarfi að taka svo djúpt í árina — að
mínu áliti“.
Þjónninn kom inn með cocktai.1 og fyrsta kvöld-
blaðið. Dutley tók það strax og leit í það.
„Nei, hvað er þetta kallaði hann.
„Útlitið batnar. Boothroyd-hlutabrjefin hafa
hækkað úr 52 upp í 54, í dag“.
Sir Matthew leit yfir öxl hans, undrandi á svip.
„Fara hækkandi sökum vaxandi eftirspurnar“,
endilrtók hann. „Hver lætur sjer detta í hug, að
kaupa hlutabrjef, sem hafa fallið með hverjum
degi í margar vikur? Hjer liggur eitthvað að baki.
,J3vað hefir þú selt mörg, Charles?“, spurði hann
mg sneri snögglega að honum.
„Ekki eitt einasta! Jeg sagði yður, að jeg ætlaði
ekki að selja“.
Grace brosti uppörfandi til hans. „Það var á-
geett“, sagði hún.
Það hummaði í Sir Matthew. „Út á við hjálpar
þetta okkur. En það fær hlutabrjefin ekki til þess
*6 hækka í verði, þó að þú seljir ekki“.
Dutley drakk til hálfs úr glasi sínu. „Hvað
þyrfti að kaupa fyrir mikið, til þess að það hefði
ihrif á verðið?“, spurði hann.
„Fyrir fimm til tíu þúsund pund. En hver fer
að kaupa Boothroyd-hlutabrjef undir þessum
Ifringumtsæðum og af hvaða ástæðum?"
„De Brest barón, vinur yðar, kannske? Jeg
hefi heyrt, að hann gefi sig oft og einatt að all-
ainkennilegum viðskiftum. Sir Matthew misti blað-
* úr höndum sjer. „Þekkir þú de Brest barón?“,
apurði hann hranalega.
„Já, að minsta kosti nógu mikið“.
„En hvernig í ósköpunum dettur þjer í hug, að
hann — einmitt hann — færi að kaupa Boothroyd-
hlutabrjef núna?“
„Það kemur víst af mínum meðfædda aula-
skap“, sagði Dutley bljúgur. „En við höfum ekki
sagt yður nýjasta nýtt! — Grace var að halda
skammaræðu yfir mjer áðan, og nú ætlum við að
taka okkur til og hafa upp á uppskriftinni“.
Sir Matthew drakk út úr glasi sínu. „Og hvað
fær ykkur til þess að ímynda ykkur, að þið getið
það, sem enginn annar hefir getað?“ spurði hann
kaldhæðnislega.
„Sjálfstraust“, svaraði Dutley ákveðinn. „Það
kemur mjer jafnan að notum á leiðangrum mín-
um. Hafðu enga trú á hættunni og hikaðu aldrei
við að nota ímyndunaraflið! Jæja, fyrst um sinn
ætla jeg að fá að bjóða henni út í miðdegisverð,
ef þjer eruð því ekki mótfallinn, Sir Matthew. Við
förum á einhvem rólegan stað, þar sem við get-
um tekið saman ráð okkar“.
Sir Matthew var augsýnilega niðursokkinn í að
lesa blaðið og svaraði ekki. En alt í einu stökk
hann reiðilega á fætur.
„Hvað er að, pabbi?“, spurði Grace steinhissa.
Sir Matthew las upphátt og rödd hans var
þrungin beiskjufullri gremju.
„Glenaltons-hlutabrjefin hækkuðu um 1 —2
stig í gær, sökum orðróms, sem gengur um það, að
fjelagið ætli að reisa stærðar silkiverksmiðjur hjá
Manchester.
Boothroyd-hlutabrjefin hafa hækkað um 2, en
enn hefir flugufregnin um það, að fjelagið hafi
orðið fyrir miklu fjártjóni upp á síðkastið, ekki
verið borin til baka. Sir Matthew Parkinson, aðal-
framkvæmdastjóri fjelagsins, sem er staddur í
London, neitar að eiga viðtal við blöðin, en gefur
í skyn, að bráðlega verði gefin út opinber skýrsla.
Dutley lávarður, stjórnarformaður og forseti fje-
lagsins mun hafa farið í ferðalag fyrir hálfum
mánuði“.
Sir Matthew kastaði frá sjer blaðinu og þreif
hatt sinn. Hann var ekki mildur á svipinn, þegar"
hann rauk út úr herberginu, eftir að hafa kastað
kveðju á þau, Grace og Dutley.
Dutley leit út að dyrum veitingarsalsins og and-
varpaði.
„Við erum ekki heppin í kvöld, Grace“, sagði
hann. „Nú höfum við einmitt valið „Ciro“, til þess
að geta talað saman í ró og næði, og sjáðu hvað
við höfum upp úr því?“
Grace lagði frá sjer matarseðilinn og leit upp.
„Mjer þykir þetta leitt þín vegna, Charles. Bara
að það hafi ekki slæmar afleiðingar fyrir þig? Jeg
hefði ekki átt að fara út með þjer einum“.
Dutley mældi fólkið, sem stóð í dyrunum, með
augunum. Það var þrent, Lucilla, ljómandi falleg,.
í svörtum, óbrotnum, en fögrum kjól. Hún var föl
í andliti en með bíjóðrjóðar varir, og augu hennar,.
sem voru heldur daufleg að eðlisfári ljómuðu eins
og stjörnur — Ronnie Bessiter, fríður og gjörfu-
legur, og de Brest eins snyrtilegur og uppstrok-
inn, og sameinaðir kraftar skraddara og her-
bergisþjóns gátu gert hann, með erlenda orðu í
hnappagatinu. Þau sómdu sjer öll mætavel saman
og vöktu líka strax athygli, er þau gengu inn gólfið
að borði sínu.
„Það gerir ekkert til, vinkona. Er jeg ekki bú-
inn að segja þjer, að alt er úti milli okkar Lu-
cillu? Mjer líkar altaf vel við hana, en hún er
ekki sú sama og hún var í fyrra — það eru til-
finningar mínar gagnvart henni ekki heldur. Jeg
er ungur, óbrotinn maður, og það er sumt, sem jeg
get ekki felt mig við. Um þetta leyti dags er Lu-
cilla búin að reykja svo marga vindlinga, og
drekka svo marga „cocktaila“, að hún hefir ekki
hugmynd um hvað það er, að hafa heilbrigða mat-
arlyst. Henni óar við tilhugsuninni um góðan eg
nærandi mat. .Hún æðrast yfir, að það sje ekkí
neinn ætilegur rjettur á matseðlinum, og þa# e*á-