Morgunblaðið - 03.03.1936, Blaðsíða 8

8
MORGUNBLAÐIÐ
ÞriSjudaginn 3. mars. 1936-

Ilúllsauinur
Lokastíg 5.
Ung dansk P'ge, söger Plads
i Reykjavik til 1. Maj, sem
Kokkepige eller Enepige. Gode
Anbefalinger haves. — Karen
Christensen, Mjólkurbú Flóa-
manna.
Telpa 12—14 ára óskast til
að gæta barna. A. S. 1. vísar á.
Gluggahreinsun. Sími 4488.
Úraviðgerðir afgreiddar fljótt
og vel af úrvals fagmönnum
hjá Áma B. Björnssyni, Lækj-
artorgi.
Gluggahreúisun. Sími 1781.
Sokkaviðgerðin, Tjaraargötu
10, 2. hæð, gerir við lykkjuföll
í kvensokkum, fljótt, vel og
ódýrt. Sími 3699.
Otto B. Arnar, löggiltur út-
varpsvirki, Hafnarstræti 11. —
Sími 2799. Uppsetning og við-
gerðir á útvarpstækjum og loft-
netum.
Jfaufisíuijxuv
Saumum allskonar fatnað.
Sinnig úr efnum, sem komið
er með. Sníðum, tökum mál,
festum á blúndur. Sanngjarnt
verð. Fljót afgreiðsla. Sauma-
stofan Smart, Kirkjustræti 8 B.
Sími 1927.
--- ■ , ....0.. ............. ■■ .
Tek að mjer vjelritun. Friede
Pálsdóttir, Tjamargötu 24. —
Sími 2250.
/”5.eorg V. Bretakonungur heim-
sótti eitt sinn drengjaskóla,
gekk um kenslustofuna og talaði
við drengina.
Alkunnugt var, að konungur
lagði stund á söfnun frímerkja.
Einn drengjanna notaði sjer af því
með þessum hætti.
Meðan konuhgur talaði við hann
dróg drengur upp frímerki úr
vasa sínum og spurði konung
hvers virði það væri, og hvort
hann vildi kaupa það.
Konungur tók upp stækkunar-
gler sitt, athugaði frímerkið og
sagði það væri gersamlega einkis-
virði.
— Það var slæmt sagði drengur
inn, því jeg gaf fyrir það shilling.
Konungur leit á snáða, tók síð-
an upp shilling og stakk í lófa
drengs, í því hann sagði.
„Svona skissur koma oft fyrir
okkur frímelrkjasafnara“.
*
T)laðadrengir í París þreyttu
nýlega kapphlaup.
Væri það ekki góð uppástunga
fyrir sendisveina hjer í Reykja-
vík að efna til kappreiða á hjóli í
sumar?
*
TTt af því sem sagt var hjer í
síðasta hlaði um mismunandi
þýðingar á orðinu „Stemning“
hefir einn af lesendum blaðsins
bent á, að fyrir einum 16 árum síð-
an, birtist smágrein hjer í blaðinu
um þetta orð og þýðingu á því.
mm
Greinin var undirrituð „Víðfinn-
ur“ og hyggur heimildarmaður
að verið hafi dr. Björn frá Víð-
firði.
Hann bendir á, að þýða megi
„Stemning“ með „úð“, kvöld-
„stemning“ geti t. d. heitið á
góðri íslensku „kvöldúð“.
*
T-v að var aðstoðarmaður Gha-
ham Bell, sem fann upp á
því að kalla „Halló“ í talsímann,
sem hinn frægi uppfyndingamað-
ur gerði. Við tilraunirnar með
fyrsta talsímann hrópjaði hann
„Halló“.
Þetta hefir síðan fylgt símanum
um öll lönd.
*
"C’ n þegar talað er um orð og
*~J orðtæki í síma dettur mjer í
hug „augnablekið“ sem klingir í
símanum alla daga hjer í Reykja-
vík.
Þegar spurt er eftir einhvetjum
hvort hann sje við, og sá sem
spyr er beðinn að bíða uns, að sje
gáð, eða viðkomandi maður sje til-
búinn að svara, þá e"r vanalegt
að menn segja „augnablek
með skýru e-liljóði, fyrir augma-
blik. Þetta er svo Ijótt í munni, að
manni finst, að þeir, sem segja
slíkt oft á dag hljóti að fá blek-
blett á tunguna.
*
— Haldið þjer læknir að jeg
í3tti að liggja í rúminu nokkra
daga ? nætur.
Bálfarafjelag íslands.
innritun nýrra fjelaga í Bókaverslun
Snæbjarnar Jónssonar. Argjald kr. 3.00
Æfitillag kr. 25.00. — Gerist fjelagar
Friggbónið fína, er bæjarins
besta bón.
Vita grenningarvjelin eyðir
óþarfa fitu og styrkir. Lækkað
v.erð. Hárgreiðslustofa Lindís
Halldórsson.

Borðið í Ingólfsstræti 16
sími 1858.
D&í&ru&ði
.......... . i ■ ■■ + »■
Til leigu sólríkt herbergi,
með aðgang að baði og síma,
nú þegar, eða 14. maí, fyrir
reglusaman karlmann eða kven-
mann, Ásvallagötu 23, uppi.
Sólrík húseign, nálægt mið-
bænum, með sölubúð og verk-
stæðisplássi, til sölu. Upplýsing-
ar , síma 3144.
Mig vantar íbúð 14. maí, ekki
æðilangt frá Miðbænum. C.
Proppé. Sími 3385.
Hefi úrval af nýtísku dömu-
frökkum, mismunandi stærðir.
Einnig vetrarkápur. Guðmund-
ur Guðmundsson, Bankastræti
7, 2. hæð.
Frosin lambalifur. KaupfjeL
Borgfirðinga.
Kaupi gull hæsta verði. Árni
Björnsson, Lækjartorgi.
Kaupí frímerki hæsta verði.
Erlendur Blandon, Leifsgötu 2S.
Kaupi íslensk frímerki, hæsta
verði. Gísli Sigurbjörnssön,,
Lækjartorgi 1 (opið 1—4 síðd.)
Kaupi gamlan kopar. Váld..
Poulsen, Klapparstíg 29.
Trúlofunarhringar hjá Sigur-
þór, Hafnarstræti 4.
• —
Allskonar brota aluminiiím.
kaupir Vjelsmiðja Krist j áns-
Gíslasonar, Nýlendugötu 15.
I Kaupi gull og silfur hæsta
j verði. Sigurþór Jónsson, Hafa-
arstræti 4.
Höfum fengið undirfata- og
blússusatin í mörgum fallegu&tt.
litum. Einnig sjerlega falleg
pils- og blússusnið. Saumastof-
an Smart, Kirkjustræti 8 B.
Sími 1927.
Kjötfars og fiskfars, heinta-
— Jeg sting heldur upp á því tilbúið, fæst daglega á Frí-
að þjeú liggið í rúminu nokkrar kirkjuvegi 3. Sími 3227. Sénfc
heim.
— HIIII........■III1I ........ iihiiÉiiwii——r-------------------------------------------------------------------■ittliBBi'-rÆ
64 §íður er Vikuritið í Iiverri viku, á aðeins 50 aura. Nýir kaupcndur gefi sig fram í síma 4169.
B**^^^BBBBBBBBBBBBHBBWlWlM ' <-
Fimm menn um'miljón. 45.
var jafnvel dálítið skjálfraddaður, þegar hann
sagði: „Jeg geri ekki ráð fyrir, að neinn okkar hafi
verið svo vitlaus að senda þessi skilaboð?“
Þeir neituðu allir.
„Ef enginn ykkar hefir sent þetta“, sagði Sir
Matthew. „Hver hefir þá gert það? Hver, utan
þessara fjögurra veggja, veit um okkar hagi?“
De Brest æddi fram og aftur um gólfið, eins og
óður væri. „Hamingjan gæfi, að jeg hefði aldrei
blandað mjer í þetta bölvaða athæfi“, stundi hann.
rJeg vildi óska, að jeg væri öruggur í New
York“, tautaði Hartley Wright.
Sir Matthew leit með fyrirlitningu á þá. „Þið
eruð miklar hetjur. Þetta væri laglegur fengur
fyrir lögregluna“.
Thomas Ryde hringdi bjöllunni. „Þögn“, sagði
hann. „Það er einhver á gangi hjer fyrir utan. Við
getum eins athugað málið strax“.
Luigi var furðu fljótur að svara hringingunni.
„Viljið þjer fá reikninginn? Hann er hjer“.
Hann rjetti Mr. Ryde hann. Hann borgaði mögl-
unarlaust og fekk Luigi lítinn hvítan seðil. Augu
Italans ljómuðu af ánægju, þegar hann stakk hon-
um í vasann.
„Hefir nokkur spurt um okkur í kvöld?“,
spurði Mr. Ryde.
„Ekki nokkur sála“. Þjónninn hristi höfuðið.
„Og ef einhver gerir það, segi jeg eins og mjer
e* sagt — „Umboðssalar ofan úr sveit“. Þið eruð
öruggir hjer.“
Thomas Ryde kinkaði kolli „Góða nótt“, sagði
hann. „Við látum ykkur vita, þegar við komum
næst“.
„Gestgjafinn bað ykkur að fara út bakdyra-
megin, þegar þið farið. Það gerir ekkert til, þó að
bakdyrnar sjeu skildar eftir ólæstar. Hjer er hvort
sem er engu að stela. Við förum að Ioka veitinga-
stofunni“. '1
Með óskum um góðar nætur og ótal hneigingum
og beygingum dró ítalinn sig í hlje, glaður í bragði
yfir seðlinum, sem var í vasa hans. 1 hjarta sínu
bað hann guð að blessa alla örláta smyglara.Thom-
as Ryde gekk út að dyrunum. Það var hætt að
rigna, en kolsvarta myrkur úti. Með því að lýsa
fyrir sjer með vasaljósi, gat hann stiklað á milli
vatnspollanna og komist út að bifreiðunum, sem
stóðu úti í ytri bakgarðinum.
„Hefir nokkur komið hingað?“, spurði hann
annan bifreiðastjórann.
„Ekki nokkur lifandi maður“, svaraði hann. „En
þarf jeg að bíða mikið lengur? Jeg þarf að vera
búinn, áður en veitingahúsunum er Iokað“.
„Við komum rjett strax. Jeg skal sjá um, að
þjer fáið hressingu“.
Hann fór aftur inn í hið mollulega herbergi,
þar sem hinir biðu eftir honum eftirvæntingar-
fullir. „Það er víst ástæðulaust að óttast“, sagði
hann. „Bæði leiguvagninn og hinn bíllinn standa
fyrir utan, og enginn maður hefir sjest þar. En
með tilliti til hinnar leyndardómsfullu orðsend-
ingar til Sir Matthew, verðum við að taka skjóta
ákvörðun. Það er ekki skemtilegt tilhugsun til þess
að vita, að fleiri sjeu málinu kunnugir en við. Jeg
veit úm felustað, sem enginn lifandi maður getur
fundið, og þangað vil jeg komast sem fyrst með
mín 200 þúsund pund. Sir Matthew, eins og sakir
nú starrda, verðið þjer að láta undan“.
Sir Matthew hló köldum hæðnishlátri. „Jeg sje
byssuna yðar, Mr. Ryde“, mælti hann. „En látið
yður ekki detta í hug, að þjer getið ögráð mjer.
Auk þess“, hjelt hann áfram, „veit sá, sem sendi
mjer skilaboðin, hvar og með hverjum jeg er í
kvöld, svo að það gæti orðið yður óþægilegt, ef
jeg fyndist hjer á morgun með kúlu frá yður. —
Þjer áræðið ekki að skjóta mig, Ryde. Það væri of
mikil fífldirfska".
Thomas Ryde færði sig dálítið til, þannig, að
hann stóð á milli Sir Matthew og dyranna. De
Brest hlýddi þegjandi bendingunni um að koma
og standa við hlið hans. Dr. Hisedal þreif brjefið
utan af lítilli meðalaflö§ku, sem hann tók upp úr
vasa sínum. Þeir stóðu allir þjett umhverfis Sir
Matthew.
„Leggið frá yður þessa byssu; Hartley Wright'V,
skipaði Mr. Ryde. „Þjer þurfið hennar ekki meS.
Prófessor, þjer dragið nálina upp úr flöskunni,
þegar jeg segi til. Ef eitthvað kemur fyrir yður,
Sir Matthew, lofa jeg yður, að þjer finnist ekki
hjer. Við höfum tvo bíla hjerna fyrir utan. Við
beitum ógjarna valdi, en dr. Hisedal getur gefið
yður nóg með einni seinustu nálarstungu. Sjáið nú
að yður Sir Matthew. Það er ástæðulaust að fórna
lífi sínu fyrir einskæra þrákelkni. Við ætlum ekki
að taka neitt frá yður. Þrátt fyrir andúð yðar á
Glenaltons-miljóninni, getið þjer fengið yður hluta
af henni, ef þjer kærið yður um. Látið veski yðar
hjerna á borðið. Það kemur dálítið óþægilegt fyrir
yður, ef þjer gerið það ekki, áður en jeg hefi talið
upp að fimm. Einn —“
Sir Matthew leit á þá til skiftis. Það var eins
og hann væri að hugsa sig um hvar hann ætti
helst að ryðjast út.
„Tveir —“.
„Þrír —
„Fjórir".
De Brest kiptist við.
„Þei“, hvíslaði hann, hásum rómi.
Ryde hætti að telja í svip, en Sir Matthew vissi„
að hann mátti búast við dauða sínum á hverri
stundu.
Dr. Hisedal var búinn að draga nálina til hálfs
upp úr flöskunni, og það var morð, sem speglaðist
í augum Thomasar Ryde, á bak við gullspangar-
gleraugun. Gegnum rifu á hurðinni sáu þeir, að
Ijós var kveikt frammi í veitingastofunni. Þeir
heyrðu málróm, sem meira að segja fleiri en
einn þeirra kannaðist óljóst við.
„Jeg vona, að jeg komi ekki til óþæginda, þð

mr: Vf