Alþýðublaðið - 04.06.1958, Blaðsíða 3

Miðvikudagur 4. júni 1958
Alþýðublaðið
3
' Alþýöublaöiö
Útgefandi: Alþýðuflokkurinn.
Ritstjóri: Helgi Sæmundsson.
Eréttastjóri: Sigvaldí Hjálmarsson.
Auglýsingastjóri: E m i 1 í a Samúelsdóttir.
Ri ts t j ór nar símar: 14901 og 14902.
Auglýsingasími: 1 4 9 0 6
Afgreiðslusími: 1 4 9 0 0
Aðsetur: Alþýðuhúsið
Prentsmiðja Alþýðublaðsins. Hverfisgötu 8—10.
*
Ining er nauðsyn
ÍS'LE'NDI;NGUM er lífsnauðsy.n að samstaða náist um
fyriiihugaðar ráðstafanir í landhelgLsmíálinu. Við erum smá-
Þjóð og rr.egum okkar ekki mikils í déilum við stærri ríki.
En stækkun landhelginnar hliótum við að framkvæma, þó
að ágrein, ngi valdi. Rök þeirrar ákvörðunar eru þau að
lryggja verður verndun fiskimiðanna og fiskistofnsins.
Stækkun landhelginnar er því augljóst réttlætismál. En út
á við verður hún að byggjast á samstöðu allrar þjóðarinnar.
Baksýn ráðstölfunarinnar á að vera Iand okkar og fólk.
Þetta v.rtist öllum ræðumönnum lióst í útvarpsumræð-
unum á alþingl í fvrrakvöld, og ber mjög að fagna því.
Hins vegar kom þar við sögu sá ágreiningur, semj uppi hef-
ur verið undanfarið, en vonandj víkur fyrir þjóðarnauðsyn
san'.heldninnar áður en hinar nýiu ráðstafanir koma til
framkvæmda. Guðmundur í. Guðmundsson lét við það
tækifæri í liós þá von, að allir sannir íslendingar sameinist
á örlagastundu urn að láta þjóðarlhag, varða sig meir en
allt annað. Undir þau orð ráðherrans vill Alþýðublaðið
taka og vænta þess, að þjóðarsóminn segi til sín við undir-
búning og afgreiðslu landhelgismlálsins.
Utanríkisi’iáðherra rakti gang og sögu landhelgismóls-
ins ýtarlega í útvarpsræðu sinnii í fyrrakvöld. Hann gerðj
þjóðinni staðreyndir bess heyrinkunnar. Jafnframt komst
hann eðiilega ekki hjá því að hnekkja dylgjum og ósann-
jntlum Þióðviljans, sem hefur haft furðulegar blekkingar
í framim; um laiidhelgismálið undanfarna daga og frá-
leitar árásir í garð utanríkisráðherra af engu tilefni.
Verst er, að blaðið hlýtur að hafa þjónað ólund sinni vit-
andi vits og þanrtig reynt að spilla málstað fslands af
ásettu ráði. Og enn heldur það uppteknum hætti. í gær
dcttur því ekki í hug að viðurkenna mistök sín og yfir-
sjónir. Það reynir hins vegar ekkj að í'inn-a blekkingun-
um og ósannindunum stað eftir hirtingu utanríkisráð-
herra. En Þjóðviljinn velur næstversta kostinn í vand-
ræðum sínum. Hann kemur nýium dylgium á framfæri
við lesendur sína oy undirbýr bannig ný ósannir.di, ef
að líkum lætur. Blaðirru virðist mað öðrun’ orðum naum
ast sjálfrátt., Þjóðviliinn á u.m tvo kcsti að velia: Ann-
aðihvort ræðir hann landhelgismiálið hér eftir á grundvelli
staðreyndanra cg rtieð hag og scma íslands fyrir augum
eða honum er sænist að þegia. Og hann ætt; að láta sér
vítið að varnaði verða. Enn einu sinni mæt-tí skriffinn-
uni hans verða Ijóst, hvað hæpnar nersónulegar árásir
gerðar í fljótfærri skapsmunakasta eru viðsjárverðar,
þegar viðkvæm stórmál eru á dagskrá og þjóðarnauðsyn
að samstaða náist um afgreiðslii beirra. Þjóðviljinn lætur
stjórnast af truíluðum tilfinningum. Þess vegna verður
ckki hjá bvi kom’zt að benda honum á möguleika þagn-
aiinnar, þegar atriði eins og landhelgismálið eru á dag-
skrá. Utanríkisi’áðheria stendur auðvitað iafnréttur eftir
fráleitar árásir Þjóðviljans. En málstaður íslands er í
- hættu, ef skrif kommúnistablaðsins undanfarna daga
halda áfram. Erlendis er sem sé ókunnugra en liér heirna
hvers konar fyrirbæfi hað er í skapsmunaköstum sínum.
Alþýðublaðið vill að lokum svara aðfinnslum Þjóðvilj-
ans út af birtingu þess á samkomulagi stjórnarflokkanna í
landihelgismiálinu. Tilkynningu um það taldi Alþýðublaðið
í verkahring forsætisráðherra og því kurteisi að bíða henn-
ar. Þjóðviljinn gat ekkj skilið þá a’fstöðu, þar eð Tíminn
hefði sagt efnislega frá þessu samjkomulagi án opinbers
frumkvæðis forsætisráðherra. Tilkynning forsætisráðherra
um þetta efni var gerð heyrinkunn á sjómannadaginn og
birtist hér í, blaðinu í gær. Um þetta þarf naumast fleira
fram að taka. Þjóðíviljinn getur svo velt fyrir sér, hvort
nefnd tilkynning íorsætisráðfoerra hafi verið birt af ókurt-
eisi við hann og Tímann eða með nauðsyn þjóðareiningar-
innar fyrir augum. Og einnlg þetta aukaatriði málsins ætti
að verða honum mánnisstætt.
AuglvsiS í ÁIþýðublaSinu
TONLISTARSNILLINGUR-
INN Eríing Blöndal Bengíson
sellóleikari, isem talinn er einu
slyngasti mslifandi listamaður
í siinni grein, er íslenzkur í
móðurætt, sonur hjónanna
Sigríðar Nielsen, Sophusar
Nielsen kaupmanns á Isafirði,
og Valdimars Bengtson fiðlu-
leikara í Kaupmannahöfn.
Exiing Blöndal Bengtson er
af tónUstarfólkj kominn í báð-
ar ættir. Sigríður móðir hans
sigldi til Hafnar árið 1917 til
fi’amhaldsnáms í píanóleik og
lék þar síðan í hljómsveit.
Valdimar BengtsG'n var fiðlu-
leikai’i í sömu hijómsveit, og
léku þau saman í hljómsveit-
inni um nokkurt skeið áður
en þau giftu sig, hann á fiðlu,
hún á píanó.
Þau hjónin eignuðust einn
son, Erling, sem fæddur er ár-
ið 1931 og því 26 ára gamall
nú. Ólst hann upp með for-
eldrum sínum í Kaupmanna-
höfn og var ekki nema fjög-
urra ára gamall, þegar hann
hlaut fyrstu tilsögnina í tón-
listinni. Framan af árurn
lærði hann hjá föður sínum á
þessu mikla tónlistarheimili
og seinna hiá færustu selló-
leikurum.
KOM FYRST TIL ÍSLANDS
EFTIR STRÍÐ.
Hingað til lands kom
hann fvrst að stríðslokum ár-
ið 1946 í fylgd með foreldrum
sínurn. Síðan hefur hann
komið hingað nokkrum sinn-
um og síðast fyrir fjórum ár-
um. A síðastliðnu ári lézt
móðir hans snögglega í Kaup-
mannahöfn. Nú kemur hann
hingað í fylgd með föður sín-
um.
Þegar Erling hélt fyrst tón-'
leika sína hérlendis, árið 1946,
vakti leikur hans svo mikla at-
hvgli, að Tónlistarfélagið
bauðst til þess að styrkja hann
til framhaldsmáms i Banda-
ríkiúnum. Þar lærði hann
sellóleik hjá Petrovski. hinum
fræga sellóleikara í Fíiadelf-
íu. Að loknu fimm ára námi
þar. kom hann aftur til Dan-
merkur, var áður en langt um
leið skipaður prófessor við
Tóniistarskólann í Kaup-
mannahcfn og þó að hann sé
aðeins 26 ára að aldri ,er hann
nú, eins og alþjóð veit, meðal
færustu og frægustu hljómlist-
armanna veraldar.
FERÐAST VÍÐA UM LÖND.
Tíðindamaður hlaðsins náði
snöggvast tali af Erling Blön-
dal Bengtso’n á Hótel Borg
skcimmu fyrir hljcmleikana í
fyrrakvöld. Hann hefur undan-
farið ferðast víða um lönd og
haldið hljómileika. Nýlega fór
hann hljómleikaför um Rúss-
land og kveðst bar hafa haldið
13 hljómleka á þremur vikum
og ferðazt samtals tuttugu þús-
und kílómetra vegalengd.
— Nú er ég nýkominn úr
hljómleikaför um Þýzkaland,
Holland og England, heldur
hann áfram. í Vestur-BerKn
lék ég með hinni þekktu
bandarísku. sinfóníuhljómsveit
sjöunda hersins. í Englandi lék
ég bæði í Manchest'er og í
London. í Manchester lék ég'
með Haiké-hljómsveitinni og í
London kom ég meðal annars
við icnsnilíinginn
Bsngison, ssin ferðast með
milli
fram í siónvarpi með hljcm-
sveit brezka útvarpsins, undir
stjórn Williams Waltcris og
fyrirhugaðir eru aðrir hlióm-
leikar með hljómsveitinni í
septemberbyrjun í haust. Þá
hi'ft ég einnig býjcmLrika í
Albert Hall í London fyrir tíu
þúsund áhevrendum.
Erling Blöndal Bengtson.
— Verður ekki gert hlé á
hljómleikahaldinu í sumar?
— Hljcmleikarnir hér á
lanöi verða þeir síðustu að
sir.ni, en þeir hefiast að nýju
í ágúst.
— Hvaða hljómleikar eru
framundan?
— Næsta vetur er fyrirhug-
uð hliómleikaför til Astralíu,
og nokkrir hljómleikar verða
í París. Þá er ákveðið að ég
leiki inn á hliómplötur fyrir
Decca-forlagið í Stokkhólmi
að hausti.
MEÐAL NEMENDANNA ER-
EFNILEGUR ÍSLENDINGUR.
— Elru
tímafrek?
kennslustörfin ekki
Andre Wolf fiðluleikari. Hljóm
sveitin á að leika einu sinni í
viku, svo ég mun væntan-
lega ferðast vikulega milli
Kaupmannahafnar og Síokk-
hó.Ims allt næsta ár.
„ÍSLAND ER MÉR SEM
ANNAÐ FÖÐURLAND.“
Elrling Blöndal Bengtson
kemur hingað að þessu sinni
í boði Tónlistarfélagsins.
— Það var ákveðið fyrir
tæpum mánuðL segir ha’nn, —
hér virðist allt ganga svo
greiðlega; menn segia venju-
lega: Komdu á morgun. Eg
kom eins fljótt og ég gat og
mér þykir nijög ánægjúlegt að
vera kominn hingáð. ísland er
mér sem annað föðurla’nd og
það skiptir raunar ekki öllu
máli, hvar maðu- býr á hess-
ari öld hraðans. Hvað eru fjar-
lægðir nú á dögum? Tveimur
kvöldum áður en ég kom hing
að, hélt ég hljómleika í Köln
— o:g annað kvöld gæti ég
leikið í New York.
Það var nokkurn veginn á
þessa leið, sem hann orðaði
það — og hann kveðst venju-
,1) (ga ferðlf.st eiiim og .aðsins
með sellóið sitt sem förunaut.
ÞÆGILEGIR ÁHEYRENDUR
HÉR.
— Að þessu sinni dvelst Er-
ling Blöndal Bengtson hér að
eins í rúma viku. Hann kom
síðastliðinn laugardag og ætl-
ar til Hafnar >næstkomandi
miðvikudag. Síðastliðið imið-
vikudagskvöld og fimmtudags-
kvöld lék hann fyrir styrktar-
meðlimi Tónlistarfé'lagsins. Á
sunnudag hélt hann kirkjutón-
leika ásamt Páli ísólfssyni og
Þuríði Pálsdóttur í Neskirkju,
á mánudagskvöld lék hann á
vegum Kammermúsik-klúbbs-
ins og í gærkvöldi lék hann
lieinleik með smfóníuhljóm-
I Tónlistarháskólanum í ! sveitinni
Kaupmannahöfn kenni ég átta
efnilegum nemendum. Meðal
þeirra er einn Islendingur,
Pétur Þorvaldsson að nafni frá
Reykjavík. Mér þykir sérstak-
lega ánægiulegt að hafa ís-
lending meðal nemenda minna
og ég þori að seeia, að við
hann má binda miklar vonir.
Hinir nemendurnir eru frá
ýmsum löndum. þar á meðal
Bandaríkjamaður, Norðmaður
og Svíi.
VIKULEGA Á MILLI
KAUPMANNAHAFNAR OG
STOKKHÓLMS NÆSTA ÁR.
— Eins og ég áðan sagði,
hafa samhliða kennslunni ver-
ið ákveðnir margir hljómleik-
ar. Má segia, að þegar hafi
verið ráðstafað hverium degi
állt til júlímánaðar 1959. Eg
hef meðal annars ráðið mig til
þess að leika í hljómsveit
sænska ríkisútvarpsins, sem
tekur til starfa á næstunni í
nýrri tónlistarstofnu’n í glæsi-
legri byggingu rétt utan við
Stokkhólmsborg. í hljémsveit-
inni verða úrvals listamenn
við hvert hljóðfæri, til dæxnis
Erling hafði orð á því. að
margir erlendir félagar sínir
hefðu tðulega látið í ljós undr
un á því, að til væri sinfóníu-
hljómsveit í Reykjavík og að
það vekti furðu manna, sem
hingað kæmu, hve tónlist
stæði hér með miklum blóma.
Þeir hefðu getið þess. að hér
væri gott að leika. — Og ég
get að lokum sagt, sagði Erling
Blöndal Bengtson, að óvíða
leik ég fyrir iafn viðkunnan-
lega áhevre-ndur og hér.
U. S.
GéS.aBsékii al mál-
Sveins liSrnssenar
MÁLVERKASÝNING Sveins
Björnssonar í Listamannaskál-
anum er fjölsótt vel, — gestir
eru aíls orðnir um 800, — og
26 myndir hafa selzt. Sýningin
verður opin fram til sunnu-
dagskvöld.