Morgunblaðið - 29.06.1940, Blaðsíða 8

8
Laugardagur 29. júní 1940L

Búðarfólkl
'f'jelagslíf
SKEMTIFUND
heldur fjelagið í Odd-
fellowhúsinu í kvöld kl
9,30; er hann aðeins fyrir K.R.
fjelaga og knattspyrnumennina
frá Akureyri, sem eru gestir
K.R. hjer. Skemtiatriði ? ? ?
Athugið að húsinu verður lok-
að kl. 11.
KNATTSPYRNA.
Landsmót í 2. flokki heldur á-
fram í dag kl. 5. Þá keppa K.R.
og Fram og strax á eftir Valur
og Hafnfirðingar. Aðgangur er
ókeypis.
&t£Ágnningac
K. F. U. M.
Almenn samkoma annað kvöld
kl. 8 Yz. Allir velkomnir.
GET BÆTT VIÐ
nokkrum mönnum í fæði. Einnig
jgott herbergi til leigu. Guðrún
Karlsdóttir, Tjamargötu 10 B.
iXbupóÆa/ute
TVEIR DRÁTTARHESTAR
Jil sölu. Upplýsingar í síma 1619
5 MANNA BÍLL
til sölu (Chrysler) í ágætu
standi. Tækifæriskaup ef keypt
cr strax. Upplýsingar á Hörpu
götu 13. Guðm. Magnússon.
GÓÐ JÖRÐ
til sölu. Ennfremur kýr og trillu-
bátur. A. v. á.
NOTAÐ LÍTIÐ KVENHJÓL
til sölu á afgreiðslu Morgun-
blaðsins.
NOKKRIR FRAKKAR
og Svaggerar til sölu, með tæki-
færisverði. Guðm. Guðm. klæð-
skeri, Kirkjuhvoli.
MEÐALAGLÖS OG FLÖSKUR
keypt daglega. Sparið millilið-
Sna og komið til okkar, þar sem
þjer fáið hæst verð. Hringið í
píma 1616. Við sækjum. Lauga-
yegs Apótek.
HARÐFISKSALAN
Þvergötu, selur góðar og ódýr-
ar kartöflur og saltfisk. Sími
8448.
HAFNFIRÐINGAR
Kaupi alskonar flöskur og glös.
Sæki ef óskað er. Sími 9158.
SPARTA-DRENGJAFÖT
jaugaveg 10 — við allra hæfi.
Stðlull
með og án sápu.
VíSlft
Laugaveg 1.
tJtbú: F.jölnisveg 2.
ooooooooooooooooeo
23. dagnr
„Maðurinn minn vinnnr á nótt-
nnni“, sagði hún fljótlega. Thorpe
þagði og svipur hans gaf til
kynna, að hann þóttist vita
meira.
Alt í einu hyrjaði hann að
tala, hann vissi varla hvers
vegna. „Barnið mitt“, sagði hann.
„Barnið mitt, þjer eruð ungar,
þjer haldið ennþá að hjónaband-
ið sje eitthvað heilagt og trúið
öllu þvaðrinu úr sunnudagaskól-
anum.
Litist þjer um, hvaða hjóna-
þand er ekki rofið og vanhelgað
eða fer á annan hátt í hundana?
Hjónahandið, þessi dásamlegi
hlutur, sem' menning nútímans er
að dragast með.
Jeg gæti sagt yður sögu af því,
hvernig eitt hjónabaod hrundi til
grunna, þótt báðir aðiljar þess
hefðu besta ásetning. Jeg hefi
líka verið giftur ungur og konan
mín var ung og falleg eins og
þjer eruð núna. Og jeg gæti sagt
yður, hvernig það fór, með hjóna-
bandið, með hana —“.
Nína hlýddi þögul á. Henni
þótti Ieitt, að hún hafði komið
dálítið hranalega fram, hún kendi
í brjósti um manninn.
Hann hjelt áfram að tala um
hið sama, hús sitt, um hundana
tvo, og að hann ekki gæti sofnað,
um' að frídagar sínir yrðu langir
í einstæðingsskap hans. Það eina,
sem hann leitaði að, væri upp-
örvandi fjelagsskapur.
Steve Thorpe gat komið kvið-
dómendum til þess að tárfella' og
fengið góð sáttaskilyrði jafnvel
hjá hinum harðskeyttasta and-
stæðing, en við konur kunni hann
sig lítt. Ef hann hefði kunnað það,
hefði hann lagt áherslu á að halda
hjúskap sínum leyndum. Hann
myndi þá hafa lofað Nínu dem-
antshring og skemtiferð til Flor-
ida og reynt að hella hana kenda
í víni. En einmitt það, að hann
ekki gerði neitt af öllu þessu, og
alt það, sem hann sagði var trú-
legt, einmitt það vakti með-
Effir VICKI BAUM
aumkvun Nínu og skapaði hjá
henni traust.
Þau höfðu nú þegar ekið fram
hjá húsi frú Bradly og Nína hafði
ekki skipað honum að nema stað-
ar. Henni fanst það ónærgætnis-
legt og ómögulegt að skilja svo
skyndilega við einmana manninn
og segja:
„Þakkir fyrir, en lijer á jeg
heima“.
Það stytti upp og liljurnar fór
að syfja, þær drúptu höfði.
Þegar Thorpe hætti að tala tók
hann upp vasaklút sinn og strauk
yfir enni sitt.
Hann leit þreytulega út og var
óhamingjusamur á svip. Nína
virti hann fyrir sjer.
„Eigumi við þá ekki að fara og
borða saman og fara síðan í kvik-
myndahús?“ heyrði hún hann
segja.
Hún var undrandi á sjálfri sjer,
en hún fann einhverja hlýleika-
kend í sjer vegna þess að það var
einhver, sem bað um hjálp henn-
ar, og í raun og veru breiddist
ánægjusvipur um andlit málflutn-
ingsmannsins.
Hann Ijet vagninn snúa við og
til baka.
Þau borðuðu á fínu gamaldags
veitingahúsi nálægt gröf Grants
og á eftir fóru þau í kvikmynda-
hús í Broadway, þar sem maður
fjekk að sjá 'Gary Cooper.
Thorpe kom tmjög kurteislega
fram og var glaður alt kveldið.
Það að vera hamingjusamur er
nokkuð sjerstakt.
Honum fanst, að hin sára og
svíðandi tilfinning, sem hið eyði-
lagða hjónaband hans hafði vald-
ið honum, væri alt í einu horfin,
hann var dálítið þreyttur vegna
hennar að vísu, en hún var horf-
in.
Þegar hann svo bauð Nínu á
eftir á bar, afþakkaði hún það
kurteislega.
Þau óku aftur í áttina til Riv-
erside.
„Mundi hendi yðar saka nokk-
uð, þótt jeg hjeldi í hana dálitla
stund?“ spurði hann brosandi. Og
Nína sagði, líka brosandi, að það
hjeldi hún ekki. Þannig óku þau
þögul áfram. Nínu varð hugsað
til Eiríks og Gary Coopers. Hann
hugsaði ekki um neitt, alls ekk-
ert, heldur ekki um Lucie. Hanu
fann slátt slagæðar sinnar við
hanska Nínu.
Þegar Nína kom heirn, beið
hennar þar hið mesta undrunar-
efni. Eiríkur var heima. Hann
sat í herbergi þeirra og var móðg
aður á svip.
„Ert þú þarna?“ spurði hún
nærri því kjánalega.
„Það lítur út fyrir það“, sagði
hann án þess að líta upp. Hann
sat og lagði flókinn kabal.
„Jeg hjelt að þú kæmir ekki
heim fyr en klukkan 12“, sagði
Nína og þörði naumast að kyssa
liann.
„Jeg myrti herra Sprague og
faldi lík hans í kjallaranum að-
eins til þess að komast snemma
heim, og svo ert þú ekki heima“,
sagði hann. Nú sá hún, að hann
var ekki reiður.
„Hvar hefir þú verið, stúlka?“
spurði hann í leikaratón.
„í kvikm.yndahúsi, þú skrifað-
ir mjer, að jeg skyldi fara það“.
„Hlýðna eiginkona“, sagði
hann og gekk til hennar. „Komstu
í bíl, jeg heyrði í bíl þarna úti?“
„Jeg var tekin upp af vinkonu
minni vegna regnsins“, sagði
Nína.
Þessi fyrsta lygi í hjónabandi
hennar rann ósjálfrátt og bján-
ingalaust upp úr henni,*hún fann
naumast, að hún hafði logið.
Klukkutíma seinna hafði hún
gleymt herra Thorpe og mundi
fyrst eftir honum, þegar hún
næsta dag var komin til vinnu
í Central og Joe rjetti henni lilju-
blómvönd og brjef.
„Þakkir fyrir dásamlega kveld-
stund, hittumst heil bráðlega“.
'TrmJ onrLð^^Lunízc^i/njuL.
o
\T ýlega var birtur launalisti
•*- ’ breskra hermanna í blaðinu
„Army Royal Warrant“. Þar seg-
ir, að yfirhershöfðingjar fái 7
sterlingspund og 10 shillings upp
í 10 stpd. á dag (eða alt að 260
krónur). Hershöfðingjar fá 5
stpd. (rúml. 130 krónur). Ofurst-
ar fá 2 stpd. og 7 sh. upp í 3 stpd.
og 3 sh. Majórar fá 1 stpd. og 16
sh. upp í 2 stpd. 2.6 sh. Kapteinar
1 stpd. og 5.6 sh. upp í 1 stpd. og
13 sh. Liðsforingjar fá 11 shill-
ings upp í 1 stpd. og 2 sh. á dag.
Undirforingjar fá frá 4 shill-
ings upp í 7.6 sh. á dag og óbreytt
ir hermenn 2 shillings og 9 pence
á dag.
Hæsti eftirlaunaflokkur for-
ingja í hernum er frá 300 stpd. á
ári upp í 1400 stpd.
★
Tilraun til að ráðast inn í Eng-
land með her hefir ekki ver-
ið gerð síðan 22. febrúar 1797,
þegar 1400 franskir hermenn voru
settir á land hjá Fishguard í Suð-
ur-Wales. Foringi þessa hers var
amerískur æfintýramaður, Tate
hershöfðingi.
Þegar frönsku hermennirnir
voru komnir í land, sáu þeir
menn í rauðum klæðum á hæðum
hjá Fishguard og hjeldu að það
væru enskir hermenn, en í raun
og veru voru það bændakonur að
vinnu sinni á ökrum. Þær voru
klæddar í rauðar kápur og með
háa hatta á höfðum, en það er
þjóðbúningur kvenna í Wales.
Hik kom á frönsku hermennina
og það var nægjanlegt til að safna
liði, og voru frönsku hermennirn-
ir umkringdir og handteknir.
★
amall herforingi var beðiim
að mæla með ungum
manni, sem var að sækja um stöðu
í verslunarfyrirtæki. Hann skrif-
aði firmanu eftirfarandi brjef:
„Jeg get mælt með herra
Blank, sem er fyrirmyndar mað-
ur. Hann er sonur Blanks majórs,
sonarsonur Blanks hershöfðingja.
Hann er frændi Sir Henry Blank
og bróðursonur Blank lávarðar.
Móðurætt hans er einnig merk
<ett“.
Verslunarfyrirtækið svaraði
brjefinu:
„Þökkum brjef yðar viðvíkj-
andi lierra Blank, en vjer viljum
leyfa oss að minna yður á, að
fyrirtæki okkar er verslunarfyr-
irtæki, en ekki kynbótafjelags-
skapur“.
★
„Kæri Jim“, sagði móðirin í
brjefi til sonar síns, sem hafði
gerst hermaður. „Jeg vona að þú
mætir stundvíslega á morgnana
og látir ekki herdeildina bíða eft-
ir þjer á máltíðum“.
★
— Hinn látni var einstakur
heiðursmaður, sem aldrei skifti
skapi, hvað sem á dundi, sagði
prestur, sem var að jarða herfor-
ingja.
Tveir óbreyttir hermenn í
kirkjunni litu hvor á annan uudr-
andi og annar sagði; — Heyrðu,
jeg held að við sjeum ekki við
rjetta jarðarför.
Nína blóðroðnaði af vandræð-
um. Eiríkur stóð við hliðina á.
henni, lyktaði af blómvendinum
og horfði á víxl á brjefið og
hana.
„Þetta er frá einhverjum, sem
hefir sjeð mig í glugganum‘%.
stamaði hún.
„Hann hlýtur að hafa verið
viðkvæmur“, sagði Eiríkur, sem
virtist skemta sjer vel við þetta-
Og meira var ekki um það talað..
Sumar í New York.
A hverju ári í maí leigir
Central-klúbburinn eina af lysti-
snekkjunum, sem, liggja við East-
river og ætlaðar eru til allskon-
ar skemtiferðalaga. Svo er slegið’
upp dansleik í tunglskini og veð-
urblíðu, meðan skipið siglir löt-
urhægt upp fljótið, framhjá
skýjakljúfunum í Manhattan,
upp í skurðinn og aftur til baka
til Hudson alla leið að Washing-
ton-brúnni, og að lokum til Down
town.
Mörgum vikum á undan byrjar
eftirvæntingin að ólga í starfs-
fólkinu.
Þessi kveldstund er ekkert auka;
atriði í tilveru þess. Tungl í fyll-
ingu, maíkveld og gott veður.
Trúlofanir og smá ástarævin-
týri, vonir um allskonar óvæntav
dásemdir, sem; liggja djúpt í him
um ungu hjörtum.
Framh.
þurfa að ná sambandi við
fjöldann. Auðveldasta ráðið
til þess er að setja smá til-
kynningu í Starfskrá Morg-
unblaðsins. Hún kostar lítið
en gerir ótrúlega mikið gagn.
Starfskráin birtist á sunnu-
dögumi. Tryggið yður rúm í
henni tímanlega. —
Starfskráin er fyrir
alla fagmenn.
Fæst í flestum verslunumi.
Athugið að vörumerkið sje
á pokanum.
AUGAÐ hvílist
með gleraugum frá
THIEIE
Grasbýll
lítið í bæjarlandinu óskast til
kaups eða ábúðar nú eða síðar.
íbúðarhvis sje vandað, á rúmgóð-
um kjallara eða með útbyggingu,
auk fjóss og hlöðu.
Upplýsingar í síma 4358 kl.
121/2—3 í dag.
I