Morgunblaðið - 19.09.1943, Qupperneq 8

8
M O R G'UNBL A Ð I Ð
iM ' : : j i ; Ml.:
Sunnudagúr lð. sept. 1943

BETRI
ENDING
Útflutningur á stálköðlum, stálvírum og hamp-
köðlum er ekki leyfður nema hernaðarnauð-
syn krefji og ekki sje í annað hús að venda.
Eftirfarandi ráðleggingar ætti að hjálpa yð-
ur til þess að gera kaðlana yðar endingar-
betri.
VIRKAÐLAR
B.R.8
Upprakning og meðferð.
Látið vírinn rekjat slyndrulaust. Hönkinni á að velta —
en ekki láta rekjast upp af henni liggjandi. Gott er að
láta þær á ás, sem snýst um leið og þær tekjast. Ef
snurða hleypur á vírinn, skemlnir það hann og vírinn
endist ver.
Uppvinding. j
Kærulaus uppvinding veldur skemdum á vírum. Vírinn
á ætíð að vindast sem jafnast á spilið. Dálítil aðgætni í
meðferð lengir endingu víranna, ill meðferð á vírum í
flutningi getur orsakað þenslu á vírnum, sem rýrir end-
ingargildi hans. Notið vindur af hæfilegri stærð. Hafið
gát á þegar vírar byrja að slitna, þar sem hætta er á
því að þeir muni geta skemt þá víra, sem notaðir eru
samtímis þeim. Aðgætið að rjett sje gengið frá endum
víranna. Ef að vindan er svo stór að hún taki meira en
eitt bragð eða vafning, skal aðgæta hana af og til og
er þá æskilegt að hafa vírspotta á vindunni svo að að-
alvírinn breyti ekki stefnu.
Það er heppilegast að nota rjetta
tegund af köðlum til hvers eins.
En á þessum erfiðleika tímum
geta orðið vandkvæði á því. Ef
þjer eruð í vandræðum, þá leitið
til vor og vjer munum reyna að
hjálpa yður af fremsta megni.
BRITISH ROPES
UMITED
DONCASTER — ENGLAND
Sextíu ára hjúskaparafmæli
i
❖
♦>
t
V
?
f
I
❖
t
I
*!♦
Framtíðar atvinna
Ungur og ábyggilegur maður óskast «em
sölumaður hjá nýstofnaðri umboðs- og heild-
verslun með ágætum samböndum. Kunnátta
í ensku og Norðurlandamálum er nauðsyn-
leg, og að hann geti annast sjálfstætt brjefa-
skriftir á þeim málum. — Lysthafendur
sendi umsókn og upplýsingar fyrir n. k.
þriðjudagskvöld til afgr. blaðsins merkt:
„FRAMTÍГ. Algerðri þagmælsku heitið.
*:-:-:-:-:-x-x-x-x-:-x-x-:-x-:-:-x-x-:-x-:-x-x*<-><-x-x-:**x*.j
EF LOFTUR GETUR ÞAÐ EKKI — ÍIVER ÞÁ?
SJÖTUG
HÚN er sjötug á morgun,
hún Sigríður Sigurðardóttir á
Laugarnesvegi 63.
•Teg veit, að það kannast
fleiri við hana hel'dur en ná-
grannarnir, sem búa í kríng
um hana við Laugarnesveginn
og .jeg held, að mjer sje óhætt
að fullyrða, að öllum, sem
þekkja hana, sje hlýtt til
hennar.
Það er ekkert sjerlega hátt
til lofts eða vítt til veggja hjá
þeim gömlu hjónunum. En þar
má nú léita vel til að finna ryk
eða dust eða hjóm á borði eða
í hornum, því ef alt það, sem
heita óþrif í einni eða annari
mynd, á nokkurn svarinn ó-
vin, þá er það Sigríður.
Það er ekki ósjaldan að það
safnast kunningjar inn í litlu
stofuna hennar. Og þá er nú
ylmur í stofunni, því satt best.
sagt, það munu fáar kaffikönn
ur hafa geymt eins mergjaðs
innihalds flesta daga æfinnar,
bæði virka sem helga og kaffi-
kannan hennar Sigríðar. Og
einhversstaðar eru bækur ekki
langt frá könnunni, því aldrei
hefir hún getað bókalaus verið.
Sigríður hefir ekki frekar
en margur annar aldraður
sloppið frá hinum fifnu bárum.
Hún hefir barist við langvint
heilsuleysi,, altaf verið fátæk
að heimsins gæðum og fyrir
rúmu ári varð hún fyrir þeirri
þungu raun að missa einkason
sinn, mesta efnismann, með
sviplegum hætti.
En samt brosir hún í dag
björtu brosi. Jeg hefi leitað
skýringar á því brosi, því við
erum kunnug, og jeg hefi feng-
ið þetta svar hennar sjálfrar:
„Jeg veit hverjum jeg treysti“
Gi:ð blessi henni daginn.
Jeg veit að þeir eru fjölmarg-
ir, sem taka undir þá ósk.
Vinur.
60 ára hjúskaparafmæli eiga á morgun hjónin Ástríður
Guðmundsdóttir og Sveinbjörn Stefánsson, Spítalastíg 2,
Reykjavík.
Japan
Framh. af bls. 7.
bjuggust þeir ekki við að
verða fyrir miklu hnjaski
fyrst um sinn. Þeir biðu
þangað til þeir voru vissir
um yfirburði sína. — Þá
reiddu þeir til höggs.
Þeir hafa ekki enn þá
skift um skoðun í þessu
tilliti. Þeir hafa komið sjer
vel fyrir í Singapore, ‘Hong
Kong, á Filipseyjum og hol-
lensku Austur-Indíum. Og
vopn ög hermenn ‘er það
eina, sem getur komið þeim
úr þessum stöðum.
Dag nokkurn áður en jeg
var handtekinn var jeg
staddur í lítilli verslun í út-
hverfi Tokyoborgar og var
að ræða við hruman og fá-
tæklega klæddan eiganda
hennar. Kínastyjöldin bar á
góma. Barnabarn hans, vin-
gjarnlegur lítill snáði, með
stór brún augu, og þykt
svart hár, trítlaði inn í búð-
ina. Gamli maðurinn
beygði sig, tók barnið upp
og hjelt á því í fanginu.
,,Það er ekki verið að
berjast fyrir mig“, sagði
hann, „eða móður hans. Það
er barist fyrir þennan
dreng, dótturson minn“.
Það er þetta, sem Amer-
íkumenn verða líka að
skilja. Við erum ekki ein-
ungis að berjast fyrir okk-
ur sjálf, lieldur og fyrir
framtíðina —- framtíð Amer
íku. Það er ekki hægt að
sameina þessar þjóðir, þær
eiga enga samleið. Það er
annað hvort Japan eða
Ameríka. Annað hvort verð
ur að víkja. Það er annað
hvort lífsskoðun okkar éða
þeirra, sem verður að bera
sigur af hólmi.
BEST AÐ AUGLÝSA
í MORGUNBLAÐINU
Happdrætti Hallgrímskirkju
Hið marg umtalaða happdrættishús Hall-
grímkirkju á Hrísateig 1, verður til sýnis
í dag kl. 4—6. Happdrættismiðar seldir á
staðnum.
HAPPDRÆTTISNEFNDIN.
$ X - 9
ooooooooooooooooooooooooooo
Eftir Robert Storm
;x-9S Plakz ta'/jbú up closœ to thc 6upn/ng cl/p
G-MAN D/VCS TO A/D /N Th/B tZGeCuE.
JpCf2. ThB (
OOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO /
Orl! /T /5 5BNOPA PAC^
TPB SBNOPA W/LL PEMBM&CP
THIS ACT OF K/NDNESS
SENOP AMEÉ/CANOfs
SHE'LL.
ð’ jy"''úié^'fBEÁLL
P/ghtP
Flugvjelin, sem X-9 er í lendir rjétt hjá hinni brenn-
andi flugvjel og X-9 stingur sjer í sjóínn til að hjálpa
við björgun.
Konan kállar á hjálp og X-9 segir: Jég vil bjarga
hverjum sem er en jeg vona að það sje Senora Þao.
Þjónustustúlkan: Ó, það er Senora Pao. Senora mun
ekki gleyma þessu, senor Amerikano.
nær sjer fljótt aftur.
X-9: Hún