Morgunblaðið - 23.01.1944, Blaðsíða 8

8
M 0 R G U N D L A Ð I Ð
Sunnudagur 23. janúar 1944
— Reykjavíkurbrjef
Framh. af bls. 7.
an glæfrafyrirtæki sem aldrei
hCfði átt að ráðast í.
Ljós og skuggar.
Á ÍSAFIRÐI ráða Alþýðu-
flokksmenn ríkjum. Alþýðu-
blaðið kennir ekki flokksmönn
um sínum um rafmagnsskort-
inn þar. Þar er þeim þakkað
myrkrið. Þar er ekki verið að
vinna að stækkun rafstöðvar.
Þar koma engar nýjar vjelar
upp í næsta mánuði. Þar sitja
menn ekki við kertaljós vegna
þess að einn þráður slitnar í
ofsaveðri. Þar eru menn í
myrkri á hverjum degi, alveg
án tillits til þess, hvernig viðr-
ar og engin fyrirsjáanleg von
um endurbætur.
Hjer í Reykjavík hafa menn
orðið fyrir óþægindum af raf-
magnsskorti um stundarsakir,
vegna þess hve seint fengust
vjelar frá Ameríku, bærinn í
örum vexti. Ög hjer er hægt
að auka rafmagnið stórkost-
lega, þó rafmagnsverðið hafi
fram að þessum tíma verið ná-
lega óbreytt frá stríðsbyrjun.
„Glæfrafyrirtækið”.
Alþýðublaðsmenn eru óá-
nægðir með hitaveituna. Þeir
hafa altaf hatað það fyrirtæki
frá byrjun. Þetta er engin ný
bóla. En það þótti þeim ágætt
ráð, hjer íxm árið, að sækja
vatn upp í Hengil, eða gufu
suður í Krýsuvík, til þess með
því, að margfalda stofnkostn-
aðinn.
Vinstri hersingunni tókst að
margfalda stofnkostnað hita-
veitunnar með því, að eyði-
leggja fjárhags landsins á ár-
unum fyrir stríð, svo lánsfje
fjekkst ekki á rjettum tíma og
tefja framkvæmdir eftir því,
sem þeir gátu. Hefðu þessar
hindranir ekki komið í veg fyr
irtækisins, er líklegt að Reykja
víkurbær hefði í dag átt hita-
veituna að mestu skuldlausa.
Reynist fjárhagshlið þess mjög
erfið, vita menn hverjum er að
kenna þeir erfiðleikar.
Kommúnistar kvörtuðu und-
an því nýlega, hve Landsbank-
inn hefði lánað bænum mikið
fje. Hann fengi svo mikla
vexti af fjenu samanlagt.
Hefði Landsbankinn getað
lánað hitaveitunni fje árið
1935, hefði Reykjavíkurbær nú
verið 20—30 miljónum króna
efnaðri en hann er. Það er oft
dýrt að vera fátækur. En komm
únistum er það kappsmál að
ríkið sje sem fátækast, bærinn
eigi sem minst og sem fæstir
sjeu aflögufærir í landinu.
Þó ætti flestum íslendingum
að vera það hugleikið að sem
flest heimili á landinu þyrfti
ekki að sækja kol til Englands
til herbergjahitunar. Að hita-
veitan sje glæfrafyrirtæki
vegna þess að hiti þaðan verði
ótryggur í framtíðinni, er ó-
frambærileg fjerstæða. Það er
frekar „glæfrafyrirtæki” að
byggja heimili á Isiandi, sem
þurfa kol úr námum Englands
til upphitunar. Sunnlenskar
rigningar eru tryggari. Meðan
hjer rignir, hitnar vatn í jarð-
sprungum Mosfellssveitar. Og
þaðan verður Reykjavík hituð
í framtíðinni, hvort sem Al-
þýðubiaðinu líkar betur eða
ver.
Nýtf beitiskip

Þetta skip heitir Vicksburg og
er að hlaupa af stokkunum. —
Það er amerískt beitiskip, og
búið öllum nýtísku vopnum.
BEST AÐ AUGLÝSA I
MORGUNBLAÐINU
Söngskemtun:
Samkór Reykjavíkur
Karlakórinn Ernir
Blandaðir kórar hafa löng-
um átt erfitt uppdráttar hjer
í bæ, og flestir þeir, sem stofn-
að hefir verið til, hafa lognast
út af svo að segja jafnóðum.
Aðalástæðan mun hafa verið
sú, hve erfitt hefir reynst að
fá karlaraddir, enda hinir
mörgu karlakórar lagt hald á
þá krafta, sem til greina hefðu
komið. Hinsvegar er þess mikil
nauðsyn, að slíkur kór, vel
samæfður, starfi hjer í höfuð-
staðnum. „Heimir“ Sigfúsar
Einarssonar bar- þess ljósastan
vott, hve prýðilegum raddkröft
um er hjer á að skipa, en hann
lagðist því miður niður með
fráfalli Sigfúsar.
Það verður ekki með neinni
sanngirni hægt að skipa Sam-
kór Reykjavjkur í röð þeirra
fyrsta flokks kóra, sem hjer
hafa starfað — ekki ennþá að
minsta kosti. Þess verður enn
vart, að kórinn er á byrjunar-
stigi og söngfólkið óæft, bæði
í að beita röddunum og syngja
saman í kór. Mikill hluti kven-
raddanna hefir auk þess ekki
náð þeim þroska, að um hrein-
1 ar fullorðinsraddir sje að ræða.
Hinsvegar varð þess vart, að
margar raddirnar eru góðar,
þótt óþroskaðar sjeu. Gætti þess
1 mest í mjúkum pianosöng. —
Þess verður þá og að gæta, að
hjer er verið að byggja upp
frá grunni, og ef kórinn heldur
óskertum þeim áhuga, sem er
nú sýnilega ríkjandi innan
hans, má vænta góðs árang-
urs er fram líða stundir, ekki
síst þar sem söngstjórinn, Jó-
hann Tryggvason, virðist vera
, vel fallinn til þess að glæða
þennan áhuga og halda hon-
um lifandi. Söngstjórn hans
bar öll vott um einbeitni og
góðan smekk. Vinnur hann svo
vel, sem unt er á nokkurn hátt,
úr þeim efniviði, sem fyrir
hendi er. Þá má og telja hon-
um það til lofs, að hann velur
kórnum yfirleitt ekki viðfangs-
efni um krafta fram. Undan-
tekning í þessu efni var þó
,,Förumannaflokkar“ Karls
Runólfssonar, sem var sóprön-
unum algerlega ofviða. Annars
var Karli lítill greiði ger með
því að setja „Förumannaflokk-
ana“ svo nálægt Flökkumanna
Ijóði Schumanns, einu af full-
komnustu verkum þessa höf-
undar, en „Förumannaflokk-
arnir“ eru, að minni hyggju,
eitt sundurlausasta og veikbygð
asta verk Karls.
Best tókust samkórnum þau
lög, sem veikt voru sungin, t.
d. Barcarolle Offenbachs, sem
átti allmikla mýkt til að bera.
Þá voru og mjög fallega sungn
ir kaflarnir í Strauss-valsin-
um, „Rosen aus dem Siiden“,
en þar skorti nokkuð á ljett-
leika, og útsetningin var á
köflum all hjákátleg — en það
er raunar ekkert nýtt fyrir-
brigði, þegar settur er texti við
lög, sem eru upprunalega sam-
in fyrir hljóðfæri.
Um skerf þann, er „Ernir“
lögðu einir til hljómleiksins, er
svipaða sögu að segja og sam-
kórinn. Hann hefir nokkrum
góðum röddum á að skipa, en
meginið er óæft og skortir tón-
hæfni, og náðist því ekki sá
árangur, sem til var stofnað af
hálfu söngstjórans.
Undirleikur Önnu Sigríðar
Björnsdóttur var prýðilegur,
ljettur og öruggur, og átti sinn
mikla þátt í því, hve vel lögin
með undirleik tókust yfirleitt.
E. Th.
Ítalía:
Framh. af 1. síðu.
að þeir sjeu nú allír ónýtir,
nema einn. Einnig er svo sagt,
að amerískar steypiflugvjelar
hafi ráðist að aðalstöðvum
Þjóðverja á Ítalíu (við Frascati
skamt frá Róm) og hitt bygg-
ingu þá, sem herráðið hefst við
í, með 26 sprengjum. Einnig
hafa orustuflugvjelar stöðugt
verið á sveimi.
BEST AÐ AUGLÝSA 1
MORGUNBLAÐINU.
Olgeir Jónsson
sjötugur
Sjötugur er á morgun Olgeir
Jónsson á Stokkseyri. Hann er
fæddur þar, í Grímsfjósum, 24.
jan. 1874, og hefir lagt á margt
gjörva hönd um dagana, en
var lengst sjómaður í verstöðv-
unum eystra, og hvergi hrædd-
ur. Sjðar fjekst hann mest við
smíðar og svo ýmsa vinnu. Hús
hans er seinasta sjóbúðin þar
um slóðir, sem enn-stendur nær
óbreytt, og býr einn, því að
hann hefir ekki elt ólar við
kvennadutlunga. Þó er hann
gleðimaður mikill, leikari góð-
ur, vill sjá hvern mann glaðan
og hefir ekki fylgt fast hinum
ströngustu bannmönnum. Hann
mun nú nær einn á lífi þeirra
manna, sem sjálfir sáu Stokks-
eyrardrauginn, en draugurinn
birtist honum í gufustrók, sem
kom upp þar á milli sem tvær
matarskrínur stóðu í sjóbúð-
inni, þar sem draugurinn var,
en gneistar sindruðu af gufu-
stróknum. Olgeir á tvo gripi
þá. er fágætir éru. Annar er
sjerkill mikill og forn, sem
Kambránsmenn höfðu heim
með sjer úr Brimarhólmi. Hinn
gripur hans er hegrakló, töfra-
gripur, og fylgir sú náttúra, að
enginn verður fjevana með
öllu, er þann grip hefir að
varðveita. En að öðru leyti
stendur ekki mikill auður sam-
an á búi hans.
Enginn, sem til þekkir, þyk-
ist komið hafa á Stokkseyri,
nema hann heimsæki Olgeir.
Allir vinir Olgeirs óska hon-
um góðs í hvívetna á sjötugs-
afmælinu, en vinir hans eru
margir, því að hverjum manni
reyndist hann drengur góður.
P. + H.
Ráðuneyti Petains
á fundi
Parísarútverpið segir að Pet-
ain marskálkur hafi í morgun
setið fund með stjórn sinni.
Vichyútvarpið segir af þessu
tilefni ,að fundurinn hafi stað-
ið lengi og verið feikna þýð-
ingarmikill fyrir alla framtíð
Frakklands. Voru allir ráðherr-
amir mættir á fundinum, sem
stóð lengi.
X~9 KACES 7D OVERTAKE THE
ESCAPIN& CONVICT, /U-EXANDER,
7HE 6REAT...
I TOLD VOL) I CAN'T ~
DISCHAR&E PASSEN&ERS
UNTIL WF. REACH THE
5— TERMINAL /
-/ y Ou'RE
SHfLETTINO
~ OFF
m now' 1
s TEP ON IT,
MIKE i 1 THINK
HE'S ON THAT
Bus! A
X-9 og lögreglumaður með hónum á mótorhjóli
elta almenningsvagninn, sem Alexander mikli er í.
Við skulum flýta okkur, Mike, segir X-9, jeg held
að hann sje j þessum strætisvagni.
í strætisvagninum er Alexander að reyna að fá
bifreiðarstjórann til að stöðva bílinn. En bifreið-
arstjórinn neitar að stöðva OiJLinn ryr en við næstu
áætlunarstöð. Alexander grípur þá slökkvitæki og
sprautar úr því á bílstjórann.
f' i . i f
t
I t ♦