Morgunblaðið - 13.08.1946, Blaðsíða 7

Þriðjudagur 13. ágúst 1946
MORGUNBLAÐIÐ
8
ÓDIR GESTIR KOMA TIL ÍSLANDS
HINGAÐ TIL lands eru
komnir góðir gestir, þrír af
forvígismönnum Vestur-ís-
lendinga, þeir Grettir L. Jó-
hannsson, ræðismaður í
Winnipeg, Stefán Einarsson,
ritstjóri Heimskringlu og
Einar Páll Jónsson, ritstjóri
Lögbergs. í för með þeim eru
konur þeirra. Þetta fólk kem
ur hingað í boði Þjóðræknis-
fjelagsins og ríkisstjórnarinn
ar og mun dveljast hjer á
landi um nokkurn tíma.
Greiiir L. Jóhannsson rsðisnraSur, rilsijór-
ar vesiur-íslensku blaðanna og konur
þeirra í boði ríkissijérnarinnar oy
Þjéðræknisijelagsins
Minning .
Jtíhannesar G. í Þorsteinssonar
Evangelisk-lútherska kirkju-' næsta ár. Hann er íæddur
fjelagið gefur út tímaritið hjer á íslandi, á Háreksstöð-
„Sameining“. Ennfremur um í Norður-Múlasýslu, og
kemur út Almanak Ólafs ólst hjer upp og stundaði hjer
Thorgeirssonar. Vestur-ís- nám m. a. við Mentaskólann
,™ iendmgar skipa engan sjer- ann í Reykjavik. Hann hefur
stakan stjórnmálaflokk. ekki komið til Islands síðan
Nokkrir þeirra eiga sæti á 1913 og finst að vonum mikið
fylkisþingum í Manitoba og'til um framfarir þær, sem
ATC-flugvjel um hádegisbil
á sunnudaginn. Stjórn Þjóð
ræknisfjelagsins, sjerstök
móttökunefnd og fulltrúi rík-
isstjórnarinnar, tóku á mótii
þeim á Meeks-flugvellinum,'
en áður höfðu gestirnir þegið
góðan beina hjá Northscott
ofursta. Er til bæjarins kom,
var haldið til Hótel Garðs, en
þar hafa gestirnir aðsetur, óg
fór þar fram sjerstök mót-
tökuhátíð. Biskupinn vfir ís-
landi, herra Sigurgeir Sig-
urðsson, forseti Þjóðræknis-
British Columbia.
16 ár
lijer hafa orðið. Iiann átti 35
ára afmæli á sunnudaginn.
daginn sem hann kom hing-
eru liðin síðan Grettir kom að til lands.
síðast hingað til lands. Hon- I Einar Páli sagði blaðamönn
um finst Reykjavík hafa um ýmislegt um íslendinga
stækkað um helming á þess- vestanhafs. Hann sagði, að
um tíma. Hann hefur lítið landnámskvnslóðin væri nú
ferðast um landið, en ætlar að mestu leyti komin undir
að bæta úr því núna. Hann gjræna torfu, en íslenskan
hefur sjerstaklega hug á því lifði samt hjá afkomendum
að koma í Húnavatnssýslu, hennar, einkum þó í Nýja- ís-
fielagsins og Ofeigur Ófeigs ^ , ag þagan er hann ættað- landi, þar sem landnámið
son, læknir, buSu gest.na ve J p P Ásmundur p. hóíst. _ Ingibjörg, kono
komna með ræðum, en Grett TM ’ . . . ,
Johannsson, er fæddur a Emars, er íædd vestra, a
Hún
lands
Lög
er
Haugi í Miðfirði, en móðirjMikley (Big Island).
hans, Sigríður Jónasdóttir, ,kom síðast hingað til
sem látin er fyrir 12 árum, í 1936. Hún starfar við
er í Miðfirði.
að
ís-
ir, Stefán og Einar Páll þökk
uðu. Síðar um daginn fóru
gestirnir í Hellisgerði í Hafn
arfirði* og voru þeir ákaflega
hrifnir af skrúðgarðinum,
ekki síst kona Grettis, frú
Lalah. . \
í gær var blaðamönnum; ^ur'
boðið til árdegisverðar með
gestunum. Biskupinn yfir ís-
landi kynti þá og kvað heim-
sókn þeirra mundu verða til , . ,. . .
þess að styrkja enn betur ^kmsfjelagsms og dr. Ric
böndin milli íslendinga aust- , „ „ ,
anhafs og vestan. Gestirnir
voru mjög glaðir yfir því að
vera komnir til íslands og
ljetu í ljós hrifningu yfir öll-
um framförunum, sem hjer
hefðu orðið á síðustu árum,
fæddist að Húki, sem einnig'^berg með mannj sínum, ei
Grettir hefur kveðjur
flytja fórseta íslands og
lensku þjóðinni, frá sr. Valde
mar J. Eylands, forseta Þjóð-
ræknisfjelagsins og dr. Ric-
hard Beck, fyrrverandi for-
á lýð-
veldishátíðinni 1944. Þá bað
faðir hans hann einnig fvrir
kveðjur hingað. Hann hefur
hug á að koma hingað sem
fyrst, en alls hefur hann kom
-x c x - ið 10 smnum til Islands, eftir
og hugðu gott til að ferðast . .
„ að hann fluttist alíannn vest
um landio og iita það í sumar
skrúði.
ur.
j Frúin ástfangin viÖ
fyrstu sýn.
Grettir L. Jóhannsson
cf kjörræðismaður íslands í
Winnipeg, og nær starfsvið
hans yfir fylkin Manitoba,
Saskatchewan og Albertan.
Hefur hann á ófriðarárunum , ^ ,
Iowa. Hun sagði, að það hefði
ritstjóri kvennasíðu blaðsins.
Stefán Einarsson
hefur verið ritstjóri Heims-
kringlu í 20 ár. Hann er fædd
ur að Árnanesi í Austur-
Skaftafellssýslu, en hjelt
vestur um haf 1904 og heíur
ekki komið hingað síðan.
Honum finst vöxtur Reykja-
víkur gífurlegur og ségir, að
sjer myndi hafa veittst erfitt
að finna stað Skólavörðunn-
ar gömlu, ef hann hefði ekki
vitað, að þar stæði nú Leifur
heppni. Honum finst íólkið
sviphreint og æskulýðurinn
fallegur. Stefán segist hafa
þráð að sjá ísland í öll þessi
42 ár, og nú finst sjer hann
hafa himin höndum tekið. —
,,En vorið blíða
á burt nam Iíða“.
ÞESSI orð flugu mjer í hug
við helfregnina, tr það spurð-
ist hingað heim, að hinn ungi
og glæsilegi píanóleikari, Jó-
hannes G. V. Þorsteinsson vin-
ur minn, hefði látist af slys-
förum úti í Kaupmannahöfn 3.
júlí. Ljóðlínurnar eru úr kunnu
kvæði eftir Pál J. Árdal skáld,
afa Jóhannesar, og við lát
Jonna, eins og hann var oftast
kallaður, var í bili eins og vor-
ið blíða hefði snögglega liðið
á brott.
Jarðneskar leifar hans verða ! har.n
nú bornar til moidar á Akur-
eyri í dag.
Jonni varð aðeins 22 ára gam-
all. Hann fæddist á Siglufirði
13. mars 1924, sonur hjónanna
Theódóru Pálsdóttur Árdal og
Guðmundar Hafliðásonar, er
síðar varð hafnarstjóri á Siglu-
firði og ljest fyrir nokkrum ár-
um. Þau hjón voru og eru víð-
kunn fyrir rausn og góðsemi.
lifir,
er vissulega
ekki þurrkaður út, hann lifir
ekki aðeins í minningu ástvina
sinna og núíímakynslóðarinnar
á íslandi, sem verður horfin
undir græna torfu eftir nokkra
áratugi, hann lifir hjá góðum
guði. Jor.ni var hjartahreinn,
engan þekkti jeg hjartahreinni,
og sagði ekki „ástvin alls, sém
lifir“: Sælir eru hjartahreinir,
því að þeir munu guð sjá. Góð-
enda fjell eplið ekki langt frá^ur guð gefi honum frið og líf
eikinni. Frú Laufey Pálsdóttir í samfjelagi við sig.
móðursystir Jonna tók hann
sjer í sonar stað á fyrsta ári.
Hún hafði þá misst mann sinn,
Jóhannes Þorsteinsson, og var
drengnum gefið nafn hans.
Síðar giftist frú Laufey aftur,
Jóni E. Sigurðssyni forstjóra á
Akureyri, og gengu þau hjón
Jonna á allan hátt í foreldra
stað af ást og umhyggju í orð.i
og verki.
Snemma hneigðist hugur
hans að tónlistinr.i, við hljóð-
færið naut hann sín, hvergi
naut hann sín betur en þar.
Enda gerði hann sjer það vel
ljóst kornungur. Hann átti ó-
trúlega auðveit með að ieika á
þau hljóðfæri, sem honum bár-
ust í hendur, en kunnastur var
hann fyrir jazz-píanóleik sinn.
Jeg þekkti Jonna frá ferm-
ingaraldri, fylgdist m. a. með
skólanámi hans einn vetur, og
það er enginn líkræðuhjegómi
er jeg segi, að hann hafi verið
einhver hinn elskulegasti pilt-
ur, sem jeg hefi nokkru sinni
kynnst. Engum vildi hann mein
géra, engan særa í orði nje
verki, en öllum gera greiða og
hjálpa, enda átti hann til þeirra
að telja. Þar með segi jeg ekki
að hann hafi ekki verið veik-
leikanum háður eins og aðrir
menn, en hann var áreiðanlega
ekki einn þeirra manna, sem
vita ekki til þess að þeim sje
áfátt i neinu.
Hann hafði áhuga á trúmál-
um, merkilegan áhuga liggur.
mjer við að segja. Mjer var
hún hefur sjeð hjer. Hún e:
af amerískum ættum, fædd í
í em-
haft allmikið annríki . ,
bættinu, einkum við ýmis-íverið brynt fyrir sjer’ aður
konar upplýsingastarfsemi en hún laSði af stað’ að dæma
fyrir námsmenn, ferðamenn
og verslunarmenn.
Grettir er ritari í stjórn
Fyrstu lúthersku kirkjunnar
og tekur virkan þátt í kirkju
legri starfsemi Vestur-íslend
inga.
Öflugt fjelagslíf.
Grettir sagði, að fjelagslíf
Vestur-íslendinga stæði með
miklum blóma. Miðstöðvar
þess eru kirkjurnar og Þióð-
ræknisfjelagið. Allmikið er
um útgáfustarfsemi meðal |
V sstur-íslendinga, eins og |
kunnugt er. Auk vikublað-
anna tveggja, Heimskrlnglu
og Lögþergs, eru gefin út
ýms tímarit. Þjóðræknisfje-
lagið gefur út tímarit og
enskúmælandi deild þess gef
ur ársfjórðungslega út tíma-
ritið „Icelandic-Canadian“.
Vestur-íslensku blöðin,
Frú Lalah, kona Grettis, er i IJeimskringla og Lögberg, eru hann
ákaflega hrifin af því, sem næstum jafngömul. Heims-
kringla er einu ári eldri,
verður sextug 1. október n.k.
— Kona Stefáns, frú Kristín,
er fædd að Esjubergi á Kial-
arnesi, dóttir Guðmundar
Kolbeinssonar. Hún fluttisL
vestur 1911, og hefur ekki r.ið
an til íslands komið.
ekki Island eftir því; sem ívr-
ir augun bæri við Meeks-
í boði forseta íslands.
Hann Ijek í danshljómsveitum kunnugt um þetta, en jeg býst
og stjórnáði þeirn, og oft ljek ekki við að unga fólkið í Reykja
í útvarþið og var uppá-
hald æskufólksins í landinu.
Fór þegar það ovð af honum,
að hann væri snjallasti jazz-
píanóleikari, sem Islendingar
hefðu e. t. v. nokkurntíma átt,
vík eða annars staðar, sem var
hrifið af jazz-músik hans, hafi
haft hugmynd um það, að ungi
píanóleikarinn sem það hlust-
aði á er hann ljek dynj.andi
danslög, leitaði guðs í bæn og
og skömmu áður en hann fór barnslegri einlægni að loknu
til Ðanmerkur í vor efndi hann
til tveggja sjálfstæðra tónleika
í Reykjavík, sem staðfestu þetta
orð. Hann fór sem undirleikari
ungfrú Elsu Sigfúss söngkonu,
Vestur-íslensku gestirnir' sem sá fljótlega, hvað í honum
munu sitia boð hiá forseta bjó, en jafnframt ætlaði hann
íslands, að Bessastöðum á að stunda nám ytra, því sann-
en síðan munu þeir, ast að segja veit jeg ekki til að
Jbrátt halda burt úr bænum'hann nyti sjerstakrar tilsagnar
ferðast um land-ið. Á * jazz-píanóleik hjer heima
flugvöllinn, því að þar væri
bæði Ijótt og leiðinlegt. Hún
sagðist því hafa ætlað að hafa
augun lokuð, þangað til hún
væri komin til Reykjavíkur.
„En af kvenlegri forvitni“,
sagði hún, „fór jeg strax aðjU101Sun
svipast um, þegar út af ílug,
vellinum var komið. Og mjer °§ ferðast um lantí.ð. ,
-þag Hóladag'nn, 25. ágúst, munu hans var naðargafa, hann
öll vera gestir á hátið- var frumherji þcssa lónlistar-
inni að Hólum. Þegar gestirn f°rms á íslandi.
ir koma aftur til bæiarins, vorl® blíða á bui t nam
verða þeim haldnar veislur, Jonn* hom ekki aftur með
áður en þeir leggja af stað Jarðnesku lífi. Orstýr hans barst
heimleiðis aftur.
I móttökunefndinni eiga
sæti: Henrik Sv. Björnsson,
fulltrúi, frú Ragnhildur Ás-
geirsdóttir og Pjetur Sigur-
geirsson, cand. theol.
fanst hraunið hlýle.gt.
var eins og drangarnir teygðu ! Þau
armana í áttina til mín og
'jbvðu mi? velkomna til lands-
ins“. Hún kvaðst í ofvæni
bíða bess að fá að skoða sig
um á Islandi.
dagsverki. Þess væri cskandi að
unga fólkinu væri yfirleitt'
þannig varið, að það glevmdi
því ekki í hita gleðinnar, að án
guðs náðar verður enginn neitt
í lífi eða list.
Guð geymi þig ungi vinur
minn.
Emil Björnsson.
manlsatmæl!
Einar Páll Jónsson
hefur unnið við blaðið Lög-
berg í 32 ár og, verið aðalrit-
stjóri þess síðastliðin 19 ár.
Blaðið verður 60 ára í sept.
Framh. á bls. 8.
ekki út um löndin eins og myndi
hafa orðið, ef hann hefði lifað.
Hann sóttist þó ckki eftir því
rjálfur, hann sóttist hvorki eft-
ir’lofi nje frægð, því að vinstri
höndin vissi ekki hvað sú hægri
gerði. Hann sóttist aðéins eftir
list sinni listarinnar -vegna. Og
New Dehli í gær.
UM 60,000 manns eru nú
saman komnir í, höfuðborg
Tanganika-flykis, til að vefa
viðstaddir, er Aga Ivhan held-
ur demantsafmæli sitt hátíð-
legt, með því að láta vega sig
á móti demöntum. Jafnvirði
demantanna verður svo varið
til ýmissar hjálparstarfsemi.
•—Reuter.
4
i