Morgunblaðið - 01.06.1947, Blaðsíða 5

| Sunnudagur 1.júní 1947
MORGUNBLAÐIÐ
8
Errol Flyrin. eftirmaður Casanova
Sannleikurinn um mikið um
rcedda kvikmyndaleikara
ERROLMLYNN
Hvort sem það er rjettmætt
ieða ekki, þá er það sarnt stað-
reynd, að mjög margir menn
etanda í þeirri meiningu, að
Jírrol Flynn, hinn kunni kvik-
jnyndáleikari, rithöfundur,
skútueigandi, þrælakaupmaður
jog heimilisfaðir, sjefyrsta flokks
þrjótur.
Það, sem þessu veldur, mun
yera, að minna er vitað um
[Flýnn, scm cr einn mest um
talaði kvikmyndaleikarinn í
Hollywood, en nokkurn annan
ieikara þar í borg.
Samkvæmt heimildum Warn-
Vr Brothers tr FJynn fæddur í
asorður-írlandi og „beinn af-
komandi Fletcher Christian,
sem er frægur fyrir þátttöku
sína í upprei'sninni á Bounty“.
Flynn er sonur prófesors í líf-
fræðí við háskólann í Cam-
bridge og Queen’s University í
Belfast. Samkvæmt fyrirgreind-
u-m heimiidum naut hann
fræðslu við Lycée Louis le
Grand í París og St. Paul’s
I London. Ennfrcmur kvað hann
hafa verið í hnefaleikaflokki
Englands á Olympíuleikunum
3928.
-Menn eru almennt þeirrar
skoðunar, að Flynn sé mjög
blóðheitur elskhugi, og hefur
ymisl-egt verið nefnt því til
styrktar.
Þetta er í fám orðum það,
seni almenningur heldur um
Fiynn. En þótt einkennilegt
snegi virða-st, þá er þetta miklu
minna spennandi en sannleikur-
Snn urn Flynn.
Uppruni og ættferill
Errol Leslie Flynn, sonur
fTheodore Thomson Flynn, pró-
fessors við hóskólann í Tasman-
íu, er fædciúr 20. júní 1909 í
Hobart, Tasmaníu. Þegar mað-
nr talar við hann um þá sögu-
isögn, að hann sé írskur, þá ypp-
fr hann öxlum og segir með sín-
lim brezka hreim: „Það er enn
einn tilbúningurinrí úr blaða-
mönnunum. Og þú veizt það,
gamli seigur, hvernig þessir
þlaðasnápar eru<£.
Flynn er ekkett sérlega stima-
snjúkur við blaðamenn, og kær-
Ir sig hréint ekki um, að neitt
Bnakk um sig sje sett í blöðin.
Frjettaritari einn bað hann að
Begja sjer eitthvað um slagsmál
sín við Dan Topping. Flynn
ðvaraði: „Það .hlýtur að hafa
fvcrði einhliða rifrildi, því að
jjeg myndi ekki hafa farið að ríf-
ast við Dan“. En staðreyndin
er sú, að Topping sló Flynn nið-
jir í einu hö-ggi. „En hvernig
Bcm það nú var, þá sló hann
anig víst, svo að jeg datt. En
haún hefði nú mátt lumbra
S’æki.lega á mér, áður cn ég hefði
tsl-egið 'hann aftur. Því að Daff
<er einn af beztu vinum mín-
snm. Og ef hann má e-kki berja
jmig, þegar liann langar til, þá
yeit ég ekki; hver ætti að m-ega
það“.
Þrælaverslun sióarans
Svona rólegheit gagnyart
smávegis hneykslismálu-m afla
Flynn vinsælda í kvikmyndum.
„Hann er að vísu brokkari“,
sagði einn leikarinn um hann.
„En viðkunnanlegur brokkari,
það er hann“. Og svo bætti hann
við, mjög alvarlegur á svip: „En
þú skalt ekki trúa honum fyrir
konu þinni, mömmu cða dóttur,
hvað sem á dynur“.
Hollywood, sem hefur alltaf
tekið Flynn eins og haan er,
hefur stundum orðið undrandi
yfir því, hvað hann cr hrein-
skilinn. Einn góðan yeðurdag,
skömmu áður en hann átti að
mæta fyrir rétti til þess að svara
til sa’kar fyrir nauðgun, lá hann
uppi í dívan og var að spjalla
í rólegheitum um heima og
geima ...En þegar ég var að
kaupa þræla í Nýju Guinea —
—“ byrjaði hann. „Errol“, hróp-
aði vinur hans. „Mundu það, að
þú crt ekki að tala við okkur,
blaðamenn“. ■
Plynn leit á hann og virtist
mjög særður. „En heyrðu nú,
gamli minn-------“. „Þú ert kol-
vitlaus“, sagði vinurinn.
Rúmu ári síðar var }>essi vin-
ur Flynns á ferð í Nýju Guineu.
Kvöld eitt lenti hann í samræð-
um við gamlan sjóara.
. FTollywood, ha?“ sagði hann.
,,Þú þekkir þá líklega náunga að
nafni Errol Flynn?“ Vinurinn
lcvaðst þékkja hann. „Jæja“,
sá-gði þá sjóarinn. ;,Eg er í mörg
ár búinn að geyma hlaðinn riffiT,
éf jeg skyldi rekast á þann
,skratta“. Vinurínn várð d.ililið
hissa. „Segirðu satt? Hvað gerði
'hann þér?“ Sjóarinn kipraði
saman augun. „Hann keypti
einu sinni af mér nokkra þræla“,
sagði hann.
„Er það satt? Borgaði hann
þér ekki?“
Sjóarinn kinkaði kolli. „Hann
börgaði mér að vísu, sagði hann.
„En rétt eftir að hann var far-
inn burt, komst ég að raun um
að hann hafði borgað mér í
merkjum frá heimsýningunni í
St. Louis“.
„Þetta er nú ekki alveg satt,
gamli minn“, sagði hann. „Merk
in voru frá San Francisco sýn-
ingunhi“.
Fyrsta kvikmyndahlutverkið
Svo er annað eftirtektarvert
atriði varðandi Flynn. Hann
hefur haldið öndvegissessi sín-
um sem kvikmyndaleikari, enda
þótt blöðin ha-fi oft sagt ýmis-
legt misjafnt um hann. Hann er
staðráðinn í því, að látá ekki
skrif um einkalíf sitt draga úr
sér kjarlcinn.
Þegar hann lék fyrsta hlut-
verk sitt, þá kom fyrir atvik,
sem myndi hafa dregið kjark-
inn úr manni, sem hefði haft
minni metorðagirnd til að bera.
Þegar verið var að taka kvilc-
myndina „The Case o.f the
Curioús Bride“, sem Bette Da-
vis lék aðalhlutverkið í, þá
hringdi Michael Curtiz, kvik-
ínymlastjórinn í hlutverkaskrif-
stofuna og bað um ungan mann,
scm- átti að koma fram i einu
atriði, þar sém Icynilögreglu-
maður átli að slá hann niður.
Einn af nýjustu leikurum Warn
er Brothers var sendur á vett-
vang, ungur maður að nafni
Errol Flynn. Leynilögreglumað-
urinn lifði sig svo inn í hlutverk
sitt, að hann braut þrjár tenn-
ur í Flynn. Curtiz baðst mikil-
lega afsökunar, en Flynn vildi
ekki heyra slíkt. „Við skulum
gleyma þessu“, sagði hann. „Það
passar í kramið“.
Næstá myndin, sém Cur’iz
stjórnaði, var „Captain Blood".
Curtiz var búinn að reyna svo
,að segja hvern einasta leikara,
sem var samningsbundinn Warn
er Brothers, en hafði ekki getað
fundið neinn, sem hört-um fannst
til þess fallinn að leika Captain
Blood. Mervyn Le Rov benti þá
á eipn lítt þekktan aukaleikara,
sem rcyndist vera Errol Flynn.
Hann var reyndur, og fékk hann
hlutverkið.
Leynilögreglan í hlöðinni
V
Meðan á myndatökunni stóð,
gerðist umboðsmaður Flynns
svo óhevrilega djarfur að biðja
Jack Warnes að_ borga Flynn
3500 dollara á viku. Warner
varð svo forviða, að hann sam-
þykkti þetta. En þegar Flvnn
hóf leik sinn í myndinni „The
Chargé of the Light Brigade“,
var kaup lians komið upp í 3000
dollara á vi'ku. Síðan hefur það
stöðugt farið hækkandi, og nú
íer Flynn einn tekjuhæsti Teik-
arinn í Hollywood.
Jack L. Warner, húsbóndi
F-lynns, virðist ekki vera að fara
neitt aftur hvað dugnað snertir.
En þeirn, sem hjá honurn vinna,
finnst hörmulegt hve litlu hann
hefur áorkað um að hafa bæt-
andi áhrif á Flynn. Einu sinni
hafði Warner til dæmis komist á
snöðir um það, að mikið væri
um veðmál í kvikmyndastöð-
inni, og einn æstasti lögbrjótur-
inn væri Flynn. Warner ákvað
að hafa hendur í hári Flynns,
svo að hann náði sér í leyni-
lögreglumann, sagði honurn að
fara í kvikmyndastöðina og
fara þar huldu höfði. Klukkán
fimm eða sex morguninn eftir
var lögginn mættur. Leiksviðið
var hlaða. Hann leit þar í kring-
um sig og klifraði svo upp á
eiim stabbann. Flynn, sem er
rnjög vinsæll, bárust njósnir.
Allan daginn passaði Flynn
■sig að fara ekki að veðja. En
um klukkan sex fór hann úr
búningi sínum og beið þess, að
allir færu. Þegar hlaðan var
loksins orðin tóm, tók hann burt
stigann ,sem lá að stabbanum,
læsti svo hlöðudyrunum vand-
lega að utan og fór svo sæll og
ánægður heim til sín. Aumingja
lögginn hírðist upp á stabban-
um alla nóttina, æpandi og vein-
andi .
L annáð skipti varð Flynn
Téikur. Ilonum var strax skellt
í spítala. Þeir hjá Warner vissu,
að hánn hafði fengið berkla, svo
að þeir vildu' ekki eiga neitt í
hætfu um svo dýrmæta eign.
Menn voru mjög áhyggjufuTlir
allan dagi og næstu nótt, en svo
brá þeirn hledur en ekki í brún.
Þeir sáu í bTöðúnum frétt frá
Associated Press, þess efnis að
Flynn hefði daginn áður sjest á
skemmtisiglingu rjett fvrir utan
höfnina í San Franeisco.
Það var hringt í spítlann, og
þar var sagt, að Flynn lægi í
rúmin'u. En svo kom þangað
'staffsmaður frá Warner til þéss
að rannsaka þetta nánar. Hann
kónist að raun um það, að sjúkl-
ingurinn var ekki Flynn, heldur
staðgengill (stand-in) hans á
leiksviðinu. Það kom í Ijós, að
Flynn hafði langað um borð í
bátinn sinn.
Bogaveiðar Flynns
Árið 1937 bauð Flynn hverj-
um sem vildi að veðja við sig
25.000 dollurum, að hann gæti
Kfað í Öræfum Mexico í 15
daga án þess að hafa sér til
matar neitt annað en það, sem
hann gæti veitt af dýrum með
boga og örvum. I tilkynning-
unni var sagt, að Flynn hefði
í síðasta fríinu sínu verið að
æfa sig að skjóta af boga, og
verið orðinn svo leikinn, að hann
hefði skotið villikött.
Eitt blaðanna tók þessari
fregn með óduldu háði. Þar var
svo komist að orði: „Menn
skemmta sér nú bonunglega við
söguna um það, þegar Flynn var
að veiða gölt á Catalina-ey.
Flynn var að elta gölt. ILund-
arnir hans voru búnir að þrcyta
göltinn, svo að hann var orð-
örmagna. Þá stje hinn mikli
Flynn frain og bjóst til að
skjóta göltinn með boganum
sínum. En þá fór víst gölturinn
að lifna eitthvað við, tók undir
sig stökk og stefndi Beint á
'Flynn. Errol hehti þá frá sér
boganum og flýði á ofsalegri
fleygiferð“.
Slagsmálahneykslí
1938 komst Flynn aftur í
blöðin. Hann hafði lent í slags-
málum við Aidan Roark, póló-
spilarann. IJað var ekki fyrr en
ári siðár, að aumingja Röark
var búinn að ná sér„ 1939 var
Flynn ákærður fyrir að hafa
lumbrað á sjóara, að nafni
White. „Hann sparkaði í mig og
lamdi mig“, sagði White fyrir
rétti. „Hann gaf mér glóðar-
auga á bæði. braut úr mér þrjár
tennur, nefbraut mig. Jeg varð
frá vinnu í langan tíma“. Vinir
Flynns, sem sáu slagsmálin,
sögðú, að hann hefði lamið
W’hite niður sex eða sjö sinniim
*og sögðu stoltir. að hann. hefði
bætt met sitt frá því í desember
árið áður, þegar hann sló Roark
niður þrisvar sinnum. Fm það
var éklci fyrr cn árið 1940, að
Flynn fór að verða alræmdur.
Það ár sættíst Flynn á að greiða
konu að nafni frú Shirley 'Ev-
ans Hassau 2000 dollara á viku
Framh. á bls. 11.