Morgunblaðið - 25.10.1947, Page 9

Laugardagur 25. okt. 1947
MORGUNBL AÐÍÐ
9
Alexander hertekur Kanoda
LANDSTJORI Kanada, Har-
old Rupert Leofric George Al-
exander greifi af Túnis og Er-
rigal, er í raun og veru konung-
ur sjálfstjórnarnýlendunnar. —
Hann er í orði kveðnu valda-
mesti maður Kanada. En hann
mun aldrei nota þetta vald,
fremur en Englandskonungur,
sem hefur skipað hann í þetta
embætti. Ef hann reyndi það,
mundi vera hyggilegast fyrir
hann að láta flugvjel sína vera
til taks á flugvellinum í Ott-
awa, tilbúna til að fljúga með
hann til Englands aftur. — Því
að hinir reiðu Kanadabúar
mundu sennilega grípa tæki-
færið til að þurka út síðustu
spor yfirráða breska heimsveld
isins yfir sjer.
Landstjórinn i Kanada getur
le.yst upp þingið. Hann getur
boðið út herliði. Hann getur
neitað að undirskrifa lög, sem
þingið hefur samþykt og gert
þau þar með ógild. En hann
gerir bara aldrei neitt af þessu.
Takmörkuð skyldustörf.
Skyldustörf hans eru ákaf-
lega takmörkuð. Hann setur
þingið með hásætisræðu, ræðu,
sem stjórnin, sem fer með völd,
hefur lesið vandlega. Hann tek-
ur á móti tignum gestum, eins
og Truman forseta, sem dvald-
ist hjá honum I júnímánuði síð-
astliðnum. Hann opnar kirkju-
bazara og heldur setningarræð-
ur, er viðstaddur blómasýning-
ar og er í garðveislum. Hann er
hin óflokksbundna ímynd kana
disku stjórnarinnar, og kana-
diska þjóðin virðir hann sem
slíkan. En ef hann í eitt ein-
asta skiftir sjer vitund af stjórn
málum, reka þeir hann.
Kanadamenn báðu um hann.
Alexander, sem er einn af
ágætustu herforingjum Breta,
•— eftirlætisgoð Winstons Chur-
chills og konungsfjölskyldunn-
ar — tók við þessum starfa,
af því að stjórnin í Kanada bað
um hann. Þegar heimsveldið
stendur svo vöitum fótum,
fanst Bretum, að Kanada yrði
tryggara, ef landstjórinn væri
vinsæll. Eftir stríð hætti Al-
exander því við að setjast að
á heimili sínu í Winsor Forest
og fjellst á að halda áfram störf
um í- þágu Bretlands.
Honum hefur í landstjóra-
embættinu tekist að styrkja vin
áttuböndin milli Kanada og
Bretlands, en það hafði mörg-
um fyrirrennurum hans mis-
teldst.
Veraldarvanur.
Alexander, sem er fæddur í
írlandi, er 55 ára gamall og í-
mynd hins siðaða nútíma
Breta. Hann er laglegur og fyr-
irmannlegur. En hann er líka
gáfaður og ákaflega miklum
hæfileikum búinn, sem er enn
mikilvægara. Hann er þýður og
vingjarnlegur í fasi og horfir
hálfspyrjandi og hálfbrosandi á
mann, þegar hann talar.
Hann getur stjórnað. umsátri,
sem mörg hundruð þúsund
manns taka þátt í, jafn auð-
veldlega og hann fæst við mál-
verk sín, talað um stjórnmál
við Tito eða opnað skátamót.
Hann kann jafnan vel við sig
Hershöíðinginnr sem kom sigri hrósandi af víg-
veHinum og hefir nú unnið hylíi kanadisku þjáð-
Bílar og kæliskápar S. I. S.
annnar.
■

Sir Harold Alexander og Lady Alexandcr ásamt börnum
þcirra hjóna, fyrir framan landstjórabústaðinn.
hjá vinum sínum í Bucking-
hamhöllinni eða hjá aðstoðar-
manni sínum í ijaldi á vígveil-
inurh.
Ekur í jeppa.
Oft, þegar hann ekur um í
jeppa sínum kringum Ottawa,
stansar hann til að aðstoða bíl-
stjóra, sem eru í vandræðum.
Hann talar blátt áfram við þá,
og þeir eru vísir til að kalla
hann ,,laxa“, því að þeir vita
ekki, hver hann er. En hann
heldur líka fast fram forrjett-
indum embættis síns. Hann fer
ekki frá Ottawa í opinberum
erindagerðum, nema heiðurs-
vörður í fullum skrúða sje á
stöðinni eða flugvellinum. Við
hin snyrtilegu og vel sniðnu
föt sín, hefur hann ,,cow-boy“-
belti, sem honum var gefið við
hin frægu kúasmölun í Calgary.
Kanadabúar fengu miklar
mætur á honum, strax og hann
kcm til Kanada í apríl 19+4,
þegar nann : etti upp vjeistjó'a
húfu og fór í verkamannaföt
og tók við stjórn á lestinni, sem
flutti hann o
til Ottawa.
1 MBL. hinn 11. okt. s.l. var
drepið á bílainnflutning S.l.S.
og skýrslu þess fyrirtækis um
innflutning þess á 600' bilum í
ár. Var bent á að þó vel gæti
verið að ýmsir af þessum bíl-
um kæmu i góðar þarfir væri
hjer þó um mikla gjaldeyris
eyðslu að ræða bæði vegna inn
kaupa á bílunum sjálfum og
því bensíni og þeim varahlut-
um, sem þessir bílar þurfa. Af
þessum mikla bílainnflutningi
á tímum stórfeldra gjaldéyris
vandræða var svo dregin sú
.eðlilega ályktun að S.l.S. hefði
sýnilega ekki verið afskift um
gjaldeyri til bílakaupa.
| „Tíminn“ gerir s.l. föstudag
tilraun til að snúa út úr grein
inni í Mbl. Segir blaðið að:
1 „fjöldi bílanna er flutt inn skv.
leyfum sem Nýbyggingarráð
og viðskiptaráð veittu einstök-
um mönnum og fyrirtækjum“.
j Það má vel vera að eitthvað
af öllum þessum bilainnflutn
ingi sje flutt inn á þann hátt,
j sem „Timinn“ segir en það
skal dregið stórlega í efa að
jhjer segi „Tíminn“ alla sög-
una. Það getur tæplega verið
i nokkur vafi á að skranbilar,
notaðar herbifreiðar), sem S.
1. S. flutti inn hafa ekki verið
fengnir til landsins eftir beiðni
einstaklinga eða fyrirtækja.
Þau innkaup munu ekki hafa
verið hagstæð hvorki að verði
nje gæðum.,
En hitt skal viðurkent að S.
blöð litu sjer nær og víst er
að þau gera S 1. S. og kaup-
fjelögunum engan gréiðá
skrifum sínum.
Pjetur IJömsson
kðupsn. fimfugur
kom, steig hann rólega upp
seinasta bátinn og sneri aftur f- S- hefir ef tif vilf átt hægra
til Englands.
Eru Einar og Áki
„heildsalar og
braskarar“?
ÞJOÐVILJINN ræðst
hatramlega á það,
i gær
um vik um innflutning bíla en
ýmsir aðrir. S. 1. S. var svo
heppið að ná umboði fyrir
General Motors verksmiðjurn
ar í Ameríku og Bretlandi eftir
að fyrverandi umboðsmaður
fvrirtækisins hjer, sem var stór
kaupmaður, hafði unnið sv,o
vel fyrir þessa verksmiðju hjer
á landi að þegar Bifreiðaeinka-
salan var stofnuð voru um
helmingur allra bíla í landinu
frá þessu eina firma.
S. t. S. tók þarna við þægi-
«em hann legum arfi eftir stórkaupmann
kallar „ráp heildsala og brask- sem hafði unnið veL
ara um framandi lönd“ í sum-1 ,,Timmn‘‘ genr ekki mmstu
ar ' jtdraun til að afsaka gjaldeyris
1 eyðslu S. I. S. i sambandi við
bílana, enda var það ekki unt.
En úr því „Tíminn“ minnist
með slíku stærilæti á bílana,
hefði blaðið um leið átt að mikl
ast af innflútningi S. f. S. á
kæliskápum frá Ameríku, en
það fyrirbrigði er talsvert um-
talað. Eins cg vitanlegt er hef
ir fólk til sveita og í mörgum
Akþ þorpum og kau.pstöðum engar
notfæra sjer
mun nokkur
En voru það nú bara „heild-
salar og braskarar, sem brugðu
sjer út fyrir pollinn í sumar?
Maður er nefndur Einar Ol-
geirsson. Hann ferða.ðist svo
mánuðum skipti um erlendis í
sumar.
Fyrir hvaða heildsölufyrir-
tæki var hann að ,rápa“?
Annar maðúr heitir
fylgdarlið hans jakobsson. Hann þúríti einnig aðstæður til að
j að bregða sjer til útlanda í sum- sIik tæki enda
Síðastur frá Dnukirk.
ar. I hvaða ,,braski“ stó3 hann? hluti af kæliskápum, sem scnd
Sá þriuji heitir Haukur ur er frá Reykjavík kcma þang
Það er alger nýjung fyrir Helgason, lipur maður og við- aö aftur cg hafna i byggingum
Alexander að vera sendiherra : mótsþýðúr úr Vijskiptaráði. þar. Spurningin er hvort þetta
og gegna opinberu starfi, því j Iíann fór me3 fjölskyldu sina sjeu „heilbrigðir verslunarhætt
að áður var hann hermaður. til Suðurlanda þegar hann var ir“, eins og „Timinn“ hefir að!
Hann var svo mikill hermaður, j laus vi3 annríkiS í Viðskipta- kjörorði, eða hvort dollurunum
að hann var vngsti marskálk- |ráci. Það var svo þreytandi að gæti ekki verið betur varið. En
urinn í síðari heimsstyrjöld- snja vi5 að veita leyfi! Hver á það skal áhersla lögð að lok
inni. | gat lá3 manninum þótt hann um. að þetta mál mundi naum
Ilann var bókstaflega síðasti vildi kcmast suður i sólskinið? ast hafa verið gert hjer í blað-
maðurinn, sem slapp frá Dun-
kirk. Þegar hann stóð aleinn
á hinni dimmu, yfirgefnu strönd
þar sem þýskar sprengjur
sprimgu alltaf nær og nær, hróp
aði hann: „Eru nokkrir Bretar
enn í landi? Nokkurir franskir
PJETUR BJÖRNSSON, kaup
maður á Siglufirði, verður fim-
tugur í dag.
Hann er fæddur að Brekku-
koti í Blönduhlíð, foreldrar:
Björn Guðmundsson bóndi, og
Stefanía Jóhannesdóttir. Pjetur
dvaldi hjá foreldrum sinum í
Brekkukoti til 18 ára aldurs,
en þá fluttist hann með þeim til
Siglufjarðar, þar sem hann hef
ur svo dvalið síðan. Pjetur heí-
ir lagt stund á margt á lífs-
leiðinný Fór til Noregs árid
1919 og vann þar við ýms störf,
en árið 1926 stofnaði hann ver: l
un á Siglufirði í fjelagi við Jó-
hann Guðmundsson. — Hann
eignaðist alla verslunina 1930.
Verslun hans hefir stöðugt
blómgast og er nú i hópi þeirra
verslana á Siglufirði, sem mests
álits njóta.
Pjetur Björnsson hefur haft
mikil afskifti af ýmsum menn-
ingarmálum. Hann var helsti
frumkvöðullinn að stofnun sjó-
mannaheimilis á Siglufirði, og
hefir átt sæti í stjórn þess frá
byrjun. Vinsældir Pjeturs og
ljúfmannleg framkoma hafa átt
sinn þátt í að efla og auðvelaa
starfrækslu sj ómannahei rrd H -
ins.
Pjetur hefir átt sæti í bæj-
arstjórn Siglufjarðar frá 19Jö,
sem fulltrúi Sjálfstæðisf’okks-
ins, og hefur hann gegnt því
starfi af sömu atorkunni og öll—
um öðrum störfum sem hann
hefir tekið að sjer.
Pjetur er kvæntur Þóru Jóns
dóttur frá Ystabæ í Hrísey. —
Heimili þeirra hjóna er þekkt
fyrir gestrisni og myndarskap
Hinir mörgu vinir Pjetuvs
Björnssonar senda honum hug-
heilar kveðjur á bessum merk-
isdegi hans, og vona að Siglu-
Nci, þa3 er cþarfi að telja inu að sjerstöku umtalsefni, ef
hermenn?1-’ Þegar ekkert svar fyrri daginn Vilji litli!!
upp fleiri en það fóru margir
fi'-iri af .sauðahúsi Þjóðviljans
til útianda í sumar. Samt seg-
ir hann að þa3 hafi verið aSeins
„heildsalar og braskarar", sem
utan fóru. Seinheppinri eins og
lítt
blöð Framsóknarmanna væru
elvki í sífellu að reyna að draga
einhverja helgiblæju yfir versl
anir samvinnumanna en ut-
húða jafnframt öðrum, sem
flytja inn vörur til landsins.
Það væri ekki úr vegi að þessi
fjarðarbær og Siglfirðingar
megi sem lengst njóta hans.
J. G. R
Flutntngar íil og frá Banda-
ríkjunum.
WASHINGTON: — Samkvæmt
skýrslum Samgöngumálaráouneyt-
isins hafa aðeins 51% af öllurn
vörurn, sem að undanförnu hafa
verið fluttar inn eða út í Banda-
ríkjunum, verið fluttar með banda
rískum skipum.