Morgunblaðið - 02.04.1948, Qupperneq 7

Föstudagur 2. apríl 1948
MORGUNBLAÐIÐ
7
Ágúst Cunnar Sigurðsson
MINNING
ER nokkuð jafn fjarri okkur og
dauðinn og þó jafn nærri okkur.
Kcm nokkrum t.'l hugar, að hann
væri feigur? En í dag kveðjum
við samt þennan fjelaga okkar,
þó að við höfum enn ekki skilið
til fulls, að hann sje horfinn og_
sje ekki lengur með okkur. Síð-
ustu daga hafa komið í huga mjer
atvik og viðburðir úr lífi okkar,
ýmislegt, sem áður virtist mein-
ingarlaust stundargaman, hefm
öðlast nýtt gildi og mun geymast
í hug þeirra, sem þekktu hann.
Við hittumst fyrst smádrengir
£ skóla og urðum fljótt góðir
kunningjar, skoðuðum lífið í
trúnaðartrausti bernskunnar tii
alls, sem er gott, og sögðum hvor
öðrum æfintýrin um okkur
Bjálfa. Draumur hans var flugið,
og hann bygði fiugvjelar hljóður
og óvitandi um örlög sín. Við
deildum og skildum þrettán ára
gamlir, en hittumst aftur af til-
viljun sem fjelagar í fögru um-
hverfi þrem árum seinna. Þá
fundum við hve vel við þektum
langanir hvor annars og hve
skylt lífsvor okKar var. Upp frá
þeirri stundu höfum við átt stöð-
Ugá og ánægjulega samleið, þang-
að til í dag að leiðir skiiur við
gröf hans. Við berum til grafar
ungan pilt. sem ól í brjósti sjer
vonir um fullorðinsár, störf og
kærleika, og nú er þetta seinasta
ritgerðin okkar tveggja, ritgerð-
in um hann sjálfan, verkefnið,
Eem aldrei varð leyst til fulls
okkar skilningi. A morgni lífsins,
£ þann mund, sem hann var að
vakna af leitandi gleymsku-
draumi unglingsáranna dó hann
og hvarf okkur sjónumTEn í sorg-
tnni verður það svölun að minn-
ast hans. Jeg hitti hann fyrir fá-
um dögum á gótu, og við urðum
samferða, víð þurftum svo margt
að segja hvor öðrum, okkur
langaði svo margt, því að sólin
vermdi loftið i fyrsta sinn á
þessu vori, og íilveran var eins
og í hitteðfyrra. þegar við töl-
uðum um ástina og vorið. Hann
vildi helga líf sitt fluginu og ör-
yggismálum þess, og tal okkar
toarst að hinum sorglegu slysum
tmdanfarin ár, við röktum þau
og ræddum orsakir þeirra. Þá
fannst okkur, að við þeim öllum
hefði mátt gera. Dauðinn var
okkur svo fjarri þarna í sólskin-
inu, en nokkrum dögmn seinna,
er honum sjálfum fórnað. Við
höfðum talað um það skilnings-
leysi og öryggisleysi, sem ungir
éhugamenn um flug á íslandi
eiga við að búa. Við töluð-
um um hættuna, sem er fólgin
é augnabliks yfirsjón, að ekki
fengjust nauðsynleg öryggistæki
og bæri nokkuð útaf, væri fátt
til taks. Við fundum sameigin-
legan söknuð okkar yfir því, að
galsinn og gleymskan væri að
renna af okkur, en alvara lífsins
©g áhyggjur að setjast að okkur
og gera okkur gamla. Tal okkar
barst að skólanáminu og stúdents
prófinu, hann tjáði mjer enn einu
sinni þá köllun sína að verða
sjerfræðingur á sviði flugmála.
Ef hann næði prófinu, skyldi
hann leggja stund á tækninám í
byggingu og gerð flugvjela. Hann
kvaddi mig, því að hann þurfti
að fara heim að iesa, koma ein-
hverju af, svo að hann gæti flog-
Sð í páskaleyfinu Þá fekk hann
óvænt tækifæri til að fljúga með
þeim manni, sem hann jafnan
dáði fyrir leikni og öryggi, en þó
þekkti jeg engan, sem var
svo ríkulega gæddur jafn
kaldri og rólegri athygli og hann
sjálfur, því að ekkert fór óathug-
að fram hjá honum. Hann lærði
af öllu, sem fyrir kom. Það síð-
asta hefði orðið honum dýrmæt
reynslá, hefði hann fengið að lifa
það af. En honurn hefur allt í einu
hlotnast sú hamingja að fljúga
inn í fegri heim. Eftir er hjá okk-
ur fjelögum hans aðeins fögur
minning. Hann var kvæði, sem
geymist í hjartanu, nýtt og fag-
urt ljóð, sem ljúít er að hafa yfir.
Ágúst Sigurðsson.
Góða brosinu hans gleymir eng-
inn, sem naut þess, og rólyndi
það og jafnvægi. sem hann sýndi
í daglegu líii var aðdáúnarvert.
Sumum kann að hafa virst erf-
iðleikar hans gera hann kaldan
og tilfinningasnauðan, því að
hann var dulur í dagfari, en þar
var öðru nær. Hann var hrifnæm-
ur og viðkvæmur og alit fagurt
heillaði hann. Nákvæmni lians í
meðferð flókinna áhalda og vjela
var undraverð, þess vegna er
mjer óskiljanlegt, að svo sviplega
skyldi takast til. Móðir hans,
sem hann elskaði mest, á enn von
á honum beim í kvöldmatinn,
hann kvaddi hana glaður og bros-
andi og ætlaði ekkert sjerstakt.
Föður sinh virti hann og elskaði,
trúði á hann, — í öllum æfintýr-
um bernskunnar var hann hetj-
an. Og seinna, er hann hafði ver-
ið með föður sínum að starfi,
varð honum jafnan tíðrætt um
þekkingu hans og kunnáttu, hann
vonaði, að hann gæti, er til kæmi,
tileinkað sjer góða kosti hans og
talaði síðast um þann góða stuðn-
ing, sem hann fengi af föður sín-
um til námsdvaiar erlendis.
Nú er þessi góði fjelagi okkar
dáinn og hann verður okkur ekki
meira en orðið var. En við mun-
um ekki gleyma hvað hann var
okkur, þessi einiægi vinur yngri
systkina sinna, stóri bróðir, hann
sveif burt með allt, sem hann
bjó yfir. Og nú færist helgi yfir
minninguna um bernskuleikina,
undirbúningsárin, sem allt í einu
eru orðin að heillri æfi. Skóla-
bræður okkar, sem síðast kvöddu
hann í fiugskýlinu, sá vinur hans,
sem sá af honum augnablik, en
ætlaði að hitta nann fljótt aftur,
foreldrar hans, systkini, frænd-
fólk, vinir hans; allir, sem þekktu
hann sakna þess. sem honum
entist ekki aldur til að verða,
en gleðjast yfir því, sem hann
var. Okkur verður gæfa að hafa
verið með honum, lærdómur að
muna hann.
Daði.
Ðr. Jón Sigurðsson
borgðriæknlr í Rvík
! BÆJARSTJÓRN Reykjavík
ur hefur nú falið dr. Jóni Sig-
urðssyni, heilbrigðisfulltrúa,
borgarlæknisembættið.
Að tilhlutun bæjarstjórnar
var á síðasta þingi flutt frum-
varp um að hjer í Reykjavík
skuli starfa sjerstakur borgar-
læknir. Bæjarstjórnin skoraði
jafnframt á Alþingi að sam-
þykkja málið, en því miður náði
það ekki fram að ganga á þessu
þingi. Hinsvegar hefur heil-
brigðismálaráðherra lofað að
leggja kapp á lausn þessa
máls fyrir næsta þing.
Gunnar Thoroddsen borgar-
stjóri vakti máls á þessu á bæj
arstjórnarfundi í gær. Benti
hann á nauðsyn þess fyrir bæ-
inn að hafa læknisfróðan mann
til að gera tillögur um hvers-
konar fjárveitingar til heil-
brigðismála og sjúkrahúsa.
Um betta mál bar borgar-
stjóri fram svohljóðandi álykt-
un, er samþykt var með öll-
um s'reiddum atkvæðum bæj-
arfulltrúanna:
*
„Bæjarstjórn ályktar að fela
heilbrigðisfulltrúa bæjarins að
vera ráðunautur bæjarstjórnar
og borgarstjóra um heilbrigð-
ismál bæjarins, svo sem
sjúkrahúsmál, fjárveitingar til
heilbrigðismála o. fl„ auk þess
sem hann annast heilbrigðis-
eftirlit samkvæmt því, er lög
og samningar mæla á hverjum
tíma. Skal hann nefnast borg-
arlæknir og taka laun samkv.
IV. flokki samþykktar um laun
fastra starfsmanna Reykjavík-
I urkaupstaðar.“
I Er borgarstjóri hafði - gert
grein fvrir tillögu sinni tóku
bæjarfulltrúar til máis. Fögn-
uðu beir mjög tillögu borgar-
stjóra og þessari skipan heil-
brigðismála bæjarins.
Fjalakðtturinn:
GRÆNA LYFTAN
Camanleikur í þrem jráttum
effir ávery Hopwecd.
FJALAKOTTIJRINN hefur oft
skemmt bæjarbúum afbragðs-
vel, en sjaldan hefur honum tek-
ist betur upp, en með sýningu
þessa bráðfyndna og fjöruga
gamanleiks. Fór frumsýning á
leiknum fram í Tðnó s. 1. þriðju-
j dagskvöld fyrir troðfullu húsi og
við svo mikinn fögnuð og kæti
áhorfenda að fádæmum sætti.
Meðal annars má geta þess að
síðasta atriði fyrsta þáttar var
„klappað upp“, en það kemur
örsjaidan fyrir á leiksýningum
hjer um slóðir.
j Efni leiksins er hvorki marg-
'þætt nje torskilið, en það er
smellið og því ágætlega fyrir
komið frá her.di höfundarins.
Einkum eru 1. og 2. þáttur vel
samdir, en þegar fram í þriðja
þátt kemur, skiftir nokkuð um
svip og verður leikurinn þá svo
farsa-kendur, að ekki verður við
ráðið, þrátt fyrir heiðarlega til-
raun leikstjóra og leikenda að
draga úr því. Leikurinn færir
okkur karlmönnunum og þó eink
um þeirri tegund manna, sem
kailast eiginmenn, ýmis góð og
gild (?•) lífssannnindi og lætur
okkur skyggnast inn i hugskot
konunnar, eða nánar tiltekið,
1 eiginkonunnar, þessa í’urðuverks
j sköpunarinnar, sem er jafn tor-
i ræð og jafn yndisleg í dag og
hún var, daginn, sem hún gaf
Adam náðargjöf syndarinnar í
Edenlundi forðum.
Að vísu munum við marg-
ir hafa haft hugboð um þessi
„lífssannindi" áður, og hafa hag-
að okkur eftir því, en með mis-
jöfnum árangri þó, enda mikið
undir mótleikandanum komið í
því efni hverju sinni.
Indriði Waage hefur sett leik-
inn á svið og annast leikstjórn.
Hefur honum iarist það.„prýði-
lega úr hendi. Er heildarsvipur
sýningarinnar ágætur og sam-
leikur allur hinn besti. Leikend-
ur eru ekki margir, en fara allir
vel með blutverk sín og sumir
ágætlega. Skal þar fyrstan nefna
Aífred Andrjesson, er fer með
aðalhlutverkið, Bilíi Bartlett. Er
leikur hans afbragðs góður og
skemtilegur og skopinu stillt í
hóí af góðri og öruggri smekk-
visi. Konu hans I.áru Bartlett,
leikur ungfrú Heiga Mölier,
nokkuð misjafnt en oft með á-
gætum tilþrifum. Jr.driði Waage
leikur Jack Wheeler, vin þeirra
Bartlettshjóna, og fer vel með
hlutverk sitt, en konu hans,
Blanni Wheelr, leikur frú Inga
Þórðardóttir. Er það annað mesta
hlutverkið í leiknum og gerir
frúin því góð skil. Fataðist
henni þó nokkuð um kunnáttu
og þarafleiðandi leik, er hún
tekur mann sinn til bæna í
þriðja þætti. Aðrir leikendur eru
Róbert Arnfínnsson, Inga Elis,
Haraldur A. Sigurðsson og Bald
ur Guðmundsson. Fara þau öll
með lítil hlutverk.
Leiktjöldin hefur Sigfús Hall-
dórsson málað, Hallgrímur Bach
mann sjer um ljósin og Kristinn
Friðfinnsson hefur smíðað leik-
tjöldin. Allir ahfa þessir heið-
ursmenn lagt sinn góða skerf til
sýningarinnar. Sverrir Thorodd-
sen hefur þýtt leikritið. Virðist
hann hafa leyst það verk ágæt-
lega a{ hendi.
Að leikslokum voru leikstjóri
og leikendur „kallaðir fram“
hvað eftir annað og barst þeim
fjöldi blóma frá glöðum og þakk
látum áhorfendum.
Sigurður Grímsson.
I Góð gleraugu eru fyrir
öllu.
§ Afgreiðum flest gleraugna
i rerept og gerum við gler-
augu.
I *
í Augun þjer hvílið
með gleraugum frá
TÝLI H.F.
i Austurstræti 20.
Báðar vildy eiga hann
ÞÁ KEMST jeg í mestan vand-
ann þegar jeg á að kveða upp um
hver þriggja aðaileikenda mvndarmn
ar í Gamla Bió sje verstur. Þeir rru
Van Johnson, Lucille Ball og Esther
Williams. Leikur þeina er leikara-
stjettinni til skammar. leikstjoranum
til háðungar, og það sem verst er,
stórmóðgun við áhorfendur. Jeg iyr-
ir mitt leyti fæ ekki skilið tilg.ng
leikstjórans, Edward Buzzels. með því
að láta Van Johnson ieika glæsiiega
hetju og kvennagull. Ætla mætti að
hann hefði getað fundið lagl.-gri
mann í þetta hlutverk og vafalaust
betri leikara. I hvert skifti sem hann
myrðir eitthvert atriðið í mynd nni
er eins og hryllingur fari um mr.nn.
Til hjálpar honum í þessum ófömm
leiklistarinnar er Esther Williams
fyrverandi sundmær. Hefur henni
ht.t áimnist á braut listarirmar síðan
htin fyrst ljek með Mickey Hooney.
Fer henni einna best að flatmaga fá-
klædd einhversstaðar í hámunda við
sundlaug. Lucille Ball er emria skást
af þessum þremur og tvisvar í mynd
inni vottar jafnvel fvrir leiklist hjá
henni.
l Það sem gerir myndina einhvers
virði er leikur Keenen Wynn, gam
snleikarans ágæta. Er leikur 'tans
hæði skemmtilegur og öruggur og
svipbrigði hans ágæt. Leikur Cecil
Kellaway, sem ieikur Ailenhury. mdlj
ónamæring, er líka ágætur og cru
atriðin þar sem báðir koma fram
langbest, en það er því miður alltof
sjaldan. Það er synd að sjá hvílíl.um
auði Metro Goldwyn Mayer hefur
eýtt i þessa vitleysu. þar s**m vi’i.ð
cr að Bandarikin eiga mikiu betri
leikara en þá, sem þarna koma from
og einhvert illmenni hefur talið trú
um að gætu orðið almenningi til
, skemmtunar. A. B.
Einar B. Pálsson kos-
inn iorm. S. K. í.
ANNAÐ þing Skíðasambands
ísiands var haldið á Akureyri
um páskana í sambandi við
Skíðamót íslands.
Varaformaður sambandsins,
Einar B. Pálsson, setti þingið og
minntist formanns S. K. í.,
Steinþórs Sigurðssonar, en full-
trúar risu úr sætum í virðingar-
skyni við hinn látna.
Fundarstjóri vaar kosinn Ól-
afur Þorsteinsson, en ritari Jón-
as Jónsson frá Brekknakoti. Á
þinginu voru mættir 12 fulltrú-
ar frá fimm hjeraðasambönd-
um.
Voru rædd á þinginu ýms á-
hugamál skíðamanna og því m.
a. breytt í reglugerðinni um
skíðamót íslands, að stökkkeppn
in yrði að fara fram í að minsta
kosti 40 m. stökkbraut.
Formaður S. K. í. var kosinn
Einar B. Pálsson, en aðrir í
stjóm Georg Lúðvíksson, Rvík
og Alfreð Jónsson, Siglufirði.
Fyrir voru í stjórninni Þorsteinn
Bernharðsson, Reykjavík og dr.
Sveinn Þórðarson, Akureyri. 1
varastjórn eiga sæti: Gunnar
Árnason, Akureyri, Þorsteinn
Bjarnason, Reykjavík, Gunnar
Hjaltason, Reykjavík og Garðar
Guðmundsson, Siglufirði. Ehd-
urskoðendur: Gísli B. Kristjáns-
son og Ólafur Þorsteinsson.
Stjórn S. K. 1. hefur nýlega
staðfest þrjá skíðadómara, Ólaf
Jónsson, dr. Svein Þórðarson og
Ármann Dalmannsson, alla á
Akureyri.
þýskum borgum á
ttugáæilufl sína
FLUGRÁÐ Bandaríkjastjóinar
hefir veitt Ameriean Overseas
Airlines leyfi til að hefja flug-
ferðir tií fjögre þýskra ’borga,
sem ekki hefir verið flogið til
áður, en það eru Hamborg,
Bremen, Köln og Dusseldorf. —
Harold R. Harris varaformaður
og aðalframkvemdastjóri AOA
og C. R. Smith fcrseti fjelags-
ins munu innan skamms fara
til Þýskalands til að undirbúa
áætlunarflug aö vestan til þess-
ara borga.
Verður þá án efa flogið um
Island vestur urn haf og að
vestan, eins og nú er gert á
flugleiðinni New York-Frank-
furt-am Main, en byrjað var
á áætlunarflugi á þeirri leið 18.
maí 1946.
AOA hóf þ'mn 2. mars s.l.
farþegaflug fyrir Þjóðverja
roilli Frankfurr og Berlín. en
áður höfðu ekki aðrir þýskir
menn fengið að fljúga með flug
vjelum fjelagsins en þeir, sem
voru á einhvern hátt á vegum
herstjórnarinnar í Þýskalandi.
Stjórnarheriim fer halloka
PANAMA: — Stjórn Costa Rica
hefur nú játað að uppréisnar-
mönnum þar gangi sóknin gegn
i stjórnarhernum mjög vel. EfU
jbeir nú komnir til Cartago, sem
■jer ekki nema 14 mílur frá höfuð-
•borginni.