Morgunblaðið - 29.01.1949, Qupperneq 6

r
6
MORGUNBLAÐI
Ð
Laugardagur 29. janúar 1949.
íslenskunámskeið
á Linguaphone-pSefum
í imm Islendingar lásu
upp á hljómplötur
í London
NÁMSKEIÐ í íslensku hefur
verið tekið á hljómplötur hjá
Linguaphone-fjelaginu í Lon-
don og munu þær koma á mark-
aðinn á þessu ári. Fimm Islending
ar, 3 karlar og 2 konur, fóru
nýlega til London til að lesa
námskeiðið fyrir plötuupptök-
una. Textinn er saminn af dr.
Stefáni Einarssyni prófessor í
Baltimore, en dr. Björn Guð-
finsson prófessor lagði á ráðin
um framburð og æfði upplesar-
ana í framburði þeim, sem not-
aður er í námskeiðinu. Upp-
lesarar voru frú Ragnhildur
Ásgeirsdóttir, frú Regína Þórð-
ardóttir leikkona, Karl ísfeld
ritstjóri, Gunnar Eyjólfsson
leikari og Jón Júl. Þorsteinsson
kennari á Akureyri.
Frásögn frú Regínu
Þórðardóttur.
Morgunblaðið hefir snúíð sjer
til frú Regínu Þórðardóttur og
beðið hana að segja frá undir-
búningi að námskeiðinu og
hvernig upplestri var hagað. —
Sagði frúin frá á þessa leið:
— Dr. Björn Guðfinnsson
valdi upplesarana, þjálfaði A heimili Björns Björnssonar í Purley. Talið frá vinstri: Björn
Björnsson kaupmaður, Karl ísfeld ritstjóri, frú Hulda, kona
Björns, Jón Þorsteinsson kennarþ Gunnar Eyjólfsson leikari,
frú Ragnhildur Ásgeirsdóttir og frú Regína Þórðardóttir.
raddir og kendi okkur fram-1
burðinn, sem notaður var, en
það er samræmdur framburð-
ur. Til dæmis er notað hv-
hljóð og p, t, og k (fráblásið).
Fræðslumálaskrifstofan sam-
þykti síðar að við færum til
London.
Til London um Kaup-
mannahöfn.
Upplesararnir fóru flugleið-
is frá Keflavíkurflugvelli 29.
desember s.l. til Kaupmanna-
haínar, þar sem ekki var um
aðra flugleið að velja þá dag-
ana, en síðan frá Höfn til Lon-
don. í London tók Björn
taka upp námskeið í Norður- ’ borðum hjá sendiherrahjónun-
landamálum, nema dönsku, en um og veitt vel.
í undirbúningi er að gefa út Frú Regína harmar það eitt,
danskt námskeið á Lingua- að tíminn hafi verið of naum-
phone-plötum. ur til að skoða alt hið mark-
Efni íslenska námskeiðsins verða, sem er að sjá í London,
er sniðið eftir fyrri tungumála- en að öðru leyti hafi förin ver-
námskeiðum á hljómplötum,
með viðeigandi staðsetningu,
eins og t. d. ,;Á götu í Reykja-
vík“, ,,Á flugvellinum“. — í
síðustu köflunum er ágrip af
íslenskri bókmentasögu og ís-
ið hin ánægjulegasta.
Björnsson kaupmaður á móti lens^ar þjóðsögur. Þar er t. d.
flokknum, en hann er umboðs-
maður Linguaphone-fjelagsins.
Var þegar hafinn undirbún-
ingur að upplestrinum, sem m.
a. fólst í því, að athuga hve
langan tíma hver kafli tæki í
upplestri, en það var nauðsyn-
legt til þess, að ganga úr skugga
um fyrir fram hvað kæmist á
hverja plötu. Lá talsverð vinna
í þessum undirbúningi, sem fór
fram i húsakynnum Lingua-
phone fjelagsins í Regent Street
— en sjálf upptakan fór fram
hjá Decca hljómplötufjelaginu.
Var upplesturinn tekinn á vax-
plötur og fengu upplesararnir
ekki tækifæri til að heyra plöt-
urnar, þar sem þær verða ekki
tilbúnar fyr en í fyrsta lagi
eftir þrjá mánuði.
Kirkjusmiðurinn á Reyni, Ýsa
var það heillin, Heyhirðingin,
og fleiri sögur úi safni Jóns SJERA Pjetur Magnússon frá
Yfir 666 manns séfii
fyrirlesfur sr. Pjefurs
frá Vallanesi
, 50 kaflar.
í námskeiðinu eru 50 kaflar
og námskeiðið er líkt öðrum
Linguahpone-námskeiðum, að
Því leyti til, að fyrst er byrjað
á Ijettum orðum og talað hægt,
eri smáþyngist eftir því, sem
líður á námskeiðið og upplest-
urinn verður hraðari. í nám- j og Eiríkur Benedikz,
skeiðinu verða sennilega fimm- Björnsson o. fl.
Arnasonar.
Námskeið þetta er ætlað skól
um erlendis og til einkakennslu,
eða sjálfsnáms.
I góðu yfirlæti.
Frú Regína getur þess að lok-
um, að upplesararnir hafi dval-
ið í besta yfirlæti í London. —
Vallanesi endu.rtók fyrirlestur
sinn, er hann nefndi ,,Hlut-
leysi“ í-Austurbæjarbíó síðastl.
sunnudag. Yfir 600 manns sóttu
fyrirlesturinn og var máli sr.
Pjeturs mjög vel tekið.
Sr. Pjetur talaði um baráttu
þá, sem nú er háð í heiminum
milli lýðræðis og einræðis, og
Bjöi'n Björnsson veitti þeim af hvernig fara myndi, ef einræð-
rausn og bauð þeim í ferðalag . isöflunum tækist að ná yfirtök-
að vinnu þeirra lokinni til' unum. Mintist hann á þá ægi-
Hampton Court, hinnar fornu : legu kúgun, er þjóðir þær, sem
hallar Henriks VIII. og fil Eton, kommúnistar hafa brotið undir
þar sem hinn kunni mentaskóli sig, ættu nú við að búa, bæði
breskra höfðingjasona er. En ! andlega og líkamlega, í þessum
um kvöldið hjelt Björn þeim^ átökum gæti enginn verið hlut-
hóf að heimili sínu í Purley, og , laus, þar sem barist værid um
veitti vel. j það, hvort mannkynið ætti að
Linguaphonefjelagið bauð til. halda áfram á braut menning-
veislu að Savoy-gistihúsi, þar
sem Islendingarnir fengu tæki-
færi til að kynnast merkurn
mönnum og þangað voru óg
boðnir Stefán Þorvarðarson
sendiherra íslands í Londoh,
Pjetur Eggeiz sendiráðsritari
ar og frjálsræðis, eða sökkva
í svartnættismyrkur eymdar og
ómensku.
Að vohum hefir kommúnist-
ura sviðið sárt hin rökrjetta á-
deiia sr. Pjéturs, og hafa þeir
reynt að gera sem minst. úr fyr-
Björn irlestrinum og aðsókn á hann.
En það gagnar þeim ekkert, því
tán plötur, en 30 „síður“.
A gamlárskvöld komu upp- að svo margir vita hið sanna
All ir menn eiga tvö
föðurlönd, sitt eigið
og Ítalíu
Stutt samtal við Eggert Stefánsson
söngvara.
Islenskunámskeiðið er þrítug lesararnir á heimili sendiherra í málinu og falla því þessar full
asta tungumálanámskeiðið, sem Islands, en þar stóð fagnaður j yrðingar. kommúnista um sjálfa
Linguaphone í London gefur út Jfyrir íslendinga. Hangikjöt og sig, eins og hver önnur komm-
á plötum. Áður var búið að annar íslenskur matur var á únistalýgi.
MENN eru að tala um kulda
hjer. En hugsaðu þjer bara það,
að í nóvember í haust var svo
kalt í Neapel, Róm og í fjöll-
um Norður-Italíu að menn urðu
þar úti í frosti og snjókomu.
Skyldi mönnum hjer geta kom
ið þetta til hugar?
Þannig fórust hinum góð-
kunna söngvara og listamanni
Eggert Stefánssyni orð er jeg
hitti hann að máli í gær, en
hann er fyrir nokkru kominn
hingað heim frá Ítalíu, þar sem
hann hefir dvalið ásamt konu
sinni síðan í fyrravor.
Þú finnur þá ekki til mikilla
viðbrigði við komuna hing-
að í snjóinn og fjúkið þó að þú
hafir nýlega verið í landi sólar
innar?
Nei, mjer finst aldrei kalt á
íslandi. Það er einhver innri
eldur í brjóstum fólksins hjer,
sem vermir út frá sjer. Jeg
fann hann strax á leiðinni
heim. Jeg kom með Vatnajökli
frá Antwerpen og var 6 daga
frá Skotlandi. Stöðugur storm-
ur alla leiðina. En það er á-
nægjulegt að vera með íslensk
um sjómönnum. Hreysti þeirra
er þjóðarauður.
Litlu Dalamítarnir minna
á ísland
Þú ert búsettur í ítalíu?
Já, við Lelia eigum heimili í
Schíó, sem er fjallabær á Norð
ur-ítalíu. Þegar jeg lít út um
gluggann minn þar sje jeg fjöll,
sem minna mig á ísland. Það
eru litlu Dalamitarnir. Frá
Schíó er ekki nema bæjarleið
til hinna fögru borga Feneyja,
Padua og Vicense.
Konan mín skrifaði fyrir
nokkru grein um Island í í-
talska blaðið „Giornale Di
Vicense“. Eins og að líkum læt
ur bar hún íslandi vel söguna
og vona jeg að greinin hafi
vakið dálitla athygli á íslandi.
Hvernig gengur lífið þarna
syðra um þessar mundir?
Þar virðist vera nóg af öllu.
Nógur matur, smjör, mjólk,
kaffi o. s- frv. Það er mikill
munur að koma þangað frá
Frakklandi, þar sem margt vant
ar. ítölsku blöðin gátu þess að
1. janúar, en hann er mesti há-
tíðisdagur ítala, að öll veit-
ingahús hefðu þá verið yfir-
full enda þótt máltíðin kosti
10 þúsund lírur. Fól'.ið virð-
ist hafa mikil peningaráð. —
Iðnaðurinn á Norður-Ítalíu er
að komast í fullan gang og af-
koma manna er betri þar en
þegar sunnar dregur í landið.
Móðurland listanna
En hvernig er ástandið að
öðru leyti? ,
Landið og þjóðin er eins og
hún var. Ítalía er og verður
altaf móðurland listanna í Ev-
rópu. Hin frægu ummæli Vic-
tor Hugo, allir eiga tvö föður-
lönd, sitt eigið og Ítalíu eru
ennþá í fullu gildi.
Við hjónin ferðuðumst tölu-
vert um landið á s. 1. sumri.

Eggert Stefánsson.
Það er sjerstaklega auðvelt að
ferðast um Ítalíu. Þar eru ein-
hverjir bestu langferðavagnar
sem jeg þekki. Þeir ganga um
alt landið og til útlanda, alla
leið til Parísar og norður til
Stokkhólms. Það er ódýrt að
ferðast með þessum vögnum og
svo er hægt að greiða fargjald
ið í gjaldeyri þess lands, sem
lagt er upp frá.
Það er dásamlegt að ferðast
um þetta fagra land og sjá það
líða framhjá sjer og alt um-
hverfið fult töfrandi fegurðar
en sit'ja sjálfur 1 þægilegum
skrautvagni. Það er líkast fag-
urri draumsýn. Við komum í
sumar til Florenze, Rómar,
Pompey, Capri og til hins heil-
aga Franz í Assisi.
Þar, sem saga Rómar blundar
eða lifir — —
I Róm hlustuðum við á
óperur í Baselica Romana
Mazzenio. Þar eru kórverk og
óperur færð upp í rústum og
bogagöngum hinnar fornu
Rómaborgar en Palatin hæðirn
ar og Forum Romanum blasa
við sjónum áhorfandans. Þar
blundar, eða rjettara sagt lifir
saga Rómaborgar í steini og
rústum. Bergmálið hvíslar og
kór andanna endurómar sorg-
leiki fornaldarskáldanna.
Fjárhagur þjóðanna er oft
hafður að mælikvarða á gildi
þeirra. En hyað er það, sem er
verðmætast í lífinu? Það er
menningin. Hin andlega auð-
legð er mesta verðmæti þjóð-
anna. Ítalía er rík af fegurð,
menningu og menningarstofn-
unum, sem listamenn hennar
hafa gefið henni á liðnum öld-
um. Ög fólkið sækir þrótt og
styrk í þessi andlegu vei'ð-
mæti, listina. Öll ítölsk lista-
söfn eru oftast full af fólki.
Frh. á bls. 12.