Morgunblaðið - 24.04.1949, Blaðsíða 2

2
MORGl' NBLAÐId
Smmudagur 24. apríl 1949.
Vildi Áki ekki hátt afurðaverð ?
..STJÓRNARLIÐIÐ hefur oft
lialdið því fram, að bað sje ekki
» færi íslendinga að ákveða
afurðaverð erlendis. Sú stað-
toæfing er þó alger blekking".
Þessi var boðskapur Þjóð-
viljans um afurðasölu lands-
ir.anna 20. apríl s. 1.
jpjóðviljinn fordæmir
Áka
Eftir þessari kenningu er það
íök Áka Jakobssonar, að Islend-
ingar seldu síldarlýsi sitt ekki
tiema fyrir 38 sterlingspund
^onnið 1945 og fyrir 62% pund
1946. Skv. sömu kenningu er
|>að að þakka Bjarna Benedikts
£yni, að verðið hækkaði upp í
D5 pund tonnið á fyrsta stjórn-
sr-ári hans, 1947.
Þjóðviljinn hlýtur að kenna
Aka um, að hann „ákvað“ verð-
*ð ekki hærra en raun bar vitni
uni. Með sama hætti ætti hann
að þakka Bjarna Benediktssyni,
Að hann skyldi ,,ákveða“ verð-
»ð svo hátt, sem það strax varð
» hans stjórnartíð.
Þjóðviljinn hirtir
•sjálfan sig
Þó að merkilegt sje, fylgir
Þjóðviljinn kenningu sinni ekki
* rramkvæmd á þann veg, að
laann af þessum sökum áfellisl
Áka Jakobsson og hefji Bjarna
Benediktsson til skýjanna. —-
Þvert á móti er þar daglega
-íluttur sá boðskapur, að Bjami
Benediktsson vilji lágt afurða-
verð, en Áki Jakobsson hátt!!!
Auðvitað þarf ekki í alvöru
íið evða orðum að þessari kenn-
■HÍngu kommúnista um að Islend-
lingar geti sjálfir „ákveðið“ verð
afurða sinna erlendis og selt
|>ær samkvæmt því. Verð á af-
urðum Islendinga sem annara,
.fer eftir heimsmarkaðsv'erði
i verju sinni. Um það ráða ís-
lendingar sára litlu og oftast
engu.
Xíáðir heimsmarkaðinum
Síldarlýsisverðið 1945—1946
var helmingi lægra en 1947—
■48. Sú staðreynd kemur ekki
af því. að Áki Jakobsson hafi
verjð nægjusamari í þessu en
Bjarni Benediktsson, heldur af
I nu að heimsmarkaðsverðið á
feítmeti vrar mun hærra síðari
árin en þau fyrri.
S.l. tvö ár hafa íslendingar
'tiotið góðs af geysiháu verði
h -imsmarkaðsins á feitmeti. —
Við höfum notið þessa með
tvennu móti. Annsvegar hefur
verið hægt að ná því háa lýs-
ív/erði. sem um er kunnugt. —
Hinsvegar hefur verið hægt að
j'ota lýsið til að fá hærra verð
fyrir freðfiskinn en ella hefði
fengist.
Á síðustu mánuðum hefur
heimsmarkaðsverðið á lýsi aft-
v.: á móti stórlega fallið. Eftir
tegundum lýsisins hefur verð
jþess lækkað um 20—60%. Þessi
vsrðlækkun hlýtur að bitna á
úiendingum ekki síður en öðr-
urn.
tl ilile ver - klær nar
Kommúnistar segja, að ef Is-
lendingar væri ekki í klóm
„Unilever-hringsins" mundi
tta verðfall ekki koma til
. greipa um afurðir þeirra.
Afurðaver^ið var mun lægra
í ráðherrafíð Aka en síðan
Sannleikurinn er sá, að ís-
lendingar hafa alls ekki samið
um þessi efni við „Unilever-
hringinn“. Samningarnir eru
gerðir við bresku stjórnina en
ekki sjerstaka auðhringi þar
í landi.
Hitt sannaðist aftur á móti
við umræður um svipuð efni
á Alþingi í vetur, að stjórn
Tjekóslóvakíu hefði á s.l. ári
falið ,,Unilever-hringnum“ um-
boð fyrir sig um lýsiskaup.
Kommúnistastjórnin í Tjekkó
slóvakíu hefur þannig selt
sjálfa sig í hendur þess auð-
hrings, sem Einar Olgeirsson
hefur látið sjer svo tíðrætt um.
Ef Islendingar hefðu því tak-
markað viðskifti sín við hin
kommúnistisku lönd, svo sem
kommúnistar hjer halda fram
að gera eigi, þá myndum við
einmitt hafa lent í klóm þess
auðhrings sem kommúnistar
hafa svo náin kynni af.
Oll málfærsla kommúnista er
því á sömu bókina lærð.
Hagfeldir samningar
Sannleikurinn er og' sá, að
með bresku samningunum nú
hefur náðst mun hagstæðara
verð en ætla hefði mátt, ef fara
hefði átt eftir heimsmarkaðs-
verðinu einu saman.
Sú hagkvæma niðurstaða er
því að þakka, hvernig á málum
hefur verið haldið og góðvild
breskra stjórnarvalda, er staf-
ar ekki sist af skiftum íslend-
inga og Breta í síðustu styrjöld.
En þeim skiftum vildu komm-
únistar hvað eftir annað spilla,
svo sem fullkunnugt er, þótt
aðrir hefðu þá sem oftar vit
fyrir þeim, sem betur fór.
Vöxtur viðskifta
tvö síðuðstu ár
Jafnfjarstætt sannleikanum
og annað í málfærslu komm-
únista er það, að núverandi ut-
anríkisráðherra vilji binda öll
viðskifti íslendinga við engil-
saxnesk lönd.
Um þetta tala tölurnar sínu
skýra máli. í bili skal aðeins
getið útflutningsins til tveggja
landa, Póllands og Tjekósló-
vakíu.
Til Póllands var flutt:
1946 fyrir kr. 752,000,00
1948 fyrir kr. 8324,000,00
Til Tjekóslóvakíu:
1946 fyrir kr. 8510,000,00
1948 fyrir kr. 29751.000,00
Þessar tölur þurfa ekki mik-
illa skýringa. Útflutningurinn
til beggja þessara landa hefur
margfaldast undir stjórn Bjarna
Benediktssonar frá því, sem var
meðan Áki Jakobsson hafði með
höndum útflutning íslenskra
sjávarafurða.
Þýskalands-
markaðurinn
Þá er þó ótalið það, sem
mestu máli skiftir, en það er
Margir göðir menn, innlendir
og útlendir, hafa unnið að öflun
þessa markaðar, sem reynst hef
ur lífsskilyrði fyrir nýsköpun-
artogarana, þessi ágætustu frarh
leiðslutæki okkar. Meðal þeirra,
sem mest hafa unnið að þessu
mikla máli, er Bjarni Bene-
diktsson vissulegá ekki sístur.
Hitt er og fullvíst, að ef fylgt
hefði verið ráðum kommúnista,
mundi markaði þessum hafa ver
ið tornáð.
Einar samdi við
Vishinsky
Það er eftir öðru að komm-
únistar skuli enn ala á þeim
ósannindum, að Bjarni Bene-
diktsson hafi kallað íslenska
sendiherrann brott úr Moskva
og þar með slitið eðlilegum við-
skiftum við Rússa.
Pjetri Benediktssyni var feng
ið aðsetur í París löngu áður
en Bjarni Benediktsson varð ut
anríkisráðherra. Sú ákvörðun
var gerð haustið 1945. Þá voru
kommúnistar enn í stjórn og
tóku fullan þátt í þeirri ráð-
stöfun.
Einar Olgeirsson tók sjer ein-
mitt ásamt Pjetri Benediktssyni
haustið 1945 ferð fyrir hendur
austur í Moskva. Erindi Einars
austur þangað var það, að bera
það upp við Vishinsky, hvort
Rússar hefðu nokkuð á móti því
að sendiherra íslands í Moskva
hefði einnig aðsetur í París
Ráðvendni Einars
Vishinsky tók málaleitun Ein
ars vel og hefur ekkert komið
fram frá Rússum síðan um að
þeir sjeu óánægðir með þetta
samkomulag hinna kommúnist-
isku bræðra, Einars og Vishin-
skys.
Sannleiksást Einars Olgeirs-
sonar og heiðarleiki í málsmeð-
ferð lýsir sjer í því, að einmitt
hann hefur að svo vöxnu máli
látið nota sig til þess að skrökva
því upp, að brottför Pjeturs
Benediktssonar frá Moskva lýsi
illvilja Bjarna Benediktssonar
til viðskifta við Rússa.
Engan undrar þótt Þjóðvilj-
inn geti ekki satt orð sagt um
þessi efni. Hann er einmitt kost-
aður af erlendu fje til þess að
vera málsvari lyginnar hjer á
landi. Enn eitt dæmi blygðun-
arleysis blaðsins er, að skrökva
því upp, að Pjetur Benedikts-
son hafi í ræðu ráðist á Rússa.
Þetta er tilhæfulaust með öllu,
en sýnir innrætið að þurfa ofan
á allt annað a ðráðast á Pjet-
ur Benediktsson, sem engan
þátt tekur í síjórnmálum, og
hefur það eitt til „saka unnið“,
að vera bróðir núverandi utan-
ríkisráðherra.
Gleymiö ekki garminum
honum Katli
Hitt er furðulegra að Tíminn
öflun Þýskalandsmarkaðarins ' skuli af veikum burðum vera
fyrir ísfiskinn. Enginn markað- ; að reyna að hjálpa Þjóðviljan-
ur hefur reynst fslendingum 1 um við að gera samningsgerð-
mikilsverðari en. þessi. i’.na nú við Breta tortryggilega.
Undrun manna yfir þessu kem-
ur þó ekki svo mjög af því,
að nokkur búist við, að Tíminn
alt í einu afhjúpaði sig sem sjer
stakt sannleiksvitni.
Hitt vita kunnugir, að einn
helsti ráðamaður Tímans, Vil-
hjálmur Þór á mikinn og góð-
an þátt í samningsgerð þessari.
Auk þess bera Framsóknar-ráð
herrarnir ekki síður en aðrir
ráðherrar ábyrgð á samning-
unum og • er það þeim til lofs
en ekki lasts.
Árás á Vilhjálm Þór .
og ráðherrana
Dulbúin árás Tímans á samn-
ingana er því jafnframt atlaga
á allt annað að ráðast á Pjet-
það að vísu ekki alveg nýtt, að
í þvi blaði megi sjá tvískinn-
ung og óheilindi.
Að sjálfsögðu skortir Tímann
einlægni til að bera fram bein-
ar vítur á samninginn. I þess
stað elur hann á tortryggni,
einkum vegna þess, hvernig
birtingu frásagnar um samn-
inginn var háttað.
Látið er í veðri vaka, að birt-
ingin hafi verið dregin úr hófi
fram og nánast knúin fram
af kommúnistum. Rjett er hins
vegar, að frásögn var birt strax
á fyrsta degi eftir að vitneskja
barst um samningsgerðina.
Sama er um efni frásagnar-
innar. -Það er með sama hætti
og tíðkanlegt er og því síður
en svo tortryggilegt. Slíkar til-
kynningar eru samdar eftir sam
komulagi beggja aðila. Þetta
hlýtur Tímanum sem gömlu
málgagni utanríkisráðherra að
vera kunnugt. Venjuleg heilindi
blaðsins lýsa sjer þessvegna í
því að nota nú þetta sem árás-
arefni á Bjarna Benediktsson.
Um slíkt er ekki að fást. Al-
menningur er orðinn hvort-
tveggja svo vanur: illvilja
Þjóðviljans og óheilindum Tím
ans, að menn láta hvorugt á sig
fá.
Bæjarfuilfrúum
ið til Svíþjóðar
Á FUNDI bæjarráðs, er hald-
inn var í fyrradag, var lagt fram
brjef frá Stokkhólmsborg, með
boði til bæjarstjórnar Reykja
víkur, um að senda fimm bæj-
arfulltrúa sem gesti bæjarstjórn
ar Stokkhólms í vikutíma, til
að kynnast stofnunum og starfs
háttum þar.
Bæjarráð ræddi þetta boð á
fundinum og samþykti að taka
því með þökkum og var borgar-
stjóra falið að svara því.
Þjófur handfekinn
í FYRRINÓTT sáu lögreglu-
þjónar til ferðar manns nokk-
urs, er 'þótti grunsamlegur. —
Hann var drukkinn vel og leiddi
sjer við hlið reiðhjól, er hann
reiddi ritvjel á. Maðurinn var
handtekinn og við rannsókn
málsins kom í ljós, að hann
hafði brotist inn í rannsóknar-
stofu Fiskifjelagsins, í Fiskifje-
lagshúsinu, og stolið ritvjelinni
þar. Þessi maður er 25 ára og
hefur ekki áður verið tekinn
í VIKUL0KIN
Laugardacp, 23. apríl
FARALDUR
Á þessum vettvangi hefur
áður verið drepið á „veikind-
in“ austan járntjaldsins og frá
því skýrt, hvcrnig leiðtogar
konimúnista hafa einn af öðr-
urn tekið sýkina, og hvernig
þeir hafa í fyrstu verið settir
í sóttkví og loks horfið jafn
gjörsamlega af sjónarsviðinu
og ef jörðin hefði gleypt þá.
Þessi legund rauðra hunda hef
ur þau einkenni, að sjúkling-
urinn fær í fyrstu svæsinn sótt
hita og óráð, segir eitt í dag og
annað á morgun og margt, sen*
góður kommúnisti — hvort
sem hann er með rauðu hund-
ana eða ekki — skyldi hvorki
segja í dag nje á morgun. Von-
um skjótar fer bó að brá af
þeim sýkta (Kominform-kvef
mixtúra cr mikið notuð á byrj
unarstigi veikinnar) og að því
rekur hráðlega, að hann fáí
sjeð kunningjana í kringum
sjúkrabeðinn — rússneska lög
reglumenn, fangabúðafor-
stjóra, Síberíusjerfræðinga og
fleira heiðursfólk.
★
SÁLSÝKI
Þegar hjer er komið sögu
breytast sjúkdómseinkennin.
Sjúklinginn grípur mikil sál-
sýki, hann reitir hár sitt, tekur
að áfellast sjálfan sig með al-
veg dæmalausri mælsku og
lýsir yfir oft og rækilega, að
allir þeir hlutir, sem hann
kunni að haí'a sagt í óráðinu,
sjeu helber vitleysa frá upp-
hafi til enda. Hann ákallar
líka hástöfum æðstaguð sini*
— Stalin einræðisherra í
Kreml — hrópar á hann um
hjálp og biður hann sárt og’
innilega að fyrirgefa sjer s.vnd
ir sínar.
En venjulegast ber þetta lít-
inn árangur. Sjúkdómurinn —>
rauðu hundarnir — er koin-
inn á það stig, að jafnvel fær-
ustu leppríkjalæknar sjá litla
batavon, og oftast líkur písla-
sögu sjúklingsins á „sjúkra-
húsi“ í hinni svokölluðu para-
dís kommúnista — Sovjetríkj-
OFURLÍTIÐ GAT
Hjer er á ný vikið að rauðu
hundunum og veikindafaraldi?
inum austan járntjalds vegnai
þess, að enn einn stórkomm-
únisti hefur nú tekið sýkina
og er horfinn inn í paradíM
æðstaguðsins . .. fyrir fullt og
allt, að ætla má.
Þetta er Dimitrov Búlgariu-
kommi, sem „veiktist“ umi
bænadagana og auðvitað vae
fluttur í „veikindafrí“ bein-
ustu leið til Kússlands. Þar er
skemmsí frá að segja, að ýms-
ir telja, að „sjúkdómur“ Diml
trovs sje að minsta kosti jafrt
alvarlegs eðlis og Markosac
fjelaga hans hins gríska, ert
frá Markosi hefur hvorkl
heyrst stuna nje hósti frá því
þeir rauðu fyrst stungu sjer f
kokið á honum. Erlendir
frjettamenn eru nú flestip
þeirrar skoðunar, að veikinda-
sögu Markosar hafi lokið me8
Fiarr.li. á bls. 12,