Morgunblaðið - 09.05.1950, Blaðsíða 12

12
MORGUNBLAÐIÐ
Þriðjudagur 9. maí 1950.
Aðgöngmiðasalan
í Þjóðlelkhúsinu
Herra ritstjóri!
FÖSTUDAGINN 5. maí fór jeg
upp í Þjóðleikhús til að kaupa
aðgöngumiða að ,F.ialla-Eyvindi‘,
sem samkvaemt auglýsingu átti
að sýna sunr.udagskvöld 7. maí.
Jeg fjekk umbeðna miða umtölu-
laust. Spurði jeg þvínæst af-
greiðslustúlkuna hvernig miða-
sölu væri háttað yfirleytt þar í
leikhúsinu, því jeg vildi helst
mega panta miða á „íslandsklukk
una“, sem hún sagði að ætti að
sýna á mánudag 8. maí. Tjáði
stúlkan mjer að tekið væri móti
pöntunum tveim dögum fyrir
sýningu, yrði jeg því að koma á
morgun flaugardag) og panta
miðana, og það yrði opnað kl.
13,15. Á laugardag steðjaði jeg
því enn af stað og var mætt við
leikhúsið kl. 12,40. Var þá komin
alllöng biðröð, taldist mjer það
vera 43 manns. Þóttist jeg því
viss um að fá góða miða.
Þegar stú’k.an, sem var næst á
undan mjer var komin að lúgunni
og spyr um miða, var svarið:
„Það eru engir miðar til nema
öftustu sæti á efstu svölum“. —'
Þegar að mjer kom var svarið
hið sama.
Minnti jeg hana þá á samtal
okkar daginn áður og spurði
hvernig hún gæti afsakað þetta?
Sagði hún þá að það hefðu pant-
að svo margir „utan af landi“. —
Þá vil jeg spyrja forráðamenn
leikhússins: Hefur „fólk utan af
landi“ forgangsrjett að Þjóðleik-
húsinu? Hvers vegna er ekki sett
athugasemd í auglýsingarnar á
þá leið, að Reykvíkingar megi
kaupa aðgöngumiða, ef eitthvað
verði afgangs þegar „fólk utan
landi“ hafi fengið nægju sína af
miðum?
Á máske sama baktjaldamakk-
5ð. sem einkenndi aðgöneumiða-
soluna á leiksýningar í Iðnó, að
ganga aftur í Þjóðleikhúsinu? —
Sje ástæðan hins vegar sú, að
bókmenntasmekkur þjóðarinnar
hafi vaxið svo mjög að þroska,
síðan víxla Þjóðleikhússins fór
fram, að bændur og búalið lands-
ins streymi hundruðum saman til
Reykjavíkur til að njóta snilli
Halldórs Kiljan Laxness o. fl., þá
þarf ekki að be.ra kvíðboga fyrir
vexti hins glæsilega menningar-
musteris, sem Þjóðleikhúsið er.
Ef svo er. munum við, sem bú-
um i nágrenni þess, sýna hinum
bráðlátu biðlund.
Leikhúsgestur.
— Iþróffir
Framh. af bls. 5.
Þetta er i fjórða sinn, sem
keppt er í þessu hlaupi. Hefir
MA og KA un'nið það tvisvar
hvort fjelag. í sveit KA voru:
Guðmundur Orn, Hermann
Sigtryggsson, Höskuldur Karls
son, Óðinn Áinason, Einar Ein-
arsson, Hreiðar Jónsson, Har-
aldur Jóhannesson, Áki Eiríks-
son, Ragnar Sigtryggsson og
Kjartan Jóhannsson. H. Vald.
- Afmæli
Framh. af bls. 10.
eiga þau fósturdóttur, sem er
gift og búsett í Reykjavík. Auk
þess fósturson, kvæntan í Kefla-
vík.
5Læt jeg hier staðar numið og
átna frænda mínum allra heilla
á, þessum tímamótum æfi hans
óg óska að Bakkagerðarheimilið
og sveitin ö!l megi njóta krafta
hans og lífsgleði, sem allra lengst.
J. Þ., Reyðarfirði.
MESTA UNDRABARN
SÍÐAN MOZART LEIÐ
Sjö ára slúlka vekur athygli
Ekkjur þeirra, sem
saknað er, vilja
giffasf aftur
Eftir
frjettamann Reuters.
VÍN. — Til skamms tíma hafa
austurrískar konur fjölsótt bæj-
arskrifstofurnar til þess að
grennslast eftir eiginmönnum
sínum, sem saknað er úr stríð-
inu. Nú koma konurnar þangað
í öðrum erindagerðum. Þær
vilja fá skilríki fyrir því, að
eiginmenn þeirra sjeu dauðir,
svo að þær geti gifst á ný.
Horfinn maður
tálmar.
Kona nokkur bað um dánar-
vottorð manns síns. Hún ritaði:
í meir en 7 ár hef jeg beðið
hans, og hann hefur ekki kom-
ið aftur til mín. Nú þegar jeg
á þess kost að giftast aftur, þá
er hann mjer samt þrándur í
götu.
Önnur kona vissi, að maður-
inn hennar var á lífi í fanga-
búðum suður í Kákasus. Hún
bað samt um dánarvottorð, þar
eð hún elskaði annan mann. Er
hún fjekk vottorðið, sló hún
utan um eftirrit þess og sendi
manni sínum. Ljet hún svo-
hljóðandi huggunarorð fylgja:
— Nú þarftu ekki að koma
aftur, þar* sem jeg hef þegar
fengið dánarvottorð þitt.
Sumir leynast.
Það hefur líka komið fyrir, að
menn sem saknað er, hafa farið
í felur. Roskin kona ætlaði að
giftast elskhuga sínum. Hún
fór því til borgarstjórnarskrif-
stofunnar í Vín eftir nauðsyn-
legum skjölum, sem hún þurfti,
svo að hún gæti fengið dánar-
vottorð. — Sjer til undrunar
komst hún þá að raun um, að
maðurinn hennar hafði nýlega
sótt eftirrit þessara sömu skjala
líka. í ljós kom, að hann bjó í
Hamborg, með miklu yngri
konu.
„Dauðir“ koma heim.
Yfirvöldin eru afar varkár
með að gefa út dánarvottorð
þeirra, sem saknað er frá Rúss-
landi. Samt hafa á undanförn-
um árum komið úr fangabúð-
um í Rússlandi a. m. k. 17
þeirra manna, sem vottorð hafði
verið gefið um, að væri dauðir.
Konur sumra þeirra höfðu þeg-
ar gifst öðrúm mönnum. En
samkvæmt austurrískum lögum
er seinna hjónabandið gilt, þótt
fyrri maðurinn komi heim bráð
lifandi, nema eiginkonan vilji
endilega taka hann aftur.
EF LOFTVR GETVR Þ.4Ð EKKl
ÞÁ HVER?
Einkaskeyti til Mbl.
frá Reuter.
MADRID. — Á Spáni er komið
fram 7 ára undrabarn. Stúlkan
Leonora Mila, sem hefur undra
verða hljómlistargáfu. Blaðinu
,,ABC“ farast svo orð um barn-
ið: „Hún er ef til vill bráð-
gjörasti tónsmiður, síðan Moz-
art leið.“
Óvenjulegir hæfileikar.
Eftir tæplega eins árs nám í
hljómfræði og slaghörpuleik
ljek hún verk eftir Mozart,
Bach, Schubert og Beethoven á
hljómleikum í Palacio de la
Musica í Barselona snemma í
vetur. Að lokum ljek hún nokk
ur verk eftir sjálfa sig.
„ABC“ segir svo um leik
hennar: „Það er alveg undra-
vert, hve ljettur leikur hennar
er. Hún hefur óvjefengjanlega
listamannsskap og áheyrendur
og gagnrýnendur hafa lokið
lofsorði á verk hennar. Hinn
nafntogaði hljómlistarunnandi,
faðir Donostia, spurði Leonoru
eitt sinn, hvort hún gæti leikið
af fingrum fram lag um kall
gauksins. Hún gekk rakleitt að
hljóðfærinu og Ijek lag, sem
hún hefur endurtekið óbreytt
oft frá því þetta var. Faðir
Donostia var svo hrærður, að
hann hrópaði: „Þetta er krafta
verk.“
Verslunarsamningum
Islendinga og Dana
fresfað
UNDANFARNA 10 daga hafa
staðið yfir viðræður um við-
skiptasamninga milli íslendinga
og Dana. Viðræðum þessum
hefur nú verið frestað um skeið.
Casals stjórnar
Bach-hátíffahöldum
Toulouse, 8. maí. — í sumar
eru liðin 200 ár frá fæðingu Bach.
í því tilefni verða mikil Bach-há-
tíðahöld í borginni Prades, Suð-
ur-Frakkland. Hinn frægi cello-
snillingur, Pablo Casals, hefur
samþykkt að taka að sjer stjórn
hátíðahaldanna. Það eru nú liðin
11 ár frá því hann hefur leikið
opinberlega.
liimwiwi»miiiinitnHtntnn»nH»iiiiwm«MHiiiiinwn
EASV
er besfa þvoffavjelin
Skammur listferill.
Hljómlistarbraut Leonoru
hófst eitthvað á þessa leið: Það
var einhverju sinni í fyrra, að
hún sagði við foreldra sína, er
hún hafði verið að hlusta á
hljóðfæraslátt: „Það eru ein-
hverjir tónar í höfðinu á mjer“.
Eftir nokkra stund gat hún leik
ið þessa tóna sjálf. Það var
fyrsti leikur hennar á hljóð-
færi. Nú nýtur litla stúlkan full
komnustu kennslu, sem völ er
á.“
— Alþingi
Framh. af bls. 9.
Verði í heiðri höfð
framvegis
Fullgilding á samþykkt þess-
ari af hálfu þeirra ríkja, sem
þegar uppfylla skilyrði hennar,
hefur þá eina þýðingu fyrir
þau, að þau skuldbinda sig með
henni til að sjá til þess, að á-
kvæði samþykktarinnar verði í
heiðri höfð framvegis. Þá má
einnig telja, að eftir því sem
fleiri ríki fullgilda samþykkt-
ina, sje það hvatning til þeirra
ríkja, sem skemmra eru á veg
komin í þróun fjelagsmála, að
koma þeirra skipan á þessi mál
hjá sjer, að þau geti einnig
gerts aðilar að henni.
Fjögur ríki hafa fullgilt
samþykktina
Nú hafa fjögur ríki fullgilt
samþykktina um fjelagafrelsi
og verndun þess, eru það Bret-
land, Noregur, Svíþjóð og Finn
land. Gengur hún fyrst í gildi
4. júlí 1950.
Eins og að framan getur, er
fjelagafrelsið tryggt hjer á
landi að islenskum rjetti og skil
yrði samþykktarinnar því upp-
fyllt hjer. Þáð virðist því rjett
og æskilegt, að íslendingar sýni,
hvar þeir standa á þessu sviði,
og hvers þeir meta þessi rjett-
indi, með því að gerast meðal
fyrstu þjóða aðilar að samþykkt
þessarri, sera þá yrði fyrsta sam
þykkt Albjóðavinnumálaþings-
ins, sem ísland gerðist aðili að.
| Ný 4ra herbergja =
I íbúðarhæð fil leigu 1
| fyrir fámenna fjölskyldu i 1—2 |
I ár. Verður tilbúin um næstu =
| mánaðarmót. Góð umgen^ni |
s óskilin og fyrirframgreiðsla. Til =
| boð merkt: „Úthverfi — 208“ |
: sendist afgr. Mbl. fyrir mið- i
í vikudagskvöld.
S r
iimiMiMiimiiiiiiiiiiiMiiMiiiiiiiiiiiniiiiiiiMiiiiiiiiniiia
qp
þjódleikhOsid
I dag, þriðjudag kl. 8
ÍSLANDSKLUKKAN
: eftir Halldór Kiljan Laxness. i
UPPSELT.
\ Á morgun, miðvikud. kl. 3 i
NÝÁRSNÓTTIN
eftir Indriða Einarsson
UPPSELT
Fimmtudag ld. 8
NÝÁRSNÓTTIN
| eftir IndriSa Einarsson
1 Aðgöngumiðasalan opin daglega 1
1 frá kl. 13,15—20.
= Sala aðgöngumiða hefst tveim |
i dögum fyrir sýningardag.
i Pantaðir aðgöngumiðar óskast 5
i sóttir fjrsta söludag hver.'ar |
= sýningar.
Vindorka er fulH eins
þýðingarmikil
og vatnsorka
LONDON, 5. maí. — í aldarað-
ir hafa vindmyllur Evrópu ver-
ið hélstu tækin til að nýta
orku náttúruaflanna. Á síðari
árum hafa menn samt farið að
líta á vindmyllurnar sem úrelt
orkuvinnslutæki. Lítið hefur
verið hirt um þær og aliur á-1
huginn hefur snúist um að
virkja fallvötn.
Nú er mönnum samt aftur a‘5
skiljast hvílíka óhemju orku er
hægt að vinna úr loftstraum-
um og getur verið að vind-
myllur af stærri og fullkomn-
ari tegundum en áður hafa
þekkst verði á næstunni reist-
ar víða um Evrópu.
Ráðstefna sjerfræðinga í þess
um málum var nýlega haldin á
vegum efnahagssamvinnustofn-
unarinnar og var þar gengið
frá áætlun um smíði vindraf-
orkustöðva á næstu árum.
Sjerfræðingarnir ljetu í ljós
þær skoðanir sínar, að m. a.
væri hægt að vinna meiri orku
úr vindum í breska heimsveld-
inu en úr fallvötnum. Það kom
einnig í ljós, að ef reistar yrðu
stórar vindorkustöðvar í Skot-
landi, þá yrði raforkan frá þeim
helmingi ódýrari en frá venju-
legum vatnsorkustöðvum. Bret-
ar hafa nú sett upp fulkomna
vindorkurannsóknarstöð í Orkn
eyjum.
nilllMIIMIIMMIIMIIIIIIIIIMIIIIinillllllMIMMIinil
niiminmiiiiniKiiiiiiiMMimnmi
W.MIIMIIIMIMIBIIIMMIIIini
Mnrkús
Eftir Ed Dodd
]
RUIIIIIIIM^IMtar ^kllMIIIIIIMMtintlMHI
ItMllllMlHMiminiWMI
TONtf DON'Tf 7HAT SAOOIE
' NOVV, V,V PPECIOUS LITTLE ’
CHERW BLOSSOM, IVG'LL Ct
WHO C.AN IhPí: AM' 5HOG
Markús er kominn að eldin-
um á örskammri sund. Hann
stekkur af baki ...... hann
þrífur áklæði af vagninum og
reynir að kæfa eldinn, en á með
an hleypur Tona að hesti hans.
— Tona! Ekki að fara á bak
hestinum. Hnakkgjörðin er ..
En Tona heyrir ekki hróp
Snúðs. Hún fer á þeysireið og
hugsar með sjálfri sjer: — Nú
skal jeg sýna Sirrí, hver kann
að ríða og skjóta.
...J