Morgunblaðið - 26.08.1950, Blaðsíða 8

8
MORGUNBLAÐIÐ
Laugardagur 26. ágúst 1950
■*- MbmingarorS .
“ Fraitih: áf fcls. 5
iít ljóslega hið guðlega'í mann-
e Slinu. Og þvi var það, áð aðrar
salir fundu hljómgrunn í hennar
sál. Það unnu henni allir, sem
henni kynntust. Hið stutta líf
hennar var leitt til ljóssins. Og
þfess vegna gat hún tekið undir
njeð fornskáldinu, sem kvað fyr-
irj þúsundum ára: „Leið mig frá
iríyrkri til ljóss, leið mig frá
dauða til ódauðleika". Og baen
hennar var heyrð. Það gat ekki
hjá því farið. Sá, sem biður af
hreinu hjarta, fær bænheyrslu.
Hún reyndi það, sem innsæis-
nienn kalla „svartnætti sálarinn-
ar“. Þá finftst manninum, að
hann sje yfirgefinn af guði og
mönnum. Og hún grjet beiskum
tárum í einrúmi, ein og yfirgef-
in, að henni fannst. En svo kom
©pinberunin. Ljósið handan við
rftyrkrið birtist innri sjón henn-
íir. Hún var búin að finna guð,
s :m hún þráði. Og þá var, sem
aUt hennar líf væri fullkomnað.
J ví að stuttu síðar hvarf sál
t ennar innfyrir fortjaldið mikla.
J|á, það var fullkomnað, „því
r íoldin á ekkert, sem andinn sjer,
e n allt er dautt, sem guð vill ei
1 ta“. Vjer skynjum í þessu æðra
\ ald, sem skilur og veit hvað
s erhverri sál er fyrir bestu. —
I bba er horfin likamssjónum
■\ orum, en tilvist hennar og líf
i ar óður um hin eilífu verðmæti
s :m mölur og ryð fær ekki grand
í 5. Fegurð mannssálarinnar er
s innun um ódauðleika hennar.
l rjer þurfum því ekki að harmr
Hið hverfula á sjer enga tilvist,
c g hið varanlega líður aldrei und
ir lok. Þetta er boðskapur lífsins
sjálfs. Fögur sál er stjarna í tár-
anna dal, þar sem tíminn og ei-
ljfðin mætast. Og þeir, sem sorg-
in hefur sótt heim, geta því ho”'
fram á við með sólbros í augum,
vitandi, að hrein og göfug sál er
óháð fallvaltleik efnisins. — Ebba
hefur öðlast hinn fullkomna frið-
inn, og nú veit hún, að „heimþrá
vor til guðs er lífsins kjami“. —
Minningin um hana er blíð og
fögur eins og bros hennar. Og
bros hennar skal lýsa oss um ó-
farna ævibraut. Sál hennar hvíl-
ist í hennar eigin Ijósi og hennar
eigin fegurð. Allt er því fullkomn
að. En á meðan við bíðum, skul-
um við minnast þessara orða
skáldsins:
„Vjer eigum söngva
heyrnarheimi yfir,
sem hjartað kvað, er enginn
vissi til.
Það er svo margt án máls,
sem eilíft lifir
er múgsíns óp skal drukkna
í gleymsku hyl.
Eitt svanahljóð, sem andinn
orðlaus slær i
af innsta strengnum, jörðu’
er ei við hæfi;
Það getur liðið léngra en málið
nær,
og laugað böl og mein af heilli
ævi“.
(E. B.). |
S. Sörenson.
| S^|>ió%era sræktuð risastór aibrigði ílýra
> Kftir THOM AS jHARKIS
frjettaritara rteuters. ý '
STOKKHÓLMI — Þrjár gyltur
í S-Svíþjóð búa yfir miklu
leyndarmáli. Það er leyndar-
málið um það, hvort vísinda-
mönnum muni í framtíðinni
verða kleift að gera menn að
risum, ef þeim sýnist svo.
Risadýr.
Gösta Hæggquist, prófessor í
Stokkhólmi. og dr. Allan Bone
gera tilraunir með þessar gylt-
ur, og ef þeim skjátlast ekki,
þá verða grísirnir, sem þær
gjóta í næsta mánuði, helmingi
stærri en mæðurnar, þegar þeir
Vaxa upp,, - Þessum , tveimur
ájgætu vísíndamöhhum hefir
þegar tekist að ræfcta kanínur,
sem eru hálft fimmta kg að
þyngd. En mæður þeirra voru
um helgingi ljettari.
Litningunum fjölgað.
Þessar risakanínur, og ó-
bornu grísirnir væntanlega líka
vaxa svo mjög, með því að litn-
ingunum hefir verið fjölgað.
Alþýðu manna verður best gef-
in hugmynd um, hvað litning-
1 ar sjeu, með því að segja, að
| þeir sjeu hluti frumuvefsins. En
I það. sem máli skiptir, er, að
I þeir hafa áhrif á einkenni
i líkamans. Því fleiri sem litn-
Boiungarvíkurvegur vígður í dag
í DAG kl. 3 vígii* biskupinn yfir íslandi, herra Sigurgeir Sig-
urðsson veginn um Óshlíð til Bolungarvíkur. Að þeirri athöfn
lokinni verður haldin útisamkoma í Bolungarvík. Þar munu
biskupinn, vegamálastjóri og þingmaður Norður-Isfirðinga m. a.
flytja ávörp. A myndinni hjer að ofan sjest staður sá á Bo!-
ungarvíkurvegi, sem krosgmarkið verður sett upp á.
ingarnir eru því stærri verður
líkaminn.
Vísindamennirnir snúa sjer
þá að, móðurinni til að f jölga
litningum afkvæmisins. Þeir
sæða hana (frjógva hana á
vísindalegan hátt) og blanda
sæðið efni, sem kallast colchi-
cine. Þetta lífræna efni, sem áð-
ur var notað við gigtlækningar,
veldur því, að litningum af-
kvæmisins fjölgar.
Einnig risajurtir.
Um nokkurt skeið hafa menn
kunnað að framleiða risajurtir
með því að fjölga litningum
þeirra. En menn vissu ekki,
hvort sama árangri yrði náð á
dýrum fyrr en sænsku vísinda-
mönnunum tókst að rækta risa-
kanínurnar, sem fyrr getur.
Kanínurnar eru nú orðnar
nokkurra mánaða gamlar, og
virðast þær vera við bestu
heilsu. Grísirnir eru líka vel
kynjaðir, komnir af verðlauna-
svínum í báðar ættir, svo að
heilsa þeirra ætti ekki að verða
bágborin.
Búist er við, að grísirnir
verði af veniulegri stærð við
fæðingu eða það voru kanín-
urnar að minnsta kosti. En
menn ætla, að þeim taki að
fara óvenjulega mikið fram úr
bví að þeir eru þriggja vikna.
Hvað kemur á daginn?
Dr. Bone segir, að hann voni.
að vísindamenn fái svar við
fjölmörgum ráðgátum með fæð
ingu og uppvexti þessara grísa.
Til að mynda er ekki gott að
segja, hvort þessi risadýr verða
ófrjó eins og risakanínurnar
“ða ekki. Þá er ekki sköpuð ný
tegund, sem æxlast á eðlilegan
hátt. Þá gæti hu.gsast, að kjöt-
ið af þeim yrði lakara en af
venjulegum svmum. Ein gyltan
á að gjóta nú í fyrsta sinn, önn-
ur í annað sinn og sú 3. í 6.
sinn.
Ef tilraunin skyldi bera ár-
angur, ætla vísindamennirnir
að gera hana á kúm og hryss-
um.
Erfitt að kría út fje.
Sjálfir hafa þeir ekki skýrt
mjer frá fjárhagshlið tilraun-
anna, en vinir þeirra tjá mjer,
að yfirvöldin hafi að þessu
sinni verið fastheldin á fje.
Sænsk stjórnarvöld hafa ann-
ars j orð á sjer fyrir að sýpa
Jnýjúngum' örlæti. Þeir f jelágar
(urðu að berjast sleitulausri bár
áttu í rannsóknarráði landbún-
■ aðarins til að herja út úr því
60 þúsundir uop í kostnað við
rannsóknir sínar. A meðan urðu
þeir að leggja fram fje úr eig-
in vasa. I framtíðinni má bú-
ast við, að þeir geti fengið það
fje, sem þeir þurfa. Til þess
hafa tilraunir þeirra með kan-
ínur borið nægan árangur.
Enn skammt á veg komnar.
Hæggquist, prófessor, sagði
nýlega: „Rannsóknir okkar eru
enn á byrjunarstigi, og við eig-
um langt í land áður en við
skiljum til hlítar öll þau lög-
mál, sem hjer koma til greina.
Sjerstaklega þurfum við að
kynna okkur betur þau lögmál,
sem vöxturinn lýtur.
Svo að við snúum okkur að
hagnýtri hlið málsins, þá býst
jeg við, að svo kunni að fara,
að við getum framieitt óvenjú-
stóra nautgripi og stærri ali-
kálfa“.
Verða aldir upp rísar?
Þá var próíessorinri að því
spurður, hvort hægt yrði að
skapa risavaxna menn á sama
hátt, ef til kæmi.
Hann svaraði því svo: „í orði
ætti það að vera hægt. Þegar
til kæmi er ekki líklegt, að
nokkur kona fyndist, sem vildi
geta barn á þann hatt, sem til—
raunirnar krefjast. Engin kona
vildí heldur sjá barnið sítt
verða að risa. Svo held jeg að
lítill fengur yrði að þesskonar
mönnum. Ekki mundu þeir
bæta mannkynið nje bjarga
því“.

<~>T% **
| áuglysenöyr athuglBI
*S ísaft ug Vörður er
vinsælasta cg fjölbreytt-
asta blaCiS í sveitvic
landsins. Kemur út einu
sinni { vi>u — 16 síður.
Eftir Ed Dodd
.1
M? oiingar túlkfins
LUNDj UM — BréSka blaðið
Daily 'h • ■ nh hefur um þessar
triundii útgáfu á minningum
túlks Hitlers, dr. Paul Schmidts.
Var Schr. dt viðstaddir alla
uijeirí hafL • furidi Hitlers cg er-
lénJra ‘ V"náh ir.- 'rá þvi {
jpr: '1335 þ til i des. 1944.
Sooecn, without bits> to hahcu
HIM, POLLOWS rne BIOD5/
1) Tryggur eltír íuglana upp
á sitt eindæmi.
2) A JVlEUAN — Vertu ró-
legur, pahbi. Jeg skal binda um
sárið.
G0099R WINDS 711
I COVcY OF EOV'VHin AblD
CO.Mcö TO c'OhiT
3) Lunier n nur þjótancii! 4) Tryggur hefur ' aku
eftir teinunum. Verkamennirn-, nænsnin og tekui sje. að iri
ir eiga að sækja tcrpentínutunn'j um varðstöðu á 3... nbrauta
ur upp í gömiu vc ksmiðja. I teinunum.
Framh. af bls. 7.
eflist og geti tekið til starfa hið
allra fyrsta. Blómsveigur verð-
Ur í dag lagður á legstað Jór-
unnar Guðmundsdóttur og
manns hennar, Jóns Ásmunds-
sonar, þar sem þau hvíla í Út-
skála’úrkjugarði. .Ettingjar,
Venslaf 'k og vinir blessá minn-
ingurt um þau góðu og merku
Hjón.
Iríkúr J Brynjólfsson.
Markús
- AfmæSi