Morgunblaðið - 05.07.1951, Blaðsíða 7

Fimmtudagur 4. júlí 1951

7
Mýrasýsta
Framh- af t»ls. 6
vegi og sýsluvegí, miíst fyv.u oltk
lán. Þessir vegir kostuðu ár, !),’)
Jiúsund krónur eða urfl f& J.'úsund
liver km. íil iafnaðar.
Gömlu vegirnir ein víða orðnir
all úreltir, þ. e. a. s. of lágir, alltof
lilykkjóttir og jafnvel það versta
hve ræsin eru mikið injóri) en veg-
nrinn beggja mcgin og því hættu-
lcg. Harma jeg það rrtjög að fá
ekki nægilegt fje tií aö ráða bót
á þessu. Á mínu svæði af þjóð-
vegum hef jeg þó getæft s. h 9 ár
endurbyggt 30 til 50 ræsí á ári,
en það þyrfti að vera rnikið meira.
Á hverju ári hef jeg eíimíg getáð
fækkað meira og minna hættuleg-
iim beygjum og gleðst yfir hverri
hættubugðu sem hverfur.
VEGNA SLYSANNA
Auk þess sem búendur i vestustu
h.reppnm Iv'Týrasýshi, Hraunhreppi
cg Álftaneshreppi vantar Jnjög til-
finnanlega bættar samgangur eru
þær og mjög aðkallandi vegna
s.ióslysanna við Mýrar. Slysavarna
fjelag Islands hefir sent hingað
til Borgarness fullkomin fluglínu-
tæki til varúðar og siðasta slysa-
varnaþing samþykktl mjög á-
kveðna áskorun á vegamátastjórn-
ina að koma sem fyrst fuUhomnum
vegtim niður að sjávarströndinni
«f vera mætti til björgunar ein-
hverjum mannslífum.
Við þær vegaframfevæmdir, sem
mjer hef ir verið trúað fy rir hef jeg
venjulega tvær vjeiskóflur, tvær
jarðýtur og tvo veghcfla, en þeir
hefla, auk minna vega, nálega alla
vegi í Vestfirðingafjórðungi allt
að Isafjarðardjúpi, þó sjaldan í
Strandasýslu, en líka nokkuð sunn
an Hvítár. Þetta er afarmikið
svæði og byggíst verkíð mjög á ár-
vekni og dugnaði hefilstjúranna,
enda hefi jeg í því, ei»s og svo
mörgu öðru verið heppínn með
menn, og jeg vil nú að svo marg
gefnu tilefni, taka fram að jeg
felst ekki á hin margumtöluðu
vinnusvik, jeg held að þau sjeu
mest yfirmönnnnum að kenna, en
jeg hef minni trú á verkstjórun-
um yfirleitt en verkaraönnurum.
Það hefur ekki svo mikið að segja
þó einn og einn verkamaðnr sje
ckki duglegur, en hítt er dýrt fyrir
fitvir.nurekandann að hafa Ijeleg-
an verkstjóra. Verkstjórnhi er eitt
þýðingarmesta trúnaðarstarf í okk
ar þjóðfjdagi, en hefir því míður
«kki verið gefinn sá gaurour sem
fckyldi.
FLEIRI BRÝR
Jafnframt vegáframkvæmdun-
tim hafa verið byggðar margar
brýr í hjeraðinu, en þó vantar
mikið enn, einkum era það smá-
hrýr, sem enn vanta, þó eru sum-
í>.r allstórar, s. s. á Hvítá hjá
Kjarnastöðum og Norðurá í Norð-
urárdal o. fl. Sú saga er sögð um
f ráfarandi þingmann Mýramanna,
og er hún vel sannaníeg, að hann
hafi lofað Þorbjörgui á Bjarna-
stöðum að brúin skytdí koma áður
en hún yrði 100 ára, en Þorbjövg
varð meira en 102ja ára og ekki
kom brúin. Þorbjörg verður jarð-
sungin að Gilsbakka ámorgur. þar
sem hún kornung varð prestskona
og líka ung prestsekkja, en síðar
tim marga áratugí bóndaiona uð
lljarnastöðum.
Það þykir mörgum að vonum
ganga seint að vega og brúa land-
jð, en þó er nú svo að við sem cr-
Jim miðaldra og þar í k i lng mun-
nm sannarlega tvenna íímana. Jeg
I.ynntist af eigin raun vegjeysi og
samgönguleysi áranna eftir alda-
mótin og fjekk verulega á því að
henna. Mjer fanftst þvi jeg ekki á
annan hátt geta orðið þjóð minni
og ættjörð betur að notum en að
vinna að umbótum á svo-lítt numdu
starfssviði og hef nú nýlokið ald-
í’ifjórðungs starfi og er svo hinna
að meta hvernig tekist hefir.
siendiregar 3. besfa frjálsiþrótta
*sl~
Eftir AtLA STEINÁRSSON,
frjettaritara Mbí. með íþrótta-
mönnunum.
OSLO, 29. júní: — í kvöld var
það íslenski fáninn, sem dreginn
var að hún á stöng sigurvegarans
á Bislett-leikvanginum að lands-
keppninni lokinni. Orlítil vind-
hviða gekk yfir leikvanginn og
breiddi úr okkar fagra fána um
leið og fyrstu tónar þjóðsöngsins
ómuðu yfir leikvanginum.
Yfir 10 þús. manns hyllíu
síðan íslensku sigurvegarana,
þökkuðu þeim skemmtilega
og drengilega keppni og ósk-
uðu þeim til hamingju með
sigur í 12 greinum af 20 og
sigurinn í landskeppninni við
Dani og Norðmenn. ísland,
minnsti bróðirinn, hafði kom-
ið og sigrað milljónaþjóffirnar.
Á stigatöflunni stóðu tölurnar:
ísland — Noregur 110.5:101,5.
ísland — Danmörk 113:98,5.
Noregur — Danmörk 118,5:
93,5. Enn einn hlekkur í
keðju norrænnar samvinnu
hafði verið ofinn.
NÆSTI EVRÓPUMETHAFINN
Á FERÐINNI?
Keppnin í kvöld hófst með
stangarstökki. Útlitið var síður en
svo gott. Torfi hafði um morgun-
inn kennt hálsbólgu og hafði hita.
Eigi að síður gekk hann til keppn
innar eins og ekkert hefði í skor-
ist. Allir þóttumst við r>já að
Torfi væri veikindanna vegna
mjög illa fyrirkallaður er hann
fór sín reynslustökk. En annað
kom á daginn. Byrjunarhæðin
var 3,40 m. Anund, Noregi, var
sá eini, sem byrjaði þá, en komst
ekki yfir fyrr en i 3. tilraun. Á
3,50 m byrjaði Kolbeinn og fór
hátt yfir í fyrsta stökki. Sama
gerðu Danirnir báðir, en Anund-
kaas ekki fyrr en í 3. stökki. 3,60
feldi hann hinsvegar og var úr
keppninni. 3,70 felldi Stjernild í
fyrstu tilraun, en hinir ílugu yf-
ir. Hvað skyldi Kolbeinn komast
hátt?, spurðum við hvorir annan,
er hann fór yfir 3,80, einnig í
fyrstu tilraun. Enginn hinna
reyndi og ef til vill hefur Wiberg,
D, iðrast þess, því 3,90 felldi hann
og Kolbeinn hreppti því 1. sætið
og átti einnig 3 ágætar tilraunir
við 3,90.
EINVÍGIÐ HÓFST
Stjernild fjell úr á 3,90 m. Og
nú hófst einvígið milli Kaas og
I Toría. En Torfi vissi til hvers
hann var á Bislett kominn. 4 m,
4,10 og 4,20 fór hann allt i "yrstu
tilraun og hátt yfir. Þarna skildi
með honum og Kaas. En Torfi
Norðurlanda
Torfi var yfir 4,42 á stöng

Torfi Bryngeirsson stekkur 4.30 m.
JÓEL SIGRAR DANINA
Spjótin flugu eins og skæða-
drífa um völlinn. Jóel tók foryst-
una í fyrstu umferð með 60 m
kasti. Við urðum vongóðir. En
methafinn norski, Mæhlum, svar-
aði í 3. umferð með 62,34 m og
það nægði til sigurs. Landi hans,
Röberg, komst einnig fram fyrir
4 SEK. FRAMFOR A 8 DOGUM
Svend Gregersen, D, íók for-
j'stuna í 1500 m hlaupinu, en var
vel fylgt eftir af hinum og Sig-
urður Guðnason var í þeirra
hópi. 400 m voru hlaupnir á 62
sek. og hraðinn iókst stöðugt. —
Sigurður var hvergi á því að láta
undan. Vefling fór nú að hugsa
Jóel í síðustu umferð, og hlaut til átaka og enn jókst hraðinn.
annað sætið. j Nú varð Sigurður að gefa eftir.
Adolf byrjaði einnig vel, en þó; Það er hringt til síðasta hrings
var eins og hann kynni ekki vel og enn eykst hraðinn. Það fer að
við sig þarna og snerpan var ekki togna úr hópnum. Gregersen leið
sú sama og við höfum sjeð hjá, ir en Vefling er sem negldur við
LONDON, 4. júlí: — Gull- og
dollaraeign sterlíngspundssvæðis
ins lækkaði á fvrsta fjórðungi
þessa úrs úr 63 rrnlljónum
sterlingspunda i 54 mHljónir.
•— Reuter.
var ekki ánægður. Hann hefur í
vor löngum haft hug á metinu.
Ráin lá á 4,30, 5 cm hærra en
metið. Torfi ílýgur yfir og veif-
ar til þúsunda fagnandi áhorf-
enda. Og nú var hann kominn í
„stuð“. Það er hækkað í 4,42 m.
Aðnlaupið og uppstökkið er gott.
| Hann er vel yfir og óp áhorfenda
■ eru byrjuð. En handleggirnir
voru enn hinum megin og þeir
. tóku rána með sjer. í 2. og 3. til-
! raun munaði einnig mjóu — en
nógu og Norðurlanda- og Evrópu-
metið kemur ekki fyrr en síðar.
, ÖRYGGI ARNAR RÓAR
‘ TAUGARNAR
| Á meðan Torfi fjekk hjörtu
allra til að slá örar höfðu grinda-
hiaupsmennirnir grafið sjer start
holur. örn tók í upphafi foryst-
una. Með fögrum stíl rann hann
yfir hverja grindina af annari,
svo örugglega að taugarnar róuð-
ust og um stund greip sú tilfinn-
ing mann, að ísland gæti ekki
tapað landskeppninni.
En bilið milli Arnar og hinna
ikeppendanna minnkaði svo und-
j arlega lítið. Það var oltkar eigin
Ingi, sem fylgdi honum svona
fast eítir. Ingi hafði komið Norð-
mönum og Dönum á óvart, of til
vill mest allra íslendinganna. —
Hann hafði verið talinn auðunri-
inn, en á daginn korn að hann
var skuggi Arnar og ofjarl ná-
lcga allra hinhá, bæði i 110 og 400
m grind.
honum á Iþróttavellinum heima.
GÓÐ SAMVINNA
400 m hlaupararnir tóku sjer
stöðu. Guðmundur var á 1. braut,
en Ásmundur á 6. Þeim var ætlað
að vinna tvöfaldan sigur í þessu
hlaupi og á daginn kom, að það
var þeim auðvelt. Ásmundur
þaut af stað, sem kólfi væri skot-
ið, en Guðmundur á innstu braut-
inni, rann áfram án nokkurra á-
taka, eins og hans er vani. Á síð-
ari beygjunni jók hann hinsveg-
ar hraðann, og er út úr henni
kom hafði hann tekið við foryst-
unni af Ásmundi. En Guðmundi
fannst ekki mikið liggja á. Hánn
var orðinn öruggur sigurvegari
og hægði á sjer til þess að Ás-
mundur ætti hægara með að
fylgja og benti honum að fylgja
sjer. Þeir höfðu unnið vel saman
á leiðinni. Ásmundur sá um fyrri
hlutann og að Norðmennirnir
voru útkeyrðir í enda hlaupsins.
Guðmundur tók síðan við og ís-
landi var tryggður tvöfaldur sig-
ur.
hann. Beina brautin er eftir og
Vefling er við hlið Danans. Bar-
áttan er geysihörð, en með hjálp
mannfjöldans tekst Vefling að
komast brjóstbreidd fram fyrir
og slíta. Sigurður hafði fylgt
þeim vel og lauk hlaupinu 5. á
4:09,4 mín., sem er heilum 4 sek.
betri tími, en hann hefur áður
náð og 3 besti árangur íslend-
ings. Stefán Gunnarsson varð í
upphafi að láta undan síga og
varð sjötti.
IÍÖRÐUR IíESTI SPRETT-
HLAUPARI NORÐURLANDA
Og nú var röðin komin að 100
metrunum. Örn kom inn í stað
Hauks og hann ásamt Herði áttu
nú að kvitta fyrir landskeppnina
í fyrra og taka af allan vafa um
það, hvar bestu spretthlauparar
Norðurlnda væru til húsa. Skotið
reið af og Schibsbye var fyrstur
upp, en Hörður á hælum hans.
Orn sat hinsvegar mjög illa eftir,
en gaf sig hvergi og náði sjer vel
upp á síðari helming leiðarinnar.
Baráttan stóð enn milli Harðar
og Schibsbye. En hún var stutt í
þetta sinn. Eftir um 40 metra var
sýnt, hver fengi að slíta snúruna.
Scibsbye og Henry Johansen
háðu einvígi um 2. sætið, en einn
ig það varð stutt. Óheppnin hafði
í þcssu hlaupi mætt á Dananuin.
Hann tognaði um 15 m frá markí
og holtraði þangað síðastur. Örn
hafði dregið Toosbuy og Hansen
uppi og þéir voru með lyrirvara
úrskurðaðir jafnir og stigum
skipt.
GREINARNAR, SE5I
RJEBU ÚRSLITUM
Kringlukastið stóð yfir. Það á-
samt þrístökkinu gat ráðið úr-
slitum þessarar tvísýnu lands-
keppni. Huseby brást ekki nú
frekar en fyrri daginn. Hann
byrjaði með rúmlega 45 metra
kast (skaut niður 45 m merkið
við mikinn fögnuð áhorfenda).
En það voru engir viðvaningar,
sem móti honum kepptu og
höfðu engu síður augastað á 1.
sætinu. Stein Johnsen, N, og
Munk Plum, D, náðu báðir betri
köstum. Huseby ljet það ekki á
sig fá. Rólegur gekk hann í hring
inn , fimmtu umferð. Þá kom það,
sem beðið var eftir, 47,92 m. Og
enn var Huseby hylltur á verð-
launapallinum.
Kringlan var hinsvegar ekki
eins þæg við Þorstein Löve. Það
var eins og hún vildi allt annað
en lúta vilja hans. Hann varð að
láta sjer nægja 43,95 m og 5.
sætið.
Kristleifur byrjaði vel í þrí-
stökkinu. Náði 13,88 m og var í
2. sæti á eftir Preben Larsen, D.
Kári var hinsvegar óheppinn. —
Átti tvö ógild stökk um 14,50. í
fjórða stökki fór hann 13,92 og
í 5. 14,20. Útlitið var bví gott. En
þá komu Norðmennirnir og fóru
hver á eftir öðrum 14,14 m. Þetta
gerði strik í reikninginn, en eigi
að síður máttum við vel við úr-
slitin una.
TÍMAVÖRÐUNUM BREGÐUR
Tiu km hlaupið var enduríekn-
ing á 5. km, daginn áður, að því
er snerti „taktik“ Norðmann-
anna og hrifningu áhorfencli
Kjersem og Slátten tóku foryst-
una og Greenfort fylgdi þeirii vel
eftir. Norðmennirnir unnu hins-
vegar vel saman og skiptust á urn
forystuna á hverjuro hring. Á 17.
hring auka þeir hraðann og
Grennfort fylgir þeim ekki leng ■
ur. Kjersem er nú einn um að
„leiða“, en gætir þess vel að hafa
Slátten hjá sjer. En að því kom,
að Slátten varð að gefa eftir og'
Kjersem eykur þá íerðina drjúg-
um og slítur snúruna. Greenfort
var um 80 m á eftir Slátten og '
hafði þá náð landa sínum, Thög--.
ersen aftur. En nú var það hann
sem hjálpaði Greenfort með þvi
að auka hraðann stöðugt og bók-
staflega leiða Greenfort upp að
hlið Slátten, sem varð að láta í
minnipokann á endasprettinum.
Kristján og Victor áttu báðir
prýðisgott hlaup. Kristján lá aft ■
astur i fyrstu, en jók svo hrað ■
ann og kom 5. í mark, eftir sjer ■
staklega gott hlaup.
Tímavörðunum brá heldur c:\
ekki í brún, er þeir litu á klukk ■
urnar, 3 fyrstu menn undir 30
mín. Við nánari athugun kom i
ijós, að hlaupið var einum hring
of stutt. íslenska metið heíði
þarna verið bætt verulega, ei!
þessi mistök hefðu ekki átt sjer
stað. En það kemur bara næst>
Kristján er í góðri þjálfun.
AUÐUNNIÐ BOÐHLAUP
Þá var aðeins boðhlaupið eftii.
i og þegar sjeð fram á sigur ís-
lands, svo framarlega, sem þeir
1 kæmu að marki. Örn hætti þ\ i
við þátttöku í hlaupinu, encía
hafði hann þegar keppt í 5 grein ■
um.
Ingi hljóp fyrsta sprettinn á-
gætlega. Fór heidur hratt af stað
og kom annar í mark á undan
Dananum. Hörður tók við og skil
aði nokkru forskoti til Ásmundar,
sem átti í vök að verjast, en var
þó aldrei í hættu. Úr því þurfti
eklci að sökum að spyrja. Guð-
mundur sá um það. Millitímarnir
voru 51,8, 50,0, 50,7 og 49,0.
„VIÐ KOMUM TIL AÐ SIGRA“
Keppr.inni var lokið með sigri
Islands. Drengirnir höfðu ekki
farið til einskis. Þeir voru uppá-
hald áhorfendanna og með þeirn
fylgst af áhuga hverjum af öðr-
um, eftir því hver þeirra stóð i
eldlinunni. Hjá liðinu ríkti sá
andi, sem gerir slíkan sigur, sem
þeir unnu, kleifan. Þeir eiga alli:
sinn þátt í þessum sigri og allir
voru þeir fúsir að leggja sig fram
kæmi það að gagni.
Stighæsti maður mótsins var
Örn Clausen og hann keppti jafn-
framt í flestum greinum, eða 5
alls. Þó hafði hann milli þess tíma
til að hlaupa til landanna og
þakka þeim fyrir þeirra skerf.
Hörður, fjórfaldur sigurvegari,
Guðmundur með sína frægu
endaspretti, Torfi, sem næstum
varð Evrópumethafi í stangar-
stökki og Huseby, sem hefði get-
að staðið aftan við kúluvarps-
hringinn og sigrað samt — verða
allir ógleymanlegir þeim, sem á
horfðu. Og þannig mætti lengi
telja.
Islenski flokkurinn er vel a3
sigrinum kominn. Hann hefur
náð árangri sínum á hreinan hátt.
Engin sjerstök heppni og síður en
svo laus við óheppni. Það fólst
dýr sannleikur í ummælum Bene
dikts Jakobssonar, landsþjálfara,
við eitt Oslóarblaðanna við kom-
una þannig. „Við komum hingað
til þess að sigra".
Torfi, Huseby, Guðmundur,
Clausenbræður og Hörðuf fóm
til Svíþjóðar í morgun, þar sem
þeir munu keppa á nokkrum stöð
um. Hinum verður skipt í hópa
og þeir keppa í nágrenni Osló-
borgar. Heim verður haldið á mið
vikudajh_____________
Ræðismenn verða
sendifulítrúar
EONN — Dr. Schlange-Schöning-
en ræðismaður Þjóðverja í London,
Dr. Hausenstein ræðismaður í
París og D,r; Krekeler í Washing-
ton .Kafa nú verið hajkkaðir í tign
og kallást sendifulltrúar hjeðan
i frá.