Morgunblaðið - 01.09.1951, Blaðsíða 5

r
Laugardagur 1. sépt. 1951
tt(JKlr II tVttLAttlti
ð
IVIunið effir
Heimasaumur hefur farið í vöxt á síðari árum
felaylasriyrflnig
Látið sykurmola í tepottinn, ef
han« er ónotaður, það varnar
my&iu.
Vndlsþokki
effir sumarfríið
Hwrki sól nje vindar eru ákjós
anleg fyrir hárið eða hörundið
'og er því ekki úr vegi að gera
gagnráðstafanir núna.
Að því er snertir hárið skal
núa hárbroddana og svörðinn
með volgri olíu (soya-olíu) og
helst láta hana vera í yfir nótt-
ina. Til þess að olían komist vel
ínn í hárið sjálft, er gott að fá
einhvern til að strjúka það á
eftirfarandi hátt: hárinu er kom-
ið fyrir í tvöföldu grófu hand-
klæði, og strokið með volgu járni
(straujárni).
Þá er 2—3 eggjarauðum núið í
hárið, og það iátið þorna, en þá
er það skolað vandlega.
Að því er hörundið snertir er
einnig notuð volg olía. Hýja er
vætt í henni og lögð um andiit og
háls (bak og fyrir). Rýjan er
látin vera á í 20 mínútur, en
ein eggjarauða hrærð út í fáeina
dropa af olíu, og lítið eitt af gul-
iótarsafa.
UM langan aldur hafa húsrrueður
saumað allan fatnað sinn og bama
3inna heima. En þegar eauma-
3tofur tóku að spretta upp, og efni
manna fóra vaxandi, minnkaði
heimasaumurinn all mjög. Konur
?átu nú gengið i búðimar og
keypt það sem þær vanhagaði um
af fatnaði. Þetta var óneitanlega
miklu hentugra heldur en að
streitast heima við saumaskap.
Nú, þegar þrengir að, eykst heima
saumurinn aftur.
ÞEGAR BÖRNIN VAXA UPP
MiNNKAR HEIMASAUMUR
Tíðindamaður blaðsins hitti
reykvíska húsmóðir að máli fyrir
skömmu og spurði hana:
— Hvernig er það, saumið þjer
öll föt á fjölskyldu yðav?
— Nei, ekki nú orðið. Þegar
bömin voru lítil, þá var jeg vön
að sauma allt á þau og þá oft
upp úr gömlu. Stundum prjóuaði
jeg og heklaði á þau. Sonur minn,
sem er orðinn 13 ára, er orðinn
of stór til þess að jeg geti saum-
að á hann, og þó hef jeg saumað
honum skyrtur. En auðvitað
sauma jeg alltaf náttföt, bæði á

<#■
smmm .
MóðirCn ætlar að fara að sauma kjól á níu ára dóttir sína og
leyfir henni að velja með sjer sniðið og efnið.
Fisksaiat
Afgangur af fiski, helst ýsu, er
r.oíaður í salatið. Fyrst er salat-
I.tiiðum raðað í djúpa skál. Því
ræst er köldum fiskinum raðað
í smábitum þar í, og einnig
( artoflum, sem hafa verið skorn-
ar í smá skífur. Goít er að láta
í okkrar sneiðar af harðsoð.num
eggjum meá. Efst eru svo látnir
riðurskornir tómatar, og yiir
þetta er heiit legi, sem er lagað-
ur á eftirfarandi hátt: V2 teskeið
í í þurru sinnepi, 3 matskeiðar af
r.iataroiíu, 1 matskeið edlk, 1
r.iatskeið fint skorin pjetursselja.
Leginum er heíit yfir ca. 10—15
Riinútam áður en salaíið er fram
reiít. Til þess að rjctturinn sje
saðsainari- er hægt að hafa mayo-
nese-sósu með honum.
Þegar heim kemur, er farið að
sauma, og þarna sjest þegar veriö
er að máta kjólinn á litlu stúlk-
unni.
son minn og dóttur og líka mann-
inn minn.
MENN RÁÐA EFNI, LIT
OG SNIDI
— E ru'skyvtur sem þjer saumið
beima ódýravi heldur en þær sem
hagt er að fá í búð?
— Það munar ekki svo miklu á
verðinu, en það eru gæðin, sem eru
svo miklu meiri, þegar skyrtum-
ar eru heimasaumaðar. Sama cr
að segja um náttfötin. Náttfötin,
sem hægt ev að fá í búðunum eru
oft illa sniðin, frágangurinn á
þeim er ekki góður og einnig er
efnið oft ljóit. Ef þau eru neima-
saumuð, þá ræður maður sjálfui
efninu, litnum, sniðinu svo ekki
sje minnst á fráganginn.
— Mjer skilst að þjer eigið
idóttur, saumið þjer á hana?
I — Já, en ekki nema sumav-
Íkjóla, og ýmislegt smávegis. Hún
er nú líka orðin 1!) ára, svo hún
jer farin að s.iá að mestu leyti um
, fötin sín sjálf. En þó held jeg að
henni þyki gott að mega koma til
’mín og fá saumaðan einn og einn
kjól.
I
SAUMAKONA TIL MEIRI-
IIÁTTAR SAUMA
* — Tiikið þjer þá nokkurn tima
saumakonu?
1 — Já til þess að gera kjóla,
sem þurfa meiriháttav sauma við.
Það vill nú svo heppilega til að
jeg þekki ágæta saumakonu, og
hefur hún verið einskonar fjöl-
skyldusaumakona.
■— Hvað kemur hún oft til yðar?
•— Hún kemur svona fjóruni
sinnum á ári, og stundum oftar,
en það fer annars allt eftir pyngj-
unni. Það er mjög þægilegt að fá
hana, því hún kemur heim og er
ekki nema tvo daga með kjólinn.
LANGUR VINNUTÍMI
HÚSMÆÐRA
— Segið þjer mjer, hvernig er
með vinnutíma húsmæðra nú á
tímum? Er ckki hægt að skipu-
legg.ja vinnuna svolítið og gera
hana þannig auðveldari?
•— Nei, það er ekki hægt að
skipulegg.ia vinnuna hjá húsmæðr-
um. Okkar vinnutími er ajdrei
búinn, því það er alltaf eitthvað,
sem eftir er að gera, eða sem
hægt er að grípa til, En með einu
móti er hægt að ljetta okkar starf.
Ef ulljr í fjölskyldunni gera sjer
far um að ganga þriflega um og
finnst það vera jafnt skylda. sin
og húsmóðurinnar að taka til, þá
mundi allt ganga miklu betur. Það
sem okkur húsmæðruuum gremst
mest er, þegar við finnum að öll-
um er nákvæmlega sama hvort
við tökuuv til eða ekki. Ef við
finnum að starf okkar er metið að
verðleikuni, og hinir meðlimir
f.iölskyldunuar reyna að geia það
sein þoir geta til þess að íbúðin
líti sem best út, bá er jeg viss
um að engin húsmóðir telia það
eftir s.ier að vinna leugi.
•— Hvers vegna þurfa húsmseð-
ur ailtaf að hafa lengri vinnuúma
en aðrar stjettii' þjóðfjolagsins?
[ — Eihs og jcg sagði áðan, þá
er ekki hægt að Ijúka hcimilis-
verkum á neinum ákveðnum tíma.
En vinnan verður auðveldari, ef
•allir legg.iast á eitt með að hjálpa
til. Jeg skal nefna sem dæmi, að
macurinn minn h.iáipar m.ier oft
við uppþvott og elcki kemur svo
sjaldart fyrir að hann vyicsugi tepp
in fyiir mig. Sonur minn cg dóttir
hjálpa mjer lika stundum, en síð-
an hún i’ór að vinna úti, bá hefur
hún auðvitað minni túna af-
gangs til heimilisverka.'
HJÁLPII) TIL VIÐ
IIEIMILÍSSTCRIIN
Þannig voru. orð húinar reyk-
visku húsmóður. Þ*er oru líklega
niargar, sem eru henni sammála.
Auðheyrt ei hve ofur auðvelt það
er að gleð.ia húsmæðurnar, sem
hafa kngstan vinnutíina alii'a
stjctta. Ef allir í fjölsky'dunni
legg.iast á ei,tt um að gera heimilis
störfin að leilt, sem er s.iálfsagðu.
og skemmtilegur. T. d. ef þeir
færu einum klukkutíma fyrr á fæt
ur á morgnana, og tækju til með
húsmóðurinni áður en þeir fara
til vinnu. Á sunnudögum fá ajlir
að sofa út nerna húsmóðirin.
Hversvegna ekki að skipta því nið-
ur á rneðliini fjölskyldunnar að fá
að sofa út á aunnudögum. Hafið
þetta hugfast og sannið til að
heimilislífið verður skemmtilegra
þegar allir eru samtaka með að
halda heimilinu hreinu og fáguðu.
.4. Bj.
Gæíið að því aff hafa allíaf
sama Iitinn á naglalakkinu og á
varalitnum, og verða þeir litir
aff fara vel viff fatalitinn.
iMargir kvarta yfir því að ómögu-
legt sje að láta naglalakkið tollæ
i, nema í mjög skamman tíma-
alveg sama hvaffa naglaiakk, senv
tiotað er, en lijer er ráð, semc
væri reynandi til að halda því á
Þegar neghirnar hafa fengift"
hina vikulegu snyrtingu, og notafö
hcfiu' veriff feitt krem til þess
að koma naglabömlunum á sinrt
stað, verður að gæta þess vel, a&
ekkert af kremiuu siíji eítir. Þaft
ei' einmitt kremið, sem gerir Jtað>
: ð verkum hve lakkið tollir illsc
á, þannig að best er að burstac
neglurnar rækilega með stífuiK
naglabursta í volgu sápuvatni, og
er því er lokið á að r.ugga sítrónw
safa vel á þær. Þaiuiig fer allf-
þaff sem eftir gat verið af krem-
inu cg styrkir neglurnar um leið,
Því næst eru neglurnar l'ægðai.
rueff mjúku skinni (vaska-skinni)
Þegar öilu þessu er lckið, þá
íyrst má lakka negluruar, ei»
gæta vel að því að íáta lakkið’
ekki ná alveg að naglaböndun-
rm, því annars geta neglurnaí
ekki „andað“, og gerir það affi
verkum að þær hætía að vaxa, og
er þeim hætt við að kiofna.
Myndin sýnir verðlauicaeldhús í leiguliúsi. í því eru öll hugs-
anleg þægindi samau þjöppuð, skápar og skúffur. ásnmt ótal
læulegra hugsaðra þæginda. Bcnda má t. d. á hillunte undiv
cldhúsboiðinu. Aðal kostur hennar er sá, að haigt er a<> draga
liana út og nota liana vara vinnu eða matarborð. I á er iriikiO'.
hagræði aö svcna hillu þegar gestir koma. Má þá nota liatia
iil að láta trá sjer ýmiss konar matarílát o. fl., en halda sjálfu
horðrýminu auðu til ýmsra annarra þarfa. — Það er smáatriöi
sem þessi, scm Ijctta vinnu (og skap) þcirra, er Ví eklhúsinu.
vinna, eu þar er oft þröngt. ekki síst þegar gestír eru.