Morgunblaðið - 02.11.1951, Side 14

14
MOKGLNBLAOlti
Föstudagur 2. nóv. 1951, 1
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiMiiiiiimiiiiiiiiiiiiMiiiMiiiiiiMiimiimiiin miiiiiiiiiiin
....Fiomhaldssagan 37
JEG EM ALBERT RfiMO?
.......... EFTIR SAMÚEL V. TAYLOR .
og maður vill steikja sjer kjötbita“.
„Jeg hugsa að jeg láti búa til
svona frystiklefa handa mjer. Santa
livað það kostar“.
„T>ú getur fengið þjer allt sem
Júg lystir hjer eftir“.
„Einmitt, Bob. Jeg fæ mjer það
sem mig lystir. Hvern fjandann varð
ar mann um kosfnaðinn“.
„Það besta við þetta er, hvað það
er einfalt“, sagði Rivers. „Við þu.f-
um ekki að gripa til neinna stórað-
gerða. Eiginlega eru þetta ir.eira en
tvær milljónir. Frekar eins og tiu
milljónir. Eða tuttugu milljónir. —
Uugsaðu þjer. Allt skattfrjálst. Ailt
i beinhörðum peningum".
„En við verðum að losa okkur við
skuldabrjefin“, sagði Pease. ,,1’að
getur kostað okkur eitthvað“.
„Og þó að við fáum ekki nema
lielminginn á mann. Það verður
samt hálf milljón".
„Mjer þykir leitt að gripa fram í
fyrir ykkur milljónamæringun iua“,
sagði jeg, „en mjer er orðið kalt. —
Hvernig væri að við kmumst að
rjettum niðurstöðum. Hvers vegna
haldið þið að jeg sje Rand?“
„Þvi ættum við að halda annað?“
sagði Pease.
„Þú vissir betur en svo i gærmorg-
«n“.
„Það hefir margt skeð siðan þá“.
„Til daemis?"
Pease leit á stóra manninn. „Á
jeg að eyða orðum á hann“.
„Það sakar ekki að tala vitið í
Jiann", sagði Rivers.
„1 gær gat jeg mjer þess bara til
eð þú værir. Graham, af því að þú
kannaðist við samlagningívvjelina
jþegar þú komst heim til mín. — En
jeg var aldrei viss“.
„En þú talaðir við Rand í lestinni.
Hann vissi ekki eins mikið og hann
átti að vita ..... um samlagninga-
vjelina11.
„Jeg talaði við Graham i lestinni",
sagði Pease. „Auðvitað var hann tíá-
lítið undarlegur. En hver mundi
ckki vera það eftir það sem hafði
komið fyrir".
„Og hvenær ákvaðstu það að jeg
væri Rand?“
„Við Jim lögðum saman tvo og
tvo“, sagði Rivers. ,.Við komumst að
Jveirri niðurstöðu að þú gætir ekki
verið neinn annar en Rand“.
„Og það er alltaf að koma meira
cg meira í Ijós því til stu?nings“.
«agði Pesae. -1 gærkvöldi vivsi jrg
ekki hvað þú hafðir undirbúið það
vandlega að þykjast vera Grah ini.
Og jeg hjelt þá að þú værir Gra-
ham, þvi að þú kannaðist við sam-
lagningavjelina".
„Jæja, en hvemig átti jeg þá að
kannst við hana, er jeg er Rand?“
Pesae brosti. ..Hæítu þessum láta-
fátum. Auðvitað veistu það fiá
Bömu heimildum og þú veist a'!t
hitt ---- frá konu Busters".
„Ethelene? ..... Jeg held'þú sjert
ekki með rjett uráði“.
„Jæja, jeg er ekki með rjettu ráði.
lEn þú fórst inn á skrifstofuna þina
í dag, á meðan Ethelene var þar og
Jþú komst þaðan út aftur með hinni
Stúlkunni. Það var ekki hringt i lög-
regluna. Ethelene varð þess vegna
að hjálpa þjer. Hún Ijet ekki
t)ól gna andlitið og gleraugun gabba
«ig _____ Og hvað varstu svo sem að
vilja þangað? Ethelene hefði hringt
i lögregluna, ef hún hefði ekki verið
jn'n me,gin. Otkoman bendir alltaí í
sömu átt, Rand“.
„Jeg sagði ykkur hvað skf’ði",
sagði jeg. „Þeir náðu Marv og jeg
hefðir þú farið til lögreglunnar. —-
Það hefði hver maður gert í hans
sporum. 1 stað þess borðaðir þú jarð-
arber til að geta bólgnað i andlit-
inu.....“.
„Það var eitur-eik.....“.
„Jæja, eitur-eik. Hvaða máli skipt
ir það. Þú breyttir á þjer andlitinu
þegar áfcrmið mistókst. Og við vit-
urn vel að þú ætlar að gera aðra
tilraun. Þess vegna leigðum við
skrifstofuna hinum megin i gangm-
um. Þú ert ekkert blávatn, Rand.
Kannske var þttta allt ákveðið á
þennan hátt. Þú biður þangað til
'lögreglan er búin að fullvissa sig
um að Graham er Graham. Og svo
gengux þii frá hoVium einhverja nótt
ina og stígur inn i hans pláss“.
„Ekki sem vitlausast“, sagði Riv-
ers. „Og á meðan tekur þú bækur
tii að vinna úr þeim heima, svo að
þú þekkir- alla hnútana. þegar þú
tekur við fyrirtækinu af honum“.
„En Buster?“ sagði jeg. ,.Og Cora?
Og hvað um Bill Meadowes?“
„Hvað um þau?“ sagði Pease.
„Kannske eru fleiri þin megin cn
Ethelene ein. Kannske eru þau öll
þin megin. Það hreytir engu. Þú cit
að undirbúa það að kippa Graham
burt. Hvað kemur okkur það við
hverjir eru með þjer? Það ert þú
sjálfur, sem skiptir okkur máli“.
,,Já“, sagði Rivers. „Þú veist hvar
skulda'brjefin eru“.
„Og við ætlum að ná þeim. Rand“,
sagði Pease. „Þú um það, ef þú vilt
liggja þarna þangað til þú færð
lungnabólgu. Við höfum nógan
tíina“.
,.Þú mátt trúa því“, sagðí Rivers.
„Jim, athugaðu hvort kaffið er ekki
oiðið heitt. Það er dálitið kalt
hjerna".
Pe.ase opneði þungu dyrnar og
fór. Hann kom aftur með kaífi-
könnu og tvo bolla. Jeg andaði að
mjer kaffiilminum. Jeg sá andlitið
á konunni í gættinni um leið og
hann lokaði á eftir sjer. -—• Pease
hellti kaffinu i bollana og þeir
hteldu ut.an um þá með báðum hönd
„Ef jeg fæ kaffi, þá skal jeg segja
ykkur hvar skuldabrjefin eru“,
sagði jeg.
„Nú er hann farinn að átta sig“,
sagði Rivers. „Pease, náðu í aniian
hal!.a. Við kölluin þetta tveggja-
milljón-dala-kaffibollann", sagði
ihann.
i „Það er ódýrt“, sagði jeg. — Jeg
hellti í mig kaffinu. Mjer hlýnaði
innanbrjósts, en jcg skalf öllu meira.
„Verðum við að vera hjer?“.
Jeg reyndi að grípa í kindarlæri,
sem hjekk niður úr lofrinu. Það var
grjóthart og fingurnir á mjer voru
' svo stirðir að jeg missti takið. Pease
sli' mig með kaffikönnunni og Riv-
ers ,gaf mjer hvert kjaftshöggið af
öðru. Þegar jeg dntt í gólfið, spark-
aði hann við mjer með fætinum
þcngað til Pcase sagði: ..1 euðanna
bænum, gættu þín. Bob. Við meg-
um ekki gera vit af við hann. Ekki
• stvax að minn-sta kosti".
Pease dró hann'i burt. Þeir sett-
ust á frystitækið. „Þakka þjer fyrir,
Jim“, sagði Rivers. ,.Jeg verð að
hafa gát á mjer. Jeg skil ekki hvað
jeg verð hamslaus, ef jeg reiðist".
1 „Þú hefðir ekki átt að gera þelta,
Rand“, sagði Pease við mig.
I „Það var lieleg lvugrrtynd. Jeg
játa það“, sagði jcg.
j „Já, eins og jeg sagði áðan, þá
. hoíum við nógsn tima“.
„Jeg bið þig fyrjrgefningar,
R.and“, sagði stóri maðurinn. „Jeg
a'tlaði c.kki að ráðr.st á þig. Jeg hef
j ekkert upp á þig að klaga. En þvi
■ hefðir ekki átt. að g.'ra þetta".
j ..Skuldabrjefin eru í g<'vmslu-
hólfi á jámbrautarstöðinni við Third
og Tovvnsend“.
„Geymsluhólfi?"
„Já, í geymsluhólfi, þar sem mað-
j ur stingur tuttugu og fimm sentum
í rifun.a og tekur lykilinn með sjer“.
Rivers stóð upp af frystitækinu og
leitaði i vösum minum.
„Jeg er búinn að leita i vösunum
hans“, sagði Pease.
„Það sakar ekki að leita aítur“.
„Jeg skal sýna ykkur hvar lyk-
iilinn er“, sagði jug.
r-itnr” 11 —•*
ARNALESBOK
1 jXLov^miblabslns 1
„Jeg veit hvað þú sagðir mjer“,
sagði Pease. „Þvi ert tungulipur. Þú
krmst út úr húsinu hjá Graham um
Ivvöldið þegar áformið fór út um
fiúfur. Þú talaðir þig frá lögreg!u-
þjóninum. Þú talaðir þangað til þú
slappst undan mjer tvisvar. En nú
þýðir ekki að reyna að sleppa með
málæði“.
„Þú þarft ekki að segjv okkur
neitt annað en það hvar skuldabrjef-
in eru niðurkomiu", sagði Rivers.
„Þú mátt sleppa öllu hinu“, sagði
íease. „Ef þú værir Graham þá
Ævintýri jVðikka I:
Töfraspegillinn 4alandi
Eítir Andrew Gladwyn
20.
MeSan ritarinn leit í spegilinn, kíktu þeir Mikki og kóngurinn
yfir öxl hans. Þeir sáu, að þrátt fyrir nefið stóra, rauða og krók-
fcogna, þá virtist andlitið í speglinum vingjarnlegt og glaðlegt,
með gáfulegum og trygglyndum svip. Og það leið ekki á löngu þar
til myndin í speglinum bærði varirnar og sagði:
Víst er nefið voða bogið,
vesæll mjög og skakkur fcryggur
en aldrei hef jeg orði logið,
alltaf kóngi trúr og dyggur.
— Jeg bjóst við því, sagði kóngurinn. —- Jæja, þá er best að
níundi yfirþjónninn komi næstur inn, viltu láta kalla á fcann.
Hrærekur einkaritari var ekki enn búinn að ná sjer eftir alla
undrunina. Hann gapti, svo hissa var hann. En hann gekk þegar
af stað, þó hann væri með galopinn mupn af undrun, og hann
gjekk út til að framfylgja skipun konungsins.
Níundi yfirþjónninn kom brátt inn í herbergið. Hann reyndist
vera þrekinn maður með kolsvartar augnabrýr og langt svart yfir-
varaskegg. Hann var búinn glæsilegum grænum skrautbúningi með
breiðum gylltum röndum. Hann gekk hnarreistur og svipurinn á
andlitinu var snúinn og yfirlætislegur.
— Yðar hátign.... sagði hann virðulega.
— Já, það er alveg satt! sagði kóngurinn. Jeg ljet senda eftir
yður. Mjer finnst vera komið svo mikið ryk á arinhylluna. Viljið
þjer gera svo vel að þurrka rykið af hyllunni.
Yfirþjónninn horfði þóttafullur á arinhylluna. Svo tók hann
þurrku upp úr vasa sínum. Hann gekk að hyllunni og fór að þurrka
af henni. En það leið ekki á löngu þar til spegillinn greip athygli
hans og hann gat ekki staðist þá freistingu að horfa á hann.
Ódýrasta
skemmíunin
er GÓD BÓK
Hún veitir allri
ffjölskyídunni
'i-aranJegra áruegju.
Nýjar bæknr
Irá
Eftirtaldar bœkur eru nú komnar i bokaverzlanir
í Reykjavík og eru á leiTUnni út um land:
KVÆÐI eft‘r l‘Í Tt K BEINTEiaíSSOTí. „Georp Pétur
hét liann lullu nafni — sorrar hinna þrönpu
dala í suðurhluta Borgarfjarðarsýslu, þar sem geisiasindur
sunnan fer, svalir vindar norðan anda". iHami var fæddur í
litia-Botni í Botnsdal, en ólst upp í Grafardal. Pétur liíði það
kki, að þjóðin tæki hann í tölu hinna íremstu skálda. En þeir,
sem lesa hók hans, munu finna, að hann íheíur rnargt vel ofc
spaklega sagt á kjarnyrtu og þróttmikin raáli. S»etta er bezta
ljóðahók ársius.
SVO UllA TKi:OAK eTt3r ***
em siðustu kvæði
liinnar vinsælu skáldkonu. — I*ar munu Ijóðavinir finna margt
fagrurt. — Og ekki má þessa bók vanta í skáp bókainanna.
hkim m HKuv DrEKPi,TG
Bokni ht itir a frumalinu
THKEE KOOMS. Deeping: er einn al vinsælustu höfundmium,
sem þýddir hafa verið á íslenzku. Bækur tians eru viðburðar-
ríkar og spennandi. — IILIM ÚK HKUl’ er eln af skemmti-
f legnstn sögnm Deeping's.
Vf KITVIm 4SII ðiúl — skáldsaga eftir Ragnar Þor-
steinsson itra Hoiilabrekku. —
Þetta er íslenzk saga, saga um ungar ástir, sjöferðir og svaðil-
farir, gerist á umbrotatimum í íslenzkn þjóðlííi. — Eýsingar
hiifundar á lífi sjómanna eru lifandi og saunar.
akm og ki:kit eftir AN™N MO««: ^ssl
saga tysir æfintyralegai
ferðalagi tveggja unglinga, sem fara vífta um heim og lenda í
óteljandi hættum og æíintýrum. — Höfunðnrhm segir í formála:
„tpp tii fjalla á sumrin hef ég um iniirg tmdanfarin ár sagt
lMÍrnimum sögima um Árna og Berit og íefmtýraför þeirra frá
Noregi tii Ifauaii. Mér datt í hug, aft ef til viil myndi sagan
falla fleiri bömum I geð, og þess vegna aátafti ég hana og gaf
hana út”. — Stefán Jónsson námsstjórl fieluv jiýtt bókina, og
Iiann hefur lesið nokkra kafla úr henni i Kíkisútvarpið. Börn
uin allt iand hafa spurt uin bókina. — Nú er hún komin i
bókaverzlanir.
KOKGIA VIIISI AOIO fSr'*NONfA-
ookiti. — Undan-
farin ár hefur komið ný NONNA-hé>k fyrir hver jól. — Bækur
Jóns Sveinssonar eru sígild verk. >ær eru cndurprentaðar um
allan heim og njóta vaxandi vinsæida. Margir þekkja ísland
aðeins af NONNA-bókunum, og þeir bera Wýjau hug til iands-
ins og þjóðarinnar. Islenzka þjóðiu kaun Uka aö iueta Jón
Sveinsson. — Bækur lians eru keyptar og iesnar.
I
eftir
Guð-
SKRIFTIN OG SK APGKKIIIA
brand Magnússon. — Hvernig er skritíin min, spyr margur
unglingurinn. Hann gerir sér þó sjaldau ffullljöst, að skriftin
lýsir skapgerð manna betur en margt annað. Margir hafa tekið
sér fyrir hendur að lesa æfiferil maiina út úr skrift þein-a, og
sumir komist furðu langt í þeirri list — J*essi bók er byggð á
reynsln aldanna. I»ar eru gefnar leiAbeinmgar um það, hvemig
lesa iná skapferli manna og þroskabrauit af skrift þeirra, og
birt mörg rithandarsýnishorn til stuðiiings. — Eærið af bókinni
og lesíð úr skrift vina ykkar og kuiiningja.
dh|» || » a Yláll ■ A» NÝJA TESTAMENTTNU eftir
HIUEUil BJÖKN MAGJTÚSSON prófessor.
Flestar kristnar menningarþjóðir munu elga á tu:igu sinni ein-
hverskonar orðabækur, er gera mömmm auftvelt að finna í
skjótri svipan þau orð lieilagrar ritniiigar, sem þeir þurfa að
vitna til eða þá langar fil að finna. Engia sKk bók hefur fram
að þessu verið til á íslenzkri tungu, og tii uð bæta úr þeirri
þörf hefur þessi bók verið tekin saman.
Bókavezkn Xsalofldas1
*
Utvegsmenn
Á morgun, laugardaginn 3. nóvember opnum vjer
veiðarfæraverslun að Vesturgötu 2 í Hafnarfirði (áður
Hótel Þröstur).
Auk allskonar veiðarfæra og útgerðarvara seljum vjer
þar allar fáanlegar skipavörur, svo sem kaðla, víra,
keðjur, keðjulása, lóðabelgi allt til rekneta o. fl. o. fl.
Ennfremur hlífðarfatnað fyrir sjómenn og verkamenn,
vinnufatnað, handverkfæri, málningu, lökk ó. fl.
Útgerðarmenn og skipstjórar um la-nd allt. Leitið
upplýsinga um vöruúrval, verð og gæði áður en þjer
leitið annað. Sjerfróðir menn annast innkaup. Sjerstök
áhersla er lögð á fljóta og örugga afgreiðslu. Símanúmer
9292. Eftir lokun 9224.
Kaupfjelag Hafnfirðinga
- AUGLÝSING ER GULLS í GILDI -