Morgunblaðið - 05.08.1952, Síða 14

Morgunblaðið - 05.08.1952, Síða 14
MORGVNBLÍÐIÐ Þriðjudagur 5. ágúst 1952 r 14 ............................... c i EINU SINNI VAR | Skáldsaga eftir I. A. R. V/ Y LIE Framhcldssagan 14 „Ég þykist vera duglegur lækn- ir. En ég hef ekki áhöld og er því ekki til gagns nema að litlu leyti. Fólk deyr í höndunum á mér. Ég veit hvað á að gera fyrir það, en ég get það ekki. Stundum finnst mér ég vera að missa vitið af tómum vandræðum. Ég þarf að fá sjúkrahús og aðstoðarlið og hjúkrunarkonur til að halda á- fram þar sem ég hef byrjað“. — Hann yppti öxlum og hló við. „Ég vil fá tunglið“. „Ég gæti hjálpað yður“. Hann leit á hana. „Jafnvel þér eigið ekki tungl- ið“. „En ég er mjög rík. Ég gæti gert erfðaskrá, Dreek Radnor, nýja erfðaskrá. Eftir samkomu- lagi gæti ég látið eigurnar ganga aftur til þeirra, sem þær eru komnar frá. Fortune City ætti ef til vill eftir að standa undir nafn- inu“. Öún sló fingrunum á hand- legg hans. Ljósið lék í marglit- iim gimstéir.unum á hendi henn- ar. „Þér gætuð fengið allt, sem þér þurfið á að halda. Sjúkrahús, aðstoðarlækna, hjúkrunarlið, á- höld. Dalurinn, sem þér elskið, mundi blómstra á nýjan ieik eins og aldrei hefði Hythe-fólkið komið hér....“ „Það væri fallega gert.... “ sagði hann stamandi. „Nei. Það væri hægt að kalla það friðþægingu sálarinnar. Á ég að senda eftir lögfræðingi mín- um, Dreek Radnor? Hann gæti komið strax á morgun. Þér ákveð ið sjálfur?" Hann stóð á fætur. „Hvað kem- ur þetta mér við? Hvað get ég gert?“ „Ég þoli ekki að þjást og get ekki sætt mig við það. Og ég vil ekki sætta mig við það að verða pínd og kvalin eins og rotta í kattarklóm. Ég vil losna við það állt og það sem fyrst. Þér eigið að hjálpa mér“. „Þér haldíð aðeihs að þér viljið deyja. Ef ég útvegaði yður tækin til þess, mynduð þér ekki not- færa yður þau“. ,,Ef til vill ekki Ef til vill hef ég ekki hugrekki." Hún brosti út í annað munnvikið. „Ef til vill er ég ekki nógu nálægt cldinum til að þora að hætta á það....“ Dreek brosti til hennar. En það var heldur enginn hlátur í aug- um hans, frekar en hennar. „Á að neyða mig til þess?“ „Bull og vitleysa. Þér tilheyrið kynslóð, sem ekki setur fyrir sig hjátrú. Þið eruð hættir að hugsa um himin og helvíti. Þið eigið þennan heim og það er ykkur nóg“. „Þessi kynslóð hefur líka sína hjátrú og hindurvitni“. „Þér óttist það ekki. Þér eruð frjáis og hugrakkur, ungur mað- ur. Þér stáluð einu sinni þegar yður fannst þér hafa rétt til þess. Þér hafið ekki áhvggjur af r.má- munum. Þér notið hugvit yðar til vega og meta, og takið yður ekki nærri þótt þér styttið yður leið yfir ófærur að markinu". Hún virtist vera að leita annað hvort að sterku hliðum hans eða þeim veiku. Hann vissi ekki 'hvort heldur var. Eftir nokkra þögn sagði hún: „Ég skal senda yður boð, Þau munu hljóða svo: Frú Hythe lang ar til að bjóða yður góða nótt áður en hún sofnar. Ef ég vakna, Radnor lækr.ir, þá mun ég eýði- ja erfðaskrána ,aftur“. O— ífún hafði lokað augunum. — Anírúmsloftið var þungt í her- honum fannst myrkrið vera| þrungið einhverju, sem átti í rauninni aðeins heima í huga hans. Syd var þarna úti ....... dauðvona og Tad litli, sem var ef til vill þegar dáinn. Janey gamla McCringle, sem átti allt það bezta skilið af honum, var þarna líka. Það var satt, sem konan hafði sagt. Hann hafði allt af orðið að vega og meta og velja. Og hann hafði alltaf getað valið án þess að hafa samvizkubit eftir á. Hann hafði kunnað að velja rétt. „Ég býð mikið fyrir lítið, Radnor læknir", sagði röddin úr rúminu. Hann snéri sér við og sá að augu hennar voru galopin. .,Ég hef alltaf staðið við loforð min“. Hvískrið var orðið hrjúft af kvölum. „Auk þess ættuð þér að sjá aumur á mér“. —O— Flar.ders læknir staulaðist ut- an úr fremri stofunni. „Það er Anne Martin. Komin til að kveðja", sagði hann. Dreek sat álútur og niðursokk- inn í vinnu sína fyrir framan sótthreinsunartækið. — Hann fleygði frá sér áhöldunum i sjóð- andi vatnið og þurrkaði sér um hendurnar. Honum fannst ein- hvern veginn að það væri ekki eingöngu hann sjálfur, sem stjórnaði gerðum handa sinna, -^ins og þær hefðu öðlazt líf og vilja fyrir sig. Honum hafði fund ist þetta einu sinni áður, þegar hann var í miðju kafi við hættu- legan uppskurð. Hann hafði verið of þreyttur til að hugsa. Hann hafði trey-st höndunum. Hann varð að treysta þeim líka núna. Fíngert og fölt andlit Anne margfaldaðist í speglunum. Hann tók í útrétta hönd hennar. „Pabbi ætlar að aka mér til Greta Rock“, sagði hún. — Hún reyndi að tala fullorðinslega og láta eins og hún væri örugg um sjálfa sig. En hann vissi að hún var með'-grátstafinn í kverkun- um .... að hann þurfti aðeins að taka hana í fang sér og þá mundi hún gráta hástöfum. „Eftir tvo daga verð ég komin til New York .... eftir eftir þrjú ár kem ég aftur hingað útlærð“. „Ekki fyrr en eftir þrjú ár. Það er langur tími“. „Mér finnst það vera eilifð“. Hún brýndi raustina og reyndi að tala með ákveðnum róm. „Við Syd töluðum um þetta. Eins og nú er komið, er þetta bezt fyrii hann. Þetta gat ekki haldið á- fram lengur svona“. „Ég vona að þú hafir ekki sagt honum .... það, sem þú sagðir mér?“ „Nei, ég gat það ekki. Hann er ennþá svo vongóður. Hann verð- ur að venjast því að sakna mín“. „Ef til vill tekst honum það og ef til vill ekki“. Hann sleppti hönd hennar. Þau töluðu ekki meira um það. en hugsuðu líkt. Ef Syd mundi batna, þá mundi hann vera nógu sterkur til að taka því, að hann hafði misst hana. Ef honum mundi ekki batna, þá mundi hann aldrei vita að hann hafði misst hana. „Þú elskar hann, Anne“, sagði Dreek. „Þú mátt ekki gefast upp þótt á móti blási um stund“. „Ég mun alltaf elska hann. En það er til svo margskonar ást Ég vissi það bara ekki fyrr en I «< ,,Þú veizt það ekki heldur núna“. Hún snéri sér undan, .svo að hann sá ekki framan í hana. „Þú mátt ekki gleyma mér alveg, Dreek“. „Ég get ekki gleymt þér“. • „Og þakka þér fyrir allt. Megi þér ganga vel í starfi þínu....“ „Ég geri eins og ég get, en það virðist ekki vera mikið“. „Okkur þykir öllum vænt um þig“, sagði hún . „Fyrir það sem þú gerðir. ...“ Hún gekk hratt fram að dyr- unum og var horfin á augabragði. Hann heyrði þegar stóri, þungi vörubíllinn rann af stað. Ryk- mökurinn stóð aftur af honum og þyrlaðist inn í húsið. — Dreek heyrði að síminn hringdi í sömu mund. Flanders læknir svaraði .... og'svo varð þögn. „Það er til þín, Dreek .... Skilaboð frá Hythe-kvenmannin- um. Hana langar til að bjóða þér góða nótt. bertúnu. Dreek fór út að glugg- aniim og opnaði hann. Það koísyart myrkur úti fyrar. mHHIiHlHilliri var En HandSausa stúðkami eftir Grimmsbræður 2. „Guð hjálpi okkur“, hrópaði þá konan. „Þetta hefir ekki verið neinn annar en Kölski. Og hann hefir ekki átt við eplatréð, heldur hana dóttur okkar, sem hefir verið að hreinsa til í garðinum í dagi“ / Malarinn og konan hans áttu aðeins eina dóttur barna, sem var mjög guðhrædd og elskuleg. — Loksins rann sá dag- ur upp, sem Kölski ætlaði að sa^kja stúlkuna. Þá þvoði hún sé um andljtið og hendurnar. Siðan tók hún sér krít í hönd og krítaði stóran boga á gólfið. Þessu næst sté hún inn í hringinn. Þegar Kölski kom, varð hann fokvondur, því að hann komst ekki að stúlkunni, vegna þess hve hrein hún var. Þá skipaði hann malaranum að hella öllu vatni niður, sem í húsinu væri, svo að stúlkan gæti ekki þvegið sér. Malarinn var dauð- hræddur við Kölska og þorði ekki annað en að hella öllu vatni niður, sem í húsinu var. Kölski kom svo aftur daginn eftir. Þá Tiafði stúlkan ekki getað þvegið sér, en- aftur á móti höfðu tár hennar runnið niður á hendurnar, svo að þær voru alveg hreinar. Eins og fyrri daginn, gat Kölski ekki tekið st.úlkuna með sér, og skipaði hann því malaranum að höggva hendurnar af henni. „Ég get ekki fengið mig til þess að hvöggva hendurnar af barninu mínu“, sagði malarinn og reyndi allt til þess að fá Kölska til að taka aftur skipun sína. En það var ekki við það í komandi. Kölski sagði, að hann myndi taka hann sjálfan, ef j hann gerði ekki eins og hann skipaði. Malarinn þorði þá ekki ; ii&JjMiQ annað, en að lofa að gera eins óg honum var sagí„ ....... tl! I í 7 I f Lökk — Giiimir — Spartsl Bifreföavöruverzlun K RIÐRBKS BERTELSEIM Kafnarhvoli — Simi 2872 Nýkcmið Glæsileg landkyiming BdeaB Souvenirs of lcelaiiid Verð kr. 14.50. Gleðjið vini yðar erlendis með þessum fallegu land- lagsmyndabókum. Verð kr. 50.00. lilreið til sölca Poníiac bifreið er til sölu og sýnis á.verkstæðum vonim. Vél bifreiðar- innar er nýfræst og gegnumfarin. — Body nýmálað og nýklætt innan. — Bifreiðin selst með góðum kjörum. Upplýsingar gefur Eiríkur Gröndal verkstæðisformað- ur og Sigurður Egilsson. verzlunarstjórL H.f. EgHl Vilhjálmsson.

x

Morgunblaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.