Morgunblaðið - 06.11.1952, Blaðsíða 7

gniimiimmnmnnnnmuun
Fimmtudagur 6. nóv. 1952
MORGUNBLAÐIfí
7 1
'iiiiiiiiiiiiiiiiiimmt
iiiiimimmiiiiiiiimmmmmvimiiimmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmimmimimmimmttmmmt** mmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmimriiimmmmmmmmmmimmmmiimmmimmmmiimmiiii i'tiiinwi ifmirn
íiifiiiiiiiiniimit
iimmmmmmmmmmmmmmiii
Lióoi
in o

^JJeimiíiÉ
mmiimmiiiimmimiii
mmmmmimmimmmmmmmmimmmiir
Samlðl við ungfrú Anne Marie Hagen
UNGFRÚ Anne Marie Iiagen er I mikinn tínia þeir helga íþróttun-
ungur Oslóarstúdent, sem hefir > um. Mér varð ekkert um sel,
dvalið hér í Reykjavík tvo und
anfarna vetur og stundað nám
í læknisfræði við háskólarn.
„Það er indælt að vera á
landi“, segir Anne Marie. „Eg
held, að ég hafi hvergi hitt fyrir
jafn mikið að góðu og gestrisnu
íólki“.
15—20 NORSKIR
STÚDENTAR í REYKJAVÍK
— Svo að þér hafið enga
heimþrá?
— Au'ðvitað verður mér oft
hugsað heim til Noregs, en ég
hefi það svo ágætt hér, að ég
uni mér hið bezta — hefi líka
nóg að gera við námið, svo að
énginn tími væri til að láta sér
leiðast.
— Eru margir norskir stúdent-
ar við háskólann hér í Reykja-
vík?
— Við erum 15—20 nú í vetur,
flestir í læknisfræði. Síðan að
styrjöldinni lauk hefir aðsóknin
að læknadeildum norskra há-
skóla verið svo mikil, að mjög
erfitt er að komast þar að. Á
meðan á stríðinu stóð, voru há-
skólarnir i hönaum nazista, svo
að þeir voru sama sem lokaðir
norskum stúdentum, sem ekki
voru nazistar sjálfir. Margir
stúdentar voru fluttir í fanga-
húðir til Þýzkalands og þegar
er ég heyrði nú á dögunum, að
ráðgert væri að herða á íþrótta-
skyldunni hér við háskólann.
ís- 1 Mér finnst nefnilega al\æg nóg
um hana eins og nú er.
Á MARGA ÍSLENZKA
KUNNINGJA
—• Hvernig gengur yður með
íslenzkuna?
Ráðholl:
daolep iifsins
lörpm Bð i
um
ALDREI hafa börnin verið ó-
stýrilátari og erfiðari viðureign-
ar en nú á þessum síðustu og
verstu tímum, segir gamla fólk-
ið, en þetta sama hefur gamalt
SPURNING: — Ég á von á fyrsta j fólk sagt alla tíð. Það er þó ekki
barninu eftir nokkra mánuði og hægt að kenna því einu um, því
er auðvitað dálítið digur. Mað- j verið getur að gamla fólkið hafi
urinn minn segir það ekki bein-J að einhverju leyti rétt fyrir
línis að hann vilji ekki ganga sér.
með mér úti á götu. En ég finn j
að honum er ekki um það. BróðirJ .TAFNVÆGISLEYSI
minn hefur hins vegar neitað OG TAUGAVEIKLUN
hreinlega að ganga við hliðina ál Það er að minnsta kosti stað-
mér. Gera þeir ekki lítið úr sér? reynd, að í heiminum er nú
Svar: •—• Ef þér athugið nánar,' meira af jaínvægislausu og tauga
þá sjáið þér, að oft ganga konur veikluðu fólki en nokkru sinni
einar á götunni sem alveg eru fyrr (og sérfræðingar segja að
komnar á steypirinn. Auðvitað varla nokkur maður hafi hið
eru undantekningar frá þessu. fullkomna sálarlega jafnvægi,
En þegar konur ganga með fyrsta sem var þó ekki óþekkt fyrir-
barn sitt eins og þér, þá er þessi brigði fyrr á tímum). Þetta verk-
feimni manns 3rðar mjög skilj- ar auðvitað á börnin og það verð-
anleg. Svona eru ákaflega marg- ur erfiðara að umgangast þau.
ir karlmenn. j Þó er það svo að aldrei hefur
Mér finnst yður geti gilt einu áður verið meiri rækt lögð við
þótt bróðir y.ðar vilji ekki ganga j barnasálarfræði og útbreiðslu
við hliðina á yður. í yðar spor- j hennar meðal aimennings en nú.
um mundi ég ekki taka alvarlega j Foreldrum er kennt hvers má
svona smáatriði, en brosa bara vænta af börnum á hinum ýmsu
með sjólfri mér. Þér getio verið aldursskeiðum og hvernig þroska
vissar um að eftir nokkra man- • þeirra fer fram.
uði ýtir maðurinn yðar hreykinnf En jafnvel þeim foreldrum,
barnavagninum á undan sér um sem cinlægastan hafa viljann á
göturnar. j því að skajaa börnum sínum skil-
Spurning: — Maðurinn minn yrði til heilbrigðs þroska, getur
er sílesandi. Hann les dagbiöðin gengið það illa.
áður en hann fer á fætur á j
morgnana. Hann les áður en j EILÍF SAMKERPNI OG HRAÐI
ilum og fjölskyldum. En fjöl-
skyldan er með allt öðru snið.i
nú cn hún var fyrir 50—100 ár~
um. Algengast er það nú að á
Anne Marie Hagen.
Ég hefi mikinn áhuga á að
þeir komu heim aftur, yfirfyllt- ]æra hana sem bezt Auðvitað
ust háskólarnir, þar sem Hría vjg iandarnir hér að jafn-
nýjum stúdentum fjölgaði mjög, 'agi saman á n0rsku en ég hefi
svo að jafnvel enn þá er erfitt hmgyegaj. eignazt marga íslenzka
að fá inngöngu í þá, sérsiaklega í kunningja og komizt í kynni við
Jæknadeildirnar. Mjög margir jsienz]c jieimili hér í Reykjavík.
stúdentar hafa því farið utan til
náms á síðustu árum.
!
VAXANDI FJÖLDI
KVENSTÚDENTA
— Er algengt í Noregi, að
stúlkur leggi fyrir sig háskóla-
... ... semd. Fólk vill hjálpa okkur á
Það hefir farið töluvert í vöxt aj]an batt og gera okkur lífio
á síðari árum. Við læknadeild 'sem jéttast
Óslóar-háskólans eru t. d. 10%
þar sem ég fæ tælcifæri til að
æfa mig í að tala cg um, leið að
hlusta á söng og músík. íslerid-
ingar eru skemmtilega söngelslt-
ir og músíkalskir. Við norsku
stúdentarnir hér mætum alls
staðar sérstakri alúð og vin-
stúdentanna stúlkur. Fyrst eft-
ir styrjöldina fjölgaði útsltrifuð-
um stúdentum frá menntaskól-
unum geysi miltið, en nú upp á
síðkastið heíir hinsvegar fjöldi
menntaskólastúdenta heldur
dregizt saman.
IIÁSKÓLASTÚDENTAR
VINNA FYRIR SÉR
— Njóta margir háskólastúd-
entar námsstyrkja?
— Nei, tiltölulega fáir. Hins-
vegar eiga þeir kost á hagkvæm-
um lánum, vaxtalausum, frá rík-
inu. Einnig vinna margir Ósló-
arstúdentar sér inn peninga með
því að kenna við kvöldskóla
einn, þar sem kennararnir eru
eingöngu háskólastúdentar og
nemendurnir eru flestir vinnandi
fólk, sem ekki geta sótt kennslu-
stundir á daginn. Langflestir
stúdenta vinna fyrir sér á sumr-
in og taka þátt i atvinnulífinu
ENGIN ÍÞRÓTTASKYLDA
— Hvað finnst yður um félags-
líf íslenzkra stúdenta?
— Mér finnst það yfirleitt
svipað því, sem gerist við norska
háskóla. Ef til vill er það nokkru
íjöibreyttara í Noregi, vegna
þess að stúdentar eru þar mun
fleiri. íþróttir eru töluvert mik-
ið stundaðar og áhugi á þeim
meðal stúdenta en engin skylda
kemur þar til greina. Stúdentar
cru algjörlega sjálfráðir um hve
— Eru margir í Noregi, sem
hafa áhuga á íslenzku?
— í menntaskólunum er kennd
forn-norska, sem er nokkurnveg-
hann sezt við miðdegisverðinn.
Hann les . á kvöldin. Og þegar
liann er kominn upp í rúm, les
hann langt fram á nótt.
Ég er alveg að missa þolin-
mæðina. Stundum er ég sann-
færð um að ég fer frá honum
fyrir fullt og allt, ef þessu held-
ur áfram. Ég er búin að biðja
hann með góðu og hef orðið reiö.
Ekkert dugar. Hvað á ég að
gera?
Svar: Maðurinn yðar verð-
ur að fá að lesa, eins og hann
lystir. Auk þess er ekkert unnið
Aður fyrr gátu börnin srníið sésr
til margra á heimilinti.
heimilinu eru ekki nema foreldr-
ar og' börnin og þykiast sjálfurrk
sér nóg. En þegar svo er vill
oft brenna við að börnin verða.
mjög háð foreldrum sínum.
*l
TRAUST OG ÖRYGGI ’
Áður fyrr var þetta öðru vísi.
Þá voru afar og ömmur og frænd
ur og frænkur líka á heimilinu.
Iíópurinn var stærri og bornin
gátu snúið sér til margra meO
vandamál sín eða í leit að hug-
hreystingarorðum. Þá voru börn-
in ekki eins háð því, hvernig
faðirinn eða móðirin var skapi
farin í það og það skiptið. Aliir
ala upp börn í þjóðfélagi vbrra vita hve börn eru háð stuðningi
tíma, þar sem hin einfa sam- og leiðbeiningum hinna fullorðnn
keppni setur svip smn á alR og og því má ekki gera of lííið úr
alla, fullorðna sem börn. Allt því, hvaða þýðingu stærri heim-
skeður með meiri hraða, foreldr- ilin höfðu. Það er, áreiðan’egt a$
arnir eru andlega og likamlega þau hafa veitt barninu meira ör-
þreyttir og hafa vaila tíma cða \>ggi í uppvextinum.
tækifæri til að gefa sér rólega Rannsóknir á þjóðfélagsháttum.
tómstund með bcrnum sínum. ! frumstæðra þjóða, hafa einmit't
Sérstaklega gildir þetta þó í sýnt, að þar sem börnin hafa.
bæjum og borgum, þar sem alizt upp við það að geta-treysfc
börnin hafa lítið svigrúm tii að fullorðnu fólki yfirleitt, en ekki
athaína sig, barnaheimili og aðeins foreldrunum, verður sál-
skólar eru yfirfullir, freistingar
Það er ekki hægur vandi að
( arlegt jafnvægi þeirra betra og:
við þvingaða kurteisi. En liann'svo sem kvikmyndahús og ann- ( skapgerð þeirra heilsteyptari.
eyðileggur svefninn bæði fyrir I að þess háttar eru svo að
segja
Við skulum láta okkur það afí
kenningu verða og' gera okkur
SWUMFÆM
yður og sjálfum sér með því að á hverju götuhorni.
lesa fram á nótt. Ef hann læturj Þjóðfélagið byggist fyrst og ’ allt far um að stækka vinahóp-
sig' engu skipta bón yðar, þá fremst á hinúm einstöku heim-1 barna okkar.
skuluð þér fara frá honum, en
ekki þó lengra en á legubekkinn
í stofunni. Það er bezta ráðið.
Spurning: — Ég er ákaflega
ástfangin af manni, sem veit svo
mikið um allt mögulegt. Sjálf er
ég heimsk, veit ekkert og það
þykir mér leiðinlegt. Ég hef
reynt að læra utan að nöfn á
| skáldum og rithöfundum og mál-
' urum, en ég ruglast alltaf í því
og svo talar hann þá líka um
eitthvað annað. Ég vil ómögulega
að hann missi allt álit á mér.
Hann er tólf árum eldri en ég.
Finnst yður það vera allt of
mikill aldursmunur?
Svar: — Úr því að þér hafið
ekki áhuga á skáldskap og list-
um þá er ég viss um að þér er-
skemmfa geslum
OFT vill það svo verða, þegar
margt fólk er samankomið að!
skortur verður á umræðuefni, >
sem allir geta tekið þátt í. Þá er j
ágætt ráð að fara i leiki. „Kapp- j uð myndarleg við heimiiisstörf
akstur“ er t. d. ágætur. Þér fáið og það er alveg' eins gott. Um-
lánaða tvo litla bíla hjá syninum, I fram allt skuluð þér hætta að
bindið í hvern þeirra band, jafn-j læra utan að þessi nöí'n. Karl-
langt stofunni, og bindið hinn end mennirnir vilja vita meira en
ann í blýant. Nú er um að gera að konurnar, og ef maðurinn yðar
verða á undan að vinda bílinn
upp í hendurnar á sér.
veit meira en þér, þá skuluð þér
bara vera þakklát fyrir. Það
A eftir geta karlmennirnir gerir ekkert til um aldursmun-
keppst um að verða fyrstir til að inn- Éeynið að vera eins og yður
ná sykurmola upp í munninn,! er eðlilegast.
sem bundinn er í tvinnaspotta,
einn meter að lengd eða svo.
Áður en sezt er að kaffiborð-
inu er ágætt að láta gestina
spreyta sig á því að ná bréfi utan
af karamellu með hr.íf og gaffli.
Við borðið er bezt að lofa þeim
að hvíla sig og eftir á er óhrett
að lcfa konunum að tala um börn
og karlmönnunum um stjórnmál
.... allir fara áreiðanlcga ánægo
ir heim.
® Sterinblettir nást af pól-
ýmislegt fleira, sem. gott er aS
hafa hendi næst við húsverkin.
Sú næsta er úr hvitu piqué-
efni og ætluo við hátíðlegri
tækifæri, svo scm þegar þér
bjóðið vinkonum yðar heim o<t
þurfið að skjótast út í eldhús-
ið til að rista meira brauð eða
hella upp á könnuna.
Svuntan fyrir neðan er
skemmtileg og hlífir kjólnum.
vel, þegar þér stanöið við mat-
argero.
Framhald á bls. 12
Þ A Ð E R ekki sama hvernig
svuntan er.
Það er óþarft að taka það fram,
,, .... .* , . að þessar svuntur getur hver
eruffum husgognum með þvi húsmóðir saumað sér sjálf. ó-
aö br'i0ta saman mjl;kanklut hreinar svuntur eru aldrei prýði
og það er ekki kostnaðarsamt
að eiga nóg til skiptar.na.
og hita hann me'ð strokjárni.
Heitum klútnum er svo núið
yfir bleítinn.
« Ágætt ráð er að merkja Svuntan til vinstri er ur
slæma bletti á fötum með því dropóttu bómullarefni með þrem
a'ð þræða með mislitu utan um vösúm að framan. — í þeim
þá. Þá finhast þeir auðvekl- má geyma litla hursta, afþurrk-
legar þegar föíin cru þvegin.' unarklúta, r.álar og nælur og