Morgunblaðið - 04.01.1953, Qupperneq 14

14
MORGVNBLAÐI»
Surmuðagur 4. janúar 1953

Hamingjan í hendi mér
Skáldsaga eííir Wmston Graham
niiHfHHiffMtufitiiHiHiHHnHifiiHiiiiiiHiiiiiiiiifiiiiitiiinfnfiiiiiniiiinniiHHiiiiniiiiiuiiiinimiiiiiiiiiiiiinMininiiiuiHin
* Framhaldssagan 10
hússins, þá væri auðvelt fyrir
mig að finna einhverja lygasögu.
Húsið sýndist stórt í myrkrinu,
þögult og uggvænlegt. Ég hringdi
aftur. Enginn svaraði. Ég gekk
í kring um húsið. A suðurhlið
hússins voru stóru gluggarnir inn
x borðstofuna. Ég ætlaði að gægj-
ast inn, þegar ég tók eftir því að
einn glugginn var ókræktur.
Elliott gamla hafði yfírsézt. Eða
hafði Tracey ef til vill skilið
ha.nn eftir þannig með vilja i von
um að innbrot yrði framið.
Ég gat stungið hnífr.um mínum
í rifuna og opnaði gluggann
alveg. Svo sveiflaði ég mér inn
fyrir.
Ég lýsti um stofuna með vasa-
Ijósinu. Allt kom mér undarlega
íyrir sjónir, þvi breitt hafði verið
yfir húsgögnin.
Ég fór fram í anddyrið.
Ég forðaðist eins og ég gat að
nota vasaljósið þar sem glugg-
arnir voru á framhlið hússins.
Tung’ið skein glatt inn í anddyr-
ið. Smiðirnir höfðu skiiið eftir
tvær tröppur á miðju gólfinu og
á milli þeirra var mjór piar.ki.
Breytt hafði verið yfir húsgögn-
in. Við tröppurnar voru ryk-
dúkar í hrúgu. Tunglið hvarf á
bak við ský og um leið dimmdi
inni. Vindhviðurnar skullu á hús
inu og snöggvast fannst mér ég
hevra fótatak í tröppunum. Ég
rýndi í mvrkrið en sá ekkert. Og
þó. Eitthvað hljóð heyrðist að
ofan. Það var heldur ekki við þvi
að búast að svo gamait hús sem
þetta yæfi ekki frá sér einhver
hljóð í slíkum veðurofsa.
Fyrst og fremst var að snúa sér
að málverkunum. Til þess var ég
hingað kominn. Ég er nokkuð
fimur að læðast. hað brakaði sð-
eirs eir.u sinni í tröoounni. Pa
sá ég að málverkin héngu ekki
á sínrm stað.
Þepar ég læddist r.iður tmoo-
urnar aftur. rak és augrm í em-
hverja þúst undir ábreiðu
frammi við dvrnar. Oa við nán-
ari athv'un '-om. í I.iós að barna
voru bæði málverkin, sem ég var
að leita að. ,
-//- |
Þau voru bwri n« stær-i en
mig minnti. Hvað hafði I-ewison
sa-rt? Eitthvað um lakkaða kross-
viðarplctu og eitthvað um
,,gesso“ sem ég vissi ekki einu
sinni hvað var .... eggjarauðu
blandaða vatni og grasgrænu ...
Ég h'-otfdi IfíoTH-mvndinni og
tók upp vasrVi ~ífi'^vi minn. Hann
gekk í ee<?r. S'-o stakk éa hnifn-
um r'tur í oa tók uop
mvnc1.irr«r, sítt í v’--v-a hendi.
Tunglið '’"" pT-bá á bakv’ð
skýir, e” ég var fsrin-n að ver,j-
ast mvrk’-ir” oa ' t verið ”okk-
urn ”egirn öru’v’ur U.m ?ð rek-
ast ekki á hós'önntn. Éo ”>tlaði
inn í stofura. oa va- -æs+um kom
inr að rl’—"-”rn. V'Í”V:>” CP stei<r á
eitth”að. Það var eins og eitt--
hvað úr m'mmíi. s-vukaði í
það. er. b' ð fó” PVki þwt
É(? sett’ m.álvefkið f”á
mér á r»ólf?ð. tók ”on vasab'ós 1
mitt Oa k’æiVti. Þfttq sem é3
hafði á ’•?- m.arnshand-
leggur. I fát’ ’ rsk éa vasa’iósið
í ts-a datt á gólfið og |
Ijósið slokkrsði.
Auðv:ta« -”ar b-f-- e-
manrsha-dleggur. Maðurinn lá
þarna a’1 v" cvo p’-s og tvö i
skref f1 á mér. F” hr””ði mél-j
verkunrm tmn að borð-ö-d. 1v/fér j
var það e:tt í huga að kveikja j
Ijós, o® aekk fram að ch—u-um. i
En ekkert ’tós k-m Eafmagnið
hafði vcrið íekið af.
Þá kom tunplið ’mdan sk”;un-
um og ég sá al’t gr^mPega
hverrig i’m.uo vr’- i
húsgögnin ur.dir hvitum ábreið-
um, rykdúkana i hrúgu við tröpp
urnar, lausu stigana á miðju gólf
inu og manninn á grúfu með ann-
an handlegginn útréttan. í kring
um hann á gólfinu voru trékubb-
ar. Ég tók upp vasaljósið en per-
an hafði brotnað. Ég hikaði
snöggvast, en snéri svo mannin-
urn við. Það var Tracey Moreton.
Ég stóð upp. Af einhverjum
ástæðum leit ég upp. Þá sá ég að
handriðið efst í tröppunum var
brotið. Þaðan voru kubbarnir
komnir.
Vir.dhviða skall á húsinu og
1 aftur heyiði ég einhverja skelli
uppi á loftinu. Éinkennileg lykt
barst að vitum mér. Ég gat ekki
hugsað í nokkru samhengi, en
I mér fannst þó það vera góð hug-
mynd að athuga nánar brotna
handriðið. Þegar ég gekk fram
hjá hrúgunni við tröppurnar,
I flæktist fóturinn á mér í henni.
■ Þetta voru ekki rykdúkar . . við
nánari athugun kom í ljós að
þetta voru gluggatjöld.
Þcð var dimmara efst í tröpp-
unum og tunglið var horfið aftur
á bak við skýin, þegar ég komst
að handriðinu þar sem það var
brotið. Beint á móti voru dyrnar
að herbergi Tracey. Dyrnar voru
opnar og inn um þær sá ég móta
fyrir gluggunum.
Þarna lágu gluggatjöldin líka
á gólfinu. Ef til vill hafði honum
orðið fótaskortur og hann dottið.
En hvernig stóð á gluggatjöld-
unum á gólfinu .. enma fyrsti
grunur minn hefði við rök að
styðjast? Ef til vill hafði hann
í ógáti haliað sér upp að handrið-
inu og það hafði látið undan ..
þegar hann var í miðjum undir-
búningnum. Húsið hafði gert út
af við hann áður en honum tæk-
ist að koma því fyrir kattarnef.
Ég bjóst til að fara niður aftur.
En þá varð mér alvarlega hverft
við. Vindinn hafði lægt í tvær
eða þrjár mínútur og þegar ég
rétti úr mér, fann ég greinilega
andardrátt Tracey rétt við hlið-
ina á mér.
Tunglið kom aftur undan skýj-
ur um.
unum og hvarf næstum samstund
is. Ég stírnaði af hræðslu og greip
um handriðið. Svo neyddi ég
sjálfan mig til að líta til hliðar
og starði inn í myrkrið.
„Tracey“.
Enginn svaraði. Ég kyngdi með
mestu erfiðismunum og gekk inn
í svefnherbergið. Ábreiður lágu
á gólfinu og gluggatiöldin voru
bundin upp á miðia glugga.
I.vktin af sígarettum Tracey varð
sterkari.
Og þá heyrði ég þsð aftur ..
eða mér fannst ég heyra það ..
frammi á ganginum.
Ég snérist á hæl og hljóp fram.
„Tracey’*.
Tunglið var á bak við skýin
og ég sá ekki hvort hann lá enrbá
á gólfinu. Hljóðið virtist koma úr
arnarri álmu hússins. Ég hljóp
eftir ganginum og beygði inn á
annan gang og fór upp tvær
tröppur. Þennan hluta hússins
þekkti ég varla nokkuð. Skammt
undan hevrði ég nú hlióið sem
ég hafði heyrt fyrst niðri.
Hrói höttur
snýr aftur
eftir John O. Ericsson
89.
Það var mikið í aðsigi — sem sagt að ræna konu Hróa.
Ef til vill væri þetta njósnari frá Sherwood, sem stóð fyrir
framan hann. Hann haíði heyrt margar sögur um lævísi
útlaganna. Nei, hann skyldi ekki láta blekkja sig. I
— Hrói höttur mun nást. Og það er búið að reisa nýjan
gálga í Nottingham í staðinn fyrir þann, er brenndur var.
Ef til vill munum við handsama hann innan mánaðar,
kannske eftir ár. Annars sit ég ekki við borð yfirboðara
míns. Það er bezt fyrir þig að tala sjálfur við sýslumann-
inn ef þú vilt ganga í þjónustu hans. Þá mun það koma í
ljós hvers konar maður þú ert. I
Þegar mennirnir við borðið heyrðu þessi orð Róberts urðu
þeir mjög reiðilegir á svipinn. — Ég er tilbúinn að fara strax
til sýslumannsins, svaraði hermaðurinn. {
— O, það liggur ekkert á, svaraðí Róbert og tæmdi staup-
ið. Þú ættir að fvlgja mér til hallarinnar, því að það getur
verið, að ég sé ekki óhultur á götunum. j
Róbert stóð seint og þunglamalega upp af stólnum og
gekk í áttina að dyrunum. Okunni hermaðurinn flýtti sér
að opna þær fyrir hann. Þá kom þjónninn hlaupandi. j
— Þér eigið eftir að borga, kæri herra, svaraði hann og
var mikill hræðslusvipur á andlitinu. j
— Snautaðu í burt.u, ííflið þitt. Komdu ekki við mig með
þínum óhreinu fingrum, sagði riddarinn og sparkaði um
leið í þjóninn svo að hann hringsnerist á gólfinu og datt
kvlliflatur. |
— Er það kannske ekki nóg borgun, vesalingurinn þinn, .
að ég hef heicðrað búlluna þína með því að koma hingað og
drekka þitt lélega vín? Ef þú heldur ekki kjafti, mun ég
sjá svo um, að þú fáir að dveljast í turninum í nótt. {
Dyrnar lokuðust með hávaða miklum á eftir riddaranum
og hinum ókunna manni. |
f^okkrir bifreiðastjórar
geta fengið atvinnu hjá
i^i^rei^aótö^ ^teiacio
loró
glímufclagsins Ármann verður í Sjálfstæðishúsinu á
(þrettándanum) þriðjudaginn 6. janúar kl. 3,45 c. li.
Kvikmyndasýning — Jólasveinar o. fl. til skemmtunar.
JÓLA-SKEMMTIFUNDUK hcfst kl. 9.
Skemmtiatriði — Dans.
Aðgöngumiðar að báðum skemmtummum verða seldir
í dag (sunnudag) frá klukkan 4—6 í skrifstofu félagsins
íþróttahúsinu. — Sími 3356.
I Trésmiðafélag Reykjavíkur:
I Jólatrésskemmtun
a
m
I verður haldin í Sjálfstæðishúsinu, föstudaginn 9. jan.
I 1953, kiukkan 3 e. h.
• Skemmtifundur fyrir fullorðna hefst klukkan 9.
j Aðgöngumiða að báðum skemmtununum, sé vitjað
« á skrifstofu félagsins, Laufásveg 8, í síðasta lagi á fimmtu
• dag þann 8. j&núas.
: Skemmíinefndin.
; Bindindismálasjóður
j Siprgeirs Gislasonar, Hafnarfirfi
a
m
j Minningarspjöld fást á eftirtöldum stöðum:
í HAFNARFIRÐI: Verzl. Þórðar Þórðarsonar, Verzl.
i Þorvaldar Bjarnasonar. Vcrzl. Gelrs Jóelssonar, Verzl.
a
I Jóns Mathiesen, Kjötbúð Vcsturbæjar.
a
a
: í REYKJAVÍK: Bókabnð Æskunnar.
■
• Sjóðstjórnin.
Hér með tilkynníst
að við höfuð flutt endurskoðunarskrifstofu okkar,
úr Aðalstræti 2, á Klapparstíg 16, 2. hæð.
EYJÓLFUR K. SIGURJÓNSSON,
RAGNAR Á. MAGNÚSSON,
löggiltir endurskoðendur.
Sími 7903.
— Beizt að auaJvsa i Moraunblaðinu
IIMIMIlMHMIM.MIiaminiHIIIMIIMIMIMIMIIIIIMIIIIIIIIIIIIIlri