Morgunblaðið - 20.01.1953, Blaðsíða 14
MORGIJJSBLAÐIÐ
Þriðjudagur 20. jan. 1953
f 14
niinqiiiiiiiiifTrani
iiniiiiniiiiiiiiiiimiiiiniiiiiiin
I
Hamingjan í hendi mér
• í : . : • i.: ú>iii! ij Aáfo&' K'jjí 'i‘.l
Skáldsaga eftir Wmston Graham
1 ^miiiii:iiiiiiiiiiiiMnmtinimiiii'*ii<<miiiiiii«*i****|in
Framhaldssagan 23
fang okkar. Ég nuddaði á mér
hr.uana, svo lítíð bar á. Þeir voru
ennþá aumir. „Eitt langar mig
til að spyrja þig um“, sagði ég.
„Var Tracey mikið brenndur þeg
ar þú sást hann?“.
Hann leit á mig og mér fannst
ég sjá að hann yfirvegaði spurn-
ingu mína með lögfræðilegri ná-
kvæmni. „Jú. Nokkuð mikið.
Hvers vegna spyrðu að þvi?“
„Á hverju þekktir þú hann?
Var það ekki erfitt?“
„Nei .... ekki sérlega. Ég
þekkti fötin hans, skóna og vaxt-
arlagið. Það hefði ekki getað ver-
ið neinn annar. Hvers vegna
spyrðu?“
„Tókstu eftir því hvort hann
var með hringinn á fingrunum “
Það var þögn. „Það get ég ekki
sagt með vissu“.
„Er þetta hann?“ spurði ég og
rétti honum hringinn.
Hann tók við honum og velti
honum milli fingra sér. „Jú.
Sarah hefur náttúrlega haft hann
í sínum fórum“. Hann rétti mér
hann aftur eins og hann væri
feginn að losna við hann.
„Þú átt að fara út hér“, sagði
ég. „Er þér sama þótt ég gefi þér
ekki skýringu núna?“
Við horfðumst i augu um leið
og hann stóð upp. „Ef þú vilt
hitta mig á skrifstofunni þá
skaltu silúa þér til einkaritara
míns“.
„Eða þú getur hringt heim til
mín eftir klukkan sjö“.
„Þakka þér fvrir“, sagði ég.
-//-
Það var ekki meira en svo að
ég gæti hugsað í réttu samhengi.
En þegar ég kom til Hammer-
smith kom nýtt á daginn. Þjóf-
arnir höfðu verið handteknir
tveim stundum áður og í fórum
þeirra höfðu fundist nokkur loð-
skinn. Abel var sigri hrósandi,
en við nánari athugun kom það
í Ijós að skinnin sem um var að
ræða voru aðeins þau ódýru, en
auðvitað bjóst ég ekki við öðru.
Abel var fullur vandiætingar
þegar ég benti honum á það, og
ég fór, engu nær samkomulagi en
áður. ,
Klukkan um fimm kom ég
heim á gistihúsið. Ég átti ekki
von á þvi að Sarah væri heima.
Hún hafði sagt að hún ætlaði að
taka bílinn og flytja smádót í
nýju íbúðina. I.ykillinn að her-
berginu hékk líka á snaganum.
Þetta var í fvrsta sinn, sem ég
kom heim án þess að hún væri
þar fyrir, o<* einhver ór’otakennd
greip mig. Ég gekk sð lyftunni
en um lcið og ég stucfdi á hnapp-
inn, kom maður til mín. „Herra
Branwell?“
„Já“, sagði ég.
„Mig Jangar til að tala við vð-
ur .... ég veit ekki hvort konan
vðar hefur saCTt yður frá mér.
Ég heiti Jerome"
„Eruð bér lögfræðingur, herra
Jerome?"
„Já, stendu” heima“.
„Löggiltur?“
„Nei, fyrir rang’átan dóm, sem
felldur var { mprz árið 1931“.
„Þér eieið gott með að muna
mánaðardaCTa, en mumð ekki
ems vel. h”e*'æ” þér hafið stefnt
fólki til móts við vður“.
Hann bt-osti. ,.Ég er o'drei
stundvís. '-’erra Banwell. Ég fer
á fund v’ðskintnvina minna ....
þe.var rnér býður svo við að
horfa“.
, Þér eigið við „fórnardýr-
anna““.
„Það er ekki svo mikill mun-
ur á því hvort heídur er“.
Hann hnepnti »ð sér frakkan-
um, sem var slitinn og óhreinn.
„Nú, úr þvj r- °r búi-m að svara
spurnir,£.i:m , , ,• f
IIIKIIIIIIIIIIIIIIIIIIII
Gangsetjarar
tyrir
rafmótora
„Ekki öllum. Hver sendi yður
hingað?“
„Ef ég segði yður það, væri
koma mín hingað tilgangslaus",
sagði hann. „En það má ef til vill
semja við mig í góðu tómi. Ég
hef fullt vald til þess“.
„Fullt vald til að þröngva fé
út úr mönnum “
-//—
„Ég hef þekkt nógu lengi ill-
mennsku mannanna, herra Bran
well. Hvort sem um er að ræða
f járþröngvanir, svik, falsanir eða
morð. Fólk fremur glæpi, hvort
sem okkur líkar betur eða verr
.... og við venðum að taka tillit
til afleiðinganna. Það er óþarf:
að dæma“.
„Menn verða að sjá sér fyrir
lífsviðurværi".
„Einmitt", sagði hann. „Það er
gott að konan yðar hefur sagt
yður allt að létta. Helzt vildum
við hlífa henni. En, sem sagt það
er ekki alltaf....“
„Og þar sem hún hefur sagt
mér alla söguna, þá finnst yður
sennilega þér getið verið öruggur
um úrslitin?“
Hann beit saman vörönum.
„Það er aukaatriði, hvað mér
finrst í þessu máli“.
„Hvað er þá aðalatriðið?"
„Aðalatriðið eru þessi 14 þús-
und pund“.
„Ég veit ekki hvaða álit þér
hafið á okkur, herra Jerome.
Þér komið hingað með ævintýra-
legar sögur um tryggingarsvik
án þess að hafa nokkurn skapað-
an hlut máli yðar til sönnunar.
Og svo eigið þér von á því að
konan mín afhendi yður pening-
ana möglunarlaust. Hafið þér
nokkurn tímann áður komizt yfir
fé á svo auðveldan hátt?“
Hann tók af sér gleraugun og
setti þau svo upp á sig aftur, en
vissi þó vel að ég hafði ekki litið
af honum.
„Skjólstæðingur minn hefur
nægar sannanir fyrr höndum",
sagði hann. „Hvernig farið var
með málverkin og hver hafði þau
undir höndum. Hann veit líka Z
hvernig íkveikjan var undirbúin •
frá fyrstu. Travey Moreton var Z
einfaldur svikahrappur. Og kon- ;
an hans sömuleiðis. | Z
„Sendið sjálfan skjólstæðing- ;
inn þá til mín“, sagði ég. Z
„Þér eigið að setja auglýsingu ;
í Daily Telegraph fyrir næsta
þriðjudag, og auglýsingin á að
hljóða þannig: „Samþykkt, O. B.“ ••
Peningana þurfum við að fá í ;
reiðu fé. En ég tala við yður nán- !
ar um það seinna" ;
„En ef ég neita að verða við !
skipuninni?" ;
„Ef þér neitið .... konan yðar !
lendir þá í fangsalsi .... og má ;
þakka fyrir, ef hún sleppur lif- -
andi....“ ;
„Og ef við borgum .... hve I
langur tími líður þa þangað til :
þér komið aftur?“ Z
„Kröfurnar verða ekki fleiri. :
Við erum ekki óréttlátir .... en •
annars er aðstaða yðar ekki :
þannig, að þér gelið komið með •
neina málamiðlun. Ef ég væri í ;
yðar sporum mundi ég sannar- ;
lega ganga að þessum skilmálum 7
og þar með væri alH úr sögunni". ;
„Munduð þér það?“ :
„Já, vissulega“. ;
Eg horfði á eítir honum, þegar :
hann fór. Röndóttu buxurnar ;
hans voru of þröngar og dálítið Z
of síðar. Um leið og hann kom ;
að útidvrunum, lagði ég af stað á !
eftir honum. ;
Það var farið að skyggja. Hann Z
gekk hratt í áttina til Piccadilly, ;
Þegar þangað kom, beygði hann I
yfir á Prince Arcade og Jermin ••
Street og þaðan inn á Lower
Regent Steet, og gekk áfram í ;
áttina niður að Trafalgar Square. ;
I Ég hafði aldrei veitt manni :
eftirför áður, og ég veit ekki hve- ;
nær hann kom fyrst auga á mig. Z
Mér var líka næstum sama. Ég ;
held að hann hafi verið að reyna Z
að komast á járnbrautarstöðina ;
hjá Charing Cross, en svo skipti :
hann um ákvörðun og gekk í átt- ;
ina til Whithall.
Hrói höttur
snýr aftur
eítir John O. Ericsson
102
— Já, herra, svaraði ungi maðurinn. Það mátti greinilega
heyra það á rödd hans, að hann var hræddur.
— Hvað heitirðu?
— Tom, yðar náðugi herra.
— Ágætt, Tom. Þú ert einn af mönnum Ríkarðs Lee.
— Já, það er ég, herra.
— Geturðu sagt mér, hve marga hermenn Ríkarður hefir.
— Við erum alls 14.
— Er ekki einhver útlaganna í þorpinu núna?
— Nei, herra. Hinir 10 útlagar, sem fylgdu Maríu konu
Hróa hattar til kastalans, eru farnir þaðan fyrir löngu.
— Hún er sem sagt í kastalanum enn.
— Já, hún er þar og ætlar að dveljast þar í vetur.
— Við skulum nú komast að raun um það, sagði sýslu-
maðurinn og brosti.
— En, segðu mér. Veiztu hvar hinn ungi riddari, sonur
Ríkarðs er?
— Síðast þegar ég frétti af honum, var hann í þjónustu
greifans af Flandern.
— Við skulum vona, að Flamlendingurinn geri mann úr
honum.
— Ég vildi óska, að hann drukknaði í öli, sá þrjótur, bætti
Merchandee við.
— En hvar er Hrói höttur? spurði sýslumaðurinn. Er langt
síðan hann hefir sézt hér um slóðir?
— Ég veit ekki hvar hann heldur sig núna, herra, en fyrir
um viku kom það til Ríkarðs frá Hróa, þar sem hann sagð-
ist vera um það bil að flytja sig lengra inn í skóginn.
Sýslumaðurinn stóð á fætur.
— Ég hefi roikla iöngun til þess að hengja þig í einhverju
trjánna, sagði hann.
1—10 ha.
10 — 50 ha.
LUDVIG STORR & CO.
Sí:ni: 3333 — Laugavegi 15.
■
Grænmeti I
m
m
m
■
Þurrkað rauðkál \
— hvítkál í
— celery í
— laukur
m
m
m
Pakkað í 60 gr. og 100 gr. pakka
Fyrsta flokks vara, ódýr í notkun
■
^Yja^núó ^Jsjaran \
m
Umboðs- og heiidverzlun ■
við [auyaveg tii söia
Lóðin er eignarlóð, urn 330 ferm., inn-
arlega við Laugaveg.
Mjög hentug undir verzlunar-, skrifstofu- eða
iðnaðarbyggingu.
Nánari upplýsingar gefur
Sigurður Reynir Pétursson hdl.
Laugaveg 10 — Viðtalstími kl. 5—6.
Fyrirspurnum ekki svarað í sima.
Framkvæmdastjórastaða 1
m
m
Framkvæmdastjórastarfið við Samvinnufélag útgerð- ;
■
armanna Neskaupstað og Olíusamlag útvegsmanna Nes- Z
m
kaupstað, er laust til umsóknar. Umsóknarfrestur er til j
10. febrúr n. k. — Umsóknir ásamt launakröfum óskast jj
sendar til undirritaðs. ;
■
STJÓRN SAMVINNUFÉLAGS \
ÚTGERÐARMANNA NESKAUPSTAÐ
Efnisútboð
■
Áburðarverksmiðjan h. f. óslcar tilboða í stálpípur, j
steypujárnspípur og asbestpípur fyrir vatnsveitukerfi ;
verksmiðjunnar. Utboðslýsingar verða til afhendingar á :
^ ■
skrifstofu Áburðarverksmiðjunnar h. f., Borgartúni 7. I
Útboðsfrestur er til 12. febrúar n. k. jj
Reykjavík, 19. janúar 1953. •
ÁBURÐARVERKSMIÐJAN H.F. 5