Morgunblaðið - 17.03.1954, Qupperneq 11

Morgunblaðið - 17.03.1954, Qupperneq 11
MicSvikudagur 17. marz 1954 MORGUNBLAÐIÐ 11 8ið, ii Jól íaiuisson im Slfkklslélpi 70 ára í dag: llexander lókaimesson Minningarorð F. 12. ágiist 1901. D. 10. marz 1954. HÖND er lögð á öxl mér. Ég veit ekki í því andartogi, hver það gerir, en mér finnst hóglæti og staðfesta í þessari smáhreyfingu. Ég lít við óg þarf þá ekki að spyrja, hvers vegna tilgáta til- finrjjnganna hefur ratað á rétt. „Það var gamall Hólmari að kveðja“. „Hver var það?“ „Oddgeir Jóhannsson". — Það var tregi og tær mildi í röddinni. Síðan nokkur orð um skyndilegt skapadægur. Eins og þessi vinur aninn gat birt háttvísi sína í smá handarhreyfingu, * kunni hann <ekki síður að hnitmiða fáyrði um lát æskufélaga síns. En hugur minn hvarflaði út og suður í tí.na og rúmi. Alls staðar skyggndi undir vor, þótt atvikin bæri upp á skammdegisdag. Sól bar yfir sund og eyjar, fjörður- ínn í hvítalogni, skip með öll segl tjölduð aðeins snertispöl und an landi, en í blæleysunni eins <og vængstýfður fugl. Syngjandi stúdentar í Ævintýri á gönguför, syngjandi ungmennahópur efst á Súgandisey, orðskipti fyrir neðan Sæmundarbúð. — „Þakka þér, blessaður Oddgeir minn“. Og kona gömul með skakka missti Ma úr fótum og gekk eins og ung væri upp götu. — Þannig hver minningin á fætur annarri, runa af minningum. Er það allra að koma fólki í vorskap á miðri góu, lyfta manni yfir árin í átt til æsku og barnslegra draumlanda, þar sem ekki einu sinni arðar fyrir Ljósufjöllum í sjóndeildinni? Og er það allra að upplyfta huga snanns á pennan hátt með því að hverfa og Kveðja? Styrkur varan- leikans og umkomuleysi gleymsk unnar togast á, þokki atvik- anna ræður tíðast, hvort betur má sín. ★ Sæmundarbúð — Hjálmarsbúð og Tangsverzlun. Allt voru þetta standpunktar í Hólminum, þegar ég man fyrst til mín, eins konar súlur, sem tilveran hvíldi á. Orð- anna hljóðan skildu allir án orða bókar. — Oddgeir Jóhannsson komst ungur í þjónustu Sæmund- ar Halldórssonar, og í henni var hann öll þroskaár sín í Stykkis- hólmi. Um eitt skeið var Sæ- mundur í Hólminum landskunn- ur, hann Kafði einn dag stigið | eins og ú+ úr hömrum þjóðinni til umtals En um persónuleika hans ræddi enginn, og sízt sá, sem hóf með honum kynnisför um byggðir landsins. Þar mátti þó á ýmsu grípa fyrir íhyglis- mann, því að Sæmundur var að margri gerð merkilegur maður fyrir sambland sérkennilegra snæfeliskra- og breiðfirzkra ætta og uppeldisáhrif aldagamallar kaupmannastéttar á Nesinu. Sæ- mundur var Oddgeiri góður, studdi hann til verzlunarnáms í Ðanmörku og vildi veg hans sem mestan í sinni þjónustu. En Sæ- smundur áttaði sig ekld á veðra- brigðum þjóðlífsins, hann var of lengi að „bræða hann“. Þess vegna varð hann að hefla segi og leggja í, og skyldu þá leiðir þeirra Oddgeirs og hans. Odd- geiri tók sárt þau afdrif, því að hann unni Sæmundi sem sonur væri og mun á ýmsan hátt hafa látið hann og konu hans finna það, eftir að hann var suður kominn. ★ Alþingishátíðarsumarið flutt- sst Ðddgetr til Reykjavíkur, gerð- ist starfsmaður í heildverzlun Garðars Gíslasonar og var það alla ti'ð fj'ðan. Hann hafði ekki ekaplyndi til mikilla veraldarum- svifa né stórræða, kaus að vera hljóðlátur verkmaður og reyn- ast trúr og gegn í því hlutverki. Sumarið 1936 kvæntist hann Elínu S'gurðardóttur Runólfs- sonar, og eignuðust þau eina dóttur barna, Jóhönnu, sem nú er þrettán ára. Oddgeir var með afbrigðuru mikill heimilisfaðir, hugur hans og hönd stefndi ó- geigult að því að gera það ríki mikið og fagurt á alla lund enda naut hann í því starfi mjög mikil- hæfrar konu. Dóttir hans varð honum vorgjafi, sóley í því land- námi, sem hann hafði helgað sér. Eftir að Oddgeir var setztur að hér syðra, urðu fundir okkar ekki tíðir og oftast skammæir. Af máli má mann kenna, en um fram allt af viðbrögðum til eins eða annars Hann var fáorður um sig og sína hagi og þögull um góðvilja smn í annarra garð. En ástæður lágu til þess, ad mér var ekki ókunnugt um hann, sá hann birtast í verki á ýmsa vegu. ★ Foreldrar Oddgeirs voru An^a Sigurðardóttir og Jóhann Er- lendsson. Baéði voru þau s^æ- fellskra ætta sunnan fjalls. Þau bjuggu um skeið í Ólafsvík og Dal í Miklaholtshreppi, þar sem Oddgeir var fæddur, en lengst í Stykkbhólmi. Bæði eru þau látin fyrir nokkrum árum. Börn þeirra voru sjö, og urðu tveir yngstu synir þeirra æskufélagar mínir. Þá er ég var suður fluttur og mitt fólk á brott úr Hólmin- um, þótti Jóhanni og Önnu eins og sjálfsagður hlutur, að ég nyti alls hjá þeim, ef ég skrapp á æskustöðvarnar. Þeim varð tíð- spurult um syni sína hér syðra og fór þá ekki fram hjá mér í þeim viðræðum, að þeir gerðu meira en hugsa til þeirra. — „Hvað segirðu mér af Ogga?“, spurði Anna. Þrátt fyrir árin var hann alltaf sami drengurinn hennar. En þessir viðburðir eru liðnir hjá, aðeins ljósbrotin af þeim nema við auga, gera manni glatt í sinni, verka eitthvað svipað og þegar menn einn góðviðrisdag sjá græn grös og safarík koma undan vetrargömlum snjó. — Oddgeir Jóhannsson verður bor- inn til moldar í dag. Ég veit, að konu hans og dóttur berast marg- ar kveðjur, hlýjar og góðar. Ég veit Hka, að fleiri en þær og systkinin hans sakna vinar í stað. Ég held mér skjöplist ekki, að í dag muni gömul kona vestur í Hólmi leggja hönd á hjartastað og segja m.eð glóandi tár í auga: „Farðu vel, blessaður Oddgeir minn“. L. K. Metframleiðsla Stokkhólmi — Sænskar skipa- smíðaverksmiðjur hafa aldrei verið jafn afkastamiklar og á síðasta ári. Settu þær tvö met. Aldrei hefur fleiri skipum verið hleypt af stokkunum og aldrei jafn stórum skipum. ikipstjóri ALEXANDER Jóhannesson fyrrv. skipstjóri er 70 ára í dag. Hann er fæddur að Skáney í Borgarfirði hinn 17. marz 1884, en ólst upp á stórbýlinu Hurða*- baki í sömu sveit, Þótt Alexander væri fæddur og uppalinn í einni af fegurstu og blómlegustu byggðum þessa lands, þá beindist hugur hans þó snemma að öðrum viðfangsefn- um en þeim, er sveit hans hafði upp á að bjóða. 18 ára að aldri bóf hann sjómennsku á árabát- um Suðurnesja og kynntist þar á næstu árum öllum þeim ótrúlegu erfiðleikum, hættum og þrek- raunum er aldamótaútvegur ís- lendinga átti við að búa. Hætt- urnar freistuðu, baráttan við úf- ið Atlantshafið og möguleikarnir um mikla björg í bú, voru lokk- andi verkefni, er kröfðust vits- muna og þreks og Alexander gerði sjómennskuna að æfistarfi sínu. 32ja ára, að afloknu sjómanna- skólaprófi gerðist hann stýri- maður á togara og nokkrum ár- um síðar skipstjóri. Því ábyrgð- armikla starfi gegndi hann nær aldarfjórðung, eða fram að lok- um síðari heimsstyrjaldar. Nærri má geta að togaraskipstjórn um svo langt skeið hafi verið mikil- vægt og viðburðaríkt starf, ekki sízt sigiing um ófriðarsvæði í tveim heimsstyrjöldum. En Al- exander var alla sína sjómennsku tíð farsæll og fengsæll og þótt hann muni stundum hafa komizt í hann krappan, meðal annars sem fangi þýzkra og jafnvel fangavörður í eigin skipi, þá fór þó jafnan vel að lokum og í endi síðari heimsstyrjaldar hélt hann sínu skipi heilu í höfn og lauk þar með sjómennsku. Starfsferill hans á samleið með stórbrotnasta framfaratímabili ísl. útgerðar og ísl. þjóðarinnar. Hann og starfsbræður hans sköp- uðu þann auð er megnaði að framkvæma þá efnahagsbyltingu er hér varð á fyrra helmingi þess arar aldar, og mikið má það vera, ef ísl. þjóðin eignast nokkurn tíma annan hóp sona er leggur jafn hart að sér til eflingar sínu þjóðfélagi og togarasjómennirnir gerðu á þessu tímabili. Alexander er gæfumaður, sem séð hefur góðan árangur af starfi sínu og vonir rætast. Þótt horfinn sé hann frá höfuðstarfi æfi sinn- ar munu þeir, sem heimsækja hann í dag, eigi sjá á honum fararsnið út úr íslenzku atvinnu- lífi. Hann hefur tekið sér annað starf á hendur og mun sæti hans þar fullvel skipað, enda þótt kirkjubækur telji hann mann við aldur. Alexander er mannkostamað- ur, prúður í fasi og fyrirmann- legur. Gæddur er hann frábær- um hæfileikum til að vinna sér vináttu*allra, sem samleið eiga með honum á lífsleiðinni. Vissulega myndi sundrung, tor- tryggni og óvild eigi spilla sam- búð manna, ef allur f jöldinn væri Alexander líkur að hjartalagi. — Bjart væri yfir borg vorri, sæti á hverju heimili húsbóndi Alex- ander líkur að viti og mannkost- um. Vel væri siglt knörrum vorum, stæðu ávallt í stjórnpalli skip- stjórar, sem kynnu tök á far- kostum sem Alexander. Alexander er kvæntur Hall- dóru Ólafsdóttur og eiga þau hjón tvö uppkomin börn. Heimili þeirra hjóna er þekkt að höfð- ingsskap og rausn. Um leið og ég samgleðst fjölskyldunni, veit ég að ég má flytja þakkir margra, er notið hafa ástúðar og hjálpar á þeirra ágæta heimili. Oddur Olafsson, Reykjalundi. A BEZT AÐ AUGLtSA L T 1 MORGUNBLAÐIMI T Akæra á hendur Leceiir ritara franska koniiúnistaflokksins ÞAÐ valdastríð, sem á sér nú stað innan kommúnistaflokksins í Frakklandi, er ekki minna en það, sem átti sér stað í Rússlandi eftir dauða Stalins. Öll Evrrópa, sem fylgist af áhuga með þessum málum, þar sem vitað er, að kommúnistar í Frakklandi eru dyggustu áróðurs menn rússnesku einræðisstefn- unnar, og þess vegna inikið atriði fyrir Rússland, að samvinna þess- arra liðsmanna þeirra, sé sem bezt. LECEUR ÁKÆRÐUR Á miðstjórnarfundi franska kommúnistaflokksins fyrir um það bil viku síðan, kom skyndi- leg kæra á aðalritara flokksins, Auguste Leceur. Hann var á- kærður á þeim forsendum, að hann hefði sína eigin hentisemi með að ákveða hverjir væru leið endur flokksins í hvert sinn og bryti með því reglur flokksins um sameiginlegar ákvarðanir. DUCLOS HRÆDDUR Duclos, sem nú er formaður flokksins, rær að því öllum ár- um, að koma Leceur - frá störf- um, þar sem hann óttast að svo geti farið. að hann verði sjálfnr að láta af virðingarsföðu sinni fyrir hans aðgerðir. En hann er sjálfur búinn að losa sig við hættulegan keppi- naut, sem var André Marty. Það skeði 1952, þegar Torez var for- maður flokksins að nafninu til, en í raun og veru var þá mikið innbyrðis stríð milli Duclos Og Leceur, þar sem báðir vildu ná í bitann og verða formenn flokks- ins. 22 félög með tæpl. 9 þús. félaga innan vébanda ÍBR kj Ársþing bar.dalagsins héfs! í §ær ÁRSÞING íþróttabandalags Reykjavíkur hið 10. í röðinni hófst s.l. mánudagskvöld í Fé- lagsheimili K.R. í Kaplaskjóli. Formaður bandalagsins Gísli Halldórsson arkitekt, bauð full- trúa velkomna til þingsetu, en þeir eru milli 70 og 80. í þingbyrjun minntist formað- ur Hallgrims Benediktssonar hins látna íþróttamanns og frömuðar og vottuðu þingfulltrúar minn- ingu hans virðingu sína með því að rísa úr sætum. Þingforsetar voru kjörnir Er- lendur Ó. Pétursson og Jens Guð- björnsson og þingritarar Ásmund ur Bjarnason og Hannes Sigurðs- son. Miklar umræður urðu um árs- skýrslu bandalagsins og tóku margir til máls. Snerust umræð- ■ urnar einkum um byggingu ( íþróttahúss á lóð Bandalags æsku j lýðsfélaga Reykjavíkur svo og fjárveitingar til íþróttafélaganna frá Reykjavíkurbæ, en öllum fjár veitingum frá Reykjavíkurbæ til íþróttafélaganna er ráðstafað eft- ir tillögum frá I.B.R. Þá urðu einnig nokkrar umræður una íþróttaþingið, er háð var á Akra- nesi s.l. sumar og kjör á fulltrú- um frá Reykjavík á það þing. Stóðu umræður um mál þessi til kl. 2 eftir miðnætti. Þá var og til umræðu f járhagsáætlun banda lagsins fyrir jdirstandandi ár. Þá fór fram kjör hinna ýmsu nefnda þingsins, en síðari fundur þess verður haldinn eftir hálfan mánuð. Fer þá fram stjórnarkjör og ýmsar aðrar kosningar. í íþróttabandalagi Reykjavíkur eru nú 22 félög með tæpl. 9 þús- und félagsmenn. Ennfremur starfa innan bandalagsins 7 sér- ráð, í knattspyrnu, handknattleik, sundi, frjálsíþróttum, skíðum, glímu og hnefaleikum. Aðalfundur Trésmíðafélags Rvíkur Eignir félagsins rúmi. 1,1 millj. TRÉSMÍÐAFÉLAG Reykjavíkur hélt aðalfund sinn sunnudag- inn 14. þ. m. Pétur Jóhannesson formaður setti fundinn og flutti skýrslu félagsstjórnar. Á árinu höfðu 40 nýir félagar gengið í félagið, þar af 26 nýsveinar. Formaður gat þess að félags- starfsemi öll hefði verið í mikl- um blóma. Innan félagsins hefur verið starfandi málfundafélag sem haldið hefur fundi reglulega tvisvar í mánuði, yfir vetrarmán- uðina. Einnig hefur verið endur- vakin pöntunardeild félagsins og starfar hún nú til mikilla hags- bóta fyrir félagsmenn. Þá gát formaður þess að farin hefði verið gróðursetningarferð í Heiðmörk á vegum félagsins og gróðursettar þar 3000 trjáplöntur. Hvatti hann menn til að fjöl- menna í hinar árlegu gróðursetn- ingarferðir. Formaður skýrði einnig frá helztu störfum iðnþings þess, er háð var síðastliðið haust. — Að lokinni .-kýrslu formanns, var lýst kjöri stjórnar, endurskoð- enda og trúnaðarmannaráðs, fyr- ir yfirstandandi ár: Benedikt Davíðsson formaður, Bergsteinn Sigurðsson ritari, og Ólafur Ás- mundsson gjaldkeri. EIGNIR FÉLAGSINS RÚML. 1.1 MILLJ. KR. Skrifstofunstij. félagsins, Ragn ar Þórarinsson, las rekstrar- og efnahagsreikning þess og voru þeir samþykktir samhljóða. —• Greiddir styrkir ' á árinu námu •nær 42 þús. kr. Reksturshagnað- ur ársins reyndist vera 145.750.00 kr. og skiptist á hina ýmsu sjóði félagsins. Eignir félagsins nema nú rösklega 1.1 milijón króna. Jarðskjálftar Beergen — í dag (15. marz) varð vart allsnarpra jarðskjálfta kippa í grennd við Bergen. Síðar hefur komíð í ljós að jarðskjálfta kippur þessi fannst. víðsvegar um Noreg, en var hvergi jafn snarpur og í Bergen.

x

Morgunblaðið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.