Morgunblaðið - 24.03.1954, Blaðsíða 11

Miovikudagur 24. marz 1954
MORGVJSBLAÐIÐ
II
Afmælishói KR
AFMÆLISHÓF K. R. fór fram
í Sjálfstæðishúsinu s.l. laugar-
dagskvöld.
FormaðUr K.R. Erlendur Ó.
Pétursson, setti hófið og stjórn-
aði því. Færði hann KK-ingum
kveðju frá stofnanda félagsins,
Pétri A. Jónssyni óperusöngvara,
sem ekki gat setið hófið vegna
veikinda. Samkoman hyllti Pét-
ur A. Jónsson með ferföldu
húrra.
Minni KR flutti Bjarni Guð-
mundsson blaðafulltrúi, en fyrir
minni Reykjavíkur talaði Vil-
hjálmur Þ. Gíslason útvarps-
stjóri og voru báðar þessar ræð-
ur hinar skemmtilegustu og ágæt
lega fluttar.
Hinn ágæti KR-ingur Guð-
mundur Jónsson óperusöngvari
söng nokkur lög við mikla hrifn-
ingu áheyrenda. Karl Guðmunds
son leikari las upp og skemmti
með eftirhermum og var því tek-
ið með miklu lófaklappi.
Félaginu bárust ýmsar gjafir.
Frá Róðrarfélagi Reykjavíkur
fékk félagið að gjöf mjög fagra
klukku. Frá Þórunni og Vigni
Andréssyni fékk félagið íslenzk-
an silkifána. Frá ÍSÍ fána sam-
bandsins, frá K.R.R. fána ráðsins.
Jens Guðbjörnsson formaður Ár-
manns afhenti fyrir hönd 14
íþróttafélaga peningagjöf.
Ávörp fluttu: Formaður Knatt
spyrnusambands Islands, Sigur-
jón Jónsson og formaður Sund-
sambands íslands, Erlingur Páls-
son og varaformaður Í.B.R. Bald-
ur Möller og formaður K.R.R.
Sigurður Magnússon.
Þá fór fram afhending á heið-
ursviðurkenningar peningum KR
og hlutu þá 23 KR-ingar að þessu
sinni. Einnig afhenti formaður
KR æðsta heiðursmerki félagsins
KR-stjörnuna til Gísla Halldórs-
sonar arkitekts, fyrir langt N?g
frábært starf í þágu KR. Hylltu
veizlugestir hinn nýja riddara
KR með fjórföldu húrra.
Þá var Benedikt Jakobssyni af-
hentur bikar frá fimleikamönn-
um fyrir 20 ára kennslu.
Hófið var fjölmennt og fór
fram með mikilli prýði og var
öllum viðstöddum til mikillar
ánægju.
Skemmfun fyrir eldra
fólk í Hólminum
STYKKISHÓLMI 22, mar: —
Fyrir forgöngu stúkunnar Helga-
fell í Stykkishólmi var eldra
fólki bæjarins boðið til skemmt-
unar og kaffidrykkju í samkomu
húsinu í Stykkishólmi s.l. laugar
dagskvöld og hófst fagnaðurinn
kl. 10. Var þar margt til fróð-
leiks og skemmtunar s. s. kvik-
myndir af landinu, upplestur,
ræðuhöld, gamanvísur o. fl. Eig-
endur samkomuhússins þeir
Magnús Sigurðsson og Sigurður
Sigurgeirsson léðu húsið ókeypis
undir fagnað þennan, ásamt kvik
myndunum. Lúðrasveit Stykkis-
hólms og Hljómsveit Stykkis-
hólms lóku endurgjaldslaust og
félagskonur í stúkunni gáfu
brauð og kökur og sáu um veit-
ingar. Ýmsir aðrir veittu skemmt
un þessari sinn stuðning.
Var skemmtun þessi gamla
fólkinu til mikillar ánægju og
fór hið bezta fram í alla staði.
— Árni.
Siðgæðisþróttur
LAURENT, forsætisráðherra
Kanada, er nýkominn heím úr
för kringum hnöttinn. Segir hann
siðgæðisþrótt fólks mikinn, og sé
það vænlegt til varðveiziu frið-
inum. Segir hann, að ásveldin
fyrrverandi, Japan, Ítalía og
Vestur-Þýzkaland, óski nú einsk-
is frekar en lifa í friði.
X HEZT AÐ AVGLÝSA A
T í MORGUISBLABim
Björn Þórarinn Stefónsson
ÞÓRARINN Björn Stefánsson, |
fyrr verzlunarstjóri í Vopnafirði,
andaðist á heimili sínu Hrefnu- |
götu 10 í Rvík hinn 12 þ. m.
Björn var fæddur í Teigi í
Vopnafirði h. 3. des 1873. For-
eldrar hans voru Stefán Þórarins-
son bóndi þar og f. k. hans Mar-
grét Björnsdóttir, Björnssonar
frá Brimnesi i Fáskrúðsfirði,
Jónssonar bónda á Búðum,
Björnssonar prests í Þingmúla og
Kolfreyjustað Hallasonar. Stefán
var sonur Þórarins snikkara er
síðast bjó á Skjöldólfsstöðum á
Jökuldal, Stefánssonar prests
Þórarinssonar prest í Múla
og skálds,, bróðir Benedikts
Gröndal eldra, Jónssonar. Hálf-
bróðir Stefáns, og sonur Þórarins
á Skjöldólfsstöðum, var séra
Þórarinn á Valþjófsstað. Kona
Þórarins og móðir Stefáns var
Kristín dóttir séra Gunnlaugs
prests á Hallormsstað, og systir
Stefáns landfógeta, Þórðarsonar
prests á Refstað og Ási í Fellum,
Högnasonar prests, og prestaföð-
urs, á Breiðabólstað, Sigurðsson-
ar. Kona Stefáns prests og móðir
Þórarins snikkara var Þrúður
Vigfúsdóttir prests í Garði í
Kelduhverfi, Björnssonar prests
á Grenjaðarstað, Magnussonar.
Bróðir Þrúðar var Björn prestur
á Eiðum faðir Önnu, er átti Pétur
prestur Jónsson á Valþjófsstað,
föðurfaðir Metúsalems Stefáns-
sonar búnaðarmálastjóra og
þeirra systkina og Stefán prestur
í Viðvík föður Önnu móður Stef-
aníu leikkonu, Guðmundsdóttur.
Stóðu því að Birni miklar ættir
og einkum stór prestasveit og
hinna mikilhæfustu manna Mar-
grét móðir Björn andaðist þrítug
að aldri 3. júní 1879, en árið eftir
kvæntist faðir hans aftur Katrínu
Gísladóttur ættaðri sunnan af
landi, og gekk hún Birni og syst-
kinum hans í móðurstað, en bróð-
ir hans var Þórarinn bóndi í Teigi
faðir dr. Sigurðar jarðfræðings.
Hinn 13. maí 1900 andaðist faðir
hans 53 ára að aldri óg voru þá
hálfsystkini hans enn ung, en
meðal þeirra eru þeir bræður á
Akureyri, Brynjólfur skósmiður
og Eðvald. Studdu þá eldri börn-
in stjúpu sína enn um stund, unz
hún brá búi og fluttist til Akur-
eyrar. Björn gekk ungur í þjón-
ustu Örum & Wullf verzlunar
á Vopnafirði og var svo í þjón-
ustu þess verzlunarfyrirtækis
meðan það starfaði hér á landi,
sem var allvíða, einkum á Aust-
urlandi. Meðan Björn dvaldi á
Vopnafirði tók hann mikinn þátt
í hinu fjölbreytta meningarfé-
lagslífi er þá stóð með blóma í
sveitinni, en átti höfuðstöðvar á
Vopnafirði, svo sem íþróttafélags
skap, er einkum lagði stund á
ísl. glímuna eins og raun gaf
vitni, er þaðan kom fyrsti glímu
kongur landsins, Ólafur Valdi-
marsson Davíðsson, leiklist
og bindindisstarfsemi, því máli
var Björn svo trúr, að
hann bragðaði ekki áfengi
alla æfi. — Þar á Vopnafirði
kvæntist Björn árið 1901, Mar-
gréti Jónsdóttur prests í Hjarð-
arholti, Guttormssonar prófasts í
Vallanesi, Pálssonar, gáfaðri
ágætislronu, sem lifir mann sinn.
Varð þeim fimm barna auðið, sem
eru hið ágætasta fólk og dvelja
4 þeirra í Rvík. Þau eru: Margrét,
gift Gunnari vélvirkja Björnssyni
frá Refsstað í Vopnafirði Páls-
sonar; Jón, málarameistari kvænt
ur Grete listmálara, Stefán G.,
skrifstofustj. í Sjóvátryggingafél.
íslands kvæntur Sigríði Jóns-
dóttur. Þórarinn verzlunarmaður
kvæntur Kristinu Halldórsdóttur
og Guðlaug Margrét er dvelur í
Ameríku. gift Garðari Guðmunds
syni. Varð heimili þeirra hjóna
á Vopnafirði brátt rómað fyrir
hina me§tu aðlöðun, því snyrti-
mennska var þeim báðum svo
eiginleg, að lengra þótti eigi jafn-
að verða. Gilti það jafnt um hina
innri og ytri háttu þeirra, og í
Minningarorð
hverjum hlut, svo hvergi bar á
skugga, blett né hrukku. Þótti
öllum gott með þeim að dvelja
sakir hófsemi og ábyrgðartilfinn-
ingar, enda kunnu þau allt að
meta er vel horfði, en gafu sig
hvergi. að hinu. Fylgdi og fólk
þeim æfilangt í heimili sakir
trygglyndis. Tók og Björn móður-
móður sína, Járngerði Jónsdóttur,
og veitti henni forbeina fram í
andlát, en þá var hún á tíræðis
aldri. Voru slík dæmi orækur
vottur um manndyggðir þeirra
hjóna. Árið 1905 hvarf Björn af
Vopnafirði og tók við íorstöðu
Örum & Wuilfs á Djúpavogi, en
á Vopnafirði var hann bókhald-
ari Sýndi það hvert traust hann
þá hafði unnið sér, því þessar
verzlanir vönduðu jafnan for-
stjóra val og áttu sitt megintraust
í þeim háttum. Dvaldi Björn á
Djúpavogi til 1913, en þá tók
hann við forstöðu verzlunarinnar
á Vopnafirði og var þá kominn
heim, því jafnan var hann bund-
inn hinum traustustu böndum við
þá sveit. Þótt hann yrði þaðan síð
ar að hverfa. Fóru nú svo kallaðir
uppgangstimar í hönd sökum
heimsstríðsins fyrra, svo sem
kunnugt er. Fóru þá og nýir tímar
í hönd og vildu Vopnfirðingar
eigi una hinu gamla verzlunar-
skipulagi. Kaupfélagsaldan hafði
gripið um sig í sveitinni og þótti
mörgum eigi í ótíma, eins
og þróun verzunarmála hafði þá
verið langa stund í landinu, og
hafði heldur eigi með öllu sneitt
fram hjá Vopnafirði. Varð kaup-
félagsstofnun að ráði, og samdist
svo um, að hin gamla verzlun
seldi kaupfélaginu eignir sínar og
lagðist þá starfsemi hennar nið-
ur með öllu 1919. Var þá þetta
verzlunarfyrirtæki orðið 116 ára
gamalt, og hafði jafnan verið
einrátt um verzlun við Vopna-
fjörð, en þangað sóttu viðskipti
bændur af norðurparti Fljótsdals
héraðs, Skeggjastaðahreppi,
Fjallabyggð og Jökuldal. Nú var
mikið af þessari verzlun gengið
undan Vopnafirði, og þar einnig
komin önnur fastaverzlun, er þar
hóf starfsemi 1897. Þótti mikil
saga og misjöfn af viðskiptum við
Vopnafjörð alla 19, öld. Um hitt
varð ekki deilt, að verzlunar-
stjórar voru þar hinir mikilhæf-
ustu menn, og allir ísienzkir
menn frá því urn 1880. Það kom
í hlut Björns að reka lest þess-
ara merkilegu manna, að kveðja
fyrir hönd þessa merkilega fyrir-
tækis, er þar hóf starf sitt í aldar
byrjun, og þetta gerði Bjorn svo
hófsamlega, að því líkast var, að
hér rýmdi öldungur fyrir óska-
barni. Færi þá margt betur, ef
svo skildu allir vel tímamót. Varð
nú dvöl Björns styttri í Vopna-
firði, en hann hafði óskað
og vonað. — Hvarf hann
til Reykjavíkur og gegndi
þar ýmsum verzlunarstörfum
meðan honum entist heilsa til,
en hann kenndi lasleika, sem
margir vildu kenna of mikilli
áreynslu í íþróttum á unga aldri
og varð lítt vinnufær, en þó jafn-
an á ferli, glaður og áhugasamur
um allt er v#’ horfði. Hann var
á undan ungmennafélagstíman-
um, eins og hann varð áhrifarík-
ástur, en það er ljóst mál, að sá
tími hefði skammt náð til áhrifa,
ef einmitt ekki hefðu á undan
honum farið menn, eins og Björn
Stefánsson, sem höfðu orðið fínir
menn af frægum erfðum þjóðar-
innar, og batnandi menn af
ábyrgðarstörfum á upplyftingar-
tíma forna dyggða og nýrra hug-
sjóna. Var sá hópur manna stór
í Reykjavík, er deila vildu geði
við þennan grandvara heiðurs-
mann og hans gáfuðu og fróðu
konu, þar sem aldrei gat borið
ský á heiðríkju manndyggðanna,
aldrei orðið hvasst um hvers-
dagsleikann, né hófi hallað I
nokkrum hlut. Það mundi sam-
kvæði allra er þekktu Björn, að
hann var hófsmaður í öllu og
sótti aldrei til auðs né metorða
framar, en að hófi laut, og mátti
hann þó með allt vel fara, sem
mikið var.
Benedikt Gíslason,
frá Hofteigi.
eru komnar.
AMPER H F.
Þingholtsstræti 21 — Sími 81556
Atvinna
Hreingerningarkona og eldhi'isstúlka
óskast í Breiðfirðingabúð, þarf að geta bakað og smurt
brauð. — Hátt kaup. — Uppl. á skrifstofunni eftir kl. 2.
Verziunarstarf
Stúlka eða piltur
óskast nú þegar í nýlenduvöruverzlun. — Eiginhandar-
umsóknir með uppl. um aldur og menntun, sendist afgr.
Mbl. fyrir n. k. fimmtudagskv. merkt: „Stundvísi—97“.
— Kvennasföa !
— Dior |
Framh. af bls. 7.
Á ÖNDVERÐUM MEIÐI
Dior er á öndverðum meiði við
flesta aðra tízkufrömuða í París
í dag. Jacaues Fath, t. d. hefir
ekki látið af tilhneygingum sín-
um til hinna ýmsu giæsilegu útúr
dúra í tízkufyrirmyndum sínum,
sem jafnan eru vinsælar, þó að
ýmsir teiji þær nokkuð tilgerðar-
legar.
AÐ því er varðar „cocktail“ boð
in, þá hefur Dior sínar ákveðnu
skoðanir. Hann er mótfallinn
I flegnum og áberandi kjólum við
I slík tækiíæri, eins og oft tíðkasi:
og gera sitt til, segir hann, að
draga slík samkvæmi á langinn
meira en góðu hófi gegnir. Venju
lega byrja þau um kl. 4—5 o:;
ættu alls ekki að standa frant
yfir kl. 7 Hinn rétti klæðnaður
kvenna við þessi tækifæri er lag-
jlegur síðdegiskjóll, jakka-
kjóll eða létt dragt, í samkvæm-
um eftir kl. 7 á hins vegar hinn
kvenlegi glæsileiki að setja svip
sinn á klæðnað kvenna. En kven-
legur og glæsilegur kjóll, segir
Dior, þarf ekki nauðsynlega að
vera íburðarmikill eða fleginn á
bak og bijóst — nema síður sé.
Og eitt atriði enn í sambandi
við samkvæmi og samkvæmis-
klæðnað: Það er mikilvægt, að
samræmi sé á milli klæðnaðai-
karla og kvenna, karlmennirnír
vilja nokkuð oft humma fram af
sér að búa sig upp á svo sem
tækifærinu tilheyrir.
— Ostabrauð j
Framh. af bls, 7.
LINSUKAKA
250 gr. hveiti. ‘
150 gr. smjör eða smjörl,
75 gr. sykur. '
1 egg,
Kremið: 2 dl. rjómi. ,
Vz stöng af vanillu.
2 egg,
2, matskeiðar sykur. ■
2 matskeiðar hveiti.
SmjöriS er mulið í hveitið,
eggið er hrært með sykrinum og
látið saman við, deigið síðan
hnoðað vel og látið bíða í 20 mín.
Kremið: Rjóminn er soðinn með
vanillunni, eggin eru þeytt með
sykrinum og hveitinu og rjóman-
um hellt út í. Þessu síðan hellt
aftur í pott og látið sjóða. Síðan
látið kólna.
Helmingurinn af deiginu cr
flattur út og látinn í tertuform.
Kreminu er smurt þar á og síð-
an er hinn helmingurinn af deig -
inu flattur út og hann látinn ofan,
á kremið. Gætið þess vel að láta
kantana ná alveg saman, Ofan
á kökuna er smurt eggjahvítu
eða rjóma, grófum sykri er stráð
yfir og hálfum möndlum raðað*
ofan á. — Kakan bakast í ca.
25—30 min. í ofni ca. 180 gráðu
heitum.
OSTATERTA i
200 gr. hveiti.
200 gr. smjörlíki. <
200 gr. rifinn ostur.
Kremið: 100 gr. gráðostur.
100 gr. íslenzkt smjör.
Smjörlíkið er mulið í hveitið
og ostinn og það hnoðað vel. —
Flatt út og annað hvort bakað i
tertuformi eða á plötu, þá skorið
út eftir vild. Verða tveir botnar.
’— Ath. Bakast Ijósbrúnir.
Kremið: Smjörið og osturinn
Kremið: Smjörinu og ostinum
er hrært saman (Ath. að smjörið
sé ekki ískalt). — Kremið er síð-
an látið á milli laganna þegar
kakan er bökuð. Skreyta má tert-
una að ofan með rifnum osti.
Eins verður sérstaklega að
gæta þegar ostabrauð og tertur
eru bakaðar og það er að hafa
ofninn ekki of heitan og hafá
jafnan hita á. — Dökkar osta-
kökur eru vægast sagt vondar,
því osturinn verður ramur, ef
hann bakast of mikið. — Verðí
ykkur að góðu. A. Bj. :