Morgunblaðið - 27.06.1954, Side 9

Morgunblaðið - 27.06.1954, Side 9
Sunnudagur 27. júní 1954 MORGVNBLAÐIÐ 1 Reykjavíkurbréf: Laugardaguir 26. júni Góðar síðara heyskaparhorfur — Nýsköpunartímabil — Minnimáttarkend Tímaliða — Hið hið fyrra og stóra hjarta Slátíur SLÁTTUR mun nú almennt vera hafinn um land allt. Mun | spretta yfirleitt mjög góð, enda ' þótt þurrkar hafi nokkuð dregið úr henni í sumum landshlutum. Ef heyskapartíð verður hagstæð það sem af er þessum mánuði og í júlí ætti heyöflun að ljúka óvenjulega snemma. Yfirleitt er heyskapartíminn að styttast með ári hverju eftir því sem ræktunin eykzt og túnin verða greiðfærari. Aðeins þeir bændur, sem þurfa ennþá að slá með orfi og Ijá, og jafnvel fara á engjar, þurfa að stunda heyskap fram undir göng- ur. Er það dapurleg og óþörf tíma eyðsla. En því miður eru þeir bændur, sem þannig verða að heyja ennþá mjög margir. Svo tiltölulega seint hefur ræktunin gengið þrátt fyrir miklar fram- farir undanfarna áratugi. En hálfnað er verk þá hafið ! er, má segja. Stefnan. hefur 1 verið mörkuð í ræktunarmal- ! unum. Hver einasti bóndi ger- ir sér það nú ljóst, að hann verður á skömmum tíma að ná þvi takmarki að fullrækta j tún sitt, ljúka sléttum þess og síðan að afla allra sinna heyja á ræktuðu landi. Þetta er svo margrætt mál að ó- þarfi er eyða mörgum orðum að því nú, þegar sláttur er enn einu sinni hafinn við á- gætar heyskaparhorfur. I i < Stjórnmálaviðhorfið í dag ÞAÐ ER e. t. v. tæplega ómaks- ins vert, að litast um og virða fyrir sér stjórnmálaviðhorfið í landinu í dag. Svo tiltölulega ró- legt er þar og viðburðalítið. En vera má, að „undir niðri í stikl- inum þrumi“, eins og Grímur Thomsen kemst að orði í Goð- mundi á Glæsivöllum. Ef fyrst er litast um á heim- ili ríkisstjórnarinnar verður ekki annað séð en að stjórnarflokk- arnir vinni ötullega að fram- kvæmd margra fyrirheita mál- efnasamningsins. Fjárhagsráð var afnumið, skattalög endur- skoðuð, löggjöf sett um víð- tæka framkvæmdaáætlun í raforkumálum, -stuðningur við umbætur í húsnæðismálum auk- inn og ýmsar aðrar ráðstafanir gerðar í samræmi við málefna- samninginn. Sjálfstæðismeim gera sér fyllí- lega ljóst, að til þess að öll fyr- irheit stjórnarsáttmálans verði efnd þurfa hinir tveir flokkar ríkisstjórnarinnar að vinna vel saman og af fullum heilindum. Af hálfu Tímans, aðal málgagns Framsóknarflokksins, virðist hinsvegar mikil áherzla lögð á smáskæruhernað gagnvart sam- starfsmönnum flokks har.s. Blaðið þreytist aldrei á að tala um, hve f jandsamlegur Sjálfstæð- isflokkurinn sé öllum umbótum og framförum í landinu. Allt, sem vel hafi verið gert, og muri verða gert, sé Framsókn gömlu að þakka. Hún hafi knúð það fram gegn andspymu og óvild Sjálfstæðisflokksins og þing- manna hans!!! Hvaða bóndi trúir þessu? ÞESSU ætlast Tíminn fyrst og fremst til að sveitafólkið trúi. En hvaða viti borinn bóndi, held- ur þú nú, Tími sæll, að leggi trún að á þessa sagnaritun? Hvaða Barðstrendingur skyldi trúa því, t. d., að Gísli Jónsson, forseti Efri deildar, hafi barizt gegn byggingu brúa, vega og síma í Barðastrandasýslu? Eða mundu margir menn fiitn- Malenkovs — Rauðhetta við rúm ömmunnar Þrátt fyrir tæknina er hlutverki hrífunnar við heyþurrkunina ekki ennþá lokið. (Ljósm. Ól. K. M.) ast á Snæfellsnesi eða í Austur Húnavatnssýslu, sem legðu trún- að á það, að þeir Jón á Akri og Sigurður Ágústsson hefðu l^gst þungt á móti hliðstæðuin umbótum í sínum héruðum eða öðrum? Nei, áreið^nlega ekki. Senni- lega mundi Tíminn ekki finna einn einasta bónda í þessum þremur héruðum, sem tryði því að þessir þingmenn, sem allir um umbótum þar fram komiö. Á sama hátt hafa þeir starl- að á öðrum sviðum þjóðlífs- ins í þágu sveita og sjávar- síðu. Úreltar fullýrðingar HINAR margtuggðu full- yrðingar Tímaliðsins um um- bótafjandskap Sjálfstæðismanna ■ Börnin taka þátt í heyskapnum og njóta sólar og sumars. fylla Sjálfstæðisflokkinn, berð- ust gegn hagsmunum fólksins í sveitum landsins. Þrátt fyrir þetta heldur aðal- málgagn Framsóknarflokksins stöðugt áfram að hamra á þeirri staðhæfingu, að Sjálfstæðismenn berjist gegn framförum og um- bótum í landinu, og þá sérstak- lega i sveitunum. Brúar-, vega- og símamál í nokkrum héruðum voru aðeins nefnd hér sem dæmi, af því að þau mál eru mikil hags- munamál fólksins í sveitun- um. Að sjálfsögðu hafa þing- menn Sjálfstæðisílokksins barizt fyrir framkvæmdnm á þessu sviði og fengið stórfelld- eru gersamlega úreltar. Þeim trú- ir enginn heilvita maður. Að því mætti svo spyrja Tm- ann, hvernig geti á því staðið, að Framsóknarmenn skuli treysta sér til þess að vinna með flokki, sem ævinlega sé á móti öllum framförum í landinu? Nei, sveitafólkið trúir ekki hin- um máttlausa hælbítsmálflutn- ingi Tímans. Hann ber fyrst og fremst vott minnimáttarkennd einstakra Framsóknarmanna gagnvart Sjálfstséðisflokknuin. Þessir menn vita miklu betur en skrif þeirra bera vott um. Þeir vita, að Sjálfstæðisflokkunnn hefur undanfarna áratugi verið í fararbroddj um flest raunhæf- ustu framfaraspor þjóðarinnar og stendur í dag mitt í hinni síðari nýsköpunarsókn. Tvö nýsköpunar- tímabil ÞETTA sér allur almenningur líka. Alltaf þegar Sjálfstæðis- flokkurinn er í stjórnarforystu, tekur þjóðin hraðstigustum fram- förum. Fyrir hans forystu voru sjóðir styrjaldaráranna hagnýtt- ir til meiri og raunliæfaxi at- vinnulífsuppbyggingar en nokkru sinni fyrr hafði verið ráðizt í hér á landi. Þetta gerðist árið 1944 — 1947. Það var hið fyrra ný- sköpunartímabil. Ef vel tekst til eins og allir góðir íslendingar hljóta að vona, ætti yfirstandandi kjör- tímabil að verða annað mesta framkvæmdatímabil í ís- Ienzkri stjórnmálasögu. Það myndi þá verða nýsköpimar- tímabil hið síðara. Það er engin tilviljun, að baeði þessi tímabil eru það Sjálfstæðismenn sem fara með stjórnaríorystu. Því miður bar Framsóknar- flokkurinn ekki gæfu til að taka þátt í hinni fyrri nýsköpunar- stjórn. Þessvegna henti þau ó- sköp hann t. d. að letja bændur landsins til þess að taka þátt í innflutningi nýtízku tækja. Þess- vegna snerust Framsóknarmenn gegn kaupum á ýmsum afkasta- mestu framleiðslutækjunum, sem þjóðin á nú. Og þessvegna voru þeir mótfallnir setningu hinna nýju almannatryggingarlaga. Nú er Framsóknarflokkur- inn hinsvegar með í nýsköp- unarstarfinu. Er það vel far- iö. Bændur landsins munu á- reiðanlega fagna því, að tveir stærstu stjórnmálaflokkar þjóðarinnar, fulltrúar fram leiðslustéttanna til lands og sjávar, skuli vinnan saman að gagnlegum og góðum málum í þágu alþjóðar. Þeir munu hinsvegar lítt taka mark á titlingaskít og narti Tím- ans í garð þeirra manna, sem af mestum drengskap og heii- indum starfa að áhugamálum bændastéttarinnar. Á heimili stjórnar- j andstöðunnar Á HEIMILI stjónarandstöðunn- ar er frekar dauft og tómlegt um þessar mundir. Kommúnist- ar hafa þó fengið dálítinn glaðn- ing nýlega, þar sem er milljón- in, er „safnaðist í Sigfúsarsjóð'*. Er það enn ein sönnun þess að Malenkov man eftir sínum. Kommúnistaflokkurinn hefur nú tapað nær 3 þús. atkvæðum £ Reykjavík frá því, er hann var hér sterkastur. En síðan hann, tók að minnka hraðbyri hafa honum bæzt hús, kvikmynda- sýningaryélar, bókabúðir og fleiri munir og fasteignir með vax- andi hraða. Er nú almennt gert ráð fyrir að eftir næstu kosn- ingaósigra muni flokkurinn „safna“ svo sem tveimur milljón- um króna til nýrra húsakaupa. Svo stórt og milt er hjarta Malenkovs!!! í Alþýðuflokknum eru hins- vegar fremur bágar heimilisá- stæður. Sjálfur heimilisfaðirinn, formaður flokksins, er í leyni- makki við kommúnista um sam- vinnu í kosningum til Alþýðu- sambandsþings. Gengur RaúS- hetta litla nú í annað sinn að rúmi ömmunnar en finnur engan þar fyrir nema úlfinn. Hyggja kommúnistar nú gott til glóðar að gleypa telpuna, fáráða og auðtrúa!!! Flokksþingi Alþýðuflokksina hefur verið stefnt saman upp úr miðjum september. Mun nú- verandi formanni sennilega reyn- ast þar erfitt um vik að verja tign sína og málstað. í Þjóð- varnarflokknum gerist ekkert.—• Flokkurinn á enn sem fyrr ekk- ert mál að berjast FYRIR. Hins- vegar á hann eitt mál til aS berjast GEGN. Það er sam- vinna íslendinga við hinar vest- rænu lýðræðisþjóðir um varnir íslenzks sjálfstæðis og öryggis- En allur eldmóður er nú úr þess- ari neikvæðu baráttu Þjóðvarn- armanna. Afbiðja sér heiðurinn FYRIR nokkrum dögum gat Þjóðviljinn þess að Hreyfilsbíl- stjórar hefðu lagt fram rúmlega 50 þúsund krónur í hið nafntog- aða milljónasvindl, sem kommún istar kalla söfnun í Sigfúsarsjóð. Talar blaðið af miklum fjálgleik um fórnfýsi Hreyfilsbílstjóra, og má ráða það af skrifum þessum að bílstjórar á Hreyfli hafi al- mennt tekið þátt í þessari svo- kölluðu söfnun. Sannleikurinn er hinsvegar sá, að bílstjórar á Bifreiðastöð Hreyfils hafa lítið orðið varir við þessa söfnun og munu sárafáir þeirra hafa lagt nokkuð fé til hennar, að frátöld- um nokkrum ofstækismönnum og örfáum „nytsömum sakleysingj- um“ sem kommúnistar telja trú úm að það sé sáluhjálparatriði að leggja fram fé til undirróðurs- starfsemi Rússa hér á landi. Munu Hreyfilsbilstjórar gera ráðstafanir til þess að skafa þennan ómenningarblett af vinnu stað sinum. Hreyfilsbílstjóri. Syndið 200 metrana í dag

x

Morgunblaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.