Morgunblaðið - 11.07.1954, Blaðsíða 14

I
14
MORGUNBLAÐIÐ
Sunnudagur 11. júlí 1954 ^
Skugginn og tindurinn
SKALDSAGA EFTIR RICHARD MASON

„Það er engin hætta“, sagði
hann.
„Það er að minnsta kosti gott
Framhaldssagan 81 |inn minn sesir að Það sé ensin
Það varð ekkert tækifæri til h*tta f Því' ,fn mér finnst Það
að ræða það frekar, því dyrnar ge fjff s ^
opnuðust og inn kom frú Paw- ,
ley» Pawley leit upp. „Ertu þai na .
uoan“, sagði hann. |
„Hefur Rex fundist", spurði að þér komuð“, sagði hún. „Eg
5'ú Pawley. Hún hafði saknað þarf að skreppa snöggvast upp.
Itundsins síðan óveðrið byrjaði og I Hún vaggaði út, sennilega til
< iginlega hafði hún haft meiri að fá sér sopa af romminu.
''hyggjur af honum heldur en Douglas gekk að borðinu. Silvía
;,ilvíu. „Hafið þið nokkuð heyrt var glaðvakandi. Hún var náföl í
• il hans?“ | framan og skelfd, en hann sá að
„Joan, ég held að það sem við Það var ekki stormurinn úti fyrir
iiöfum verið að ræða um, sé ívið sem Þún var hrædd við.
„Nú er allt í lagi, Silvía" sagði
hann.
Hún horfði á hann eins og hann
þá áhyggjur‘af Silvíu“, sagði frú ’ væri ókunnugur og ekkert var
•jneira áríðandi en hvort hundur-
Jnn....“.
„Þið hafið þó vonandi ekki enn
j 'awley. „Það er ekkert að stelp-
vnni.“
Pawley rak upp stór augu.
„Áttu við....“.
„Ég átti í hinum mestu vand-
læðum vig hana, en loks róaðist
hægt að lesa úr svip hennar nema
óttann í augunum.
„Ég eignast barn“, sagði hún.
Það var eins og hún væri að tala
við sjálfa sig.
„Nei, hvaða vitleysa", sagði
li'ún. Hún hefur auðsjáanlega !hann- ..Börnin koma ekki svo
tiúið til alla söguna og það hefur
hún auðvitað gert til að koma af
síað einhverjum vandræðum."
„Heldur hún þá ennþá að hún
J3Ó barnshafandi.“
„Hún segist halda það. En það
þarf enginn að hlusta á slíka vit-
jeysu. Þetta er ekki í fyrsta sinn,
auðveldlega .. það þarf meira til
en einn koss“.
„Ég veit hvernig þau verða til“
sagði hún. „Ég veit hvað maður
verður að gera. Ég gerði það vilj-
andi.“
„Þú ímyndaðir þér þag bara“,
sagði hann. „Þú mannst hvað þú
em hún hefur logið og verður hefur mikið ímyndunarafl.“
iieldur ekki í síðasta sinnið,“ Hún hrissti höfuðið. Hún var
Pawley snéri sér aftur til lítil og hrædd. Hann hafði aldrei
iJouglas.
„Jæja, Lockwood, það virðist
;,em þér hafið haft á réttu að
..ianda. Ég þarf ekki að taka það
íiam að það gleður mig. Nú get-
um við andað rólegar aftur.“
Hann ljómaði í framan og tók upp
j'ípuna sína. Svo leit hann á alla
•viðstadda og sagði: „Ég vildi ekki
..gja ykkur það áðan, en ef það
versta hefði verið satt, þá hefði
l'að verið örlagaríkt fyrir þenn-
-; n skóla. Sennilega hefði þá farið
. vo að ég hefði þurft að loka hon-
urn fyrir fullt og allt.“
Þetta virtist ekki hafa eins
ínikil áhrif á viðstadda eins og
séð það fyrr, hvað hún var mikið
barn. Nú sá hann að hann hafði
kannske einhvern tíma gert of
miklar kröfur til hennar. Hann
hafði séð hana aðeins eins og hún
vildi að hann sæi hana, að hún
væri næstum orðin fullorðin En
hún hafði aðeins verið tilgerðar-
legt barn. Hún hafði leikið full-
orðinshlutverk þangað til henni
varð fótaskortur og hún datt. Þá
varð hún hrædd og gleymdi að
látast. Hann hafði trúað tilgerð-
inni. Hann hafði aldrei skilið
hana.
„Þú þarft ekki að hafa neinar
áhyggjur af þessu“, sagði hann.
i'awley hafði búizt við. Douglas , »^ið skulum gæta þín.“
létti svo mjög þegar hann fékk
fréttirnár frá frú Pawley um
-Silvíu, að hann gat ekki látið
ineiri gleði á sér sjá. Morgan var
ennþá þegjandalegur og Duffield
sagði bara:
„Ég hugsa að það skaði engan
þó að smávegis kossaflens fari
fram í skóginum. Við gætum jafn
vel innleitt það á stundatöfluna
næsta ár. Hvernig væri að hafa
það síðari hluta dags á miðviku-
dögum.“
—o—
Það hafði verið búið um Silvíu
uppi á borði í herbergi við hlið-
ina á bókasafninu. Það var til-
gangslaust að berja að dyrum,
því ekkert heyrðist fyrir hávað-
anum í vindinum, svo Douglas
fór beint inn.
Silvía lá hreyfingarlaus undir
ábreiðunni. Frú Morgan snéri
bakinu í dyrnar. Hún sat á litl-
um hörðum stól sem sýndist
íilægilega lítill undir henni. Hún
íiafði stungið fingrunum í eyrun.
Hún heyrði ekki þegar Douglas
kom inn, en þegar, hún sá hann,
jak hún upp óp. Snöggvast hélt
hann að hún hefði faílið í öngvit,
en smátt og smátt fór hún að
jafna sig.
„Það er þetta veður“, sagði
hún. „Það er hræðilegt .. alveg
hræðilegt.“
„Mig langaði til að líta til
Silvíu", sagði hann. Hann fann
rommlyktina úr vitum hennar, og
hún var úfin og rauð í framan.
„Hávaðinn er svo rnikill", sagði
húh. „Það er engu líkara en hús-
ið ætli að fjúka um koil. Maður-
Aftur hvessti úti fyrir og eitt-
hvað skall á húshliðinni með
miklu braki. Silvía virtist ekki
heyra það.
„Barnið verður svart“, sagði
hún. „Þag verður negri.“
Skömmu fyrir miðnætti lyngdi.
Það lygndi eins skyndilega og
áður hafði hvesst. Allt varð
kyrrt og hljótt. Sum börnin höfðu
sofnað en nú vöknuðu þau við
breytinguna og störðu í kring
um sig í ókunnu herberginu. j
Þögnin var rofin af Morgan,
sem sagði fýlulega:
„Við erum sennilega í miðju
óveðrinu núna. Það byrjar aftur
eftir hálftíma eða svo.“ |
Douglas fór til Pawley, sem
sat á dýnu hjá konunni sinni og
hallaði sér upp að bókunum. j
„Ég ætla að fara niður eftir og
sjá hvernig er útlits hjá mér.“
„Allt í lagi, Lockwood.“
Hann tók ljósker af einu borð-
inu og fór út. Hann undraðist
þegar hann kom út og sá að
stjörnubjart var. Hann gekk nið- '
ur brekkuna. Ekki hafði hann
farið nema stuttan spöl þegar
dyrnar á skólahúsinu opnuðust
og lokuðust aftur.
,Doglas!“
Það var frú Pawley. Hún flýtti
sér á eftir honum. j
„Þetta er nokkuð augljóst",
sagði hann. j
„Eg sagðist ætla að fara að
leita að Rex.“
„Hvað viltu mér?“
„Douglas .. mér þykir leitt
þetta sem skeði í dag.“
„Hvað? Áttu við Silvíu?“
„Nei, ég átti ekki við hana. Mér
finnst leiðinlegt hvað ég var áleit
in við þig í dag.“
„Það gerir ekkert.“ Hann snéri
við og bjóst til að halda áfram,
en hún tók um handlegg hans
og hélt aftur af honum.
„Þú mátt ekki fara frá skól-
anum.“ !
„Ég veit það ekki.“
„Þú mundir bara fara vegna
mín — vegna þess að við getum
ekki haldið þessu áfram.“
i.Við getum það ekki“, sagði
hann. .
Allt er þá þrennt eir
SLGAR JETS
bættist seinast við.
Reynið einn pakka af
JETS
1D) IfeTOM i Qlsem %((!
Sími: 1—2—3—4.
L O K IM
vegna sumarleyfa frá 15. júlí. — Síðasti myndatökudagur
mánud. 12. júli. — Opnum aftur þann 3. ágúst að
Ingólfsstræti 6.
LJÓSMYNDASTOFAN LOFTUR H.F,
'JTIVOU'/
opnor í dag kl. 2
I dag kemur 30 þúsundasti gesturinn. — 500 kr. verðlaun.
Flugvél varpar hundruðum af pokum niður til gesta
garðsins. Innihald pakkanna eru m. a. leikföng, sjálf-
blekungar, sælgæti og einn af pökkunum inniheldur far-
seðil til Kaupmannahafnar og til baka aftur.
Skemmtiatriði klukkan 4:
Bráðsmellnar gamanvísur. — Hjálmar Gíslason.
Töfrabrögð og búktal. — Baldur Georgs og Konni.
Setskóparnir leika sér í Tívolí-tjörninnL
Reykvíkingar! Sleppið ekki þessu tækifæri að gcta
unnið 500 kr. í peninguin og farseðil til Kaupmanna-
hafnar ásamt ýmsu öðru úr hinum fjölbreyttu gjafa-
pökkum.
TívoEi
'3
Húsbyggjendur
Gjörið eigi innkaup á bygg-
ingarsteini án þess að kynna
yður hina fjölmörgu kosti. er
yður hina fiölmörcfu kosti, er
bjóða.
Hraunsteinninn tryggir yð-
ur traust og hlýtt íbúðarhús.
Steinastærðin:
50 x 26 x 20 cm
50 x 20 x 20 cm
Sterkur
Ákjósanleg einangrun.
Léttur og þægilegur í með-
förum.
Naglrækur og smíðanlegur.
Vatnshrindandi.
Sérstök hleðslugrind og leiðbeiningar
látnar í té.
Rétt byggingarefni tryggir gæði húsanna.

J hvalevrarholti
STEYPAN ¥
HAFNARFIRÐI « SÍM!^9991<Í(
— Morgunblaðið með morgunkaffinu —