Morgunblaðið - 15.01.1955, Síða 10

Morgunblaðið - 15.01.1955, Síða 10
10 MORGUNBLAÐIÐ Laugardagur 15. jan. 1955 Arnljétur Guðmunds son látinn SEINT í gærkvöldi lézt í Lands- spítalanum eftir um viku legu Arnljótur Guðmundsson fram- kvæmdastjóri og fyrrum bæjar- stjóri á Akranesi, tæplega fertug- ur að aldvi Berklar, er í æsku lömuðu starfsþrek hans, drógu hann til dauða. Lætur hann eft- ir sig konu, Sigríði, dóttur Harald ar Sigurðssonar píanóleikara í Kaupmannahöfn. Arnljótur var nú síðast fram- kvæmdastjóri fyrir fyrirtækinu Kjöt og Rengi í Kópavogshreppi. Einnig átti hann hlutdeild að rekstri systurfyrirtækisins Niður- suðuverksmiðjunnar Ora. Arnljótur, sem var lögfræðing- ur að menntun, var sonur próf. Guðmundar Hannessonar læknis. — G9uggat|öðd Framh. af bis. 7 linni e.t.v. bráðum, þá er enn langur vetur framundan. Loks vil ég biðja þá mörgu, sem hafa gert sér grein fyrir þess- um einföldu staðreyndum, að minnast þess, að þetta er skrifað fyrir þá mörgu, sem ekki hafa gert það enn, o gekki forsmá smá atriðin í daglega lífinu. „Einn Sérvitur". Guðmundur G. Hagaiín: ÉG Á GULL AÐ GJALDA Nýja Bjo: RAGNHETÐUR Jónsdóttir hefur VIVA ZAPATA! fyrir löngu aflað sér mikiila vin- KVIKMYND þessi, sem Nýja sælda meðaJ íslenzkra lesenda. Bíó hefur sýnt undanfarið er reist öllum, jafnt eldri sem yngri, hafa á sannsögulegum atburðum er þótt Dóru-bækurnar skemmtileg- gerðust í Mexico um síðustu alda- ar, enda eru þær allt í senn •— mót. Segir hún frá baráttu þjóð- 0g þá einkum fyrstu bindin — vel arinnar undir forustu Emiliano skrifaðar, fróðlegar um líf og Zapata gegn harðstjórn þeirri er hugsunarhátt barna og unglinga, ríkti í landinu um marga tugi mjög haglega gerðar — ofið sam- ára. Stóreignabændur hafa svælt an af íþrótt og kunnáttu alvar- undir sig jarðir smábændanna og legum viðfangsefnum og skemmti sýnt þeim hverskonar yfirgang íegri atburðarás — og mótaðar af og oíbeldi, er leiðir til þess að djarfri, en þó engan veginn óraun þeir leita til forsetans, Diazar, hæfri bjartsýni á möguleikana til þess að fá leiðrétting mála til samhjálpar og mannbóta. Þá sinna, en hann vísar þeim á bug. hefur og Ragnheiður skrifað góð- Þegar hér er komið sögu tekur ar smásögur, sem birzt hafa á víð Zapata forustuna fyrir bændum og dreif — og fyrir allmörgum og upp frá því má heita að land- árum kom frá hennar hendi skáld ið sé í hernaðarástandi. Hinni sagan í skugga Glæsibæjar, þar miklu og hatrömmu baráttu verð- sem hún færðist mikið í fang um ur hér ekki lýst nánar, en henni lýsingar á persónum, athöfnum lýkur með því að Zapata verður og umhverfi og tókst að bregða forseti landsins, harður í horn blæ hins lifanda og stríðanda lífs að taka og óvæginn við alla þá, yfir sögufólkið og sögusviðið. sem andvígir hafa verið bylting- | Nú er komin frá Ragnheiði ný unni. Hann unir þó ekki lengi bók, sem er fyrra bindi stórrar forsetatigninni en hverfur aftur skáldsögu, er fjallar um viðfangs til hinna gömlu heimkynna sinna. efnin á þann hátt, að hún er Fer að lokum þannig að hann er einkum ætluð þroskuðum lesend- svikinn í hendur fjandmanna um. Bókin heitir „Ég á gull að sinna og Jýkur þar með sögu gjalda. Úr minnisblöðum Þóru Zapata, sem orðinn var þjóðhetja frá Hvammi“. Mexikómanna. — Þessi blóðuga ’ baráttusaga er auðvitað krydduð erfiðleikum og hættum. Mynd þessi er mjög áhrifa- mikil og snilldarlega vel gerð, enda er nandritið samið af hinum Steinbeck, en Elia Kazan hefur haft leikstjórnina á hendi. — Auk þess er myndin frábærilega vel leikin, og er bá fyrst að nefna Marlon Brando er fer með hlut- verk Zapata. Er leikur hans af- Stjörnubíó: 1. APRÍL ÁRID 2000 HÉR er um austurríska stórmynd að ræða gerða af Wien-Film Framh. af bls. 0 Stórum gluggum. Er þessi stofa Arngríms málara merkileg að því leyti, að hún mun vera fyrsta hús hér á Jandi sem byggt er í þeim tilgangi að vera vinnustofa mál- ara. BÆ.TARRÚSTIRNAR AÐ STÖNG Fyrst ég er að gera grein fyrir byggingum þeim eða bygginga- leifum, sem eru í umsjá Þjóð- minjasafnsins, verð ég líka að minnast á bæjarrústirnar að Stöng í Þjórsárdal. — Þær eru að vísu ekki sambærilegar við þau hús, sem ég hef þegar nefnt, en rústir þessar, sem vissulega eru mjög merkilegar og varpa óvenjulegu ljós yfir löngu liðnar aldir í þjóð- arsevinni, hafa verið til sýnis al- menningi síðan ái’ið 1939. Eftir uppgröftinn í Þjórsárdal sumarið 1989 var ráðizt í að gera þak yfir rústirnar þar með at- beina og tilstyrk Iðnaðarmannafé lags Reykjavíkur. Þak þetta hefur verði yfir rústunum síðan, en er nú næsta úr sér gengið en rangt er það, sem sumir menn láta í veðri vaka, að rústimar hafi skemmzt mikið á árunum síðan uppgröfturinn fór fram .Telja má, að þær séu að heita má óskemmd- ar, enda þótt þær hafi skipt um litarblæ og svipur þeirra sé því nokkuð annar en áður var. En sem sagt, þakið er að verða ónýtt, og verður bráðlega að ráða fram úr, hvað gera skuli við þessar rústir í framtíðinni. ALLAR VERÐA ÞÆR MERKII EGAR MEÐ TÍMANUM Allar þessar bvggingar, sem nefndar hafá verið, ern merkileg- ar myndir úr menningarsögu ís- lendinga. Ef það tekst eð biarga þeim fram yfir þessi roiklu tírrva- mótaár í íslenzkum bygsringarhátt- um. munu þau sennilega lengi í heiðri höfð, því að þa.n munu verða því meira metin S''m lengrn dregur frá torfhúsaöld, færri þekkja þau sem hversdagslegan hlut. En bað er mikið verra o" kostar mikið' að «rern ra^d'e'ra v’ð þessi hús. og má ekki kiooa s^r upp við, þÓ'H- ekki gé J'ron.f eð koma þem öUnm ' loo á einu eðe fáum árum K»r«st bótt bm«rt . Og með hveriir íö VÍr«Tð<jf f 7álriTr/%-rf I 20 deyja úr hita Þetta sae-ði Kristián' E'd'é^n. BUENOS AIRES. — Yfir 20 þióðminiavörðnr um vnrðveiiilu ; manns dóu af völdum hitabylgju, Sagan gerist á myndarheimili í sveit á þriðja og fjórða áratug þessarar aldar. Aðalpersónan er Þóra litla Gunnarsdóttir, þriðja barn foreldra sinna. Hún sker sig úr systkinum sínum að útliti, , , .... * , er ekki ljóshærð eins og þau, b , „ heldur hefur rautt har, og svo nntin m ri i *.V1 n rf in ryv TTI«tvr . 7 — ást og dálítilli rómantík og kem- ur þar til sögu ung og fögur kona, senorita Jcsefa, sem Zapata elskar. Hún er honum fráhverf í fyrstu, en þó fer svo að hún gift- er hún kölluð rauðkolla. Og að gerð er hún mjög á annan veg en hin börnin. Hún er einræn og við , ... ... ,. T u utan, og þess vegna er hún ekki T. , , aðems kolluð rauðkolla, heldur vroinhonlr on h lio l< nTOn natiu> lika hjáræna. Hún er forvitin og henni verður ákaflega starsýnt á flest, sem fyrir augun ber, og spurul er hún með afbrigðum. Þá er hún einnig þrá og gjörn , * ... , .. til sjálfstæðis — og Jöt er burðagoður og gerfið agætt. Af , . ,,, , ... , ., , . , hun við allt, sem hana Jang- oðrum leikendum eru einkum . „ , ° „ . ar ekki til að vmna. Og hun athyglisveroir Anthony Qumn, er , , , , . ö , , ., , „ ,, hefur hvorki viljann ne getuna leikur broðir Zapata og Harold Gordon er fer með hlutverk Madero’s forseta. Skáldsaga eftir Ragrtheiði Jónsdóttur til að breyta sér, og svo þolir hún það þá furðanlega að vera köll- í uð rauðkolla og hjáræna, því að | hún nýtur margs, sem aðrir hafa j ekki af að segja. Já, hvort hún er ekki öðru vísi en Dísa, eldri systir hennar, sem Hún er mjög íburðarmikil og gerð er ekki einun«is Ijómandi gull- af mikilli hugkvæmni, einkum hærð °S vekur aðdáun allra, sem er lýtur að allri tækni, sem gert a, hana hta’ heldur líka vinnu- er ráð fyrir að mennirnir ráði yfir tus 8eSnm e®a Helgi, bróðir, árið 2000. sem er raur’ar míög gefinn fyrir í myndinni kemur íram Fil- bækur, en hefur meiri rétt til reynist með afbrigðum bókfús, og hún les ekki og lærir án gagn- rýni. Henni finnst það púkalegt af Adam, skepnunni, að segja eftir Evu, skinninu, þegar hún hefur gefið honum eplið. Hún tekur það heldur ekki fyrir góða og gilda vöru, sem fullorðna fólkið segir, ef það brýtur í bága við skynsemi hennar sjálfrar. .— Hún les bækur jafnt fyrir það, þó að Imba gamla segi það óhollt fyrir sáiina að lesa mikið, og Þóru finnst það furðu skrýtið, að henni er sagt, þegar afi hennar er dá- inn, að hann sofi, og þó sé hann kominn til guðs. Þekkingarþorsti hennar rénar ekki með aldrinum, heldur þvert á móti. Hún vill læra og ætlar sér að læra, hvað sem öðru líður, segir pabba sín- um, að hún vilji stefna að því að vita meira en allir aðrir, segir honum líka, að hana langi til að skilja guð. En hún er stelpa — og meíra að segja stelpa í sveit, og þó að faðir hennar sé bjargálna, þá á hann ekki nægilega mikil efni til þess að geta kostað tvö börn sín á menntaskóla. Svo verður þá Helgi að ganga fyrir, — vita- skuld. En Þóra tjáir guði, þegar hún fermist, að hún geti ekki bor- ið sannleikanum vitni, nema hún fái að halda áfram að læra. Og hún vill gera samning við guð. Ef hann hjálpar henni til að kom- ast í skóla, ætlar hún að leita sannleikans, — og bera honum vitni, þegar hún hefur fundið hann. Helgi tekur gagnfræðapróf, en síðan veikist hann og deyr. Þá fyrst er það takandi í mál, að Þóra haldi áfram námi. Þetta þurfti það að kosta, að hún gæti notið þeirrar dásamlegu tullnæg- ingar, sem hún hefur öllu öðru fremur þráð.' Þegar þessu bindi lýkur, hefur Þóra tekið gagnfræðapróf og er á leið í menntaskólann. Lýsingin á Þóru er sérkennileg og skemmtileg, gerð af mikilli mannþekkingu, hagleik og kunn- áttu. Og fleiri persónur bókar- innar standa skýrar fyrir sjónum lesandans. Þar má nefna afa, ömmu í Reykjavík, Imbu gömlu og Dísu, hina farsælu og fögru systur, sem er eins og ungar stúlk ur eiga að vera. Þá má ekki gleyma myndinni af Geira, óknyttastráknum, sem veldur Þóru vonbrigðum, meðan þau eru samvistum, en hún gerir síð- an að víkingi og æfintýrahetju. Loks er það Árni, ungur sonur efnaðra hjóna í Reykjavík, send- ur til náms á prestssetrið í sveit Þóru. Yfir kynningu hans og hennar er varpað bjarma, sem gefur fyrirheit um mikil litbrigði á lofti, — með hækkandi sól. En þó að aukapersónunum séu gerð hin sæmilegustu skil, tel ég það samt sem áður, að sagan hefði unnið við það í líf- og litríki, að nokkru meiri rækt hefði verið við þær lögð, svo góður efnivið- ur sem í þeim er til lífrænnar tjáningar. Það er birta og hreinleiki og heilbrigði yfir þessari bók. Höf- undurinn ann hinni eðlu list skáldskaparins, og hún ber virð- ingu fyrir lífhelgi þeirra manns- barna, sem hún hefur tekið sér fyir hendur að fylgja út á vand- farnar og viðsjálar brautir strits og stríðs, sigra og ósigra, og fróðl. verður að siá, hvernig henni tekst að láta Þóru sína Gunnarsdóttur uppfylla loforðin, sem nú hafa verið gefin, um baráttu á vegi þekkingar og þroska, vegi sann- leiksleitar og sjálfsprófunar, svo þekkingarþyrst og sjálfræðis- hneig, sem Þóru er annars vegar, en hins vegar dremin viðkvæm, áhrifanæm og skapheit. harmoniuhljómsveitin í Vín, hess en rauðhæða stelpan og er ballettfiokkur óperunnar í Vín, auk hess ekkert andkanalegur! þar að auki drengjakór (Wiener Hana langar til að leika sér aiein Sangerknaben), hestaballett og ’ sólskininu frá morgni til kvölds loks bera þarna fyrir atriði úr °S borða rauðan og bláan mat af ýmsum þekktum óperettum, svo silfurdiskum, og þegar hún ligg- sem Leðurblökunni, Kátu ekkj- ur em í hvamminum, hlustar hún unni, Sigaunabarúninum o. fl. - á blómin hvísla- heyrir fyrst láSa Af þessu má sjá að myndin býður suðu> en s’ðan btil> falleg orð> upp á margt girnilegt, og er hún sem eru eins °S Ijós á gulum, þó satt að segja ekki sérlega góð. rauðLlrn, bláum og grænum kert- — En meginefni hennar er ann- um á jólunum. Hún hlustar ekki ars áróður íyrir fullu frelsi Aust- aðeins á sögur og man bær- Hún urríkis, sem þjóðin er eðlilega er 1 Þeim. Þær vefjast um hana orðin langeyg eftir. | og bera hana langt- langt 1 burtu Ýmsar „stærðir” koma þarna til borgarinnar fynr austan tungl fram, svo sem forseti Austur- og sunnan sóh Þar situr hún við ríkis er Josef Meinard leikur, Htinn læk og grætur yfir að hafa forseti Heimsbandalagsins er mlsst kónssoninn sinn. Hana Hilde Krahl leikur og svo full- ’anSar til að gráta gulli, og hún trúar hernamsveldanna o. fl. sezt 1 skotið undlr stiganum og Leikstjónnn er Wolfgang reynir að Sráta gulli 1 vasaklút- Liebeneine>- og tónlistina hefur inn sinn- Þegar óknyttastrákur Alois Melichar séð um. kemur á bæinn og dvelur Þar< Eins og áður er sagt hefur iaðast Þóra á vissan hátt að hon- myndin sína galla, en þó er hún um> enda uppgötvar hann fljót- að ýmsu leyti athyglisverð. Ego. lega, hve trúgjörn hún er og heitir henni að sýna henni rauð egg með logagylltum rósum. Hún vill gjarnan vita, hvort afi henn- ar kann ekki sögur af konum, sem berjast og sigra og ráða yfir | og viðhald hinna fornn bvírginga. sem hann hefur með höndum. V. St. er nýlega gekk yfir Argentínu. löndum, og hún vill fá vitneskju Hitinn fór upp í 46° C í norður- um, hvort ekki sé bemlínis hægtl héruðunum. að breyta stelpum í stráka. Hún Nokkrir menn geta fengið iast fæði á Gamla stúdentagarðinum. Sími: 6482, milli 3 og 5. Málaskólinn Mímir Sólvallagötu 3. NÝ NÁMSKEIÐ í ensku þýzku frönsku ítölsku hef jast mánudaginn 17. þ. m. Innritun í dag kl. 6—8 í síma 1311. — Nemendur, sem þegar hafa látið innrita sig, eru vinsamlega beðnir að koma á morgun (sunnudag) kl. 4—7 í skólann á Sól- vallagötu 3. — Verður nemendum þá skipað í flokka og tekið við kennslugjaldi. HALLÐÓR DUNGAL. EINAR PÁLSSON.

x

Morgunblaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.