Morgunblaðið - 27.01.1955, Blaðsíða 14

14
MORGVNBLAÐIÐ
Fimmtudagur 27. jan. 1955
EFTIRLEIT
EFTIR ECON HOSTOVSKY
Framhaldssagan 5
hann bjó á Jacob hótelinu, og
hann hefur líklega tekið ferða-
töskuna mína í misgripum."
Husner reis einnig á fætur,
hringlaði lyklunum í vasanum
og strauk hægt litla yfirskeggið
og hló góðlátlega. „En við eigum
í pftir að jafna reikingana við
>Prochaska.“
„Hver? Þið tveir?“
; „Nei, stjórnin okkar. Það hef-
íur verið gefin út handtökuákæra
%'á hendur honum.“
„En, hvað heyri ég. Hvað hefur
-hann gert af sér?“
: Þögn. Herra Johnson skynjaði
skyndilega þennan napra kulda
;í herberginu, þar sem hann stóð
Jþarna frammi fyrir þessum tveim
Imönnum, sem virtu hann hæðnis-
■lega fyrir sér og voru jafnvel
ífjandsamlegir og sýndu ekki hinn
minnsta vott um skilning á fyrir-
'spurn hans um týndu ferðatösk-
:una. Og ekkert hafði hann gert
"þeim, ekki hafði hann móðgað
;þá, hann hafði verið kurteis,
■ hann hafði opnað hjarta sitt fyrir
:þeim eins og fyrir bróður. Hann
»hafði ekki logið einu orði, og
íliann krafðist svo lítils, ekki ann-
•ars en heimilisfangs þessa Proch-
'aska. Nú vissi hann ekki, hvað
hann átti að segja, þessi kvelj-
andi þögn hafði stöðvað allar
samræður. Samt sem áður varð
-hann að segja eitthvað um leið og
hann yfirgæfi þessa einkennilegu
menn, sem voru reiðir við hann
út af alls engu. Ef til vill hefði
hann átt að bjóða þeim amerísk-
ar sígarettur, en nú var það um
seinan. Hann sagði feimnislega:
„Mér þykir þetta leitt!“
Og mennirnir tveir svöruðu:
„Okkur þykir það líka leitt, herra
Johnson.“
Hann leit enn einu sinni á þá.
Þeir voru hreyfingarlausir og
ikalt bros lék um varir þeirra.
f'Herra Johnson fannst allt í einu,
að þeir væru eins og brúður í
verzlunarglugga, og honum
fannst það enn frekar, þegar þeir
létu hann bíða með útrétta hönd-
ina, áður en þeir snertu hana með
ísköldum fingrunum.
Þegar herra Johnson var far-
inn út úr herberginu, fór Eric að
lilægja áköfum, taugaóstyrkum
lilátri án þess þó, að hann vildi
Jmð. Husner hló ekki, hann brosti
aðeins. Þeir töluðu ekkert um
litla manninn frá Nebraska. Eric
sökkti sér niður í bréfin, en
.-Husner hélt áfram að ganga fram
log aftur og hringlaði lyklunum
istöðugt. I
Síminn á skrifborðinu hringdi.
!| „Utanríkisráðuneytið. Það er
lÍBrunner. Hver? Dr. Matejka? Inn ;
tfanríkisráðuneytið?"
Þegar Husner heyrði nafnið
:|Matejka stanzaði hann skyndi-
'lega og starði á Eric, eins og hann
íliefði séð draug.
|j „En félagi, mér þykir það mjög
lleitt, en ég er önnum kafinn við
■*vinnu. Ég get raunverulega ekki
■■skilið, hvernig ég á að komast
"Jiéðan núna. Hvað? Jæja, mitt
:* starf er líka áríðandi!"
f „Eric, í guðs bænum þegiðu og
rífstu ekki við hann!“ Husner
livíslaði þetta svo æstur, að Eric
sneri sér við. Hann sá nú, að
Husner var nófölur, og hann virt-
ist vera orðinn kinnfiskasoginn.
„Jæja, þá félagi. Áttunda deild
. in? Fyrirgefið? Já, alveg strax.
Eg skal koma í leigubifreið, ef
J bifreiðin okkar er ekki laus
'núna. Ég skal gera mitt bezta,
|ífélagi.“
t Hann setti heyrnartólið á sím-
'iÁhn ög hallaði sér siðan máttleys-
islega aftur í stólinn, og horfði
stöðugt á Husner, sem stóð þarna
stirður og stífur, eins og tré-
drumbur.
„Dr. Matejka, frá innanríkis-
ráðuneytinu, hver er hann? Hann
vill, að ég komi til hans strax.“
„Segðu mér ekki, að þú hafir
aldrei heyrt hans getið! Hvað get-
ur hann viljað þér? Hann er einn
hæfasti, en einnig samvizkulaus-
asti maðurinn í flokknum. Hann
hefur lært í Moskvu. Hann kom
til Prag með austurhernum okk-
ar eftir tíu ára veru þar. Hann er
sagður vera sérlegur fulltrúi
Rússlands í innanríkisráðuneyt-
inu. Hvað í ósköpunum getur
hann viljað þér? Matejka ræðir
ekki um neina smámuni.“
„Ég verð að segja, Husner, að
þú veizt sannarlegá hvernig á að
hughreysta mann. En hvers
vegna ætti ég að vera hræddur
við nokkuð?“
En hann vissi, að hann var
hræddur. Hann skalf jafnvel dá-
lítið. Hann tók eftir því, og bölv-
aði. „Hvaða andskotans hundalíf
er þetta! Að vinna svona allan
daginn í ísklefa.“
„Sjáðu nú til, gamli minn.“
Husner sagði þetta stillilega og
lagði höndina á öxl Erics. „Ég.
veit, að þér geðjast ekki að mér,
og mér finnst það leiðinlegt. En
trúðu mér, mér geðjast vel að
þér og ég veit, hvernig á að vera
góður vinur og félagi, jafnvel
þótt honum geðjist ekki að mér.“
„Hvað í ósköpunum ertu að
tala um? Þú talar eins og þetta
væri hinnsta kveðja."
„Gleymdu því, Eric. En ef það
skyldi ske, að eitthvað kæmi
fyrir þig, þá getur þú treyst mér.
Husner má sín dálítið í flokknum,
og veit hvernig á að koma vinum
aftur á sinn stað, jafnvel þótt þeir
hafi brennt sig í fingurna “
Eric sá áhyggjur og eitthvað
sem líktist meðaumkun í augum
Husners. Ekkert nema ótti gat
breytt manni svona.
„Ég er þér mjög þakklátur",
sagði Eric sannfærandi.
Þeir tókust í hendur eins og
sannir vinir kveðjast.
Annar kafli
Það, sem olli Eric mestum ó-
þægindum, þegar embættisbif-
reiðin ók honum til innanríkis-
ráðuneytisins, var ekki svo mjög
óttinn við dr. Matjeka, heldur
var það hin ásakandi innri rödd
hans, sem sýndi honum harð-
brjósta fram á, að hann gæti ekki
greint mismuninn, jafnvel þótt
hann gæti rökrætt það, á póli-
tískum tilkynningum, sem hann
hafði þekkt svo vel, meðan á
þýzka hernáminu stóð, og til-
kynningum, sem hann tæki á
móti nú í dag. En það var ekki
honum einum að kenna, né held-
ur gat hann ásakað Husner fyrir
að hafa hrætt sig. Eitt var ábyggi
legt, að áttunda deildin í innan-
ríkisráðuneytinu gat komið hrolli
bæði í kommúnista og þá, sem
ekki voru kommúnistar.
„Hvenær komið þér aftur,
herra?“ hafði einkaritarinn spurt
og brosað ástleitnu brosi, sem
Eric geðjaðist vel að, því að Eric
þótti gaman að sjá spékoppa í and
litum stúlkna.
„Ég veit það ekki. Ég er að fara
til áttundu deildarinnar í innan-
rí kisr áðuney tinu. “
„Nú“. Ekkert annað. Og það
var ekki vottur af brosi og engir
spékoppar í kinnunum.
„Hvert á ég að aka, hcrra?"
spurði Veverka, gamli bifreiðar-
stjórinn.
„Til áttundu deildarinnar í inn-
anríkisráðuneytinu.“
Bifreiðarstjórinn horfði á Eric
eins og hann hefði sagt honum
að fara með sig beint á skurð-
stofu sjúkrahússins.
En dr. Dharles Matejka reynd- 1
ist vera maður, sem gaman var
að tala við, og deildin hans líkt-
ist miklu fremur þægilegu hótel-
herbergi heldur en yfirheyrslu-
herbergi á lögreglustöð. Veggirn-
ir voru málaðir skemmtilegum,
ljósum lit, og þar hengu olíu-
málverk af Prag, þar voru hæg-
Aðalfundur
Breiðfirðingafélagsins verður miðvikudaginn 2. febr.
klukkan 20,30, í Breiðfirðingabúð.
Stjórnin
Tvær starfsstúlkur
óskast í Vífilsstaðahælið. — Upplýsingar hjá yfir-
hjúkrunarkonunni, sími 5611, klukkan 2—3.
Skrifstofa ríkisspítalanna.
fllmennur
lounþegofundur
verður haldinn í fundarsal félagsins að Vonarstræti 4,
III. hæð, fimmtudaginn 27. þ. m. kl. 8,30 e. h.
Fundarefni. Samningarnir.
STJÓRNIN
Flötnrnnr með
ERLU ÞORSTEINSDÓTTUR
eru komnar:
DK1315 BERGMÁLSHARPAN
ER ÁSTIN ANDARTAKS DRAUMUR
DK1316 TVÖ LEITANDI HJÖRTU
LITLA STÚLKAN VIÐ HLIÐIÐ
(Texti fylgir hverri plötu)
Plöturnar fást í hljóðfæraverzlunum.
FALKINIM
(Hljómplötudeild).
Ullat-jersey
tvíofið — mjög margir litir.
MARKAÐURINN
Bankastræti 4
Skrifstofustúlka óskast |
m'
Stúlka, sem getur leyst af hendi vélritun og enskar «,
bréfaskriftir, óskast. — Þær, sem hafa hug á þessu í
starfi sendi skriflega eiginhandarumsóknir merktar: §
„Stundvís — 726“, til afgr. Mbl.
Afgreiðslustarf \
Rösk, áreiðanleg stúlka óskast til afgreiðslustarfa í sæl- ■
■
m
gætisbúð (vaktaskipti). ■
■
Upplýsingar á Sólvallagötu 9, II. hæð, milli kl. 6 og 8 e.h. ■
■m.
mml