Morgunblaðið - 17.03.1955, Qupperneq 7

Fimmtudagur 17. marz 1955
MORGUJSBLAÐIÐ
Þungur refsidómur r Hœsfaréfti
Árásarmaður hlýtur 4 ára fangelsi
fyrir árás á Árna BJörnsson tónskáld
og Tómas Albertsson prentara
Myndin hér að ofan var tekin í gærmorgun niður við höfnina í
Reykjavík. Til hægri á myndinni er b.v. Marz, en hann kom af
veiðum í gærmorgun eftir 5 sólarhringa veiðar og hafði þá aflað
rösklega 56 lestir af ísuðum fiski. Fer hann aftur 'á veiðar fyrir
hádegi í dag. Til vinstri á myndinni er b.v. Askur, en hann kom
af veiðum á mánudagskvöld með yfir 200 lestir af ísfiski. Fór hann
aftur á veiðar í gærkveidi. (Ljósm. Har. Teits.)
Tillaga sem gæti hiudrað
verkföll með rólegri at-
hugun fulltrúa deiluaðila
En Hannibai vill ekkert nema verkiöll.
KARL KRISTJÁNSSON, þingmaður Suður-Þingeyinga, flutíi
framsöguræðu í gær í Sameinuðu þingi fyrir þingsályktunar-
tillögu, sem hann hefur flutt um skipun samvínnunefndar at-
vinnurekenda og verkalýðssamtaka, til þess að finna grundvöll
í kaupgjaldsmálum.
TJPPLÝSINGA AFLAÐ FRÁ !
ÁRI TIL ÁRS
Sú er tillaga Karls í megin-
atriðum, að Alþingi álykti að
fela ríkisstjórninni að hlutast til
um, að félagssamtök atvinnu-
rekenda og verkalýðssamtökin í
landinu skipi fulltrúa í sam-
vinnunefnd, er hafi það hlutverk
að afla upplýsinga frá ári til árs
um afkomu atvinnuveganna og
hag almennings í þeim tilgangi
að leita megi álits nefndarinnar
þegar ágreiningur verður eða
ætlar að verða um kaup og kjör.
STÓRKOSTLEGT TJÓN
ÞJÓÐARINNAR
Lýsti Karl því í framsögu-
ræðu sinni hve stórkostlegu
tjóni verkföll og verkbönn
valdi þjóðarbúskapnum. Verk-
föll og verkbönn til að knýja
fram úrslit í vinnudeilum eru
neyðarúrræði, sagði Karl, af
þvi að þar ræður aflsmunur
en ekki réttlæti. Þær aðferðir
skapa aldrei grundvöll fyrir
vinnufriði til frambúðar. Hafa
íslendingar hvað eftir annað
eytt miklum ttma og fjármun-
um í verkföll.
Taldi ræðumaður, að ef meta
ætti sanngjarnt kaup og réttlát
kjör, þyrfti rólega athugun og
hagfræðilega. Viðunandi kjara-
samningar fengjust tæplega
nema á slíkri athugun væri
byggt og sá skilningur ríkti að
þannig ætti að leita grundvall-
jarins í þessum málum.
ÓLLKKUFUGLINN
UMSNÝST AF ILLSKU
Hannibal Valdimarsson forseti
Alþýðusambandsins stóð upp og
var mjög fjandsamlegur tillögum
Karls. Hann talaði mikið og geyst
um það að verkfallsrétturinn
væri helgur réttur verkamanna.
Síðan kom hann með furðulega
samlíkingu, sem var eitthvað á
þessa leið: — Ef maður kemur
inn í búð og spyr um verð á vöru,
þá kaupir hann vöruna ekki
nema hún sé nógu ódýr. Alveg
eins spyr verkamaðurinn: —
Hvað fæ ég mikið í laun og ef
honum finnst launin ekki nógu
mikil, þá vinnur hann ekki'
verkið, heldur leggur niður
vinnu. — Alveg eins, sagði Hanni
bal að vinnuveitandinn segði, að
ef kostnaðurinn yrði of mikill,
þá hætti vinnuveitandinn starf-
rækslunni. Var þingheimur skelf-
ingu lostinn yfir því hugarfari,
sem með þessu kom fram hjá
þessum manni, sem skipar sæti
forseta Alþýðusambandsins. —
Þetta virtist í hans augum vera
svo sjálfsagt og eðlilegt. —
Ósköp einfalt, verkamenn leggja
niður vinnu, vinnuveitendur
leggja niður starfræksluna. Þar
með virtist þessum ólukkufugli
allt vera í lagi. Hinn helgi rétt-
ur verkamanna og vinnuveit-
enda að stöðva allt starf og at-
vinnulíf þjóðarinnar kom þann-
ig fram í allri dýrð sinni. Þess-
vegna var Hannibal á móti til-
lögu Karls Kristjánssonar um að
láta fara fram hlutlausa rann-
sókn á kaupi og kjörum.
ALGEF MISSKILNINGUR
HANNIBALS
Karl Kristjánsson svaraði
þessu lítillega. Hann sagði að
Hannibal misskildi tillöguna
gersamlega. Þar væri á engan
hátt stefnt að því að afnema
verkfallsréttinn, heldur aðeins
að láta góða og gegna menn
rannsaka lífskjörin fræðilega
og vera samninganefndum til
ráðuneytis. Með þessu móti
mætti hindra hin skaðvænu
verkföll með samkomulagi
deiluaðila. En slíkt vill ó-
lukkufuglinn ekki heyra á
minnzt. í stað þess að játa
misskilning sinn, sat hann
þögull í sæti sínu.
HAFNARFTRÐI — Á þriðjudág-
inn var spuuð næst síðasta um-
ferðin í sveitakeppni Bridgefé-
lagsins, og siðasta umferðin verð-
ur spiluð a þriðjudaginn kemur
Síðast vann sveit .Tóns Guðmunds
sonar sved Reynis E> jólfssonar,
Ólafs Guðmundssonar Alberts
Þorsteinssonar, Sigmars Björns-
sonar Péturs Auðunssonar, Guð-
mundar Atlasonar svéit GísTa
Hildibrand",sonar.
Staðan er þannig nú: Sveit
Jóns hefir 24 stig, Reynis 23, Ól-
afs 17, Guðm. 12, Al'oerts 9, Sig-
mars 9, Péturs 5 og Gísla 5. •—
Tvímenningskeppni hefst að
sveitakeppninni lokinni. •—G.E.
HÆSTIRÉTTUR kvað fyrir nokkru upp dóma yfir tveimur mönn-
um fyrir líkamsárásir og fjártöku af meðvitundarlausum
manni. Hlaut annar þessara manna, Jón Sigurðsson, fjögurra ára
fangelsi og hinn, Sveinn Einarsson, sex mánaða fangelsi skil-
crðsbundið. Eru báðir frá Raufarhöfn. Yar refsing hækkuð í
Hæstaréttardómi frá því sem ákveðið hafði verið í héraðsdómi.
Það þótti sannað að ákærði Jón Sigurðsson hefði eina og sömu
nótt ráðizt á tvo menn án saka, þá Tómas Albertsson préntara og
Árna Björnsson tónskáld. Hlutu þeir slík líkamsmeiðsl, að Tómas
var frá vinnu í eina viku. en Árni beið slíkt tjón á líkama og sál,
að hann mun aldrei bíða þess bætur.
Mál þetta var mjög viðamikið. Tók rannsókn langan tíma með
fjölda vitnaleiðsla og er dómságrip nær 100 vélritaðar síður. Því
er ekki hægt hér að lýsa vitnisburðum manna til neinnar hlýtar,
heldur verður hér s'agt í stuttu máli frá málsatvikum, eins og
Hæstiréttur telur sannað að þau hafi verið.
Að kvöldi hins 13. júní 1952
var í húsi Tónlistarfélagsins
Þrúðvangi við Laufásveg, haldin
gleði nokkur fyrir þýzka tón-
listarmenn. er verið höfðu í heim
sókn hér, cn ætluðu utan næsta
morgun. Þarna voru m. a. staddir
Tómas Albertsson prentari og
Árni Björnsson tónskáld. Var
þarna ölteiti.
KOMU AF HENDINGU
í SAMSÆTIÐ
Hinir ákrerðu í þessu máli, Jón
Sigurðsson og Sveinn Einarsson,
höfðu þetta sama kvöld setið að
drykkju um borð í Lagarfossi, á
Reykjavíkurhöfn. Fóru þeir það-
an einhvern tíma alllöngu eftir
miðnætti og skildu við samferða
fólk sitt við Miðstræti 10. •—
Skömmu siðar virðast þeir hafa
lent af hondingu í samsætinu á
Þrúðvangi Þar kveðst Sveinn
hafa * gefið sig á tal við Árna
Björnsson, er hann hafi kannazt
lítið eitt við og þegar samsætinu
lauk kl. að ganga 5, virðast
hinir ákærðu hafa fanð heim til
sín í Miðstræti 10 og Árni hafi
fylgt þeim þangað. Þar munu
þeir hafa dvalizt skamma stund.
Héldu þeir nú aftur út, gengu
út á Skálholtsstíg, upp þá götu
og áfram Bjargarstíg. Einhvers-
staðar á þessari leið hittu þeir
Tómas Albertsson. En þarna á
Bjargarstígnum, milli Grundar-
stígs og Bergstaðastrætis, gerðust
nú þeir atburðir, sem eru þunga-
miðja málsins. Er ýmislegt óljóst
um þá, en eftirfarandi telur Hæsti
réttur þó sannað með vitnileiðsl-
um og öðrum rannsóknum:
ÁRÁS Á TÓMAS ALBERTSSON
Það þykir sannað með vætti
vitna og að nokkru leyti með
játningu Jóns Sigurðssonar sjálfs,
að hann veittist tilefnislaust með
hnefahöggum að Tómasi Alberts-
syni prentara, sem var maður
hálf sextugur og gat lítið viðnám
veitt. Greiddi Jón Tómasi nokk-
ur andlitshögg unz hann hneig
niður. Meðan hann lá fallinn á
götunni laust ákærði hann enn
höfuðhögg eitt eða fleiri. Þá er
og leitt í Ijós með vætti vitna,
að er Tómas reyndi að kalla á
hjálp, vafði Jón frakka hans um
höfuð honum, til að kæfa köll
hans.
Vegna meiðsla af þessari árás
var Tómas vikutíma frá störfum.
Þykir árásin varða við 217. gr.
hegningarlaga.
ÁRÁS Á 4rna björnsson
Rétt í þessari sömu andrá varð
Árni Bjömsson tónskáld fyrir
stórkostlegum meiðslum og tekur
Hæstiréttur það til athugunar
með eftirfarandi orðum, hver
hafi verið valdur að þeim
áverkum:
— Telja verður Tjóst af vqttT
orði Bj&ma læknis Bjarnasonar,
svo og þegar litið er til innri
jáverka og ninna miklu blæðinga,
sem Árni hlaut, að hann hefur
orðið fyrir miklum höggum í
andlit, sem senriilega hafa verið
greidd honum með krepptum
hnefa, enda styðst það við álit
læknaráðs. Að einhverju leyti
kunna áverkar hans að stafa
af hörðu falli, sem leitt hafi af
árásinni.
Eftir því, sem leitt er í ljós
um feril Árna umrædda nótt,
getur engum öðrum verið til að
dreifa um árásina en ákærðu,
Jóni og Sveini, í máli þessu. —
Þegar nú litið er til aðfara
ákærða Jóns gagnvart Tómasi
Albertssyni í sömu andrá, stilli-
legrar framkomu Sveins að
vætti vitna, þess framburðar
hans, að ókærði Jón hafi undið
sér að Árna og haf; sér virzt
hann slá hann, enda hafi hann
kastazt út af gangstéttinni og
Toks, þegar virt er sú játning
ákærða Jóns ,,að vera megi, að
hann hafi slegið Árna“ og að
hann gæti „vel trúað því, að
hann hafi lagt eitthvað til hans“,
þykir ekki varhugavert að telja
nægilega í ljós leitt, oð það hafi
verið Jón en ekki Sveinn, sem
greiddi Árna högg þau, er hinir
miklu áverka hans stafa beint
eða óbeinlínis af. Árás þessi á
Árna, sem ekki gat borið hönd
fyrir höfuð sér og var því varn-
arlaus með öllu, var gerð án
nokkurra saka af hans hálfu.
ALVARLEGIR ÁVERKAR
Meiðsli þau, sem Árni Björns-
son hlaut af þessari árás, voru
þessi: Hann hafði fleiður efst á
enni vinstia megin, bólginn á
báðum kinnum undii kinnbein-
um og á hægri kinn, sáust tveir
litlir tveir blóðhlaupnir blettir.
Var hann fluttur á spítala, var
þá sljór og gat ekkert sagt, en
virtist þó vita gf sér. Virtist hann
alveg lamaður hægra megin. Við
frekari sjukdómsrannsókn töldu
læknar mega ráða, að hann hefði
fengið ma: á heilann vinstra
megin. sem orsakaðí máttleysi
og málleysi.
Eftir langa dvöl á sjúkrahúsi
i Kaupmar.uahöfn og aðrar lækn-
isaðgerðir, gaf læknir það vott-
orð um heilsufar Árna 18. nóv.
1954, að hann geti gengið staf-
laust, rati talsvert um bæinn,
svo að hann getur farið út án
umsjár. Hunn man betur nöfn
og atburði en áður og áttar sig
á tímatalinu Hann kann hvorki
að lesa né skrifa, en þekkir alla
stafi og getur stautað einföldustu
orð. Skilningur hans og hugs-
un nær ekki út fyrir það allra
einfaldasta og framkoma hans
líkist mesc framkomu 2—3 ára
barns. Eru engar líkur til þess,
að Árni nái bata sem neinu nem-
ur fram yfir þetta. Þá er þess og
getið, að Árni hafi orðið blindur
á vinstra auga við áverkann.
Ávérkar þessir eru slíkir sem
um ræðir : 218 gr. hegningarlaga.
RÆNDU “20,00 KR.
Þeir Jóri og Sveinn hjálpuðust
nú við að draga Tómas Alberts-'
son meðvitundarlausan eða með-,
vitundarlitinn að bifreið, sjera
stóð í námunda á götunni. Ekþt
er vitað í hvaða skyni þeir gerðu
það.
En litlu síðar stakk Sveirili
upp á því við Jón, hvort þeir
ættu ekki að ræna Tómas, éða
eitthvað á þá leið. Er Jón háfði
samþykkt það, fór ákærði Sveinn.
í vasa Tómasar og tók þaðan.
veski hans og úr því þá peninga,
sem í því voru kr. 220.00. Að því
búnu stakk hann vesxinu aftur
í vasa Tómasar.
Með þessari fjártöku hefur
Sveinn gerzt sekur um brot gegii
244. gr. hegningarlaganna.
Skv. þessu dæmdi Hæstiréttur
Jón Sigurðsson í 4 ára fangelsi
og Svein Einarsson í 6 mánaða
skilorðsbundið fangelsi.
Námskeið um alþýðu
fræðsiu á Norður-
löndum. hrem boðið
DAGANA 5.—25. júní næstkom-
andi verður haldið námskeið á
vegum UNESCO-nefnda Dan-
ánerkur, Noregs og Svíþjóðar.
Namskeiðið mun sérstaklega
fjalla um alþýðufræðslu á Norð-
urlöndum. Fjórtán þjóðum er boð
ið að senda þátttakendur, þrjá frá
hverri þjóð.
Námskeiðið mun verða méð
þeim hætti, að fyrst er fjögurrá
daga undirbúningsnámskeið á lýð
skóla i Danmörku Síðan verður
þátttakendum skipt í þrjá hópa.
Mun einn hópurinn ferðast um
Danmörku, annar um Noreg óg
sá þriðji um Svíþjóð Þessi ferðá-
lög munu taka vikutíma, en að
þeim loknum koma allir þátt-
takendur saman á lýðháskóla í
Noregi og dveljast þar frá 16.--25.
júní.
Islendingum er boðið að serida
þrjá þátttakendur á námskeíðiS.
Væntanlegir þátttakendur verða
sjálfir að greiða fargjöld til Káup
mannahafnar og heim aftur frá
Osló, ennfremur f.irgjölc’ v á
Kaupmannahöfn til Noregs c'vr
Sviþjóðar. Dvalarkostnaður c'a
önnur ferðalög í sambandi \ 13
námskeiðið greiða UNESÖO-
[ nefndir landanna þriggja.
| Frekari upplýsingar um nám-
skeið þetta veitir menntamalá-
ráðuneytið, en umsóknir um þátt
töku verða að hafa borizt ráðú-
neytinu fyrir 26. þ.m. í umsókri-
um skal greina nafn, stöðu’og’
menntun umsækjenda.
(Frá menntamálaráðuneytinu)
Ungir helmiliKtofn-
> endur vfofna fólag
NÆSTKOMANDI sunnudag vérð
ur stofnfundur haldinn að félagi
ungra heimilisstofnenda hér
í bænum.
| Tilgangurinn með stofqun
þessa félags er að ungir heimil-,
isstofnendur geti sameinast gm
raunhæfar athuganir. til lausnar
á húsnæðisvandræðum þeir.ra,
sem' og önnur sameiginleg mál-
efni.
i Ætlunin er að á fundinum máeti
ungt fólk, sem er í þann vtg-
inn að stofna heimili svo og þeir,
sem þegar hafa stofnað heiiriili
■ en hafa ennþá ekki tryggt hús-
næði. Fundurinn hefst kl. 2 e:' h.
,í Aðalstræti 12. i
BEZT AÐ AUGLÝSA
t MOHGUmLAÐtm