Morgunblaðið - 24.03.1955, Blaðsíða 7

Fimmtudagur 24. marz ’55
MORGUNBLAÐIÐ
7
Margrét Jonsdóttir
fró Spónsgeiði áttræð
Nýr sijórnandi Karia- Kristjana Benediktsdóttir Blönda!
FRÚ KRISTJANA BENEDIKTS- '
ki«m —....................— Mranmprorð
MARGRÉT JÓNSDÓTTIR frá
Spónsgerði hefur lengi ver-
ið orðlögð fyrir alhliða kunnáttu
og hæfileika við hverskonar
hannyrðir og saumaskap. Á und-
anförnum árum hefur hún verið
búsett hér í bænum. Var um
skeið kennslukona í fatasaum
við Húsmæðraskóla Reykjavík-
ur, þegar frú Hulda Stefánsdótt-
ir var þar við skólastjórn.
FRÚ KRISTJANA BENEDIKTS- ’
DÓTTIR, kona Lárusar H. Blönd- 1
als bókavarðar, hefir runnið
, HAFNARFIRÐI Um siðustu jargneskt æviskeið sltt á enda og
að hún fór úr foreldrahúsum var áramót réð Karlakórinn Þrestir vergur ; ciag lögð til hinztu
hún lengi á vegum Stefáns Stef- nýjan mar.n til þess að stjórna hvjiu fiún lézt fimmtudaginn
ánssonar og Steinunnar Frí- kórnum. Er það Poul Pampichler, jy. þ. m. eftir hetjulega baráttu
austurrískur tónlistarmaður, er vrg erfjgan sjúkdóm, aðeins 45
dvalizt hefir hér á landi nokkur öra ag aidri. Við hana mörgum
ár, og stjórnað m. a. Lúðrasveit fremur hefðu getað átt orð spek-
Reykjavíkur við góðan orðstír. ingsins á Bergþórshvoli: „Vel
Hafa verið haldnar reglulegar mun þér fara, því að þú ert góð
æfingar frá áramótum, og er kona.“
mannsdóttur, en Stefán var þá
kennari við Möðruvallaskólann
og síðar skólameistari á Akur-
eyri.
Er Hulda Stefánsdóttir flutti
í Húnavatnssýslu og tók að sér
kennslustörf og skólastjórn við
Kvennaskólann á Blönduósi,
fluttist Margrét með henni þang-
að vestur og var um skeið föst
kennslukona við þann skóla, unz
hún fluttist hingað til Reykja-
víkur fyrir nokkrum árum.
Margrét frá Spónsgerði hefur
alltaf verið hlédræg kona. Hefur
henni ekki verið um það gefið
að láta að óþörfu á sér bera. Hún ■
unir sér því bezt að láta „verkin
tala“, ekki sízt snilldarverkin, er
hún af alkunnri smekkvísi hef-
ur látið frá sér fara.
V. St.
Margrét er fædd að Spóns-
gerði í Möðruvallasókn. í dag á
hún 80 ára afmæli Hún er til
heimilis hjá Þóri Jónssyni, bíl-
stjóra á Miklubraut 40.
Foreldrar Margrétar voru Jón
Kjartansson, bóndi í Spónsgerði,
og kona hans Margrét Stefáns-
dóttir. Margrét ólst upp í for-
eldrahúsum í Spónsgerði. — Á
æskuárum hennar gerði alþýðu-
fólk ekki háar kröfur til lífs-
þæginda. Jón faðir hennar hafði
lítið bú, en gerði sér meira far
um að safna hverskonar fróðleik,
sem hann gat aflað sér með bók-
lestri. En móðir hennar Margrét
Stefánsdóttir var jafnan áthafna-
söm kona. Henni féll sjaldan
verk úr hendi enda hlóðust verk-
efnin á hana við saumaskapinn
því öllum í sveitinni var hug-
leikið að fá Margréti í Spóns-
gerði til að sauma á sig bæði
vinnu- og sparifötin. — Utan að
kunni hun öil mál, sem hún not-
aði til almennra sauma. Þegar
hún saumaði fiíkur á unglinga,
þurfti hún ekki nema að spyrja
urn aldur þeirra, og hvort þeir
væru í meðallagi stórir eftir
aldri eða í stærra eða minna lagi.
Skeikaði það ekki, að fötin voru
mátuleg sem hún saumaði, þó
hún hefði ekki annað að styðjast
við, en munnleg skilaboð for-
eldranna.
Þegar Margrét eldri ólst upp
voru skólar til að nema kven-
legar hannyrðir ékki tíl í land-
inu. Ekki Önnur úrræði fyrir þá,
sem fengu menntaþrána í blóðið,
en að leita til fyrirmyndarheim-
ilanna. Ung fékk Margrét að ráð-
ast í vist til fyrirmyndarheimil-
isins að Skipalóni, þar sem þá
bjó athafnamaðurinn mikli, Þor-
steinn Daníelsson og kona hans
Margrét Þorláksdóttir frá Skriðu
í sömu sveit. Var Lónsheimilið
alkunnugt myndarheimili. — Þar
lærðu bæði konur og karlar
margt gagnlegt einkum í vefk-
fegum efnum til þrifnaðar og
hagræðis fyrir heimilin í land-
inu. Frá námsfólkinu þaðan mun
orðatakið alkunna vera: ,JFarðu i
Lón og lærðu betur“.
Hin áttræða hannyrðakona
Margrét Jónsdóttir var snemma
lifandi eftirmynd móður sinnar
við allan saumaskap, erfði henn-
ar meðfæddu smekkvísi og
vinnugleði. Ung fór hún til náms
hingað til Reykjavíkur og stund-
aði nám hjá nunnunum í Landa-
koti bæði tungumál o. fl. Seinna
gekk hún í hússtjómarskólann
hér. Hún hélt um tíma sér-
stök námskeið fyrir ungar
stúlkur á Akureyri. En eftir
Grímor
XveSja
Hér ríkir kyrð yfir föllnum hal
frjálsmannleg skaphöfn þér lýsti,
þó byggðir þú ekki með súlum
sal
sál þína ávallt samt þyráti.
Sóttin var þung, þá syrti í garð
hjá sjálfum þér fannst ekki óttinn
svo létti fagurt, ljósið varð
að lökum kom síðasta nóttin.
Holdsins lífi hér færður fjær
frjáls voru okkar kynni,
að gröfinni með þér geng ég kær,
Grímur, í hinzta sinni.
kórinn nú kominn í mjög góða
æfingu. Binda Þrestisfélagar
mjög miklar vonir við væntan-
lega söngskemmtun, sem kórinn
mun halda á vori komanda. Marg
ir nýir og efnilegir söngmenn
hafa bætzt í hópinn. — Á s. 1.
ári féll niðnr samsöngur kórsins,
en þá söng hann inn á hljóm-
plötur fyrir Ríkisútvarpið.
í ráði er að innheimta styrkt-
argjöld nú á næstunni, en styrkt-
arfélagar eru milli þrjú og fjögur
hundruð. Kinnig verður reynt að
fá fleiri til þess að gerast styrkt-
arfélagar. Hafa þeir orðið félag-
inu hin mesta stoð Fær hver
Styrktarfélagi tvo miða að sam-
söng kórsins, auk þess er heimil
þátttaka að þeim skemmtunum
sem kórinn efnir til. — Árshátíð
Þrastar verður í Alþýðuhúsinu Reykjavík 10. febrúar 1910, og
n. k. laugardag. —G. E.
IP
verica^tanaa á
voru foreldrar hennar hjónin
frú Guðrún Pétursdóttir og Bene-
dikt Sveinsson Alþingisforseti.
Eru þau bæði svo merkir menn
og góðkunnir, að eigi gerist þess
þörf hér að rekja lengra til að
sýna, að Kristjana var af traustu
bergi brotin í báðar ættir, enda
leyndi það sér ekki, að hún bjó
yfir ríkum, kynföstum kostum:
gáfum, skapíestu og drenglund,
eigi síður en ytra glæsileik. Barn
að aldri fór Kristjana í fóstur til
móðursystur sinnar, frú Ragn-
hildar í Háteigi, og manns henn-
ar, Halldórs skipstjóra Þor-
kvöldi boðaði Starfsmannafélag steinssonar, og ólst hún síðan
Vinur. ( Keflavíku-flugvallar til almenns Upp hjá þeim. Þar fékk hún, sem
fundar í B ókjallaranum i Kefla- ( vænta mátti, hið ágætasta upp-
vik. Til umræðu var samninga- eldi við nám og Starf og holla
gerð nokkurra stéttarfélaga á heimilisháttu, varð meðal annars
flugvellinum, sem voru vel á veg mjög vel að sér til handanna og
komin, þegar Alþýðusambandið gekk einnig um skeið í Kvenna-
kom í veg fyrir að samningar skólann. Munu og íósturforeldr-
væru undirskrifaðir. Þetta var ar hennar hafa unnað henni sem
auglýst á fundarboði og staðfest Sínum börnum og viljað Styðja
á fundinum af forseta ASÍ, sem hana til þroska eigi síður en þau.!
KEFLAVÍK, 23. marz — 1 gær-
Jafnan hafði Kristjana verið
hraust og heilsugóð þar til fyrir
um það bil hálfu þriðja ári, er
hún kenndi fyrst sjúkdóms þess,
er varð hennar bani. Dró þá
skjótt fyrir sólu. Tvívegis varð
hún að ganga undir erfiða upp-
skurði. Við þær aðgerðir voru
vonir tengdar, vonir um bata og
líf. En skuggarnir lengdust og
: þéttust, unz yfir lauk með öllu.
, Þessi ár voru henni og ástvinum
j hennar þungur reynslutími, bar-
' átta milli vonar og ótta. Þessa
í raun bar hún með þeim kjarki
og æðrulevsi, að furðu sætti, og
vissi hún þó eigi síður en aðrir,
að líf hennar hékk á þræði. Gull-
ið skírist í eldi, en maðurinn í
mótlæti.
Þungur harmur er nú kveð-
inn að eiginmanni og börnum
Stellu, og þó þyngstur að honutn,
af því að hann skilur bezt, hví-
lík aftaka og missa þeim öllum
er í fráfalli hennar. Honum fnun
því nú verða hugsað sem skáld-
inu:
Bíða mun ek of brúði,
böl gervir mik fölvan,
snertumk harmr í hjarta
hrót, aldrigi bótir.
En af því að ég hefi sjálfur
einu sinni staðið í ívipuðum
sporum og þú, Lárus vinur minn^
1 þá treysti ég mér nú til að zegjaý
við þig: Stella mun lifa. Hún lifir
í sál þinni og huga sem fögur end.
urminning. Hún lifir í börnunum
ykkar, sem bera svip hennar og
eðliseinkenni til komandi kvn-
slóða. Og ef til vill lifir hún
enn sjálfstæðu, persónulegu Irii
og vakir sem fyrr yfir velferð
ástvina sinna. Eygirðu ekki
þarna, vinur, líknarbraut, þótt
harmsól skíni í dag á veg þinn?
Guðni Jónsson.
Haraldssðit
Bridgekeppni á
Selfossi
NÝLEGA er lokið sveitakeppni
í meistaraflokki hjá Bridge-fé- *. .. , . ,
lagi Selfoss. Tóku 6 sveitir þátt var hróðugur af bolabrögðum Jafnan hatði KriStjana emnig na-
í keppninni Snilaðar voru tvær sínum við flugvallarstarfsmenn. samband við íoreldra Sma og
umferðir. Urðu úrslit sem hér Jóhann MÖller, varaformaður hin mörgu og mannvænlegu syst- UM hádag sól þín hné til vtðar
Fæddur 21. sept. 1936.
Dáinn 16. febr. 1955.
— Kveðja. —
segjr ( Starfsmannafélagsins,
1. sveit Sigfúsar Sigurðssonar P,n^°^sson’ formaður
hlaut 17 stig. 2. sveit Gríms Thor
arensen hlaut 15 stig. 3.—4. sveit
Gunnars Vigfússonar hlaut 10
stig og 3.—4. sveit Sigurðar
Sighvatssonar hlaut 10 stig. •—
5.-6. sveit Einars Guðjónsson-
Ragnar
Verka-
lýðsfélags Keflavíkur, Hallgrím-
ur Dalberg, fulltrúi í utanrikis-
ráðuneytinu og Hannibal Valdi-
marsson, forséti ,ASÍ, töluðu í
nær tvær klukkustundir um lítið
annað en að Starfsmannafélag
kin sín, enda eigi um langleiði að er hlýjast æskuskinið brann. 2-:
sækja til föðurhúsa. Þessi tvö Þá dauðinn tjöldin dróg til hliðár
heimili mótuðu hana unga og i draumsæ huiin önd þín rsni
bjuggu hana eins og bezt varð á En við, sem ennþá eftir stöndu.n
kosið undir það starf, sem henni meö undrun heyrum sorg.irtr; ■.
ar hlaut 4 stig og 5.-6. sveit KeflavikurUugvallar gæti ékki
Friðriks Sæmundssonar hlaut 4 orðið stéttarfélag eða samnings-
stjg. , aðili við atvinhurekendur á flug-
Sveit Sigfúsar Sigurðssonar vellinum.
skipa auk hans, Ingvi Ebenhards- 1 ^á var umræðum snúið inn á
og
son, Bjarni Sigurgeirsson
Gunnar Granz.
Tvær síðustu sveitirnar falla
niður í fyrsta flokk.
— Kolbeinn.
var búið, þá er hún reisti sjálf
heimili og skapaði með manni
sínum og börnum.
Hinn 10. marz 1934 giftist
Kristjana eftirlifandi manni sín-
um, Lárusi H. Blöndal bókaverði.
Var það þeim báðum ástráð mik-
ið, enda varð hjónaband þeirra
hið farsælasta, byggt á gagn-
kvæmu trausti og umhyggju, sem
aldrei brást. Var og Kristjana
vakin og sofin í starfi sínu sem
Heihufsr me8 Mara
þá braut að ræða úm verkfálls-
boðun Suðurnesjafélaganna n. k.
þriðjudag, en þau hafa Staðbund-
ið samúðarverkfall á flugvéllin- . . , ,,. , ,
um, enda þótt öll starfræksla e®nk°na cg moðn- og sa fyrir
þortum allra, goðlynd og glað-
lynd, prúð í fasi og æðrulaus
Svo hratt er líí'ið levst úr'böndi, ,i •
að lög þau skilja er oss um megp.
Þú hafðir átján árin lifað,
og ötull starfað meðan gazt,
þvi lítið var í lifsbók skrifað
er leyniþráður sundur brast. —
Þín 'minning 'lifir mér í hjarta .
því margar stundir undum fyrr
að leik, um bernsku vorið bjarta
er báðir sigldum óskabyr. — (
AKUREYRI, 23. marz: — Sam-
kvæmt upplýsingum héraðslækn-
isins á Akurevri hefur heilsufar
verið með lakara móti undan-
annarsstaðar á Suðurnesjum
haldi áfram. Er þetta vissulega
ný aðferð verkalýðsfélaga í fram-
kvæmd verkfalls, og mjög óvin-
sælt uppátæki, sérstaklega neðal
verkamanna utan af landi, sem
vinna á velltnum.
Þegar nokkuð var liðið á nóttu
bar Hannibal fram tillögu bess
efnis, að flugvallarStarfsmenn
Og þaðan hefi ég margs að minn-
-ast ■
því með þér drenglund alltaf bjó.
gagnvart brekum hversdagslífs- þvj var heilnæmt þér að kvnn-
ins. „Stella hans Lárusar“ var
hún venjulega kölluð meðal vina
þeirra hjóna. Það var líka sann-
nefni. Hún var að sönnu hans —
og barnanna. Þeirra heill og vel-
ferð var henni allt. Þau eign-
uðust 5 börn, sem -eiga nú öll
á bak móður að sjá: Benedikt
Styddu verkfallið í Reykjavik. stúdent, Halldór menntaskóla-
Var tillaga þessi borin upp til nemanÖi, Kristin, Haraldur og
farið í læknishéraðinu. Allmikið samþykktar fyrir alla viðstadda. Ragnhildur, sem er aðeins 5 ára
er um inflúenzu bæði í bænum
og sveitunum, þó ekki alvarleg
nema í einstaka tilfellum.
Einnig hefur borið mikið á
vauðum hundum. hlaupabólu,
kvefi og hálsbólgu, en aðeins
einstök tílfelli af hettusótt, kik-
hósta og mislingum.
Heilsufar nemenda i Mennta-;
skólanum má teljast gott núna,
en fremur slæmt í Gagnfræða-,
skólanum og Barnaskólanum. —
Eru mest brögð þar að inflúenzu.
— H. Vald.
Greiddu henni a'tkvæði um tíu gömul.
manns. Þegar mötatkvæða var Kristjana var kona fríð sýn-
leitað, ‘sagð: Jóhann Möfler að um, sviphrein og göfugmannleg
ast
og þinni glöðu æskuró.
Þú varst hinn sanni dáða drengur,
sem daglega komst fram til góðs.
Hvert vinaorð þitt var oss feng-
ur. —-
Þú vildir engum neitt til hnjóðs.
Ég kveð þig nú og klökkur þakka
þau kynni, sem við áttum hér. —
Tíl samfunda ég síðar hlakka
er saman leiðir aftur ber
á landi geislarúnum roðað
aðeins mættu greiða atkvæði og bauð af sér tignarþokka. Hún ' röðúlskini ællífs ljóss,
félagsbundnir mleðlimir -starfs- var glöð í vinahópi, og oft hrutu
mannafélagsins. Vegna þessarar henni af vörum hnýttin gaman-
| framkomu fundarstjóra leyStist yrði. En jafnan kunni hún hófs
fundurinn upp af hávaða og reiði að gæta í orðum og verkum.
fundarmanna, svo að engri mót- Meðfædd háttvisi vísaði henni
atkvæðagreiðslu var komið við. jafnan veginn. En að baki allri
Sigur Hannibals vfir flugvall- framkomu hennar mátti jafnvel
arstarfsmönnum varð að þessu viS stutta kynningu greina mikla
sinni hvorki meiri né stærri. mannkosti: góðleik, skapfestu og
—H. S. drengskap.
bar aualit Guðs i gæsku baðar
hið góða barn, som vertær hróss.
Þorketill Sigurðsson.
KtKrFÍKT CLAESSEN »t
'GÚSTAV A SVFTWSSOf*
bsttinénarliifmnili.
Airíhaiari við T«-niplnr»*nn*
Sími 1171