Morgunblaðið - 16.08.1955, Blaðsíða 9

Þriðjudagur 16. ágúst 1955
MORGUNBLAÐIÐ
9
1
Leikhús Heimdallar:
„NeÍ“ eitir Johan Meihersy
Arna Hjörleifsdóttir.
(Ljósm. Mbl. Ól. K. M.)
”Eff veit ekki hvað mamma
Þetta voru orð hinnar útvöldu
fegurðardrottningar íslands 1955,
Örnu Hjörleifsdóttur frá Akur-
eyri, þegar fréttamaður Morg-
unblaðsins átti stutta samræðu
við hana í gærkveldi. Var það á
heimili vinkonu hennar, þar sem
hún nú dvelzt, að Mávahlíð 1.
Þetta er í annað sinn, sem stúlka
frá Akureyri Verður hlutskörp-
ust í þessari samkeppni.
AKUREYRINGUR AÐ ÆTT
OG UPPRUNA
Há vexti, dökkhærð og brún-
eygð er hún, 21 árs og ennþá
ólofuð. Foreldrar hennar eru
Hjörleifur Árnason sjómaður á
Akureyri og kona hans, Gróa
Hertervig. Arna er fædd og upp-
alin á Akureyri. Hún er gagn-
fræðingur að menntun og hefur
einnig stundað tónlistarnám í
Tónlistaskóla Akureyrar. Hún
hefur unnið sem flugfreyja hjá
Loftleiðum undanfarið. Sem
stendur er hún í fríi og hyggst
fara til Akureyrar til foreldra
sinna í dag og hvíla sig í kyrrð
og næði eftir það sem á hefur
gengið síðustu daga í sambandi
við fegurðardrottningarvalið. í
fyrravetur dvaldist hún í Eng-
landi um fjögurra mánaða skeið
til þess að læra málið, með það
fyrir augum að þjálfa sig til flug-
freyjustarfa.
JAFNVEL í SUNDBOL
— Voruð þér ekkert tauga-
óstyrkar þegar þér komuð fram
í fyrsta skipti?
— Jú, alveg hræðilega, en eftir
það var ég miklu öruggari. Ég
hugsa að ég fari til London í
október til þess að taka þátt í
samkeppni um titilinn „fegursta
stúlka veraldar" sem fer fram 21.
október. Ég kvíði ekkert fyrir
því, mér væri sama þótt ég kæmi
10 sinnum fram hér eftir, já,
jafnvel á sundbol. Þar þekkir
LEIKHUS HEIMDALLAR hefur
þegar unnið sér hylli bæjarbúa,
enda var þess að vænta svo vel
sem það fór á stað um val verk-
efnis og listræna túlkun þess á
sviðinu, þar sem valinn maður
var í hverju hlutverki. „Óska-
barn örlaganna“ eftir hinn for-
herta háðfugl og hið vægðarlausa
ádeiluskáld Bernard Shaw, féll
hér berýsnálega í góðan jarðveg
og var sýni hér í Sjálfstæðishús-
inu mörgum smnum og jafnan
fyrir fullu húsi og við mikinn
fögnuð áhorfeiida. Gefur það
góðar vonir um giítusamlegt
framhaid á leiksýningum Heim-
dallar.
Hefur féJagiö jsú tekið til sýn-
ingar anuað viðfangseíni sitt,
hinn gama.lkunna gamanleik
(Vandevibe) „Nti“ eftir danska
skáldið og fagurfræðinginn Jo-
han Ludvlg Heiberg (1797—1860).
Heiberg var um langt skeið á-
hrifamestur danskra skálda og
rithöfunda, svo að heita má að
hann væri þegar vegur hans stóð
sem hæst, einyaldur á sviði bók-
mennta og leiklistar. En um
hann stóð jafnan mikill styrr
þvi hann var djarfur maður i
sókn og vörn og braut upp á
ýmsum nýmælum í bókmennt-
um, sem varð ásteitingarsteinn
margra og olli miklum ritdeil-
i um. Einkum gætti franskra og
Eygló Viktorsdóttir, Haraldur Björnsson og Rúrik Haraldsson.
stjóri og leikendur kallaðir fram
hvað eftir annað og þeir hylltir
með lófataki og blómvöndum.
Er enginn vafi á því að „Nei-
ið“ á eftir að eignast hér marga
vini að þessu sinni sem jafnari
endranær.
Sigurður Grimsson.
sagii Arna Hjörleifsdóftir frá Akureyri
kjörin „FegurðardroHning Éslands"
— T|i| ÉR KROSSBRÁ, þegar forstjóri Tivolí, Einar Jóns-
1*1 son, vakti mig af værum blundi í gærmorgun, mfeð þeim
■fréttum, að ég væri kjörin fegurðardrottning íslands. Mér datt
aldrei í hug að ég ynni samkeppnina. Ég gerði þetta bara af því
að ég var hvött svo mikið til þess, sjálfri hefði mér aldrei dottið
í hug að gefa mig fram. Ég veit bara ekki hvað mamma og pabbi
segja, þegar þau frétta þetta, þau vita nefnilega ekkert um að
ég var með í keppninni.
mig þó enginn, og mesta eldraun-
in er áreiðanlega að koma fram
í fyrsta skipti, hérna í Tivolí.
EKKERT ÁKVEÐID
— Hvaða framtiðaráætlanir
hafið þér?
— Ég veit það satt að segja
ekki. Ég hefi ekki hugsað mér
neitt sérstakt. Til að byrja með
fer ég til Akureyrar til pabba
og mömmu og vefð þar um óá-
kveðinn tíma. Annars hefi ég
nú alltaf haft mesta löngun til
þess að verða flugfreyja, en get
i ekkert sagt um það að svo
stöddu. Atburðir síðustu daga
hafa gert mig svo ruglaða, að
ég er varla farinn að átta mig
á því, sem skeð hefur, og verð
því fegnust að komast burt úr
Reykjavík.
Við óskum Örnu Hjörleifsdótt-
ur hjartanlega til hamingju með
titilinn „fegursta kona íslands".
M. Th.
LUNDÚNUM, 15. ág. — Á 400.
Indverjar fóru í dag inn í portu-
gölsku nýlenduna Goya og voru
þar með nokkrar óspektir. Einnig
fóru indverskir þjóðernissinnar
inn í aðrar nýlendu Portúgala í
Indlandi og kom til átaka milli
þeirra og portúgalskra hermanna.
Ætla menn, að 19 Indverjar hafi
látið lífið er í bardaga sló milli
þeirra og portúgalskra hermanna.
® Nehrú sagði í dag: — Við
krefjumst þess, að Portúgalar
sleppi tilkalli til nýlendna
sinna í Indlandi. Við munum
frelsa þær — án þess þó að
beita vopnavaldi.
Reuter.
Ilaraldur Björnsson sem Link
hringjari og Húrik Ilaraldsson sem
Hammer kandidat.
■
þýzkra áhrifa í bókmenntasmekk
hans og þaðan er runninn áhugi
hans á söngleikjum (Vandevill-
um), sem hann ruddi braut
fyrstur manna í Danmörku.
— Samdi hann marga slíka
sjónleiki, er sýndir voru á
Konunglega leikhúsinu í Kaup-
mannahöfn, enda átti hann
hægt um vik með að koma þess-
Um leikjum á framfæri þar eð
hann var lengi forstjóri þessa víð
fræga leikhúss og auk þess
kvæntur mikilhæfustu leikkonu
Dana, Johanne Luise Heiberg, er
bar leikrit hans örugglega fram
til sigurs.
Gamanleikinn „Nei“, samdi
Heiberg árið 1836, mest fyrir á-
eggjan konu sinnar. Segir hún
um það í endurminningum sín-
um, að sér hafi dottið í hug að
gaman væri að reyna með hversu
mörgum blæbrigðum væri hægt
að segja þetta litla orð „Nei“ og
því hefði leikirtið orðið til.
„Nei-ið“ hlaut þegar almennar
vinsældir og þeim vinsældum
hefur það haldið til þessa dags,
ekki aðeins í Danmörku heldur
einnig á öðrum Norður-
löndum. — Hér á landi hefur
leikurinn verið sýndur oft og
viða, enda er hann mjög viðráð-
anlegur á litlu sviði þar eð hér
er um einþáttung að ræða með
óbreyttu sviði og aðeins fjórum
persónum. — Minnist ég þess, að
„Nei-ið“ var leikið á ísafirði á
bernskuárum mínum og mun ég
þá hafa komizt fyrst í kynni við
frú Þaliu.
„Nei-ið“ var frumsýnt að þessu
sinni í Sjálfstæðishúsinu s.l. föstu
dagskvöld og var húsið þéttskip-
að áhorfendum. — Einar Pálsson
hefur sett leikinn á svið og ann-
ast leikstjórnina, hvort tveggja
með miklum ágætum. Gunnar R.
Hansen hefur teiknað leiktjöld
og búninga með þeim árangri að
vart verður á betra kosið á hinu
litla sviði. Einkum þótti mér bún-
ingarnir prýðilegir og setja hinn
rétta svip tíma og umhverfis á
leikinn.
Haraldur Björnsson fer með
aðalhlutverkið, hinn gamla og
kostulega hringjara, Link frá
Grenau. Persóna þessi er frá
hendi höfundarins bráðskemmti-
leg og naut sín ágætlega í með-
ferð Haralds. Gerfið og klæðnað-
ur Links falla prýðilega við þessa
manngerð og með broslegum svip
brigðum og látbragði hefur Har-
aldur gefið persónunni líf og lit
svo að hún verður áhorfendum
minnisstæð.
Rúrik Haraldsson leikur hinn
unga og ástfangna kandidat
Hammer af miklu fjöri og glæsi-
brag. En honum hættir ennþá
við að vera full hraðmæltur svo
að stundum er erfitt að heyra
orðaskil. Að öðru leyti var leik-
ur hans öruggur og maðurinn
allur hinn gjörvulegasti, svo að i ve*;
enginn getur láð jómfrú Soffíu í Árni Siemsen er 100% fslend-
þó að hjarta hennar slái örar í ingur. Þó búið hafi hann í rösk-
návist hans. j lega 50 ár erlendis, er hann allur
Jómfrú Soffíu leikur Eygló ævinlega með hugann heima á ís-
Viktorsdóttir. Er hún nýliði á landi. Aldrei er Árni glaðari en
leiksviði og gætti þess nokkuð, j þegar hann getur gert eitthvað
en þó furðu lítið. Fannst mér! fyrir ísland eða íslendinga. Það
hún leysa allvel þrautina um ’ skyldi þá vera á samfundum með
blæbrigði hins litla orðs „Nei“, löndum sínum í góðu hófi. Þá
sem freistaði svo mjög frú Hei- vill hann „taka lagið“, kann flest
Nylsöm Qjöf ii!
Slysavarnaiélagsins
ÁRNI SIEMSEN ræðismaður í
Liibeck hefir nýlega sent Slj'sa-
varnafélagi íslands merkilega og
mjög nytsama gjöf, sem áreiðan-
lega mun koma að miklu gagni
heima á íslandi. Gjöfin er vél,
sem aðeins vegur 13 kíló og er
lítil fyrirferðar í flutningi, og
kallast Pulmotor.
Með þessari vél er í mörgum
tilfellum unnt að lííga við fólk,
sem komið er að drukknun, sem
misst hafa meðvitundina vegna
reyks í bruna, gaseitrunar, of
mikillar inntöku svefnmeðala,
eitrunar vegna neyzlu skemmdra
matvæla o. s. frv. Fjöldamarga,
sem lent hafa í slíku, hefir verið
hægt að lífga við með þessari
berg. En einmitt það atriði veld-
ur miklu um afdrif leiksins. —
Hún var óþvinguð á sviðinu, en
svipbrigði hennar voru stundum
nokkuð óeðlileg. Stendur það að
sjálfsögðu til bóta. En það sem
hana skortir og Rúrik reyndar
líka, er söngrödd, því að miklu
varðar að einmitt þau tvö fari
vel og smekklega með lögin.
Ólafur Magnússon leikur Gam-
strup, jústitsráð, frænda jómfrú
Soffíu. Gerfi hans er gott og leik-
ur hans ekki óviðfeldinn þó að
þar gæti ekki mikilla tilþrifa. En
hann hefur, sem kunnugt er, á-
gæta söngrödd og bar af í því
efni.
Magúns Pétursson lék undir
leiknum á píanó af ágætri
smekkvísi.
Einar Pálsson hefur þýtt leik-
inn á lipurt mál, en flest Ijóðin
hefur Guðmundur Sigurðsson
þýtt mæta vel, sem hans var von
og vísa.
Leikskráin er einkar vönduð,
með góðum greinum eftir Einar
Pálsson, er ritar um höfundinn
og Óscar Clausen, er segir frá
leikstarfsemi í Stykkishólmi á
árunum 1970—1900. Þá eru í leik-
skránni skemmtilegar teikningar
af leikurum og leikstjóra, eftir
Halldór Pétursson.
Áhorfendur tóku leiknum með
miklum fögnuði og voru leik-
okkar ættjarðarljóð, og er þá
hrókur alls fagnaðar í samkvæm-
um og söngmaður góður.
Siemsen rekur umfangsmikla
útflutnings- og umboðsverzlun,
sem raunar kona hans, frú Lise-
lott Siemsen, að mestu leyti hefir
stjórnað undanfarin ár, hann er
með afbrigðum mikill starfsmað-
ur, sívinnandi, áreiðanlegur í öll-
um viðskiptum og honum hefir
þess vegna vegnað vel. Sjálfur
er Siemsen mjög sparsamur og
nægjusamur í daglegu lífi. En
hann á það til að vera stórhuga
og stórgjöfull. Pulmotorinn er
ekki fyrsta gjöfin, sem hann send
ir til íslands til opinberra þarfa,
Við Siemsen höfum unnið sam-
an að vandasömu starfi i þarfir
ríkisins í sjö ár.
Betri samstarfsmann gat ég
ekki kosið mér.
Mér er Ijúft að geta þess að það
kom aldrei ein einasta snuðra á
samvinrtuna.
V. F.
Stórfelld aukning.
Genf. — Efnahagsnefnö Evrópu
tilkynnir að stálframJeiðsla V-
Evrópulanda aukist nú mjög. —
Var hún á s.l. ári 44 milljón smá-
lestir. En allt útlit er fyrir að
hún verði í ár yfir 50 milljón
smálestir.