Morgunblaðið - 17.08.1955, Blaðsíða 2

2
tí O R G U t* B L A Ð l &
Miðvikudagur 17. ágúst 1955
Jóhanna G. S
MinniMjarðrS
>AÐ YAR sumarmorgun fyrir
ínörgum árurn. I>á sáumst við
tfyrst.
Eg vann \úð veginn. Hún átti
heima á bænum. sem var ein-
bvers staðar niður með ánni. Hún
íauk erindom sínum. Svo kvaddi
hún og hvarf mér bak við kjarri
vaxin hæðadrög. bláeyg, ljós-
tiærð telpa, þar sem hún hélt
tieim á leið í sólskini morguns-
fns, niður með ánni. —
Mörgum árum seinna hittumst
við aftur í hópi sameiginlegra
vina og urðym þá góðir kunningj
«r, ea það var þó ekki fyrr en
feún var orðin eiginkona vinar
«níns að hin raunverulegu kynni
ol.kar hófust og eftir að við vor-
«m orðin nágrannar lágu leiðirn
er oft saman, stundum daglega.
ifeg þekkti Jóhönnu því nógu vel
Cil þess að geta gert mér Ijósa
firein fyrir því að hún muni hafa
verið ein hin rnætasta kona, sem
Cg hef nokkum tíma kynnzt, og
er því enn stærra skarð ftTir
r.kildi en það, sem augljóst er
hverjum þeim, sem veit, að með
henni hvarf góð móðir frá þrem
kornungum börnum.
Ásta Jóhanna Guðmundsdóttir
fæddist 15. febrúar 1922 að Litlu
Brekku í Mýrasýslu, en þar búa
Cr.n foreldrar hennar, Guðfríður
Jóhannesdóttir og Guðmundur
horvaidsson. Þau eignuðust tíu
börn. Sjö komust til fullorðins
6ra, og var Jóhanna hið þriðja
yngsía þeirra.
Æskuheirriih Jóhönnu þekkti
Cg naumast nema af orðspori, en
heyrði þess aldrei getið nema að
géðu. Foreldrar hennar munu
fijótlega hafa komizt í röð
f> emstn búenda, þrátt fyrir
harnahópinn. Er ég spurði föður
inirm einu sinni, hvers vegna
h inn hefði jafnan tekið á sig
krók til þess að gista á Brekku
f Borgarnessferðum sínum, svar-
nði hann: „Það var að vísu úr
teíð, en þetta heimili var aHtáf
ciohvern veginn í þjóðbraut". —
fiíðarí kynni mín af foreldrum
Jóhönnu hafa staðfest að allt hið
Cíða, sem ég heyrði um þau fyrr-
Um, var réttílega greint, og vai'
hirn því komin af traustum
r.tofni.
Jóhanna lauk stúdentsprcfi við
Menntaskólann hér í Reykjavík
vorið 1945 og innritaðist síðar í
læknadeild, þar sem hún stund-
aði nám í nokkur ár. Jóhanna
lauk ekki prófi, og bar tvennt til.
Hið fyrra, að vanheilsa varð
henni til tafar og hið síðara að
hún rækti móðurskyldur sínar.
Ég veií, að hana langaði njög
til að komast á leiðarenda náms-
forautar sinnar, en þegar örðug-
leikarnir urðu þrautseigju henn-
ar yfirsterkari, tók hún örlögum
pínum stillilega og æðrulaust.
Úti í Noregi,,þar sem Jóhanna
var við náni í sjúkrahúsi, kynnt-
ist hún TÍjorolf Smith blaða-
tnanni. Þau fellclu hugi saman
og giftust 4. júní-1949. Ég veit
okkí betur en sambúðin hafi af
foeggja hálfu-.ýerið svo góð sem
framast xr.átti verða. Ég hygg að
vinur rriinn, Thorolf, hefði ekki
getað eígnazt konu.’sem verið
foefði horium betri né hollari föru
riauíur, og ég veit engan, sem
eýnt hefir konu sínni meiri ástúð
Og .nærgætni í löngum, og oft
rnjðg þunghærum veikindum, en
h.-nn henni.
Börn þeirra eru þrjú, Eihar
PáH, næstum 4 ára, Hjördís, bráð
turi tveggja, og tæplega 5 mán-
aða gamalt meybarn.
Banamein Jóhönnu hefir ef-
laust átt sér mjög langan aðdrag-
anda, ert eftir að uppskurður var
gerður fyrir þrem mánuðum. í
Bandakotsspítála, var öHttra
Ijóst, að hún var dauða vígð. Hún
andáðist að morgni miðvikudags •
#r s 10. þ. m.
Enda þótí Jóhanna væri mjög
glæsileg kona, var yndisþokkinn
bó hið fyrsta, sem vakti á henní
athygli, og verður e. t. v. hið síð+
asta, sem þeir gleyma, er kynnt-
ust henni. Hún var ágætum gáf-
um gædd, en auk þess búin eðlis-
æ
BÆJARSTJORN Reykjavíkur
hefir nýléga með ályktun sam-
þykkt, að bifreiðastæði skuli með
öllu bönnuð á eftirfárandi göt-
um:
Vonarstræti, frá Tjarnargötu
að Suðurgötu. 1
Suðurgötu, frá Vonarstræíi að
Túngötu. |
Tryggvagötu, frá Kalofnsvegi
að Pósthússtræti.
Vesturgötu, frá Aðalstræti að
Grófinni.
Naustunum, frá Hafnarstræti
aðTryggvagötu.
Á akbrautum hringtorga í bæn-
um.
Lækjargötu við eyjarnar sem
skipta götunni í tvær akbrautir.
nitpi áieyiðii fii
eldri og reyndari
lægum hyggmdum, brjóstvitihu,
sem auðvelduðu jafnan leitina að
farsælustu lausn vandamálanna.
Hún þagði oftast um ávirðingar
annarra, en hafði ætíð allt það
uppi, er til málsbóta mátti verða
þeim, sem á var hallað. Ég heyrði
hana aldrei kveða upp sleggju-
dóm, varð þess aldrei var, að hún
ætti nokkurn óviri. Félögunum
frá námsárunum þótti mjög vænt
um hana, eins ög raunar öllum
öðrum, sem þekktu hána, og glað-
værð hennar, gestrisni og hjarta-
hlýja ollu því, að bekkurinn var
oft þétt setinn í Þingholtsstræti
2C. Það var einhvern veginn svo
sjálfsagt, að Jóhanna veldi alltaf
þann kostinn, sem öðrum var
beztur, án tffiits til þess, er hana
varðaði sjálfa, að ef ég ætti ekki
að segja nema éitthvað eitt um
hana, þá væri það þetta: Húr, var
góð kona.
| Ef til vill hefir hún ráðið af lík
um dauðadóm sinn löngu á undan
ölium öðrum, en um það vac
alarei talað, því að eftir að hann
var birtur öðrum, varð þegjandi
samkomulag um að láta ekki á
því bera. Þess vegna reyndum
við að gera ofurlítið að gamni
okkar, þegar hlé varð á kvöiun-
um, og spjölluðum um börnin
hennar, sem kæmu heim í hausl.
Hún kvartaði aldrei, sagði bara,
iað batinn kæmi seint. Hvers
vegna skyidi hún angra vini sína
að nauðsynjalausu? Síðasta bón-
in, nokkrum klukkutímum áður
en hún dó, var að hagræða ljósi,
svo að betur færi um vökukon-
una. Það er vel gerð kona og mik-
il hetja, sem bregzt af slíkum
drengskap við dapurlegum ör-
lagadómi.
í — Það verður orðið áliðið þeg-
ar líkfylgdin kemur í dag niður
að Litlu-Brekku. Þá verður Jó-
hanna aftur á heimleið, eins og
fyrir mörgum árum, þegar hún
, hvarf mér fyrst. Langþreyttur
líkami hennar verður nú lagður
í ættargrafreitinn við hlið syst-
kinanna þriggja. sem hvíla þar,
eigi all-langt frá ánni og kjarri
vöxnu hæðadrögunum, þar scm
hún var fyrrum, bláeyg, IjóshærS
og ung.
Sig. Magnússon.
próiastidæmis
PATREKSFIRÐI, 16. ágúst —
Sunnudaginn 14. þ. m. var hald-
in guðsþjónusta í Eyrarkirkju.
Séra Þórarinn Þór prestur að
Reykhólum prédikaði, en séra
Jón ísfeld á Bíldudal og séra
Grímur Grímsson í Sauðlauksdal
þjónuðu fyrir altari. Að lokinni
messu var fundur safnaðarfull-
trúa prófastsdæmisins. Síðar um
daginn flutti séra Halldór Kol-
beins frá Vestmannaeyjura
kirkjulegt erindi,
Líkur eru til, að dr. Páll ísólfs--
son efni til orgeltónleika í sept.
næstkomandi, hér. — Karl.
MEB MIKLHM áhuga og eftlrvæntingu bíða nú margir „pressu-
leiksins“ svokallaða, þ. e. knattspyrnuleiksins miili liðs lands-
liðsnefndar og liðs er blaðamenn eða fulltrúar blaðanna hafa val-
ið. Og vist er um það að þetta getur um margt orðið nýstárlegur
og skemmíilegur leikur, og eru ástæður þess margar, en þessar
tvær helztar.
í FYRRINÓTT varð minkur 10
hænsnum að bana að Gunnars-
hólma hér fyrir austan Reykja-
vík. Áður hefur þessi sami mink-
ur grandað 3 hænsnum frá sama
1 búí — og hefur rándýrið verið
elt, en það komizt undan.
Heimafólk að Gunnarshólma
og fólk í nágrenni er uggandi
yfir þessum vargi. Á Gunnars-
hólma er stórt hænsnabú með
1000 hænsnum og virðist mink-
urinn nú ætla að gera sig heíma-
kominn þar. Tvívegis hefur hann
flúið þaðan, annað skiptið án þess
að fá grandað nokkru húsdýri og
var hann þá eltur og sáu menn
að þetta var vargur stórvaxinn,
og ætla menn að hann sé einn eða
þá aðeins með einu öðru dýri þar
skammt undan. í annað skiptið
lagði hann á flótta eftir að hafa
grandað 3 hænsnum, en þá nálg-
íiðust börn hænsnabúið. í fyrri-
nótt komst hann óséður undan,
en hefur sennilega orðið var við
mannaferðir, því hænsnin 10
voru nýdauð. Vörður átti að
vera við búið í nótt.
Frjálsar kosningar -
skilyrði iyrir
- Oeirðir í Bombay ;sameinlnp Kéreu
fframh aí bl»
Skýrði Nehru svo frá, að 15
Indverjar hefðu fallið fyrir
skotum Portúgala og 28 særzt
— enn hefðu ekki borizrt ná-
kvæmar fregnir af v’ðnreign-
inni og sennilega værl tala
faUinna og særðra hærrL ■—
Enn eru S00 Indveriar hinum
megin landamæranna. í lok
ræðu siiioar lýsti Nehrn yfir
þri, að Sndverjar myndti
aldrei láta hlut sinn í þessu
máli — þeir vilclu ná' því tak-
marid, að Goa yrði sameinuð
Indiandi
SEOUL, 16 ágúst: — Stjórn
Suður-Kóreu hafnaði í dag þeirri
tillögu Norður-Kóreumanna. að
haldin yrði ráðstefna, er fjallaði
um sameiningu landsins Kveðst
stjórn Suður-Kóreu ekki geta
stofnað til slíkrar ráðstefnu,
fyrr en herir Norður-Kóreu hafi
verið afvopnaðir og Kínverjar
hafi flutt lið sitt brott af norður
hluta Kóreuskagans. Sameining
Kóreu getur því aðeins átt sér
stað, að frjálsar kosningar fari
ifram um gervallt landið, og SÞ
skuldbindi sig tU. að hafa eftirlit
með þeim.
Il^andsliðsnefndin er að reyna
m.a. fjóra nýliða, þ. e. Hreið-
ar Ársælsson, Hörð Felixson KR,
Jón Leósson og Þórð Jónsson frá
Akranesi. Þessir menn hafa aldrei
leikið í landsliði áður, og lands-
liðsnefndin fer ekki dult með það,
að þó þessir menn hafi verið vald-
ir tii að leika í „]andsliðinu“ gegn
pressuliðinu, þá sé ekki víst að
þeir verði í landsliði gegn Randa-
rfkjamömmm 25. ágúst n.k.
2! preoeuiiðmu eru utanbæjar-
menn 5, sem verða að teljast
algerir nýliðar. Þeir hafa aldrei
leikið stórleik áður —■ aldrei gegn
svo sterku úi'valsliði sem nú, og
sjaldan eða aldrei leikið þar sem
áhorfendur hafa dkipt þúsundum.
Rlaðamenn og fulltrúar blað-
anna völdu pressuiiðið án ágrein-
ings um það er lauk. Akureyring-
arnir eru valdir einkutn vegna
ágætrar frammistöðu sinnar í
tveim leikjum við Akurnesinga um
s.l. helgi. Framverðirnir tveir Arn-
grímur Kristjánsson og Haukur
Jakobsson stóðu sig þar með stakri
prýði, að sögn þeirra fulltrúa
blaðamanna er fóru norður til að
hoi'fa á leikina. Þeir gættu Rík-
harós og Þórðar svo vel, að full-
trúamir tveir er norður fóru voru
á einu máli um að sterkari menn
í það hlutverk væri ekki annars
staðar að leita — nema þá í lands-
liðinu s.jálfu. Framherjinn Ragnar
Sigtryggsson er reyndastur Akur-
eyringanna og hefur m. a. farið
utan með Víking við góðan orðstír,
og var um helgina að dómi full-
trúanna er norður fóru, líflegast-
ur af framherjum Akureyringa.
Akumesmgana Svein Teitsson
og Pétur Georgsson þekkja allir.
Þeir hafa verið og eru enn í röð
okkar beztu knattspyrnumanna og
margir telja Svein sjálfsagðan í
landsliðið — og nú fser hann að
sanna að hann eigi þar heima,
Pétur hefur minna æft en undan-
farið en sýndi á Akureyri að liann
er nú komintt í fulla þjálfun.
Reykvíkir.ga liðsins þekkja og
allir hér syðra. Ólafur markvörð-
ur hefur að undanförnu staðið á
þröskuldi l.indsliðtrins. Bakverðirn
ir Hörður Óskarsson og Haukur
Bjamason eru reyndir varnarleik
menn og harðskeyttir. Framherj-
ana Sigurð Bergsson og Gunnar
Guðmannsson þekkja allir. Þeir
eru í hópi beztu framherja sem völ
er á í Reýkjavík. Síðastan skal
frægastan telja fyrirliðann Albert
Guðmundsson, sem leikur með þó
hann sé ekki í fullkominni þjálf-
un. En allir vita að margt kann
hann og reynsla hans er mikil og
góð. Leikmenn „pressuliðsins"
hafa ef þeir standa sig vel opinri
möguleika á því að verða í fsl‘
landsliðinu og sarinarlega er sæmd
Óþarfi er að taka það fram, að
pressnliðið er algjörlegn ósamæft
lið — týnt sitt úr hvorri áttinni
ef svo má segja eða alls skipað
niönnuin úr 7 félögum. Það má
því segja að skipan liðsins sé
heppni háð. Vera kaiui að liðið
nói saman — svo að það verði
iandsliðinu crfiður keppinautur,
Varamaðuiinn
kormmgi
EINN varamannanna í pressu-
liðinu er 18 ára gamall Vest-
mannaeyingur — Guðmund-
ur Þórarinsson að nafnl (kall-
aður Týrsi). Hann er óreynd-
ur og óharnaður leikmaður,
en hefur sýnt óvenjulega góða
knattmeðferð cg mikla skot-
hæíni. Fvrir þá hæíileika er
haim valinn — og slíkt getur
verið öðrum ungum mönnum
er leggja út á braut knatt-
spyrnunnar örfunarefni, að
svo ungur leikmaður sé val-
inn til slíks leiks sem þessa.
Hatin hefur sýnt lofsverða
hæfileika — og þeirra vegna
er hann valinn. Það er ábend-
ing til allra ungra knatt-
spyrnumanna, Tækifærið kem
ur ef alúðlega er unuið og æft.
Hins vegar ern leikmenn þess 6>
reyndir í stærri leikjum — og þaffl
kann sín úhrif að hafa, þó víst sé
að þeir muni gera allt scm þcit
geta, því þetta er þeirra tækifærl
— alveg eins og hinn sem landg*
liðið skipa — til þess að tryggjo
sér sæti í Iandsliðjnu.
Gleðilegast er að nú eru valdir
menn \iða að af landinu, og sýnir
það vaxandi gcngi knattspyrminn*
ar Ef þarna eru nýir mcnn (
landsliðið, þá er það vel — og
sannarlega er þessi tilraun góðra
gjalda verð. (
------------------------ 1
Þróttardrengisiir
ióru ósigraðir
frá Danmórku
1

III. FLOKKUR Þróttar er núna
í keppnisferð á Norðurlöndum.
Hafa þeir lokið dvöl sinni í Dan-
mörku og fara þaðan ósigraðir.
í fyrsta leiknum vann Þróttur I
Hróarskeldu með 3:2. Annar leik
urinn var við Baksværd, en það
j félag hefir haft mikD og góð
j skipti við íslenzka knattspvrnu-
drengi. Þar varð jafntefli, 1:1. —
Þriðji leikurinn var loks við
kapplið Helsingjaeyrar i III. fl.,
sem nú er Danmerkurmeistari Í
þeim flokki. Vann Þróttur þar
með 2:0. I
Þróttardrengirnir fóru til SVi-
þjóðar frá Danmörku. Þar er
keppt í Gautúbctg, en síðan verð
ur haldið til Noregs.