Morgunblaðið - 01.09.1955, Blaðsíða 9

Morgunblaðið - 01.09.1955, Blaðsíða 9
Fimmtudagur 1. sept. 1955 MORGUNBLAÐIB 1 0 Osannindi og óhróður brezkra togaraeig- AÐ undanförnu hefur einn öfl- ugasti einokunarhringur Bret- lands varið of f jár í auglýsingar í dagblöðunum. í þeim hafa ein- okunarsamtökin gefið þá mynd af sjálfum sér, að þau séu mátt- arstólpar frjálsræðis á höfum úti. Eini auglýsinganna er áróður gegn ríkisstjórnum Noregs, ís-. lands, Rússlands og annarra vin- samlegra landa, en tilgangur þeirra er að slá rykí í augu al- mennings, fela fyrir honum sann- leikann um einokunar og tálm- Unaraðgerðir einokunarhringsins. Víðlesnustu br^zku blöðin hafa birt hálf og heilsíðuauglýsingar frá Félagi brezkra togaraeigenda, þar sem mótmælt er því, hvernig önnur riki „hafa klófest með hinni mestu fóisku hluta af hinu opna hafi“. Þá heidur auglýsing- in áfram: — „Síngirni annarra þjóða“ gerir starf brezku fiski- mannanna erfiðara og hættu- legra. Og að lokum er það svo staðhæft að Noregur og ísland og hin ríkin hindri nú algerlega við- leitni togaraeigendanna til að veita brezkum húsmæðrum ódýr- an fisk Hið sanna í þessu mál, er auð- vitað þvert á móti, að það eru tálmunaraðgerðir brezku togara- eigendanna sjálfra, sem halda fiskverðinu uppsprengdu. Félag brezkra togaraeigenda hefur af ásettu ráði takmarkað verulega fiskaðflutning til brezkra mark- aðsins til þess að halda verðinu uppi. Þetta framkvæmir sam- bandið með því að útiloka togara einnar þjóðar frá markaðnum. Ég hef séð þann kost vænstan að hrekja nokkrar þær staðreynd ir lið fyrir lið, sem birzt hafa í einni auglýsingu togaraeigenda Tek ég fyrst orðrétt ummæli úr auglýsingunni og sýni síðan með nokkrum orðum hvernig hinir brezku togaraeigendur þjóna sannleikanum með málfærslu sinni. Það sem er með feitu letri eru staðhæfingar togaraeigenda. ★—•—★ 1) „í marz 1952 birti íslenzka ffíkisst.iórnin nýja reglugerð, þar sem hún bannaöi veiðar á stórum svæðum af alþjóðlegu opnu hafi, andir því yfirskyni að þetta væri gert til verndunar fiskimiðanna.“ l Ath.: Sá hluti íslenzku land- helginnar, sem er milli hinnar fyrri umsömdu þriggja mílna fiskveiðilandhelgi og núverandi fjögurra mílna landhelgi hefur aldrei verið alþjóðlegt opið haf. Þegar brezkir togarar fengu að veiða á þessu svæði um sinn, var það aðeins í skjóli alþjóðasamn- inga, en ekki vegna þess að þeim bæri veiðiréttur þar. 2) „í þessari nýju reglugerð var sett ný takmarkalína land- helginnar í stað hinnar venju- legu þriggja milna landhelgi." Ath.: Það er engin „venjuleg“ þriggja milna landhelgi til. Bret- land og nokkur önnur lönd hafa einhliða sett á hjá sér þriggja mílna landhelgi. Stærð landhelgi er mjög mismunandi, í sumum til- fellum sex mílur eða meir. Enn eru þess dæmi um olíuvinnslu á hafsbotni að landhelgin er 300 mílur eða hvað hvalveiðar snert- ir 200 mílur. 3) „Þessi nýju flskveiðitak- mörk, sem nú varðar refsingu að fara yfir, voru ákveðin með ger- ræði og einhliða án þess að leita álits annarra þjóða.“ Ath.: ísland boðaði til alþjóða- ráðstefnu í Reykjavík 1949 til að ræða um áríðandi verndun fiski- miðanna. Þegar því boði var hafn að, sagði ísland upp ensk-danska samningnum frá 1901. Samning- ur þessi var uppsegjanlegur með tveggja ára fyrirvara, en íslend- ingar veittu nærri þriggja ára fyrirvara, skv. beiðni brezku stjórnarinnar, meðan beðið var eftir úrslitum í norsku fiskveiði- deilunni fyrir Haae-dómstólnum. enda hrakinn iið fyrir iið F. Hunfiey Woodcock gerir ýtarlega grein fyrir * þeim sjónarmiðum islendinga, sem einokunar- hringur fogaramanna reynir að afflytja og falsa ALRÆMD hefur orðið hér á landi hin furðulega áróðurs- herferð brezkra togaraeigenda gegn íslandi er þeir birtu stórar auglýsingar í heimsblöðunum fullar af óhróðri og ósannindum. F. Huntley Woodcock fiskveiðiráðunautur ís- lenzka sendiráðsins í London svaraði staðhæfingum togara- eigendanna skilmerkilega og hrakti ósannindin lið fyrir lið. Nýlega birtist eftirfarandi grein eftir Woodcock í brezka blaðinu Tribune. Var hún aðalgreinin á sjálfri forsíðu blaðsins. Á þessu tímabili höfðu Bretar nóg tækifæri til umræðna og ráð- gjafa. En þetta tækifæri var ekki notað, vegna þess að brezkir tog- araeigendur vildu ekkert láta gera í málinu. ★—•—★ 4) „Hin nýju fiskveiðitakmörk hafa valdið brezkum, hollenzk- um, belgískum, frönskum og þýzk um togaramönnum þungum bús- sifjum.“ Ath.: Skýrslur brezka fiski- málaráðuneytisins fyrir og eftir 1952 sýna glöggt að nýju fiskveiði takmörkin hafa engu tjóni valdið á fiskveiðum. Þvert á móti hefur afiinn aukizt verulega og gæði hans verið meiri. Sama kemur í ljós af skýrslum brezku togara- útgerðarinnar. Veiðiskip annarra þjóða hafa einnig notið góðs af aflaaukning- unni við ísland. Það hefur ekkerl veiðitjón orðið. Auk þess verður að leggja áherzlu á það, að aðgerðir fslend- inga voru ekki gerðar til þess að veita þeirra eigin skipum nein forréttindi. Enginn íslenzkur tog- ari né dragnótaskip hefur heim- ild til að veiða innan landhelgi. ★—•—★ 5) „Brezkir togarar fundu mið- in við ísland og voru brautryðj- endur í að nytja þau.“ Ath.: Fiskafurðir hafa um alda- raðir verið einu verulegu útflutn- ingsverðmæti íslendinga og eru það enn. Ef íslendingar hefðu ekki ger- þekkt fiskimiðin umhverfis land sitt, er vafasamt að þeir hefðu yfirhöfuð getað lifað í landi sínu. Það eina sem Bretar voru frum- kvöðlar í á íslandsmiðum var hin skefjalausa notkun botnvörpunn-' ar. Afleiðing þess var að höggið var stórfellt skarð í fiskstofninn. ★—•—★ 6) „Nú veiða íslenzk línuskip á sömu fiskimiðunum og brezku togararnir voru hraktir af“. Ath.: Meðal allra þjóða, sem fiskveiðar stunda er það algiid regla að línuveiðiskip hafi af- mörkuð veiðisvæði. Línuveiðarn- ar eru í því fólgnar að fiskarnir bíta á önguiinn. Þeir eru ekki festir í net og eru að jafnaði orðn- ir þroskaðir. Þessi aðferð skerðir því tkki fiskstofninn. Hefðu fisk- veiðar verið stundaðar aðeins með þessu móti, væru fiskfriðun- arvandamálin ekki á döfinni, því að eyðing fiskistofnsins væri hvergi yfirvofandi. ★—®—★ 7) „í hefndarskyni hótuðu brezkir togaraskipstjórar að gera verkfall, ef íslenzkir togarar lönduðu afla sínum í Hull, Grims- by eða Fleetwood.“ Ath.: Það voru togaraeigendur en ekki skipstjórarnir, starfs- menn þeirra, sem komu á löndun- arbanninu. Það hófst með bréfi dagsettu 8. september 1952. Þar tilkynntu togaraeigendur án nokkurs fyrirvara, að íslenzkum fiskiskipum yrði neitað um lönd- unartæki. F. Huntley Woodcock. Fulltrúar íslenzkra togara- manna komu síðan á fund með brezkum togaraeigendum, sem tilkynntu þeim, að þeir sættu sig ekki við annað en að allar aðgerð- ir íslendinga í landhelgismálinu yrðu felldar niður og dregnar til baka. Löndunarbannið hefur síðan verið óhaggað og jafnvel fært út. Sérhver fisksali sem kaupir fisk af islenzkum togara verður settur á svartan lista og fær hvorki keyptan ís né fisk frá brezkum togaraeigendum. Þegar íslendingum tókst loks eftir 18 mánuði að afla sér nýrra löndunartækja í stað þeirra sem þeim var nú neitað um, var for- maður Fiskikaupmannafélags Grímsby kvaddur á fund forseta togaraeigendafélagsins í sömu borg og honum tilkynnt, að ef fiskikaupmannafélagið bannaði ekki þegar í stað kaup á öllum íslenzkum fiski, þá skyldu fisk- veiðar brezkra togara algerlega stöðvaðar. Forstöðumenn Fiskikaupmanna félagsins boðuðu þá skyndifund, þar sem fallizt var á kröfu tog- araeigenda með handaupprétting um og í viðurvist togaraeigenda. ★—•—★ 8) „íslendingar landa enn salt- fiski og hraðfrystum fiski í Eng- landi.“ Ath.: Þetta er rétt. Togaraeig- endur gerðu tilraun til að stöðva landanir á hraðfrystum fiski. Nú selja íslendingar það lítið magn af hraðfrystum fiski til Ertglands, að það skiptir engu máli hvoru megin hryggjar hann liggur. Salt fiski er landað sem venjulegum þungaflutningi. Togaraeigendur vilja banna löndun á honum, en hafa ekki aðstöðu til þess. ★—•—'★ 9) „Fisksala íslendinga nam um 5% af heildarmagni á brezka fiskimarkaðnum.“ Ath.: Þetta er rétt, en við það ber að athuga, að fisklandanir ís- lendinga voru aðeins yfir vetrar- mánuðina, þegar stöðugur skort- ur var á fiski á markaðnum. Þeg- ar þörfin var mest kom það oft fyrir í Grimsby, að 30% fiskafl- ans var úr íslenzkum togurum. 10) „Brezku útvegsmennirnir harma deiluna við ísland“. Ath.: Við skulum rifja það upp, að árið 1930 höfðu brezku togara- eigendurnir einskonar undirbún- ingsæfingu í Hull fvrir það sem koma átti. Þá mistókst þeim til- ræðið, vegna þess, að íslending- ar gátu selt fiskinn gegnum fasta umboðsmenn, sem nú er ekki lengur hægt. Þá gerðist það einnig, að forseti togaraeigendafélags Grimsby krafðist þess af fiskikaupmönn- um að þeir skuldbindu sig til að neita að kaupa íslenzkan fisk. En þá var fiskikaupmannafélagið öflugt og sjálfstætt og hafnaði til- mælum togaraeigenda. En þessi atvik sýna, að núver- andi löndunarbann er aðeins eitt stigið í skipulagðri stefnu togara- eigenda. Þannig eru friðunarað- gerðir íslendinga ekki ástæða fyr ir löndunarbanninu, heldur að- eins kærkomið tilefni. ★—•—★ 11) „Brezkir útvegsmenn hafa hvað eftir annað boðið sættir og samkomulag“. Ath.: Þetta eru helber ósann- indi. Félag brezkra togaraeigenda hefur aðeins lagt fram sína úr- slitakosti, sem þeir hafa aldri hvikað frá, síðan löndunarbannið var $ett á. ★—•—★ 12) „En íslendingar hafa neit- að öllum samkomulagsumleitun- um“. Ath.: Þetta er ekki nema hálf- sögð saga, því að íslendingar hafa lýst sig fúsa frá byrjun að leggja málið fyrir alþjóðadómstólinn í Haag, og þeir eru enn fúsir til þess. íslendingar telja að dómur tog- araeigenda sem felur í sér lönd- unarbannið verði þá að vikja fyr- ir úrskurði alþjóðadómstólsins í Haag. ★-•-★ 13) „Hvorki meira né minna en 15 brezkir togarar hafa verið sektaðir af íslenzkum dómstólum um samtals 50 þúsund sterlings- pund.“ Ath.: Þegar brezkur togari er tekinn að veiðum í landhelgi og sekt dæmd eftir réttsýna máls- meðferð, þá er skipstjóranum sagt upp starfi í 6 mánuði. Út- gerðin getur að jafnaði staðizt sektargreiðsluna, m a. vegna þess að togaraeigendur hafa komið á hjá sér gagnkvæmum tjóntrygg- ingum. ★—•—★ 14) „Það er sennilega versta afleiðing hinna nýju islenzku fiskveiðitakmarkana. að brezkum togurum er óheimilt að sigla inn fyrir takmarkalínuna, jafnvel þótt fárviðri sé á, nema öll veið- arfæri séu búlkuð.“ Ath.: Hér finnum við keiminn af sömu óskammfeilnu dylgjun- um og komu fram á blaðamanna- fundi togareigenda, þar sem þeir staðhæfðu, að missir tveggja Hull togara norður af fslandi stafaði af íslenzku reglugerðinni. Þá mótmælti skipstjóra- og stýrimannafélag Grimsby harð- lega þessum hneykslanlegu dylgj um togaraeigenda. Sannleikurinn og aðalkjarni þessa máls er, að enginn togara- skipstjóri með snefil af ábyrgðar tilfinningu myndi leyfa sér að leggja í storm eða fárviðri með fiskinn og veiðarfærin liggjandi laus á þilfari. Má benda á að veiðarfærin ein vega allt að 7 smálestir. f íslenzku i reglugerðinni segir, að fiskur skuli vera í lestum og lestaropum lolíað og veiðarfáeri skuli vera búlkuð. Allt er þetta einmitt meðal þess fyrsta sem tog araskipstjóri myndi gera til ör- yggis skipi sínu og áhöfn, ef stormur væri að skella á. ★—•—★ 15 „Þrátt fyrir ögranir era brezkir togaramenn ætíð reiðu- búnir að semja við íslendinga ura aðgerðir til fiskifriðunar.“ Ath.: Þessi yfirlýsing er furðu- leg, því að togaraeigendur eru engir aðilar að fiskifriðunarsátt- málum. Það er verksvið ríkis- stjórnanna að gera slíka alþjóða- sáttmála. 16) „Þessi deila er aðeins til að skemmta sameiginlegum óvinum beggja þjóðanna.“ Ath.: ísland er lítið sjálfstætfc ríki. Stefna þess hefur verið aff eiga frið við allar aðrar þjóðir. En nú hefur það gerzt í fyrsta skipti í sögu þess, að það verður að þola algert viðskiptabann vegna hags- muna brezkra togaraeigenda. Það er fjarstæða að tala um „sameiginlega óvini okkar“. Þeir eru ekki til. Að lokum verður að leggja áherzlu á það, að Félag brezkra togaraeigenda hefur ekkert um- boð til að mæla fyrir munn allra brezkra útvegsmanna, eins og það gerir ítrekað í auglýsingunni. Það getur aðeins talað fyrir hönd togaraeigenda í Grimsby, Fleet- wood og Hull. Þessu félagi tókst í nóvember 1954 vegna einokunaraðstöðu sinnar að leggja á nýjan og sér- stakan skatt á allan fisk sem iandað er frá fjarlægum miðum. Þessi sérstaki skattur er V2 penny á hvert stone og er ætlaður til „auglýsinga". Þannig hafa þeir nú skattlagt fiskneyzlu lands- manna til að halda uppi mjög kostnaðarsamri og villandi árás á íslendinga. 20 metra járn- pramma bjargað VESTIVIANNAEYJUM 31. ág. — Fyrir nokkrum dögum varð togarinn ísólfur var við stór- an iárnpramma á reki vestur af Vestmannaeyjum. Til- kynnti hann þá um þetta £ útvarp, sem hættu fyrir sigl- ingar. En þeir á vélbátnum Erlingi IV í Vestmannaeyjum litu öðrum augum á það. Þeir brugðu sér þegar á staðinn og komu nokkru síðar til Vest- mannaeyja dragandi járn- prammann, sem var hið mesta ferlíki, 20 metrar á lengd og 7 metrar á breidd. Mun hann vera all verðmætur. Enginn veit hvaðan hann ber að. Telpa fyrir bíl KLUKKAN rúmlega fjögur í gær dag varð átta ára gömul telpa, Hafdís Halldórsdóttir fyrir bif- reið. Var það við Kamp Knox. Stúlkan meiddist ekkert, en hjól- ið hennar skemmdist eitthvað. Þrír árekstrar urðu í gær, en engin meiðsli urðu á mönnum. Þincfi alþjéðasam- bands þingmanna HELSINGFORS, 31. ágúst. — Þingi alþjóðasambands þing- manna lauk í dag. Voru fundir þingsins haldnir í þinghúsinu í Helsingfors. Sátu þingið um 400 . fulltrúar, og eitt aðalmálið á [ dagskrá var, hvernig koma mætti á bættri sambúð þjóða í milli. Ráðstjórnarríkin, Líbería, Alban- ía og Spánn gerðust aðilar að sambandinu. — Hins vegar var Rauða Kírta neitað um aðild að sambandinu. — Reuter-NTB.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.