Morgunblaðið - 21.12.1955, Blaðsíða 4
20
MORGUNBLAÐIÐ
Miðvikudagur 21. des. 1955
jiristján Kjartansson — minning
SIÁNUDAGINN þann 21. nóv-
címber s.l. lézt á Landsspítalaiiym
í Reykjavík, Kristján Kjartans-
fionð fyrr kaupmaður í Rey’kja-
vík og útgerðarmaður á Siglu-
firði, eftir stutta legu. I
Kristján var fæddur 15. okt.
1899, í Fremri-Hnífsdal og voru
foreldrar hans Kristjana Þorvarð
ardóttir, frá Bakka í Hnífsdal og
Kjartan Bjarni Guðmundsson,
tireppstjóri í Hnífsdal. Kristján
ólst upp í Fremri-Hnífsdal hjá
foreldrum sínum, ásamt systur
sinni Sigríði, sem giftist Kristjáni
skólastjóra Jónssyni í HnífsdaL og
íóstursystur sinni Pálínu Jónsdótt
ur, önnur systir Kristjáns Elísa-
bet, dó ung að aldri.
Foreldrar Kristjáns létu sér
umhugað um menntun barna
sinna og að loknu námi í barna-
skóla, stundaði hann nám við
hénaðsskólann að Núpi í Dýra-
firðí, nokkru síðar innritaðist
hann í Verzlunarskóla íslands og
lauk þar námi með ágætis eink-j
unn.
Þegar Kristján kom heim úr
verzlunarskólanum, fékk hann
nóg að starfa, því þá hafði faðir
hans ásamt Jóni Hálfdánarsyni í
Hnífsdal, stofnað verzlun ásamt
útgerð og fiskverkun og vann
Kristján við verzlun þeirra um
nokkur ár, af miklum dugnaði.
Kristján fiuttist nú til Siglu-
fjarðar, sem á þeim árum var
mikill athafnabær og réðist til
alþekkts athafnamanns þar, Sör-
ens Goos og vann hjá honum ali
lengi. Þá stofr^iði hann og rak
um skeið verzlun í Reykjavík.
Kringum 1930 flyzt Kristján svo
aítur til Siglufjarðar og á því ári
giftist hann eftirlifandi konu
siijni Ólínu Kristjánsdóttur ætt-
aðri frá Breiðafirði. Kristján rak
og útgerð og síldarsöitun á Sigiu,
firði um langt árabil, en á sama
tíma og hjónin voru að koma upp
níu barna hóp, stundaði konan
veitingastarfsemí með frábænum
dugnaði.
Á Siglufirði vann Kristján meg
in lífsstarf sitt og lætur að líkum,
að oft hafi þurft að láta hendur
standa fram úr ermum við að
sinna hinu stóra heimili og starf-
seminni út á við, mun honum þá
hafa komið vel, að eiga jafn sam-
hentan lífsförunaut og hann átti.
Þau hjón áttu miklu barnaláni
að fagna, hinn stóri, rnannvæn-
legi níu barna hópur, ásamt heim-
ilisfarsæld, varð því þeirra mesta
gæfa í lifinu.
Fyrir rúmum tug ára, roun
Kristján hafa orðið fyrir alvar-
legum heilsuhnekki, en náði þó
aftur sæmilegri heilsu um skeið,
og þó mun hann loks hafa treyst
sér lengur tíl að stunda áfram
sömu störf og flyzt því til Kefla-
víkur fyrir rúmu ári og tekur að
sér verkstjóm á Keflavíkurfíug-
vellL Hann fékkst einnig við
málaflutningsstörf og einnig eft-
ir að hann settist að í Keflavík.
í ágústmánuði s.l. tekur sig
upp hinn gamli sjúkdómur
Kristjáns og lagðist hann inn á
Landsspítalann um miðjan októ-
ber. Banamein hans var hjarta-
bilun. Hann var jarðsunginn frá
Fossvogskirkju hinn 28. nóv. þ.á.
af séra Óskari Þorlákssyni.
Kristján var af góðu bergi brot
inn, með langafa Kristjáns —-
Kristjáni Árnasyni frá Snæfjöll-
um, flyzt ný ætt ínn í héraðið, en
það er ætt Jóns lögsagnara Ein-
arssonar í Æðey, sem löngum var
kenndur við Rekstaði á Barða-
strönd og þaðan mun þeim frasnd
um hafa verið komin lögvísi og
málfylgja, en í móðurætt var
Kristján kominn af Vatnsfirðinga
og Arnardalsætt. Hann var ágæt-
um námsgáfum gæddur og mörg-
um góðum hæfileikum, sem komu
í ljós við ýmis tækifæri í lífi hans
þannig átti hann megin þáttinn x
því, á fyrstu starfsárum sínum í
'Hnífsdal, að afla ungmennafélagi
gínu félagsheimilis, það þótti vel
vio unandi á þeim tímum og full-
jiægði starfsemi félagsins, að
þeirri öflun kom aðeins aðstoð
félaganna, en enginn styrkur
hvorki frá ríki né sveitarfélagi í
nokkurri mynd, eða uppörfun
annars staðar frá, nema síður
væri.
Kristján var ástríkur og um-
hyggjusamur heimilisfaðir og er
að ástvinum hans sár harmur
kveðinn, við hið sviplega fráfall
hans. Það skeður enginn héraðs-
brestur þótt sögu einnar manns-
ævi Ijúki, sögu sem:
„er ekki rituð á blað,
en rist inn í fáéin hjörtu“,
hjörtu ástvina og aðstandenda,
frænda og vina. En við hið skyndi
lega andlát Kristjáns, hefur þeirri
sögu lokið, sem hugur man og
hjöriun geyma, þeirra, sem hann
þekktu og honum unnu. Eigin-
konan, sem nú hefur misst það, er
lífið gaf henni bezt og dýrmætast
og bömin, sem sjá á bak ástrík-
um föður, í hjörtum þeirra hafa |
sögulokin valdið dýpri trega og |
sárari söknuði en tárum taki. |
En minningarnar eru heilög
eign, sem dauðinn megnar ekki
að ræna. Hún, sem nú hefur mest
misst, getur minnst hins góða
eiginmanns og allra samveru-
stunda þenrra, þar sem sameigin-
lega var hryggst á harmastund-
um og glaðst á gleðistundum og
bornar saman byrðar lífsins. —
Hann var ávallt hinn ástríki,
skilningsríki og hjálpríki vinur,
sem við hlið hennar stóð í blíðu
og sti'íðu.
Þessar minningar mýkja svið-
ann og verka sem græðandi lyf-
steinn á hina djúpu og nístandi
und, sem hjarta hennar ber eftir
sigð dauðans og þessar minning-
ar þakkar hún góðum guði.
Afl dauðans er sterkt, en þótt
líkaminn hverfi í skaut móður
jarðar, þótt tunga hljóðni, hönd
stirðni og augu bresti af hans
völdum, þá er þó eitt afl til, sem
hann getur ekki unnið, né lífi
svift og það er ástin,
„anda, sem unnast
fær aldregi
eilífð aðskilið"
og þótt ást og tryggðabönd virð-
ist nú höggvin í sundur, þá er
ekki svo í raun og veru.
Þráðurinn, sem liggur frá
hjarta til hjarta slitnar ekki, held
ur varir í örmum góðs guðs og
styrkist aftur við endurfundi
þeirra, handan grafar og dauða,
endurfundina á landi lifenda, þar
sejn dauðinn er ekki framar til
og ástvinir sameinast, til þess að
verða ekki framar aðskildir.
Þetta sé okkur huggun, er við
með söknuði í hjarta kveðjum
Kristján. Slíkur sé okkar harma-
léttir. Drottinn blessi þig og varð
veiti þig, kæri frændi — guði séu
þakkir, sem gefur oss sigurinr. að
lokum.
B. J.
Félagslundur í Reyðarfirði.
Fjögur félagsheimiíi vígb sl. ár
27 í byggiogii víðsvegor
mn lnndið.
SÍÐASTLIÐNU ári voru fullgerð og vígð fjögur félagsheimili,
í fjórum sýslum landsins, — Barðastrandarsýslu, Eyjafjarð-
arsýslu, Múlasýslu og Rangárvallasýslu. Eru það Fagrihvammur
i Örlygshöfn í Rangasandshreppi, sem Mbl. hefur áður skýrt frá,
Skjólgarður í Mývatnssveit, Félagslundur í Reyðarfirði og Njáls-
búð í V-Landeyjum. Allt eru þetta hin veglegustu hús og vel
til þeirra vandað. — Hafa þau risið upp á vegum verka-, ung-
menna-, kven- og hreppsfélaga.
Jóiabók
NJÁLSBÚÐ í V-LANDEYJUM
Fyrsta félagsheimilið, sem
vígt var á árinu var Njálsbúð í
V-Landeyjum. Fór vígsla þess
fram fyrstu daga janúar s.l. Er
það um 1000 rúmmetrar að stærð.
Að byggingu þess standa þrír að-
ilai', Ungmennafélagið Njáll,
Kvennfélag V-Landeyja og
hreppsfélagið.
Meginhúsið, sem er samkomu-
salur og leiksvið, er 16x7 m og
rúmar um 200 manns í sæti. Hús-
ið er byggt í tveim álmum. — í
annarri er eldhús og bókasafn og
bakdyraútgangi, en hin álman er
anddyri og forstofa, fataherbergi
og snyrtiherbergi ásamt baði. —
Bygging hússins hófst sumarið
1954.
SKJÓLBREKKA
í MÝVATNSSVEIT
Bygging hússins hófst árið
1952, en 1947 höfðu Mývetningar
sótt um leyfi til þess að byggja
sameiginlega félagsheimili og
skóla. Féllu þeir þó frá þeirri
hugmynd og ákváð.u að reisa að-
eins félagsheimili. Ungmennafé-
lagið Mývetningur, stóð straum
af byggingarkostnaði að % á móti
hreppnum, en aðrir einstaklingar
og félagssamtök unnu dyggilega
að byggíngunni.
Húsið er 2400 rúmm. að
stærð og rúmar um 500 manns.
Aðalsalur hússins er stór og rúm-
góður. Rúmar hann um 500
manns. Fyrir öðrum enda er rúm-
gott leiksvið, en undir því eru
búningsherbergi, böð og fleira.
Fyrir hinum enda salarins er
kaffistofa og eldhús í líkri hæð
og leiksviðið. Kaffistofuna má
skilja frá aðalsalnum með
vængjahurð. Þar uppi yfir, er
rúmgóð íbúð húsvarðar, en í
Byggingin er um 2100 rúmm.
í húsinu er samkomusalur,
og veitingasalur. Rúmar aðalsal-
urinn um 175 manns í sæti. Má
gera einn sal úr báðum sölunuru
og í’úma þeir þá um 300 manns.
Undir leiksviði eru búningsherb.
og snyrtiherbergi. í útbyggingu i
vestur er eldhús og búr. í kjall*
ara undir eldhúsinu er miðstöðv-
arklefi og geymsluherbergi. — í
austurbyggingu er mjög rúmgóð
forstofa, snyrtiherbergi, fata-
geymsla og miðasöluklefi. Uppi
á lofti er rúm fyrir bókageymslu,
sýningarklefi og lesstofa, er nota
má til fundarhalda.
BYGGT í ÞREM ÁFÖNGUM
Bygging hússins hófst 20. sepfc.
1952. Það haust var lokið grunn-
byggingu og kjallara undir eld-
■' l&w:: ■■ ■ ■ vV:&*■-;■
Skjólbrekka í Mývatnssveit.
kjallara er fataherbergi og
geymslur.
Vígsla Skjólgarðs fór fram
9. júlí s.I. .sumar.
FÉLAGSLUNDUR
í REYDARFIRBI
var vígður um mitt s.l sumar.
Þessir aðilar standa að byggingu
fólagsheimilisins: Ungmennafé-
lagið Valur, Kvenfélag Reyðar-
fjarðar, Verkamannafélag Reyð-
arfjarðar og Reyðarfjarðarhrepp-
ur.
barnanna
BEZT AÐ AVGLÝSA
t MORGVNBLAÐVW
húsi og leiksviði. Aftur var tekið
til við bygginguna 20. maí 1953
og lauk um haustið. Var bygg-
ingin þá öll komin undir þak. I
júní 1954 hófst byggingin í þriðja
sinn og stóð óslitið þar til húsið
var fuilgert.
27 FÉLAGSIIEIMILI f SMÍÐUM
27 félagsheimili eru nú í bygg-
ingu víðs vegar um landið og á
6 þeirra hefur verið byrjað á
þessu ári. Nokkur eru að verða
fullbyggð, svo sem í Landssveit,
á Hellu og í Kirkjubólshreppi í
Strandasýslu. Þá hefur einnig
verið veitt leyfi fyrir 9 félags-
heimilum til viðbótar og mun
bygging þeirra hefjast á næsta
vori.
Einar Ásmundssnn hrl.
Alls konar lög-fræðistörf.
Fasteignasala.
Hafnarstræti 5. — Sími 5407.
Njálsbúð í V-Landeyjum
Sigurður Rt-ynir Prtursson
Hæstaréttarlögmaður.
Agnar Gúntufsson og
Gísli G. ísleUsson
Héraðsdóraslögmenn
Málflutni ngsstofa, Fasteignu-
og verðbréfasala.
Anaturstr. 14, Rvík. Sími 82478.