Morgunblaðið - 04.03.1956, Side 14

14
MORGUNBLAÐI9
Sunsutíagur 4. marz 1956
SYSTURNAR ÞR7AR
EFTIR IRA LEVIN - Annar hlufi: ELLEN
fi.
J
Framhaidssagan 35
„Nei, hann hefur eKki nefnt
neina frænku sína við mig einu
orði“. )
„Það er undarlegt. Eg skrifaði
honum þó og sagðist ætla að
koma hérna við og heilsa upp á
hann. Ég er nefnilega á leið til
Cþicago og ég valdi einmitt þessa
leið til þess að geta hitt hann.
Hann hlýtur að hafa gleymt því,
að —“ |
„Hvenær skrifuðuð þér hon- j
um?“ __ I
Ellen hikaði: „í tyradag. Á
laugardaginn“. j
„Þá veit ég hvernig i öllu ligg-
ur“. — Og aftur brá fyrir sama
brosinu á andliti konunnar. •—
„Gordon fer alltaf að heiman
snemma á morgnana og póstur-
inn kemur ekki fyrr en klukkan
tíu. Bréfið yðar liggur því sjálf-
sagt inni á herberginu hans
núna“. j
„Já, það er mjög sennilegt“. I
„Hann er nú ekki heima sem
stendur —“
„Má ég ekki koma snöggvast
inn?“, flýtti Ellen sér að segja.
„Ég fór upp í skakkan sporvagn
á stöðinni og varð þess vegna
að ganga heila þingmannaleið,
áður en ég komst hingað“.
Frú Arquette vék úr dyragætt-
inni. — „Alveg sjálfsagt. Komið
þér bara hérna inn Xyrir“.
„Kærar þakkir". — Ellen steig
yíir þröskuldinn og gekk inn í
forstofuna, þar sem loftið var
þurgt og innibyrgt og niðamyrk-
ur, jafnskjótt og útidyrunum var
lokað. |
Til hægri handar lá stig upp á '
loftið, en til vinstri voru bog-
myndaðar dyr inn í setustofu,
sem bar hinn kuldalega svip, er
þau herbergi fljótt fá, sem sjald-
an eru notuð.
„Frú Arquette", heyrðist rödd
kalla einhvers staðar inni í hús-
inu.
„Nú er ég að koma“, svaraði
hún, en snéri sér svo að Ellen:
— „Er yður nokkuð á móti skapi
að koma inn í eldhúsið?“ spurði
hún.
„Nei, hreint ekki“. — Aftur
skein í hinar smáu, mjallhvítu
tennur frú Arquettes og svo
fylgdist Ellen með hinni hávöxnu
konu inn eftir ganginum og furð-
aði sig á því, að þessi vingjarn-
lega manneskja skyldi hafa verið
svo önug áður, er þær töluðust j
við í símann.
Eldhúsið var með sama, must-
arðsgula litnum og allt húsið
utanvert. Á miðju gólfi stóð hvítt
flíslagt borð og um alla plötu þess
lágu litlir trékubbar á dreif. Rosk
inn, sköllóttur maður sat við
borðsendann og hellti seinasta j
dropanum úr sódavatnsflöskunni
í rósótta krús, sem einu sinni
hafði verið utan um ost.
„Þetta er nágranni minn, hr.
Fishback“, sagði frú Arquette. —
„Við erum að keppa í öfuglestri".
„Fimm cent fyrir hvert orð“,
bætti gamli maðurinn við og lyfti
gleraugunum upp, til þess að
virða Ellen fyrir sér.
„Gant“, sagði Ellen.
„Ungfrú Gant, frænka Gord-
ons“.
„Góðan daginn“, sagði hr. Fish-
back. — „Gordon er röskur pilt-
ur“. Hann lét gleraugun síga níð-
ur á þeirra stað aftur og augun
virtust verða óeðlilega stór, bak
við þau. „Nú er komið að yður“,
sagði hann við frú Arquette.
Hún settist við borðið, and-
spænis hr. Fishback.
„Gerið svo vel að fá.yður sætí“
sagði hún við Ellen Qg benti á
einn auða stólinn. — „Má annars
ekki bjóða yður eitt glas af engi-
feröli?"
„Nei, þökk fyrir“, svaraði Ell-
en og fékk sér sæti. Svo smeygði
hún sér úr frakkanum og lét hann
hanga aftur af stólbakinu.
Hr. Fishback sat þegjandi, en
frú Arquette starði á hina tíu
trékubba, sem lágu þannig, að
bókstafirnir snéru upp, innan í
hring af kubbum, sem snéru
stöfunum niður.
„Hvaðan komið þér?“, spurði
hún, upp úr eins manns hljóði, án
þess að líta upp.
„Californíu".
„Ég vissi ekki að skyldfólk
Gordons væri þar vestur frá“.
„Nei, ég var bara í heimsókn
þar. Ég er sjálf úr austurríkjun-
um“, flýtti Ellen sér að bæta við.
„Jæja,“ frú Arquette leit á hr.
Fishback. — „Haldið áfram. Ég
gefst upp. Það er ekki hægt að
gera neitt með þessum stöfum
þarna.“
„Er þá komið að mér?“ spurði
hann. Hún kinkaði kolli, þegj-
andi. Hr. Fishback hrifsaði bros-
andi stafina, sem upp snéru: ,,Yð-
ur sást yfir það. Yður sást yfir
það“, hlakkaði í honum. — „K-
U-M-B-L" kumbl. Þar sem fólk
er grafið." Hann lagði stafina sam
an og bætti orðinu víð hin orðín
á listanum fyrir framan sig.
„Þetta er ekki réttlátt“, mót-
mælti frú Arquette. — „Þér gát-
uð hugsað um þetta allan tím-
arm. sem ég var frammi í forstof-
unni,“
„Víst er það réttlátt", fullyrti
hr. Fishback. Hann snéri tveim
kubbum við og kom þeim fyrir
innan í hringnum.
„Jæja, sama er mér“, sagði frú
Arquette ólundarlega og hallaði
sér aftur á bak í stólnum,
„Hvernig líður Gordon annars,
sem stendur?“ spurði Ellen eftir
nokkra þögn.
„O, ágætlega", sagði frú Arqu-
ette. —• „Hann hefur víst meira en
nóga til að hugsa um, drengur-
inn, — bæði háskólann og dag-
skrána.“
„Dagskrána?"
„Þér ætlið þó ekki að telja mér
trú um það, að þér vitið ekki að
um dagskrána hans Gordons?“
„Nei, ég hefi ekkert heyrt frá
honum í háa herrans tíð.“
„Hugsið yður bara, hann er
búinn að annast þetta í næstum
þrjá mánuði. Hann spilar
grammófónplötur og talar.“ Frú
Arquette reisti sig virðulega í
sætinu. — „Þættinum hans er
útvarpað öll kvöld, nema á sunnu
dögum, frá kl. 8 til 10.“
x„Það var gaman að heyra“,
hrópaði Ellen og gerði sér upp
brennandi áhuga.
„Hugsið yður bara, hann er
j beinlínis orðinn frægur maður",
hélt frú Arauette áfram frásögn
, sinni og velti einum trékubbn-
i um við, svo að bókstafurinn snéri
upp, þegar hr. Fishback gaf henni
merki með því að kinka til henn-
ar kolli. — „Það var viðtal við
hann í dagblaðinu fyrir nokkrum
sunnudögum. Það kom hingað
einn blaðamaður eingöngu til
þess að tala við hann. Og það
eru stúlkur sem hann þekkir ekki
nokkurn skapaðan hlut, að
hringja til hans á öllum tímum
sólarhringsins. Stúdínur frá
Stoddard. Þær fá að vita síma-
Kvenlélog Hóteigssóknnr
heldur árshátíð sína , Silfurtunglinu þriðjudaginn 6. marz
klukkan 8,30 síðdegis.
SKFMMTIATRIÐI:
Ávarp. — Kórsöngur. — Ræða. — Einsöngur.
Gamanþáttur. — Kaffidrykkja.
Hljómsveit José M. Riba leikur.
Félagskonur, fjölmennið og takið með ykkur gesti,
dömur og herra.
Skemmtinefndin.
35/-
ALEC COPPEL
ÞAfl SKEÐIUM HÚTT
Hlý Regnbogabák!
„Þetta er cin af þeim bók-
um, sem hljóta að verða
metsölubækur", segir er-
lendur ritdómari. „Hún er
öðrum bókum líklegri til
að lyfta af mönnum fargi
hins daglega Iífs“.
Sagan hefur verið kvik-
mynduð og verður mynd
in sýnd bráðlega í Bæj-
arbíé i Hafnarfirði. —
Lesið söguna áður en
myndin kemur.
Aukin þasgindi - Aukin híbýlaprýði
ffamiwd hrærivél
------- Nenni fylgir ----
Þeytari, hrærari og hnoðari. Hakkavéi. græn-
metis- og kornkvörn og plastyfirbreiðsla.
——y'—
KENWOOD hrærivélin er ódýr miða'ð við afköst og gæði.
Verð með öllum hjálpartækjum kr. 2.795,00
-HEKLA-
Austurstræti 14 — Sími 1687
Kenwood-hrærivélin
hefur náð mestum vin-
sældum hér á landi og
er óskadraumur allra
húsmæðra.
Gefið konunni
TIL SÖLU
Stór yfirbyggður sendiferðabíll í góðu lagi. — Stöðvar-
pláss fylgir. — Uppl. í síma 7282
HRINGUNUM
FRÁ
L/ (J HAFNARSTRAi