Morgunblaðið - 12.01.1957, Qupperneq 6

6
MORGUNBLAÐIÐ
Laugardagur 12. jan. 1957
/> tiicrguHlflaðámA
Bell sfökk 8,40 m í
langstökki — en sté
sentimetra tramytir
Hið 21 ára gamla met Owens í hœttu
FI’ITT er það heimsmet í frjálsum íþróttum, sem staðið hefur
■I óbreytt um rúma tvo áratugi eða síðan 1935. Það er lang-
stökksmet Jesse Owens, 8,13 m.
kappsmóts í Sidney í Ástralíu.
Aí sogn steggjukastarans Con-
díy stökk Bell þar yfir 8,40 m
— en óheppnin var með honum í
heppninni, því hann sté brot nr
þumlung framfyrir piankann, og
þetta .,lífsstökk“ hans verdur því
ekkd skráð. En það gefur þó vonir
um að heimsmet Owens sé ekki
sá þröskuldur sem ekki er hægt
að yfirstíga, eins og surair voru
farair að halda.
Þetta met hefur verið takmark
fjölmargra langstökkvara síðan
og er enn. Og það er ekki víst,
að mjög langt líði þar til að fagna
má nýju heimsmeti í þessari
grein.
BELL STEKKUR
Olympíumeistarinn í lang-
stökki, Gregory Bell frá Banda-
rikjunum, fór ásamt nokkrum
löndum sínum eftir leikana tU
Valur býður heim 1. f lokks
llði á sumri komanda
ABALFUNDUR knattspyrnufé-
lagsins Vals, var háður í heimili
félagsins að Hlíðarenda, hinn 29.
nóvember sl.
Samkvæmt skýrslu formanns
og greinargerðum hinna ýmsu
föstu nefnda, voru störf félagsins
á árinu mikil og margvísleg.
VALUR 45 ÁRA
Á árinu átti félagið 45 ára af-
mæli. Var þessara tímamóta
minnzt með ýmsum hætti. Út var
gefið myndarlegt afmælisrit Fjöl-
mennt samsæti var haldið. Verð-
mætar gjafir bárust félaginu.
Háðir voru afmælisleikir við
Reykjavíkur- og Hafnarfjarðar-
félögin, í öllum flokkum, bæði í
knattspyrnu og handknattleik.
En aðal-afmælisleikurinn var við
Akurnesinga og fór fram 24. maí.
Léku þá með Val, þrír þjóðkunn-
ir fyrrverandi meistaraflokks-
menn Vals, þeir Albert Guð-
mundssorl, Ellert Sölvason og
Sigurður Ólafsson.
KNATTSPVRNAN
Eins og að líkum lætur var að-
alstarf félagsins á knattspyrnu-
sviðinu. En félagið tók þátt í öll-
um knattspyrnumótum sumars-
ins. Fjórði flokkur varð Reykja-
víkurmeistari, einnig í úrslitum
í íslandsmótinu. B-lið 3. flokks
sigraði glæsilega, einnig í Reykja
víkurmótinu og annar flokkur
varð einnig Reykjavíkurmeistari
og í úrslitum í íslandsmótinu.
ÍSLANDSMEISTARI í 12. SINN
En glæsilegastur varð samt ár-
angur félagsins í I. deild, en þar
bar meistaraflokkur sigur úr být-
um og félagið hlaut titilinn
„Bezta knattspyrnufélag íslands"
og íslandsbikarinn fluttist heim
að Hlíðarenda. En í vörzlu Vals
hefir hann ekki verið frá því árið
1945. Þó oft hafi munað mjóu.
Alls skoruðu leikmenn Vals, í
hinum ýmsu flokkum, 149 mörk
gegn 68 í leikum sumarsins.
BRONZ-MERKI KSÍ
Samtals 28 piltar úr 3. og 4. fl.
leystu af hendi knattspyrnu-
þrautir KSÍ til bronz-verðlauna.
Þá unnu piltar úr 4. flokki 1.
verðlaun á flokkskeppni á ung-
lingadegi KSÍ.
HEIMSÓKNIR OG FERDALÖG
Þriðji flokkur fór í Knatt-
spyrnuför til Norðurlands og ísa-
fjarðar, auk þess ?ór 2. flokkur
til Isafjarðar og 4. flokkur til
Akraness.
Meistaraflokkur fó; til Þýzka
lands, fyrir forgöi»0a Gísla Sig-
urbjörnssonar og undir leiðsögn
hans. í þeirri för var komið við
í Englandi á heimleið og keppt
þar.
Þá voru tveir Valsmenn valdir
til keppni með landsliðinu við
Finna og fjórir fóru til Banda-
ríkjanna, með úrvalsliði til
keppni þar.
Út hingað komu í heimsókn i
boði Vals, unglingalið frá I. F.
Brummendalen í Noregi, undir
fararstjórn Reidar Sörensen, sem
fyrrum var þjálfari Vals, og er
afráðið að II. fl. Vals endurgjaldi
heimsókn þessa að sumri og fari
utan til Noregs í boði Brummen-
dalen. Þá mun Valur einnig á
næsta ári bjóða hingað heim er-
lendu I. fl. liði.
HANDKN ATTLEIKURINN
Þessi íþróttagrein á miklu fylgi
að fagna í félaginu, enda á það
góðum flokkum á að skipa. Þriðji
flokkur karla varð íslandsmeist-
ari, og í meistaraflokki lék Valur
til úrslita við F. H. en beið ósig-
ur þó litlu munaði. Unnið er að
undirbúningi utanfarar hand-
knattleiksflokks frá félaginu.
SKÍ® ASKÁLINN
Skíðaskáli félagsins var all-
mikið sóttur, bæði yfir vetrar-
tímann og sumarmánuðina. Skíða
mót félagsins fór fram, svo sem
verið hefir undanfarin ár, um
páskaleytið, voru keppendur 12
að tölu. Sigurvegari varð Stefán
Hallgrímsson. Þá hafa yngri
flokkarnir notað skálann til dval
ar að sumrinu og æft þar knatt-
spyrnu. Einnig hefur kvenna-
flokkur félagsins lagt leið sína
þangað til handknattleiksiðkana.
Á HLÍDARENDA
Unnið hefir verið að lagfær-
ingu umhverfis byggingarnar á
Hlíðarenda. Þá hefir félagsheim
ilið verið málað að innan, og
hafizt hefir verið handa um að
fullgera búningsherbergi og böð
í hinu mikla íþróttahúsi, sem í
smíðum er og komið er undir
þak. Malarvöllurinn var einnig
mjög endurbættur á sumrinu og
vinna hafin við að gera grasvöll
fyrir handknattsleiksæfingar.
STJÓRNIN NÆSTA ÁR
Gunnar Vagnsson var einróma
endurkjörinn formaður, en aðrir
sem stjórnina skipa, eru þessir:
Baldur Steingrímssoon, Friðjón
FViðjónsson, Guðmundur Ingi
mundarson, Björgvin Torfason,
Valur Benediktsoson og Einar
Björnsson.
Hondhnottleiks-
rdðið 15 óra
SÍÐAST í þessum mánuði á Hand
knattleiksráð Reykjavíkur 15 ára
afmæli. Þann dag mun íslands-
mótið hefjast og verður afmælis-
ins minnzt við setningu mótsins.
Handknattleiksráðið hefur í
hyggju að safna saman öllum
þeim gögnum sem til eru um
fyrstu starfsár þess, um tilkomu
handknattleiksins á íslandi, sig-
urvegara á mótum o. 11.
ísl. stúdenta í Kiel
HINN FYRSTA des. 1956 komu
íslendingar í Kiel saman til að
minnast dagsins, og hressa upp
á andann. Annar tilgangur var
einnig að stofna félag islenzkra
stúdenta í Kiel. Fyrst fengu menn
sér að borða og kverkavætingu
með. Var svo skálað fyrir 1. des.,
Fróni og silfrinu Vilhjálms, í víni
bjór og ávaxtasafa. Þá var geng-
ið til félagsstofnunar. Nefnd hafði
verið kosin til þess að semja lög
féiagsins og skilaði hún nú áliti
og voru tillögur hennar ræddar.
Loks var svo samþykkt að stofna
félag og stjórn kosin. 1 hana voru
kosnir Þorvarður Alfonsson, stud.
oekon., formaður, Frosti Sigur-
jónsson, cand. med., ritari og
Úlfur Sigurmundsson, stud oekon.
gjaldkeri.
Tveir bálar gerðir úi
frá Þingeyri
ÞINGEYRI, 10. jan.: — M.b. Þor-
björn, annar báturinn sem gerður
verður út á vertíð héðan í vetur,
hefur farið þrjá róðra síðan á
áamótum. Fékk hann 4 lestir í
fyrsta róðrinum en 6 í tveim hin-
um síðari.
Gullfaxi er nú tilbúinn á veiðar
og hefði róið í dag, ef veður
ekki hamlaði. — Magnús.
Góðar gæftir i
Arnarfirði
BÍLDUDAL, 8. janúar: — Rækju-
veiði hefur að mestu leyti legið
niðri milli hátíðanna, en hefur
annars verið góð. Tveir bátar róa
héðan nú eftir áramótin, Gotta
og Vörður og hefur Vörður farið
þrjá róðra. Afli hefur verið 3—5
lestir. Gæftir hafa verið ágætar
síðustu dagana. — Friðrik.
En skömmu síðar kom upp úr
kafinu að hér var víst ekki um
neina félagsstofnun að ræða, því
að íslendingar í Kiel höfðu stofn-
að félag með sér 1954, og var
Baldur Ingólfsson formaður þess
og upphafsmaður. En gallinn við
þetta félag, og þó að sumra áliti
kostur, var að það var óformlegt
og hafði engin skráð lög. Þess
vegna verður að líta svo á að
félagi íslenzkra stúdenta í Kiel
hafi formlega verið sett lög 1. des.
1956, en stofnun þess hafi farið
fram 1954. Á lagasetningarfund-
inum var samþykkt að færa inn
I bók æviágrip allra íslendinga,
sem hefðu numið við Kielar-
háskóla eftir stríðið. Eru það því
vinsamleg tilmæli undirritaðs til
þeirra, sem hafa stundað nám í
Kiel eftir stríðið, að þeir sendi
honum það, sem þeir vilja láta
bókfesta úr lífi sínu og náms-
ferli. Heimilisfang mitt er: Kiel,
Nie*nannsweg 152, Deutschland.
Matthías Frímannsson.
Sæmilegur afli í
Hornarfirði
HÖFN í Hornafirði, 10. jan.: —
Ógæftir hafa verið hér síðan á
áramótum að heita má, að undan-
teknum deginum í gær og í dag.
Róðrar áttu að hefjast strax að
hátíðunum liðnum, en gátu það
ekki vegna ótíðarinnar. Einn bát-
ur skrapp að vísu í róður fyrsta
sunnudaginn í janúar, og fékk 11
skippund, var veður þá mjög leið-
inlegt.
í gær og í dag reru fjórir bát-
ar. Var afli hjá þeim 7—12 skip-
pund, i gær en frétzt hefur að
afli sé heldur betri í dag, en bát-
arnir eru ekki komnir að landi.
Alls munu verða gerðir út héð-
an á vertíðina sex bátar. Eru
það allt heimabátar. Eru þeir síð
ustu að verða tilbúnir á veiðar.
— Gunnar.
shrifar úr
daqleqa lifinu
„Einn úr söfnuðinum"
skrifar um bekkina
í Dómkirkjunni
ÞÁ gefst loks tóm til ígrundun-
ar og sendibréfaskrifta eftir
allar jólaannirnar og vafstrið
sem samfara eru blessuðum jól-
unum. Og eitt kemur tnér nú í
hug, sem er ekki að mínu skapi,
né ýmissa sem í guðshús ganga,
og ég hef fyrir hitt.
Fyrir hina útvöldu
AÉG þar við hina harðlæstu
fremstu bekki Dómkirkjunn-
ar, sem virðast vera ætlaðir viss-
um útvöldum af mannanna börn-
um. Er þó guðshús sá samkomu-
staður sem fólki skyldi sízt mis-
munað í, því að svo er mælt, að
allir séu fyrir Guði sínum jafnir,
og því ekki í hans anda, að eins
konar stéttóskipting sé viðhöfð
í húsi hans.
Er ég gekk eitt sinn á hátíð-
legri stund í þetta fallega og
virðulega guðshús, var mjög
mikil þröng í öllum hinum ólok-
uðu bekkjum, en fáar hræður í
iokuðu bekkjunum. Enginn stóð
þó á gólfi í þetta sinn. Tvær emb-
ættismanna-fjölskyldur gengu
rakleitt inn í tvo þessara bekkja,
og lokuðu vandlega á eftir sér
bekkjarhurðinni. Taldi ég þar 9
manns.
Við sem aftarlega sátum,
mændum vonaraugum á lítt setna
fremstu bekkina, bar sem hægast
er að fylgjast með messugerð-
inni, — ég tala nú ekki um fyrir
heyrnar- og sjóndapurt fólk. En
það er því líkast sem almenning-
ur veigri sér við að ráðast til inn-
göngu í þessa lokuðu bekki. —
Mörgu.m kirkjugestum er alveg
óskiljenlegt hvers vegna Dóm-
kirkjan viðheldur þessum eld-
gamla forneskjusið, sem viðhafð-
ur var í kirkjum landsins meðan
öðru vísi var ástatt. En nú lifum
við á jafnréttisöld og í lýðræðis-
landi. Og áreiðanlega gætir þessa
óvíða jafngreinilega í samskipt-
um manna á meðal og hér á okk-
ar kæra landi. Slíkar aldagamlar
venjur sem lokun kirkjubekkja
á því alls engan rétt á sér í dag.
Hvorki hurð né snúra
EF svo er, sem líklegt má
þykja, að hafa þurfi sérstök
sæti laus við vissar athafnir, eins
og t.d. jarðarfarir og fermingar,
ætti að vera nægjanlegt, eins og
maður sér víða annars staðar, að
hafa snúru til þess að loka með
vissum bekkjum. Væri slíkt ólíkt
viðkunnanlegra. Við venjulegar
guðsþjónustur á hvorki hurð né
snúra að vera eins konar múr-
veggur milli tigins og ótigins.
Ég vona, að safnaðarstjórnin
taki þetta mál til athugunar, og
að ekki síðar en um næstu jól
verði allar hurðir frá bekkjun-
um horfnar, svo að þeir sem fyrst
ir koma til guðsþjónustu fái að
njóta beztu sætanna. Að geyma
fremstu sætin handa vissu fólki,
sem ef til vill kemur rétt um það
bil sem guðsþjónustan byrjar,
nær auðvitað ekki nokkurri átt.
Vantar pennavin
NÚ á tímum tíðkast það mjög
að auglýst sé eftir „penna-
vinum“ í dagblöðum, berandi fag
urt vitni um leit manna til auk-
ins þroska, víðsýni og þekkingar.
En einn er sá maður á meðal
vor, Þorvaldur Þórarinsson, sem
ár eftir ár auglýsir eftir penna-
vinum skrifandi opin bréf til
ýmissa aðilja án þess þó að hQnn
sé nokkurn tíma virtur svars. Er
síðasta bréfið t>l Hermanns Jón-
assonar.
Allir vita að Hermann er mikið
góðmenni og ekki í hópi hinna
pennalötu, ef því er að skipta, en
nú á forsætisráðherrann mjög
annríkt vegna heimilisástæðna
og því hætt við að bréfritarinn
óþreytandi fái þar litla linun á
sinni þrá til bréfaviðskipta.
En væri ekki ráð fyrir bréf-
ritarann vonglaða að snúa sér til
Þjóðviljapiltsins sem var „innan-
húss eins og aðrir“ í uppreisn al-
þýðunnar í Ungverjalandi og fá
hann til að gerast milligöngu-
mann um bréfaskriftir.
Piltur sá kann að koma sér í
mjúkinn hjá valdamönnum og
virðist vera sérstakur skjólstæð-
ingur Kadars hins sigursæla.
Naglbrot af misskilningi
NÚ sem stendur er Kadar
máske illa fyrirkallaður að
standa í bréfaskriftum þar sem
Þjóðviljinn fræddi lesendur sína
um að kommúnistafélagar hans
hefðu rifið neglurnar af fingrum
hans, sennilega af einhverjum
misskilningi — eða skyldi það
vera samkvæmisleikur þar
eystra. En ef frelsishetjan skyldi
enn vera svo loppin að hún valdi
ekki penna, þá veröur bréfritar-
inn okkar enn að þreyja þorrann
og góuna.
En þolinmæði þrautir vinnur
allar, og hver veit nema bréf-
ritarinn hægláti, fái útrás fyrir
innibyrgðar tilfinningar sínar og
fölskvalausar hugsjónir í vor,
með hækkandi sól þegar neglurn-
ar verða aftur farnar að vaxa á
Kadar, fangelsin aftur orðin full
af hvítliðum og leynilögreglan í
fullum blóma.
Þá verður gaman fyrir þá bræð
ur í trúnni að tala af einlængi
um hugsjónir.